All Chapters of ซือหยา...ย้อนเวลามาหาดวงใจทั้งสาม: Chapter 101 - Chapter 110

164 Chapters

ข่าวดี 2

เมื่อหัวมันถูกขูดจนเป็นชิ้นเล็ก ๆ ได้ปริมาณมากพอ ซือหยาก็เริ่มเข้าสู่ขั้นตอนต่อไป ซือหยาเริ่มบีบน้ำออกจากเนื้อมัน จากนั้นก็นำไปตำในครกหินขนาดใหญ่ที่อยู่ข้างเรือน จนกระทั่งเนื้อมันแหลกละเอียด น้ำสีขาวขุ่นเริ่มไหลซึมออกมามากขึ้น นางจึงตักส่วนที่ตำแล้วลงไปผสมน้ำในกะละมังตลอดช่วงเช้าสองสาวทำงานกันอย่างขะมักเขม้น "เราพักสักหน่อยเถอะพี่สะใภ้ ข้าว่าคืนนี้เนื้อตัวของข้าต้องระบมแน่ ๆ" ร่างบางนั่งลงอย่างเหนื่อยหอบ หลังจากเพิ่งบดและตำเนื้อมันจนละเอียดไปหลายตะกร้า"เจ้านั่งพักเถอะ เจ้าไม่ค่อยได้ทำงานในแปลงนา ร่างกายรับไม่ไหวก็เป็นเรื่องปกติ งานแค่นี้ทำอะไรข้าไม่ได้หรอก"พูดจบหยวนอีก็นำผ้าขาวบางผืนใหญ่แขวนไว้เหนืออ่างดินเผาขนาดใหญ่ นางตักเนื้อหัวมันที่บดละเอียดผสมกับน้ำแล้วใส่ลงบนผ้า จากนั้นค่อย ๆ โยกเบา ๆ ให้น้ำขาวขุ่นไหลลงไปในอ่างซือหยาเข้ามาช่วยบีบเนื้อมันช้า ๆ จากนั้นก็นำกากใยที่หมดน้ำแล้วออกมาใส่กะละมังไว้ แล้วทำแบบนั้นซ้ำไปซ้ำมาจนเสร็จ"กากใยพวกนี้... หากตากแห้งก็เป็นอาหารเสริมชั้นดีให้สัตว์เลี้ยงได้อีกเช่นกันเจ้าค่ะ! มีคุณค่าทางอาหารสูงกว่าเปลือกมันนัก! เราต้องใช้ทุกส่วนของมันให้คุ้มค่
last updateLast Updated : 2025-11-06
Read more

ท่านลุงให้หลานหรือขอรับ 1

เช้ามืดวันต่อมา ยามอิ่น (03.00-05.00 น.) ท้องฟ้ายังคงเป็นสีเทาเข้ม อากาศเย็นยะเยือกจนไอน้ำค้างเกาะตามหลังคาเรือน เสียงไก่ขันดังแว่ว ๆ มาจากท้ายหมู่บ้าน แสงตะเกียงน้ำมันส่องสว่างเรืองรองออกมาจากหน้าต่างห้องครัวซือหยาและหยวนอีตื่นแต่เช้ามืด พวกนางเดินเข้ามาในลานเรือนที่เต็มไปด้วยอ่างดินเผาขนาดใหญ่ที่บรรจุน้ำแป้งไว้ตั้งแต่เมื่อวาน"น้องสะใภ้! แป้งคงจะตกตะกอนดีแล้วกระมัง"หยวนอีกล่าวเบา ๆ เสียงของนางแหบพร่าเล็กน้อยเพราะความเย็น นางจุดเทียนเล็ก ๆ วางไว้ข้างอ่าง เพื่อให้มองเห็นความเปลี่ยนแปลงภายในได้ชัดเจนซือหยาคุกย่อตัวลงข้างอ่าง นางใช้ปลายนิ้วเคาะขอบอ่างเบา ๆ น้ำที่อยู่ด้านบนใสจนมองเห็นเงาเลือนราง แป้งสีขาวบริสุทธิ์จมตัวอยู่ก้นอ่างอย่างหนาแน่น"ได้แล้วเจ้าค่ะพี่สะใภ้! น้ำแยกตัวออกจากเนื้อแป้งอย่างสมบูรณ์แล้ว" ซือหยาตอบด้วยรอยยิ้มอย่างพึงพอใจ"มา ๆ เดี๋ยวข้าจะเทน้ำออกเอง ยังมีอีกหลายอ่าง รีบทำรีบเสร็จ" พูดจบหยวนอีก็ลงมืออย่างคล่องแคล่ว"ข้าจะจัดการกับถังพวกนี้เองเจ้าค่ะ พี่สะใภ้ก็จัดการทางนั้นเถอะ"ระหว่างนั้นเองหยางเฉิงกับหยางเฟิงก็รีบมาช่วยภรรยาของตนทำงาน เมื่อเทน้ำใสจนหมดแล้ว สิ่งท
last updateLast Updated : 2025-11-06
Read more

ท่านลุงให้หลานหรือขอรับ 2

บนเกวียนวัวที่หยางเฉิงเป็นคนบังคับ มีซือเหอ ซือหลิง หยวนอี อาเซียว เจาตี้ อี้หมิงและอันหมิง นั่งเบียดเสียดกันอย่างสนุกสนาน ส่วนในรถม้าที่นั่งสบายกว่า มีแม่เฒ่าหาน แม่เฒ่าเสิ่น และแม่เฒ่าฮัว นั่งอยู่พร้อมกับซือหยา"ท่านพ่อ ข้าจะซื้อของมาฝากนะเจ้าคะ" เสียงเล็ก ๆ ของเจาตี้ดังลอดออกมาระหว่างที่นางกำลังโบกมือให้หยางรุ่ยผู้เป็นบิดา ดวงตาของเด็กน้อยเป็นประกายด้วยความตื่นเต้น"เด็กดี อย่าเดินห่างท่านป้าสะใภ้กับพี่ ๆ นะลูก อยากกินอะไรเจ้าก็ซื้อได้เลย"หยางรุ่ยตอบกลับด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ใบหน้าของเขาแสดงความรักใคร่ในตัวบุตรสาว"เจ้าค่ะ"เจาตี้รับคำเสียงใสหยางเฟิงกับหยางรุ่ยยืนมองเกวียนวัวกับรถม้าที่เคลื่อนตัวห่างออกไปเรื่อย ๆ พวกเขาถอนหายใจยาว หลังจากนั้นพวกเขาก็เดินขึ้นเขาไปขุดหัวมันสำปะหลังต่อ ส่วนพ่อเฒ่าเสิ่นกับพ่อเฒ่าหานก็เดินไปไถนาหว่านข้าวต่อตามหน้าที่กระทั่งเกวียนวัวกับรถม้าเคลื่อนตัวมาถึงกลางตลาด ความวุ่นวายและเสียงตะโกนขายสินค้าเข้าปะทะโสตประสาททันที รถม้าและเกวียนหลายเล่มจอดเรียงราย ผู้คนสัญจรไปมาอย่างคับคั่ง ฮัวเจิ้งหรงจึงไปส่งมารดาและอาหญิงที่กลางตลาดก่อน ถนนหนทางเต็มไปด้วยร้านขายผ
last updateLast Updated : 2025-11-06
Read more

หว่านหรู 1

ต้นยามซื่อ (ยามซื่อ 09.00-11.00 น.) รถม้าของฮัวเจิ้งหรงเคลื่อนตัวมาหยุดนิ่งที่หน้าสำนักทะเบียนที่ดินของเมืองหลวง อาคารที่ว่าการหลังใหญ่ดูเคร่งขรึมและสง่างาม ป้ายไม้แกะสลักอย่างวิจิตรแขวนอยู่เหนือประตูทางเข้าทันทีที่รถม้าจอดสนิท เวินจี้ตง ผู้คุมสำนักทะเบียนที่ดินก็รีบเดินออกมาต้อนรับด้วยตนเอง ท่าทางของเขานอบน้อมและให้เกียรติเช่นนี้เสมอ"คารวะเจ้ากรมฮัว คารวะคุณหนูฮัวขอรับ"เวินจี้ตงประสานมือคำนับอย่างรวดเร็วและนอบน้อม "วันนี้ข้ามารบกวนท่านเวินอีกแล้ว/คารวะท่านผู้คุมสำนักเวินเจ้าค่ะ"เจิ้งหรงกับซือหยารีบทักทายอีกฝ่ายกลับ"ไม่รบกวนเลยขอรับ เป็นงานของข้าอยู่แล้ว ตามที่ได้รับแจ้งจากคนของท่านเจ้ากรม ข้าได้จัดทำเอกสารไว้รอแล้วขอรับ แม่นางลั่วกับสามีก็รออยู่ด้านในแล้วขอรับ" "ขอบคุณท่านเวินที่เป็นธุระให้ น้องหญิง...เราเข้าไปข้างในกันเถอะ ข้าจะได้แนะนำให้เจ้ารู้จักกับหว่านหรูด้วย""เจ้าค่ะท่านพี่"ซือหยาตอบกลับแล้วเดินตามญาติผู้พี่เข้าไปในสถานที่ที่คุ้นเคยทันทีที่ทั้งสามคนเดินตามเข้าไปในห้องโถงด้านใน ลั่วหว่านหรู (น้องสาวของฮัวเจิ้งหรง ซึ่งแต่งเข้าสกุลลั่ว) ก็รีบลุกขึ้นมาต้อนรับ นางเป็นสตร
last updateLast Updated : 2025-11-07
Read more

หว่านหรู 2

ฟงเต๋อรีบสอบถามความต้องการของลูกค้าอย่างกระตือรือร้น นับตั้งแต่ที่มีข่าวภัยพิบัติออกมา งานก่อสร้างของเขาถูกเลื่อนออกไป บ้างก็ยกเลิกสัญญาการก่อสร้าง ทำให้การเงินของเขาติดขัด ตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นใครก็เอาเงินไปทุ่มกับการซื้อเสบียงมากักตุนไว้เสียทั้งหมด การได้งานสร้างเรือนใหม่จึงเป็นโอกาสอันดีสำหรับเขา"ที่ดินของข้ามีเนื้อที่ 20 หมู่ ข้าอยากได้เรือน 3 หลัง ลานซักล้าง โรงครัว กำแพงรอบพื้นที่ ไม่ทราบว่านายช่างมีแบบให้ข้าเลือกหรือไม่เจ้าคะ" ซือหยาตอบความต้องการของตนอย่างชัดเจน"มีขอรับ! นี่เป็นแบบเรือนทั้งหมดที่ข้าเคยสร้าง แม่นางสามารถเลือกแบบไว้ก่อนได้ ส่วนราคาต้องดูว่าแม่นางจะสร้างหลักเล็กหรือใหญ่ ต้องใช้วัสดุมากน้อยแค่ไหน ข้าต้องขอเข้าไปดูที่ดินหน้างานด้วยขอรับ"สมุดแบบบ้านเกือบ 20 แบบ ที่ดูสะอาดตาและหนาหนักถูกวางตรงหน้าให้ซือหยาได้เปิดดู แบบเรือนเหล่านั้นมีความหลากหลายอย่างเห็นได้ชัด สามารถรองรับความต้องการของลูกค้าได้ดีแบบแรก เรือนชั้นเดียวทรงยาว (คล้ายเรือนขวางแบบภาคใต้) มีหลังคาทรงจั่วที่ซ้อนกันสามชั้น เพื่อให้ระบายน้ำฝนได้ดี และมีชานเรือนกว้างขวางพร้อมราวระเบียงไม้แบบที่สอง เรือนสอง
last updateLast Updated : 2025-11-07
Read more

นายช่างฟงเต๋อ 1

"เกวียนของทุกคนอยู่ตรงนั้น พี่ใหญ่ส่งข้าตรงนี้ก็พอเจ้าค่ะ แค่นี้ข้าก็รบกวนท่านมากพอแล้ว"ซือหยาเอ่ยขึ้นระหว่างที่ชะโงกหน้ามองหาเกวียนของสามีกับทุกคนในครอบครัว"ได้ เอาตามที่เจ้าว่า ต้าเสียนจอดรถม้าตรงนี้" ฮัวเจิ้งหรงสั่งคนของตนที่บังคับรถม้าอยู่ หลี่ต้าเสียนพยักหน้าเล็กน้อย"ขอรับนายท่าน แม่นางเดินระวังด้วยขอรับ" เมื่อจอดรถม้าสนิท หลี่ต้าเสียนก็รีบดึงบันไดลงมาเพื่อให้ญาติผู้น้องของเจ้านายได้เดินลงรถ ท่าทางของเขาคล่องแคล่วและสุภาพ"ขอบคุณพี่ต้าเสียนเจ้าค่ะ ข้าไปแล้วนะเจ้าคะพี่ใหญ่"ซือหยากล่าว นางโค้งคำนับเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไป เจิ้งหรงพยักหน้าแล้วมองตามหลังนาง จนกระทั่งเห็นว่านางไปรวมตัวกับทุกคนอย่างปลอดภัย เขาจึงให้หลี่ต้าเสียนออกรถม้ามุ่งหน้าไปที่กรมพิธีการทางด้านซือหยาเมื่อเดินมาถึงเกวียนวัวก็พบว่าครอบครัวจางอยู่ที่นั่นด้วย ใบหน้าของนางเต็มไปด้วยรอยยิ้มในยามที่ได้พบคนคุ้นเคย "น้าหญิงจาง อาเหล่ย อาชิง อาหลิน ดีจริงที่ได้เจอทุกคนที่นี่" ซือหยารีบทักทายเพื่อนร่วมทางอย่างเป็นกันเอง"วันนี้น้าออกมาซื้อเสบียงไปตุนไว้สักหน่อย คิดไม่ถึงว่าจะได้เจอทุกคนที่นี่"จางเยียนตอบกลับ สีหน้าขอ
last updateLast Updated : 2025-11-07
Read more

นายช่างฟงเต๋อ 2

"วันนี้ข้าให้ซือเหอกับท่านพี่ไปส่งต้นฉบับที่หออักษรจันทรา เงินที่ได้มา..เพียงพอที่จะใช้จ่ายเจ้าค่ะท่านแม่" ซือหยาตอบกลับอย่างใจเย็น คำพูดของนางให้ความมั่นใจโดยไม่โอ้อวด หยางเฉิงเห็นสีหน้ามารดาจึงเอ่ยขึ้นบ้าง "ท่านวางใจเถอะขอรับ" "เอาเถอะ เจ้ารีบไปทำธุระเถอะ ตอนเย็นแม่มีเรื่องจะคุยกับพวกเจ้า ค่อยว่ากันทีหลัง"แม่เฒ่าเสิ่นถอนหายใจยาว ก่อนจะกล่าวอย่างจำนน"เจ้าค่ะ/ขอรับ" ซือหยาและหยางเฉิงรับคำพร้อมกัน"ถ้าอย่างนั้นทุกคนตามข้ามาทางนี้ น้องสะใภ้เจ้าไปทำธุระเถอะ ส่วนเรื่องทำแป้งให้เป็นหน้าที่ของข้าเอง"หยวนอีกล่าวอย่างกระตือรือร้น นางเดินนำครอบครัวจางเดินเข้าเรือนไปอย่างรวดเร็ว ส่วนซือเหอกับจางเหล่ยก็ไปปลดวัวออกจากเกวียน จากนั้นก็พาจางวั่งซูไปหาพ่อเฒ่าหานพ่อเฒ่าเสิ่นที่แปลงนา ขณะเดียวกันก็ไปเอาหัวมันที่แช่อยู่ในลำธารมาให้หยวนอีด้วยซือหยาเดินไปหานายช่างฟงเต๋อเพื่อพูดคุยเรื่องการก่อสร้าง หยางเฉิงเดินตามอยู่ข้าง ๆ เพื่อให้กำลังใจภรรยาและแสดงความเป็นเจ้าของเรือน ไม่ใช่! เขาไม่ได้ต้องการแสดงความเป็นเจ้าของเรือน แต่เขาอยากแสดงความเป็นเจ้าของนาง"นายช่าง รอนานเลยนะเจ้าคะ" ซือหยาเอ่ยขึ้น นางเดิ
last updateLast Updated : 2025-11-07
Read more

ข้าอยากอยู่กับพี่ ข้ารักพี่ที่สุด 1

ยามค่ำลมปลายฤดูร้อน สายลมพัดเอื่อยผ่านลานดิน เสียงหรีดหริ่งเรไรร้องแผ่วระงมทั่วบริเวณเรือนไม้กลางหมู่บ้านไท่ผิง แสงจากตะเกียงที่แขวนไว้ตรงเสาเรือนส่องสลัว แต่ก็เพียงพอให้เห็นทุกคนที่นั่งล้อมวงกันอยู่รอบโต๊ะไม้ขนาดใหญ่ในห้องโถงกลางเรือนกลิ่นข้าวสวยหอมกรุ่นยังคงคลุ้งในอากาศ ชามถ้วยบนโต๊ะเพิ่งถูกเก็บออกไปไม่นาน ครอบครัวเสิ่นและครอบครัวหานต่างนั่งเรียงกันอย่างพร้อมหน้า เด็ก ๆ นั่งซบตักมารดา ง่วงงุนแต่ยังพยายามฟังผู้ใหญ่พูดคุยแม่เฒ่าเสิ่นที่นั่งอยู่หัวโต๊ะเหลือบตาไปทางสามีเล็กน้อย พลางขยับมือแตะเบา ๆ ที่แขนเขาเป็นสัญญาณ นางไม่ได้พูด แต่เพียงสายตาก็เพียงพอให้พ่อเฒ่าเสิ่นเข้าใจพ่อเฒ่าเสิ่นกระแอมเบา ๆ ก่อนจะโน้มตัวไปข้างหน้า เสียงของเขาเรียบแต่ทุกถ้อยคำเต็มไปด้วยความหนักแน่น "ทุกคนอยู่กันพร้อมหน้าข้าอยากจะขอพูดอะไรหน่อย อาเซวียน อาเจี้ยน ที่พวกเรามาอยู่ที่นี่ได้ก็เป็นเพราะความช่วยเหลือของพวกเจ้า" เขาหันไปมองครอบครัวหานที่นั่งฝั่งตรงข้าม สีหน้าเต็มไปด้วยความจริงใจ "..." "...""แต่ข้ากับภรรยารวมไปถึงลูกหลานก็ไม่อยากเอาเปรียบพวกเจ้า ช่วงนี้เป็นสะใภ้สามที่ออกเงินมากมายในการซื้อเสบียง ซื
last updateLast Updated : 2025-11-07
Read more

ข้าอยากอยู่กับพี่ ข้ารักพี่ที่สุด 2

"ข้าไม่ขัดข้องเจ้าค่ะ แต่พี่ใหญ่ พี่หญิง ท่านอย่าได้มองว่าเราเป็นคนอื่น ลูกหลานของข้าก็คือลูกหลานของพวกท่าน ที่นาที่ทำกินก็ทำได้เต็มที่เจ้าค่ะ"แม่เฒ่าเสิ่นซึ่งนั่งเงียบมานานเอื้อมมือไปกุมมือนางเบา ๆ "ครอบครัวเดียวกัน ๆ" เสียงของนางสั่นเล็กน้อยแต่เต็มไปด้วยความอบอุ่นบรรยากาศบนโต๊ะที่เคยเงียบขรึมกลับอบอวลไปด้วยรอยยิ้มและความเข้าใจ เด็ก ๆ ที่นั่งซบมารดาเงยหน้าขึ้นมามองอย่างไร้เดียงสา ไม่เข้าใจนักว่าผู้ใหญ่พูดอะไรกัน แต่พวกเขารับรู้ได้ถึงความสุขจากการมองใบหน้าของทุกคนหลังจากหัวเราะกันจนหายอึดอัด พ่อเฒ่าเสิ่นกับหยางเฟิง หยางรุ่ย ก็รวบรวมเงินมาวางลงบนโต๊ะ"นี่เป็นเงินของครอบครัวเรา 100 ตำลึง คืนให้สะใภ้สามกับเจ้าสาม"พอได้ยินบิดาพูดแบบนั้น หยางรุ่ยก็ลุกขึ้นไปหยิบกระดาษพู่กันมาวางบนโต๊ะแล้วเขียนสัญญาอย่างระมัดระวัง ตัวหนังสือคมชัดเรียงเส้นสวยงาม "วันนี้จ่ายเงินค่าบ้านไปแล้ว 100 ตำลึง อีก 100 ตำลึงจะผ่อนจ่าย 10 งวด งวดละ 10 ตำลึง ชำระเสร็จถึงจะโอนโฉนดที่ดิน"เขาเขียนเสร็จแล้วเงยหน้าขึ้นมองทุกคน "ลองอ่านดูก่อนขอรับ เสร็จแล้วค่อยร่วมลงชื่อประทับนิ้ว เพื่อให้เป็นพยานร่วมกัน จะได้ไม่มีใครคิ
last updateLast Updated : 2025-11-07
Read more

กระทิงหนุ่ม 1

ห้องนอนเงียบสงัด มีเพียงเสียงหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอของเสิ่นอี้หมิงและเสิ่นอันหมิงที่หลับใหลไปแล้ว แสงจันทร์ยามดึกสาดส่องเข้ามาจากช่องหน้าต่าง ทำให้เห็นฝุ่นผงเล็ก ๆ ลอยวนในอากาศหยางเฉิงมองดูบุตรชายทั้งสองด้วยแววตาอ่อนโยนอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะค่อย ๆ โน้มตัวอุ้มซือหยาขึ้นมานั่งบนตักอย่างแผ่วเบา มือหนาโอบกอดนางไว้แน่น เขาซบใบหน้าลงกับซอกคอของนางพลางหยิบของบางอย่างออกมาให้นาง"นี่เป็นเงินค่าพู่กันแล้วก็ค่างานเขียน 3,100 ตำลึง" หยางเฉิงยื่นตั๋วเงินจำนวนมากที่เขาเก็บไว้มายื่นให้ภรรยา ซือหยารับตั๋วเงินมาถือไว้ แล้วเริ่มสาธยายรายรับรายจ่ายที่นางใช้ไปในช่วงนี้ให้สามีฟังอย่างละเอียด"เจ้าค่ะ เงินของเรา..เดิมทีมี 4,122 ตำลึง ข้าได้ใช้จ่ายไปกับเรื่องสำคัญต่าง ๆ ซื้อที่ดินสำหรับสร้างเรือน 80 ตำลึง ซื้อที่นา 60 ตำลึง ซื้อที่ข้างบึงบัว 220 ตำลึง เสียภาษีครั้งแรก 10 ตำลึง 800 อีแปะ ซื้อเสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่มสำหรับทั้งครอบครัว 254 ตำลึง 750 อีแปะ""ซื้อของจุกจิกอื่น ๆ 10 ตำลึง วันนี้ซื้อเรือนจ่ายค่าภาษีอีก 210 ตำลึง และเพิ่งจ่ายค่าเช่าเรือน 3 หลังไปอีก 30 ตำลึง รวมจ่ายทั้งหมดไป 875 ตำลึง 550 อีแปะ"
last updateLast Updated : 2025-11-07
Read more
PREV
1
...
910111213
...
17
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status