جميع فصول : الفصل -الفصل 90

เรือนสกุลฮัวเกวียนทั้ง 3 เล่มมาหยุดอยู่หน้าเรือนสกุลฮัวในเวลาเที่ยงวันพอดี แสงแดดเจิดจ้าสาดลงมาแผดเผา จนวัวที่ลากจูงมาตลอดทางดูเหนื่อยล้าส่งเสียงหายใจหนัก ๆประตูรั้วไม้ของเรือนเปิดอ้าอยู่ เผยให้เห็นลานเรือนที่สะอาดสะอ้าน และตัวเรือนไม้ขนาดใหญ่ที่สร้างอย่างแข็งแรงและมีปีกซ้ายขวาครบถ้วน หลังคาเรือนยกสูงสง่างามกว่าเรือนอื่น ๆ ในหมู่บ้านอย่างเห็นได้ชัด ประตูไม้สีน้ำตาลเข้มบานใหญ่ดูมั่นคง สมฐานะของครอบครัวที่มีบุตรชายรับราชการตำแหน่งเจ้ากรมกองคลังในเมืองหลวง ถึงการเป็นอยู่ของสกุลฮัวจะสมถะ แต่เรือนหลังใหญ่นี้ก็ไม่ได้น้อยหน้าใครพ่อเฒ่าฮัวเหอ พี่ชายของแม่เฒ่าหานเซวียนเดินออกมาจากร่มเงาของตัวเรือนด้วยสีหน้ายินดีปรีดา เขาเปิดประตูให้กว้างขึ้นเพื่อต้อนรับผู้มาเยือน รูปร่างของเขาค่อนข้างอ้วนท้วมเล็กน้อยตามประสาคนอยู่สุขสบาย แต่ก็ยังคงความสง่างามตามวัยไว้"อาเซวียน! พวกเจ้ามาถึงแล้ว มาเร็วเข้า เข้ามาข้างในก่อน" ชายสูงวัยโบกมือเชื้อเชิญน้องสาวและครอบครัวให้เลี้ยวเกวียนเข้าในตัวเรือนครอบครัวหานและครอบครัวเสิ่นต่างก็รีบลงจากเกวียนทันที แม่เฒ่าหานมองเห็นใบหน้าของพี่ชายที่ไม่ได้พบกันนานหลายสิบปี

หลังจากกินข้าวเสร็จฮัวเจิ้งหรงก็ขันอาสานำทุกคนไปยังเรือนที่เขาเช่าไว้ให้ ซึ่งอยู่ติดกับเรือนสกุลฮัว "เรือนนี้เป็นของสกุลลั่ว ซึ่งเป็นพ่อแม่สามีน้องสาวของข้า พวกเขาเข้าไปทำการค้าอยู่ในตัวเมืองฉางอันหมดแล้ว เรือนหลังใหญ่จึงว่างอยู่ ข้าทำสัญญาเช่าไว้ให้ 1 ปีเต็ม ตามที่ท่านอาหญิงแจ้งมาขอรับ"เรือนสกุลลั่วมีขนาดใหญ่ไม่แพ้เรือนสกุลฮัวเช่นกัน อาณาเขตโดยรอบมีรั้วล้อมรอบอย่างมิดชิด ภายในมีเรือนย่อย 3 หลังเรียงกันอย่างเป็นระเบียบ ลานกว้างหน้าเรือนมีต้นไม้ใหญ่ให้ร่มเงา ลานหลังเรือนมีล้านซักล้างและครัวใหญ่"ข้าให้คนงานเข้ามาทำความสะอาดจัดเครื่องเรือนไว้ให้เรียบร้อยแล้ว ทุกอย่างมีครบครัน ไม่ต้องลำบากซื้อหาอะไรเพิ่มอีก" ฮัวเจิ้งหรงบอกทุกคนระหว่างที่เปิดเข้าไปในตัวเรือน"ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็เริ่มขนของเข้าเรือนเถอะ ยังมีอีกหลายอย่างที่ต้องจัดการ" พ่อเฒ่าเสิ่นหันไปบอกลูกชายทั้งสามที่เดินตามมาห่าง ๆ"ขอรับท่านพ่อ/ขอรับ/ขอรับ"ทุกคนช่วยกันขนของลงจากเกวียนด้วยความกระตือรือร้น หยางเฉิง หยางเฟิงแบกกระสอบข้าวสารและเครื่องมือหนัก ๆ ซือหยากับหยวนอีคอยดูแลการจัดเรียงเครื่องใช้ในครัวและเครื่องนอน เสียงหัวเร

เช้าตรู่ของวันใหม่ แสงสีทองอ่อน ๆ คลี่คลุมเรือนเช่าของสกุลเสิ่นและหาน อากาศเย็นสบายผสมความชื้นจากน้ำค้างยามเช้า พ่อเฒ่าเสิ่น พ่อเฒ่าหาน พร้อมกับ หยางเฟิง หยางรุ่ย หยางเฉิง ต่างตื่นขึ้นตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง เสียงนกร้องและสายลมเย็นโชยผ่านหน้าต่างไม้ ทำให้บรรยากาศยามเช้านั้นสงบและชุ่มชื้นพ่อเฒ่าฮัวเหอเดินมาหาน้องเขยกับหลาน ๆ ตั้งแต่ไก่โห่ ทั้งที่เขาสามารถใช้คนงานในเรือนได้ แต่ก็เลือกที่จะหากิจกรรมเล็ก ๆ น้อย ๆ ทำเอง"หยางกวง! อาเจี้ยน! มาเถอะ พวกเราเอาวัวออกไปผูกไว้ที่แปลงนากันก่อน! พวกมันทำงานหนักมาหลายวัน ควรจะได้พักกินหญ้าดี ๆ เสียหน่อย" พ่อเฒ่าฮัวเหอเอ่ยด้วยน้ำเสียงเป็นกันเอง"ขอบคุณท่านพี่ใหญ่ฮัวที่เมตตาให้ความช่วยเหลือพวกเรามาโดยตลอด" พ่อเฒ่าเสิ่นค้อมตัวคารวะเล็กน้อย"อย่าคิดมากเลย ไปกันเถอะ"จากนั้นบรรดาผู้ชายก็พาวัวทั้ง 6 ตัว ออกจากเรือนเช่าไปยังแปลงหญ้าที่พ่อเฒ่าฮัวเหอจัดเตรียมไว้ วัวสีขาวน้ำตาลตัวใหญ่แต่ละตัวกระดิกหูและผงกหัวส่งเสียงเบา ๆ ราวกับแสดงความตื่นเต้นที่ได้ออกไปกินหญ้าอ่อน ๆพ่อเฒ่าฮัวเหอเดินนำไปยังแปลงนาอันกว้างใหญ่ ต้นกล้าสีเขียวชอุ่มทอดยาวไปจนสุดสายตา แสงแดดยามเช้

หมอกเช้าสีขาวจางลอยคลอเคลียอยู่เหนือทิวไม้ริมทาง ถนนสายกว้างทอดตัวยาวราวกับเส้นด้ายที่เชื่อมโลกภายนอกเข้าสู่เมืองหลวงอันรุ่งเรือง รถม้าของฮัวเจิ้งหรงเคลื่อนตัวอย่างมั่นคง ล้อไม้หนาเสียดสีกับพื้นดินบดแน่น ส่งเสียง กึกกัก กึกกักด้านหน้ารถม้ามีหลี่ต้าเสียนนั่งหลังตรง มือทั้งสองจับบังเหียนแน่น แววตาคมกริบจับจ้องเส้นทางข้างหน้าไม่วาง หน้าที่หลักคือดูแลความปลอดภัยของเจ้านาย ข้างกายเขาคือซ่งโฮ่วหมิง ชายรูปร่างสมส่วนแคล่วคล่อง ผู้รับผิดชอบคอยประสานงานที่ได้รับมอบหมาย ดวงตาของเขาเฉียบคมไม่แพ้กัน สายตากวาดมองต้นไม้ข้างทางและขบวนผู้คนที่สัญจรไปมาอย่างไม่ละเลยแม้แต่เงาภายในรถม้า ซือหยานั่งอยู่ด้านหนึ่งอย่างสงบเรียบร้อย แม้ดวงตาจะจับจ้องไปยังวิวทิวทัศน์ด้านนอก แต่ภายในใจกลับมีเรื่องมากมายประดังเข้ามา ใบหน้านวลค่อย ๆ เผยความครุ่นคิด นางสูดลมหายใจลึกก่อนจะเอ่ยออกมาอย่างราบเรียบ แต่แฝงแววจริงจัง"พี่ใหญ่ ข้ามีเรื่องสำคัญที่อยากขอความคิดเห็นท่านเจ้าค่ะ" เสียงนุ่มนวลของนางดังขึ้นท่ามกลางจังหวะรถม้า "เจ้าว่ามาเถอะ" ฮัวเจิ้งหรงซึ่งนั่งอยู่ตรงข้าม ค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นจากเอกสารในมือ น้ำเสียงของเขามีความ

เมื่อยืนยันความถูกต้องเรียบร้อยแล้ว เวินจี้ตงก็คำนวณราคาที่ดินผืนสุดท้ายที่ซือหยาต้องการ ที่ดินริมบึงบัว10 หมู่ หมู่ละ 22 ตำลึง เป็นเงิน 220 ตำลึง และดำเนินการรวมค่าใช้จ่ายทั้งหมดอย่างรวดเร็ว"ท่านเจ้ากรมฮัว คุณหนูฮัว ค่าใช้จ่ายที่ดิน 10 หมู่ 220 ตำลึง และค่าธรรมเนียมและค่าโฉนดสำหรับที่ดินทั้งสามแปลงรวมเป็น 10 ตำลึงกับ 800 อีแปะ คิดเป็นร้อยละ 3 จากราคาประเมินขอรับ รวมเป็น 238 ตำลึงกับ 800 อีแปะ"ซือหยาพยักหน้ารับแล้วล้วงเข้าไปหยิบตั๋วเงินในถุงย่าม ออกมาตรวจนับจนครบตามจำนวน แล้วส่งให้ผู้คุมสำนักเวินเวินจี้ตงรับเงินไปนับอย่างรวดเร็ว แล้วหันไปสั่งให้เสมียนอาวุโสเริ่มต้นคัดลอกรายละเอียด ของที่ดินทั้งสามแปลงลงบน แผ่นโฉนดใหม่ ซึ่งประกอบด้วย ที่นาที่อยู่อาศัยและริมบึงบัว โดยระบุ สถานที่ เนื้อที่ และชื่อผู้ครอบครองอย่างละเอียดหลังจากนั้นไม่นาน โฉนดทั้งสามใบก็ถูกนำมาวางบนโต๊ะไม้เพื่อให้เจ้าของคนใหม่ได้ตรวจสอบ "เชิญคุณหนูฮัวตรวจสอบรายละเอียดทั้งหมด แล้วประทับลายนิ้วมือเพื่อยืนยันความเป็นเจ้าของขอรับ"ซือหยาหยิบโฉนดขึ้นมาอ่านอย่างละเอียด แววตาของนางจับจ้องไปที่ทุกตัวอักษร เมื่อแน่ใจว่าถูกต้อง