All Chapters of Seducing My Scumbag Ex's Hot Father (SPG): Chapter 21 - Chapter 30

Marga’s POV Napansin kong abala si Oliver sa paglilinis ng bahay. Maaga pa lang ay maririnig mo na ang tunog ng vacuum at kalansing ng mga gamit na inaayos niya. Naka-tshirt lang siya at jogging pants, pero kahit gano’n ay halata pa rin ang matigas niyang katawan. Mula sa sofa, nakahiga lang ako habang pinapanood siya. “Grabe, Doc. Hindi mo na kailangang kumuha ng maid, ikaw na lahat.” “Hindi ako mapakali kapag marumi ang paligid,” sagot niya habang nagwawalis sa may hagdan. “Ikaw, anong ginagawa mo diyan? Tumutulong ka ba o pinapanood mo lang ako?” “Pinapanood kita, siyempre,” sagot ko sabay ngiti. “Mas interesting ka pa kaysa sa Nétflix.” Umiling siya, pero nakita kong bahagya siyang natawa. “Kung may time ka pang mang-asar, may time ka ring tumulong.” “Gusto ko sana, kaso baka masira ko lang ang mga ginagawa mo,” sabi ko sabay turo sa mop niya. “Baka madulas pa ako.” “Hindi mo alam maglinis?” tanong niya, parang totoo ang curiosity sa tono. “Alam ko, pero hindi ko gusto,” sa

Marga’s POV Nagpaalam ako kay Oliver na mawawala ako ng limang araw kasi sa bahay nila Rica muna ako matutulog. May sunod-sunod kaming kasong pag-aaralan, at bilang team ng mga detective, mas madali kung nasa iisang lugar lang kami para makapag-focus. “Five days?” tanong ni Oliver habang pinupunasan niya ang mesa sa kusina. “Yup,” sagot ko, sabay lagay ng gamit sa sling bag ko. “Don’t miss me too much, ha.” Tumingin siya sa akin, seryoso pa rin ang mukha. “I’m not going to miss you.” “Liar,” sagot ko agad. “Nakikita ko sa mata mo. You’ll miss my noise, my presence, and my jokes.” Umiling siya, pero alam kong pinipigilan lang niyang mapangiti. “Marga, you’re exaggerating again. It’s just five days. You’ll be back before I even notice you’re gone.” “Wow, so confident. Sigurado ka bang hindi ka mababagot?” “Hindi,” sagot niya, sabay hawak sa baso ng tubig. “I’ll finally have some peace.” “Peace?” kunwaring nagulat ako. “Peace from what? From my charm? From my irresistible energy

Oliver’s POV Pagkauwi ko mula sa ospital, ramdam ko ang pagod sa buong katawan. Dalawang operasyon ang ginawa ko ngayong araw, tapos may tatlong pasyenteng kailangang i-follow up. Sa sobrang dami ng ginagawa, halos wala na akong oras para kumain. Pero sa totoo lang, hindi ko rin maintindihan kung bakit kahit pagod ako, si Marga pa rin ang unang pumasok sa isip ko pagpasok ko sa bahay. Dumiretso ako sa kwarto, nagbihis, naligo ng mabilis, at nagpatuyo ng buhok. Pero hindi ako mapakali. Parang may gumugulo sa isip ko. Naisip kong dumaan sa guest room — kwarto ni Marga. Limang araw na siyang wala rito dahil nag-stay siya sa bahay ng kaibigan niyang si Rica para sa mga kaso nila. Pero kahit wala siya, parang naroon pa rin siya. Binuksan ko ang pinto ng kwarto niya. Malinis naman, pero amoy pa rin niya ang kumot at mga unan. Napatigil ako nang mapansin ko ang isang maliit na box sa sulok ng closet. Binuksan ko iyon. Namilog ang mga mata ko nang makita ko kung ano iyon — isang vibrator.

Oliver’s POV Pagkatapos ng mahigit anim na oras sa operating room, pakiramdam ko mabigat ang bawat hakbang ko habang palabas ng ospital. Pero imbes na diretso akong umuwi para magpahinga, napatingin ako sa cellphone ko. May message si Marga kanina pa. Marga: Doc, aalis kami mamaya. May pupuntahan lang kasama ‘yung team. Hindi ko alam kung bakit parang kinabahan ako. “Kasama ‘yung team” — ang ibig niyang sabihin, mga lalaki rin ‘yung iba. Mga kapwa niyang detective na sanay sa giyera, sa barilan, sa panganib. Pumikit ako sandali, pinigilan ang sarili ko na huwag masyadong isipin, pero sa huli… tinawagan ko siya. Nang sagutin ni Marga ang tawag, rinig ko agad ang maingay na tunog ng background. Parang nasa loob siya ng sasakyan, may mga tawanan at boses ng lalaki. “Hello, Doc?” medyo sumigaw pa siya dahil sa ingay. “Nasaan ka?” tanong ko agad. Hindi ko na pinigilan. “Sabi mo may pupuntahan kayo. Sinu-sino kasama mo?” Narinig ko siyang natawa. “Ang seryoso mo naman, Doc. Work-relat

Marga’s POV Naninibago ako sa presensiya ni Oliver sa bahay. Simula nang umamin siya sa nararamdaman niya, parang nag-iba ang lahat. Hindi na siya ‘yung doktor na tahimik at seryoso. Ngayon, sobrang sweet na niya. Kahit simpleng almusal lang, nagluluto siya para sa akin. Kapag dumadaan ako sa harap niya, may ngiti lagi. Kapag napapansin niyang pagod ako, siya pa ang unang mag-aalok ng masahe. Habang nakaupo ako sa kama, binuksan ko ang cellphone ko at nag-type ng mensahe. Marga: I’m home. Are you still working? Ilang segundo lang ang lumipas, nag-vibrate agad ang cellphone ko. Oliver: Yeah. But I can quit, Baby. What’s up? Napangiti ako. Kahit alam kong dapat hindi ako kiligin, hindi ko mapigilang matuwa sa mga ganitong sagot niya. Parang binata pa rin siya kung umasta. Hindi ko alam kung dahil sa akin o talagang gano’n siya kapag nagmamahal. Marga: Don’t quit, ha. Just checking on you. I just got home from the precinct. Oliver: I’m fine. Just tired. But reading your message ma