สองปีต่อมาสุกัญญาแต่งงานกับกอไผ่และให้สามีย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านขุนพิทักษ์พล ส่วนกอหวายก็อยู่กับพ่อแม่ แต่กอไผ่ก็ยังไปดูแลสวนเหมือนเดิม ถ้ากอหวายเรียนจบพ่อกับแม่ถึงจะแบ่งทรัพย์สมบัติให้“มาเยี่ยมย่าบ่อย ๆ นะภู” พวงแก้วเอ่ยขึ้นเมื่อลูกชายคนรองกำลังย้ายของไปอยู่บ้านหลังใหม่ “โธ่ แม่ก็ บ้านเราก็อยู่ติดกัน” สุรศักดิ์กับภรรยาใช้เงินเก็บส่วนตัวและเงินส่วนที่แม่ออมไว้ให้มาซื้อบ้านมือสองที่อยู่ถัดจากบ้านคำผาไป เพราะไม่อยากไปอยู่ห่างไกลพ่อกับแม่มากนัก “แก้มก็ไปแล้ว ภูก็ไปแล้ว สงสัยญาต้องมีหลานให้แม่แล้วแหละ” พูดแล้วก็มองไปที่ลูกสาวที่ยืนอยู่กับลูกเขย วันนี้เป็นวันหยุดสุกัญญากับกอไผ่จึงช่วยสุรศักดิ์ย้ายของก่อนแล้วช่วงบ่ายจะออกไปเก็บผลไม้และตัดหน่อไม้เตรียมไปขายพรุ่งนี้เช้า “ญาขอทำงานเก็บเงินก่อนได้ไหมคะแม่ ถ้าคิดถึงภูแม่เดินข้ามรั้วก็ถึงแล้วค่ะ ถ้าคิดถึงแก้มแม่ก็ไปบ้านพี่เชษฐ์เกือบทุกวันอยู่แล้วนี่คะ อีกอย่างพี่เชษฐ์ก็กำลังจะมีหลานคนใหม่ให้คุณแม่แล้วนี่คะ ไม่จำเป็นต้องรอญาหรอกค่ะ” สุกัญญายังสนุกกับการทำงานก็เลยยังไม่อยากมีภาระ อีกอย่างตอนนี้เธอก็อาสาเข้าเวรแทนเ
Huling Na-update : 2025-11-13
Mag-log in
