Semua Bab พาพระเอกมาเป็นตัวร้าย: Bab 11 - Bab 20

 “ผมว่าเรากำลังเจอปรากฏการณ์ประหลาด”คาเลนพูดขึ้นขณะนั่งวางศอกเท้าเข่าประสานมือรองใต้คางอยู่ที่ปลายเตียง สีหน้าเต็มไปด้วยความจริงจังผิดกับผมยาวดำซึ่งยุ่งฟูไม่เป็นทรง ถ้าสังเกตจากสภาพแล้วก็ไม่ต่างอะไรจากคนเพิ่งตื่น“พูดบ้าอะไรแต่เช้า แล้วรังนกบนหัวนั่นมันอะไร”“ฉันเพิ่งตื่นเองนะ เสียงแมลงมันยังอยู่ในหูอยู่เลย อีกอย่างนี่มันผมสุดสลวยของผมเอง”คาเลนหันมาตอบหน้าตาเฉยพลางใช้ปลายนิ้วม้วนผมยุ่งๆ นั้นเล่น ฮันเตอร์หนุ่มกลอกตามองบนอย่างเอือมใจ เขาอุตส่าห์ตื่นมาแต่เช้าตามที่ตกลงกันไว้ ไม่คิดว่าจะได้มาเห็นสภาพคนเมาขี้ตาเพิ่งลุกจากเตียงแบบนี้“ไปเตรียมตัวไป”“ผมมีเรื่องสำคัญจะเล่า—-”“ไปเตรียมตัว!”พอโดนว่าเลยยอมไปเตรียมตัวตามที่คุณพระเอกสั่ง ไม่งั้นสักพักเขาคงโดนไล่เขกหัวเป็นแน่ ใช้เวลาประมาณหนึ่ง ชายหนุ่มจึงจัดการทำธุระส่วนตัวต่างๆ เรียบร้อย ก่อนจะกลับมาหย่อนตัวนั่งเก้าอี้พลางปรายตามองนักล่าเสพติดภูต“เอาล่ะ ช่วยบอกทีว่าเข้ามาในห้องพักฉ

 ‘เรื่องเล่าลือประจำเมืองอาร์ลีน ถ้าฟังเอาสนุกน่ะมันก็เอามาขบคิดเป็นเรื่องพิศวงได้ แต่สำหรับผมน่ะ... เรื่องพวกนี้มันควรค่าแก่การจำใส่ใจ เพราะถึงแม้ว่ามันจะเป็นนิยายที่ผมเคยอ่าน แต่ผมกลับไม่แน่ใจเลยว่าตัวเองสามารถเอาตัวรอดจากเรื่องนี้ได้นานแค่ไหน’‘แล้วที่ว่าอ่านนิยายเรื่องนี้ จริงๆ คงต้องบอกว่าผมแค่อ่าน ‘เกือบจบ’ เท่านั้นเอง เนื้อหาช่วงหลังมันค่อนข้างตื่นเต้นดี เข้มข้น บู๊กันยับไม่น้อย ทุกอย่างในนิยายดีหมด แต่ขณะเดียวกันผมกลับรู้สึกผิดหวังหลายๆ อย่างเช่นกัน’ ‘ใจนึงผมชอบนิยายเรื่องนี้จนนับว่าเป็นนิยายขึ้นหิ้งในดวงใจ แต่ขณะเดียวกันเวลาผมอ่านไปถึงจุดไคลแมกซ์ มันกลับทำให้ผมเกลียดนิยายเรื่องนี้ถึงแม้ว่ามันจะดีมากก็ตาม’  “คาเลน”เจ้าของชื่อผงะเล็กน้อยเหมือนตนเองถูกดึงจากภวังค์ที่จมดิ่งไปนาน เขาหันมองตามเสียงแล้วสบกับนัยน์ตาสีฟ้าใสซึ่งมองมาอย่างเรียบเฉย ทั้งสองคนประสานสายตากันโดยไม่พูดอะไร ก่อนคาเลนจะเอียงศีรษะแล้วตอบหน้าตาเฉยใส่ซะอย่างนั้น“มีอะไรเหรอครับ ท่านสุภาพบุรุษสุดหล่อ~”“จู่ๆ สมองแกมัน

 คาเลนนิ่งค้างแข็งทื่อไปหลังปะติดปะต่อเนื้อเรื่องได้ ค้นพบว่าตนเองนั้นไม่ใช่ลูกตัวละครลับเท่านั้น แต่ร่างที่เขาเข้ามาอยู่เป็นถึง ‘ลาสต์บอส’ ของนิยายอีกต่างหาก การค้นพบครั้งนี้มันยิ่งใหญ่ซะยิ่งกว่าการขุดเจอฟอสซิลไดโนเสาร์เขาพรูลมหายใจ หลุบสายตามองราวินผละริมฝีปากจากหลังมือตน ท่าทีอัศวินฉกาจคนนี้นิ่งเฉยเหลือเกิน เหมือนไม่ระคายกับการจุมพิตหลังมือเขาเลย“คิดจะทำอะไรกับหมอนั่น?”เสียงแหบพร่าดังขึ้น พาให้สายตาทั้งสองเหลือบตาม คนกล่าวไม่ใช่ใครแต่บิทเทอที่เพิ่งตื่นขึ้นมา ท่าทางดูล้านิดหน่อยแต่ก็ปกติดีไม่ได้สาหัสสากรรจ์อะไร“ผมเพียงแสดงความเคารพ”“นั่นไม่ใช่เหตุผลที่คุณจะทำแบบนั้นได้”“ทำไมล่ะครับ?”ราวินถามกลับหน้าซื่อตาใส พระเอกเลยปรายตาไปทางคนร่วมทาง“คาเลน นายปล่อยให้คนแปลกหน้ามาทำแบบนั้นเนี่ยนะ?” ‘เมื่อกี้ผมมัวแต่คิดเรื่องคำพูดของราวินเลยไม่ได้สนใจการกระทำนั้น อา…จะว่าไป พอรู้อยู่หรอกว่าหมอนี่เป็นพวกอยากแสดงความเคารพ ความภักดีแบบไม่มีกั๊ก แต่การจูบหลังมือได้แบบไม่กระด้างเนี่ย… บางทีอาจจะทำกับพวกขุ

 เสียงแหลมดังแว่วเข้าโสตประสาทชวนระคายหู เปลือกตาคาเลนปิดสนิทไม่อาจมองเห็น สิ่งที่รับรู้ตอนนี้คือความว่างเปล่า เหมือนเขากำลังลอยคว้างอยู่กลางอากาศ เสียงเล็กแหลมดังเสียดขึ้นกว่าเก่า ใกล้ขึ้นกว่าเดิม คงเพราะใช้เวลาสดับฟังมาพักหนึ่งจึงแยกออกว่าเป็นเสียงแมลงกระพือปีกถี่ฮึก...ฮือเสียงร่ำไห้สะอื้นดังสะท้อนตามมา ถึงมันจะเบากว่าเสียงแมลงแต่ก็ดังอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว เขากำหมัดแน่นจนสั่นไปหมด ไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าตัวเองกำลังหลับอยู่จริงๆ ไหม? แล้วเสียงพวกนี้มันมีจริงรึเปล่า? ทั้งที่คาเลนไม่ได้ลืมตา แต่กลับเห็นภาพฉายเหมือนดูหนังม้วนเก่าๆ หญิงสาวคนหนึ่งถูกหิ้วปีกโดยทหารรับจ้างผลักเข้าไปในกรงขังอย่างไม่ไยดี เส้นผมสีทองยาวหยักศกผนวกกับผิวเนียนขาว เห็นได้ชัดว่ารูปพรรณหล่อนน่าชมยิ่ง แต่ความงามนั้นถูกกลบด้วยดินโคลนสกปรกเปื้อนตามเรือนร่างอรชร“เสียดายจริง พวกนั้นดันมาเจอนังนี้เข้าก่อน ไม่งั้นเราคงได้เสียบแล้ว”“เหอะ พนันกันไหมว่าใครจะซื้อไปได้”“ฮะๆ ๆ เดาว่าไม่ต่ำกว่าสิบคนแน่ เดี๋ยวก็แพศยาเหมือนโสเภณีข้า

 บิทเทอกระแอมเสียงกลบเกลื่อนอาการกระด้างตนเอง แต่เมื่อปรายตาไปสบกับคาเลนที่มองมายังเขาอยู่ก่อนแล้ว ชายหนุ่มก็เบือนหน้าหนีไปอีก “จะพูดอะไรก็พูดสิ เงียบทำไม” ‘หว่ายๆ ตายแล้วๆ คุณพระเอกเลิ่กลั่กใหญ่แล้วค้าบทุกคน~’ “มีอย่างหนึ่งที่ฉันสังเกตได้จากออร่าคำสาปของนาย” ฮันเตอร์เลิกคิ้วมองกลับ “ตอนนี้ออร่าคำสาปของนายยังแรงอยู่ก็จริง แต่ถ้าเทียบกับก่อนหน้านี้คือมันอ่อนลง”“เพราะอะไร”ชายผมยาวดำยักไหล่ตอบกลับไป “หลังจากที่ฉันกับนายทำลายแท่นศิลาคำสาปหลักแรกไป ออร่าคำสาปนายเลยลดลงน่ะสิ” บิทเทอนิ่งไปเหมือนกึ่งเชื่อกึ่งไม่เชื่อ“นายแน่ใจ?”“ไม่มีอะไรบอกแน่ชัดว่าเป็นตัวแปรทำให้เกิดขึ้น แต่ที่ออร่าคำสาปนายลดลงก็ไม่ได้โกหกจริงๆ” คาเลนเว้นช่วงไปครู่หนึ่งแล้วหลุบสายตาฉายแววจริงจัง “ดังนั้นก็เป็นไปได้ที่คำสาปนายจะได้รับอิทธิพลมาจากแท่นศิลาพวกนั้นส่วนหนึ่ง”บิทเทอสบตามองกลับถามเสียงเรียบ “นายกำลังจะบอกว่า ถ้าเราทำลายแท่นศิลาคำสาปทั้ง 7 หลักแล้ว ก็เป็นไปได้ที่ฉันหายจากออร่าคำสาป”“ตอนนี้ฉันจะยังคิดว่ามันเป็นแบบน