Share

ตอนที่ 75 มีมากก็ให้มาก

last update Last Updated: 2025-11-13 10:47:00

สามปีผ่านไป

เช้าวันหนึ่งมานะเปิดประตูออกมาจากห้องเพื่อจะไปเปิดร้านให้พี่สาว

“พี่นวลปู่กับย่ายังไม่ตื่นอีกเหรอครับ”

“ยังเลยจ้ะนะเข้าไปดูให้พี่ที” ปกติปู่กับย่าจะตื่นมารดน้ำต้นไม้และเก็บใบหม่อนตั้งแต่ตีสี่ เหตุเพราะทั้งสองนอนไม่หลับตามประสาคนแก่ที่เคยตื่นเช้าจนติดเป็นนิสัย แต่วันนี้เกือบหกโมงแล้วปู่กับย่าก็ยังไม่ออกมาจากห้องสักที

“ครับ”

มานะเคาะประตูก่อนเดินเข้าไป

เกือบสองนาทีผ่านไป

“พี่นวล!” มานะร้องเรียกพี่สาวด้วยความตกใจสุดขีด

เนื้อนวลที่กำลังแต่งตัวให้ลูกชายเตรียมจะไปโรงเรียนถึงกับสะดุ้ง ตกใจเหมือนกันที่ได้ยินเสียงน้องชายเรียกลั่นบ้าน

“ก้องรอแม่อยู่กับพี่แก้มก่อนนะ เดี๋ยวแม่มา” ก้องการุณพยักหน้า วนิดาจึงช่วยน้องสวมเครื่องแบบนักเรียนอนุบาลไปพลาง ๆ เนื้อนวลบอกลูกแล้วเดินไปที่ห้องปู่กับย่า เสียงของมานะทำให้เธอรู้สึกไม่ค่อยดีเลย

เนื้อนวลเริ่มเดินอุ้ยอ้ายเดินอุ้มท้องที่ตั้งครรภ์ได้ห้าเดือนเข้าไปในห้องปู่กับย่าที่น้องเปิดประตูค้างไว้

“พี่นวล ฮือ ๆ ปู่กับย่า
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ทะลุมิติไปเป็นสาวใช้ผู้มั่งคั่งในยุค 90   ตอนที่ 76 ทำบุญร่วมกัน (ตอนจบ)

    ไม่นานรถตู้ก็เลี้ยวเข้ามาจอดหน้าร้านอีกคันมาโนชพร้อมภรรยา คำผาพร้อมภรรยา สุรศักดิ์พร้อมภรรยา สุกัญญาพร้อมสามี และก็…กอหวายทุกคนทยอยลงจากรถตู้เพื่อมาขนของขึ้นรถช่วยกัน ถึงทุกคนจะแปลกใจว่าเนื้อนวลทำไมบริจาคข้าวของมากมายถึงเพียงนี้แต่ก็ไม่มีใครถาม เพราะทุกคนเห็นว่าเธอรวยก็เลยคิดไปว่าเธอคงอยากแบ่งปัน กอหวายเดินเข้าไปช่วยมานะยกน้ำดื่มแพ็กใหญ่ “หวาย ไม่ต้องเดี๋ยวผมยกเอง” คำนำหน้าที่เคยเรียกพี่หายไปเมื่อทั้งสองตกลงเป็นแฟนกัน มานะส่งสายตาตำหนิให้หญิงสาวที่กำลังย่อตัวยกน้ำอยู่เบื้องหน้า “อยากช่วยอะ” กอหวายย่นหน้าใส่เขาจนปากจู๋ “ไปขนอะไรก็ได้ที่มันไม่หนักมาก” เขายังทำเสียงเข้มเหมือนคุยกับน้อง แขนก็เรียวเล็กยังจะมายกของหนักอีกดื้อเหมือนพี่สาวเขาไม่มีผิด “ก็ได้” เธอพูดเสียงอ่อย แล้วละสายตาจากใบหน้าคมเข้มที่มองเท่าไรก็ไม่เคยเบื่อ แต่เมื่อหันกลับมากลับเจอสายตาของเพื่อนจ้องจับผิดอยู่ “อุ้ย!” “ห่วงกันจริง จริ๊ง” เนื้อนวลเอาการต์รวีกินนมและหลับไปแล้วเธอจึงเดินมาช่วยคนอื่น ๆ “มะ ไม่ใช่อย่างที่นวลคิดสักหน่อย” กอหวายพูด

  • ทะลุมิติไปเป็นสาวใช้ผู้มั่งคั่งในยุค 90   ตอนที่ 75 มีมากก็ให้มาก

    สามปีผ่านไป เช้าวันหนึ่งมานะเปิดประตูออกมาจากห้องเพื่อจะไปเปิดร้านให้พี่สาว “พี่นวลปู่กับย่ายังไม่ตื่นอีกเหรอครับ” “ยังเลยจ้ะนะเข้าไปดูให้พี่ที” ปกติปู่กับย่าจะตื่นมารดน้ำต้นไม้และเก็บใบหม่อนตั้งแต่ตีสี่ เหตุเพราะทั้งสองนอนไม่หลับตามประสาคนแก่ที่เคยตื่นเช้าจนติดเป็นนิสัย แต่วันนี้เกือบหกโมงแล้วปู่กับย่าก็ยังไม่ออกมาจากห้องสักที “ครับ” มานะเคาะประตูก่อนเดินเข้าไป เกือบสองนาทีผ่านไป “พี่นวล!” มานะร้องเรียกพี่สาวด้วยความตกใจสุดขีด เนื้อนวลที่กำลังแต่งตัวให้ลูกชายเตรียมจะไปโรงเรียนถึงกับสะดุ้ง ตกใจเหมือนกันที่ได้ยินเสียงน้องชายเรียกลั่นบ้าน “ก้องรอแม่อยู่กับพี่แก้มก่อนนะ เดี๋ยวแม่มา” ก้องการุณพยักหน้า วนิดาจึงช่วยน้องสวมเครื่องแบบนักเรียนอนุบาลไปพลาง ๆ เนื้อนวลบอกลูกแล้วเดินไปที่ห้องปู่กับย่า เสียงของมานะทำให้เธอรู้สึกไม่ค่อยดีเลย เนื้อนวลเริ่มเดินอุ้ยอ้ายเดินอุ้มท้องที่ตั้งครรภ์ได้ห้าเดือนเข้าไปในห้องปู่กับย่าที่น้องเปิดประตูค้างไว้ “พี่นวล ฮือ ๆ ปู่กับย่า

  • ทะลุมิติไปเป็นสาวใช้ผู้มั่งคั่งในยุค 90   ตอนที่ 74 ต่อจิ๊กซอว์

    เนื้อนวลหลับไปประมาณหนึ่งชั่วโมง ตื่นขึ้นมาอาการก็ดีขึ้นมากแล้ว ใบย่านางแดงมีสรรพคุณถอนพิษได้ดีจริง ๆ สุรเชษฐ์จึงเอาน้ำจากบ่อวิเศษที่ต้มไว้พออุ่น ๆ มาให้เธอดื่ม“ลองซดแกงจืดร้อน ๆ ไหม”“ค่ะ” ไม่เอาอีกแล้วแกงหน่อไม้ย่านางใส่ชะอม เนื้อนวลคงเข็ดไปจนลูกโต แพ้ทีเล่นเอาหัวหมุนเลยทีเดียวพอภรรยาทานข้าวเสร็จสุรเชษฐ์ก็เดินไปขอต้นย่านางแดงกับทองพูนมาปลูกไว้ที่บ้านตั้งแต่วันนั้นเนื้อนวลก็ไม่กินอะไรตามใจปากอีกเลย สิ่งไหนที่ปู่กับย่าบอกให้ระวังเธอก็จะเชื่อฟังตามนั้นสามปีต่อมาก้องการุณจูงแขนแม่ออกมาจากร้านค้าเดินผ่านปู่กับย่าที่กำลังช่วยกันเก็บรังไหม“จะไปรอพี่แก้มแล้วเหรอ” ปู่สมดีถามเหลน“ครับผม”เนื้อนวลก็ส่งยิ้มและพยักเพยิดหน้าให้ปู่กับย่า เพราะดูแล้วก้องการุณจะตั้งหน้าตั้งตารอพี่สาวกลับมาจากโรงเรียนเหลือเกินก้องการุณเดินไปชะเง้อมองพี่สาวอยู่หน้าประตูรั้วบ้าน เมื่อใกล้ถึงเวลาที่พี่สาวจะกลับจากโรงเรียน ตอนนี้วนิดาเรียนชั้นมัธยมแล้วเธอจึงเดินทางด้วยรถประจำทางในหมู่บ้าน พอรถรับส่งนักเรียนตีไฟเลี้ยวเข้ามาจอดเขาก็เอ่ยออกมาด้วยความดีใจ“พี่แก้มกลับมาแล้ว” ก้องการุณแสดงท่าทางดีใจ ยืนหัวเราะย่ำเท้า

  • ทะลุมิติไปเป็นสาวใช้ผู้มั่งคั่งในยุค 90   ตอนที่ 73 ของแสลง

    สามวันแล้วที่สุรเชษฐ์พาเนื้อนวลไปคลอดลูกที่โรงพยาบาล วนิดาจึงอยู่กับปู่กับย่าตอนเช้าก็ติดรถอาไปโรงเรียนพร้อมกับภูริศ “คุณย่าคะ คุณพ่อจะพาน้องกลับจากโรงพยาบาลวันไหนคะ” วนิดารู้สึกตื่นเต้นที่จะได้มีน้องสักที “น่าจะวันนี้แหละจ้ะ” จันทร์พูดพลางลูบผมเธอเบา ๆ รถยนต์ของสุรศักดิ์เลี้ยวเข้ามาจอดหน้าบ้านพอดี “แก้มไปโรงเรียนก่อนนะคะ รถอาศักดิ์มาแล้วค่ะ” “จ้ะ” พอหลานจากไปย่าจันทร์ก็นั่งยิ้มอย่างมีความสุข ไม่อยากจะเชื่อว่าชีวิตในบั้นปลายจะได้อยู่อย่างสุขสบายแบบนี้ มานะก้าวขายาว ๆ ลงมาจากบ้าน “ผมไปสมัครสอบก่อนนะครับย่า เสร็จแล้วจะรีบกลับครับ” มานะจะไปสมัครสอบเข้าเรียนในระดับชั้นปริญญาตรีที่มหาวิทยาลัยราชภัฏในตัวจังหวัด “ไปกับใครล่ะ” “พี่หวายจะมารับครับ” กอหวายเป็นคนแนะนำให้มานะไปสอบเข้าที่นั่น เพราะเธอก็เรียนที่นั่นเหมือนกัน “อ้อ ไปสิ” ปู่กับย่ามองตามหลังหลานชายด้วยความภูมิใจ ในที่สุดมานะก็ได้เรียนหนังสือ มีแต่เนื้อนวลเท่านั้นที่ปู่กับย่าขอร้องเท่าไรเธอก็ไม

  • ทะลุมิติไปเป็นสาวใช้ผู้มั่งคั่งในยุค 90   ตอนที่ 72 รักแต่อยู่ด้วยไม่ได้

    “รัชมากับใคร” สุรเชษฐ์เอ่ยถามเมื่อมองไม่เห็นคนที่นั่งอยู่ในรถ มือข้างหนึ่งโอบเอวภรรยาไว้หลวม ๆ เขาไม่ได้ตกใจอะไรที่เจอเมียเก่าที่นี่ เพราะเขากับเธอก็เจอกันที่โรงเรียนลูกอยู่บ้าง “มากับคนขับรถของท่านนายพลค่ะ เขาให้มาได้ไม่นาน” ไปไหนมาไหนเขาก็ให้คนมาส่งและรับกลับ คงรอลูกสาวโตเขาถึงจะปล่อยให้เธอไปไหนมาไหนเองได้ เขาก็ดูแลเธอดี แต่เวลาจะสุขมันก็สุขไม่สุด “อ้อ” สรุเชษฐ์พยักหน้า รัชนีพรยื่นถุงกระดาษใบใหญ่ให้ลูกสาว “แม่ซื้อเสื้อผ้ามาฝาก” ถึงเสื้อผ้าของเธอจะมีมากแล้วแต่วนิดาก็เต็มใจที่จะรับมันไว้ เธอกระพุ่มมือไหว้ก่อนรับของจากแม่ “ขอบคุณค่ะ” วนิดายื่นถุงเสื้อผ้าให้พ่อถือไว้แล้วเข้าไปกอดแม่โดยที่แม่ไม่ต้องร้องขอเหมือนตอนที่เธอยังเป็นเด็ก เธอคิดถึงแม่แต่เป็นความคิดถึงแบบมีความสุข ไม่ได้โหยหาไม่ได้อิจฉาน้องแต่อย่างใด เพราะเธอมีทั้งพ่อและน้านวล ปู่สมดีกับย่าจันทร์คอยดูแลเอาใจใส่และรักเธอเหมือนกับลูกหลานแท้ ๆ “ขอบใจนวลมากนะที่เลี้ยงลูกฉันให้เติบโตขึ้นมาได้อย่างสวยงามแบบนี้” รัชนีพรดีใจที่วนิดารู้จักช่วยงานพ่อกับแม่เลี้ยง และที่สำคัญวนิดา

  • ทะลุมิติไปเป็นสาวใช้ผู้มั่งคั่งในยุค 90   ตอนที่ 71 มีน้องแล้วนะ

    สองปีต่อมาสุกัญญาแต่งงานกับกอไผ่และให้สามีย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านขุนพิทักษ์พล ส่วนกอหวายก็อยู่กับพ่อแม่ แต่กอไผ่ก็ยังไปดูแลสวนเหมือนเดิม ถ้ากอหวายเรียนจบพ่อกับแม่ถึงจะแบ่งทรัพย์สมบัติให้“มาเยี่ยมย่าบ่อย ๆ นะภู” พวงแก้วเอ่ยขึ้นเมื่อลูกชายคนรองกำลังย้ายของไปอยู่บ้านหลังใหม่ “โธ่ แม่ก็ บ้านเราก็อยู่ติดกัน” สุรศักดิ์กับภรรยาใช้เงินเก็บส่วนตัวและเงินส่วนที่แม่ออมไว้ให้มาซื้อบ้านมือสองที่อยู่ถัดจากบ้านคำผาไป เพราะไม่อยากไปอยู่ห่างไกลพ่อกับแม่มากนัก “แก้มก็ไปแล้ว ภูก็ไปแล้ว สงสัยญาต้องมีหลานให้แม่แล้วแหละ” พูดแล้วก็มองไปที่ลูกสาวที่ยืนอยู่กับลูกเขย วันนี้เป็นวันหยุดสุกัญญากับกอไผ่จึงช่วยสุรศักดิ์ย้ายของก่อนแล้วช่วงบ่ายจะออกไปเก็บผลไม้และตัดหน่อไม้เตรียมไปขายพรุ่งนี้เช้า “ญาขอทำงานเก็บเงินก่อนได้ไหมคะแม่ ถ้าคิดถึงภูแม่เดินข้ามรั้วก็ถึงแล้วค่ะ ถ้าคิดถึงแก้มแม่ก็ไปบ้านพี่เชษฐ์เกือบทุกวันอยู่แล้วนี่คะ อีกอย่างพี่เชษฐ์ก็กำลังจะมีหลานคนใหม่ให้คุณแม่แล้วนี่คะ ไม่จำเป็นต้องรอญาหรอกค่ะ” สุกัญญายังสนุกกับการทำงานก็เลยยังไม่อยากมีภาระ อีกอย่างตอนนี้เธอก็อาสาเข้าเวรแทนเ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status