All Chapters of นางฟ้าในกรงพยัคฆ์: Chapter 31 - Chapter 40

“ก็ไม่แน่นะคะ ฉันอาจจะเป็นฝ่ายขยี้เสืออย่างคุณก็ได้”ไหล่บางขยับยกขึ้นนิดๆ พร้อมพูดด้วยสีหน้ามั่นใจในตัวเอง นั่นทำให้คนที่มองอยู่หมดความอดทน แขนกำยำรวบร่างเล็กเข้ามาในอ้อมกอดของตนเร็วจนนาเดียเองก็ยังตกใจนิดๆ อย่างไม่ทันคาดคิด“งั้นก็มาลองดูกันว่าใครจะขยี้ใคร”พูดจบใบหน้าคมเข้มด้วยไรเคราก็เคลื่อนลงมาหานาเดียกลืนน้ำลายลงคอทันที รู้สึกตัวเกร็งขึ้นมาในทันใด แต่เมื่อเธอเป็นคนเริ่มเอง ก็ต้องลองดูกันสักตั้งว่าคลินตันจะยิ่งทำให้เธอกลัว หรือว่าจะช่วยให้เธอสามารถหลุดพ้นจากฝันร้ายได้กันแน่ริมฝีปากได้รูปกระด้างแนบลงบนปากเธอ นาเดียแทบหยุดหายใจเมื่อปากต่อปากแตะกัน เธอไม่เคยจูบ มันอาจจะดูแปลกสำหรับคนอื่นในวัยยี่สิบเอ็ด ทว่าเธอมีปัญหาส่วนตัวและจำเป็นต้องเลี้ยงดูตัวเอง เธอทั้งทำงานพาร์ททาร์มแล้วก็เรียนเต้นอย่างจริงจังนับตั้งแต่ที่อเมริกากระทั่งมาเกาหลีก็ยังทำเหมือนเดิม เพิ่งจะเลิกในตอนที่ได้เป็นเด็กฝึกในบริษัท แต่นั่นยิ่งทำให้พบเจอผู้ชายน้อยลงไปอีก แต่ก็เป็นเรื่องดีสำหรับนาเดียเพราะไม่มีคนมาตามจีบให้เธอลำบากใจชายหนุ่มขยับไล้บนกลีบปากเธอแผ่วเบา เพียงเท่านั้นหญิงสาวก็ตัวสั่น มือบางเกาะแขนกำยำเป็นที่พ

“อืม ผมทนไม่ไหวแล้วนาเดีย”ร่างเล็กผ่อนพิงมาบนอกเขาทั้งตัว หัววางบนไหล่เขา เห็นชัดว่าเขาแทบไม่ต้องขอด้วยซ้ำหญิงสาวก็ไม่มีทางขัดขืนได้ แต่คลินตันรู้สึกว่าอยากพูดอยากคุย อยากชมคนในอ้อมกอดว่าเธอทำให้เขาร้อนจนไม่สามารถกักเก็บอารมณ์คลั่งไว้ได้อีกแล้วชายหนุ่มไล้มือข้างหนึ่งลงต่ำลูบร่างสาวเหนือซับในเนื้อบาง ได้ยินเสียงหอบสะท้านบางเบาจากปากเล็ก คลินตันเน้นเป็นจังหวะเชื่องช้าพร้อมกับปลายนิ้วที่เกาะกุมอกอิ่มเต็มกำมือก็เขี่ยปลายยอดอกผ่านเสื้อชั้นในของอีกฝ่าย“อื้อ...คลินตัน...”นาเดียเริ่มขยับด้วยความทรมานกาย ตาเหลือบมองเขา มือบางจับมือเขาราวกับต้องการห้ามปราม“ยัง...สาวน้อย คุณยังจ่ายไม่ครบ”เขากระซิบบอกเสียงต่ำแล้วไล้ลิ้นเลียข้างลำคอขาวผ่อง ขณะมือข้างที่กุมอกอวบเปลี่ยนไปจัดการตัวเองหญิงสาวรับรู้ได้ถึงบางสิ่งเบียดผ่านสะโพกมาจนเกร็งทำตัวไม่ถูกถึงกับต้องขยับขึ้นนิดๆ มือเท้าโซฟาอย่างฝืนๆ แต่ชายหนุ่มจับตัวเธอซ้อนทับลงบนตักของเขาอย่างพอเหมาะพอดี ความกร้าวแกร่งแปลกปลอมแทรกระหว่างร่างกาย แม้เพียงเสียดสีภายนอกมีซับในเนื้อบางกางกันไม่ได้เข้ามาด้านในก็ทำให้นาเดียใจเต้นโครมคราม ราวชายหนุ่มแตะต้องเธอจริง

“แผลคุณเรียบร้อยดีไม่มีปัญหาอะไร หลังจากไหมที่เย็บละลายอาจจะมีแผลเป็นบางๆ แต่ใช้ยาทาช่วยคงจางลงได้อีกหน่อย ส่วนร่างกายทุกอย่างปกติดีไม่มีปัญหา สามารถเดินทางกลับได้เลยครับ”หมอบอกกับทั้งเธอและคลินตันที่เข้ามาฟังด้วย ทั้งสองขอบคุณหมอหลังจากเขาอธิบายทุกอย่างเสร็จ จากนั้นก็ออกจากห้องนาเดียเดินตามร่างสูงใหญ่ที่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรรายงานหัวหน้าของเขาทันที ส่วนหญิงสาวมองแผ่นหลังกว้างด้วยสีหน้าครุ่นคิด ขมวดคิ้วมุ่นไม่สบายใจ ไม่รู้ว่าเธอจะต้องกลับเมื่อไร แต่คาดว่าอาจจะเร็วๆ นี้เพราะหมอไม่นัดเธออีกแล้ว“หัวหน้าผมจะจัดการทำเรื่องให้ อีกหนึ่งอาทิตย์คุณก็จะได้กลับแล้ว”คลินตันเอ่ยขึ้นเมื่อทั้งคู่มาถึงมอเตอร์ไซค์คันโตและเขาก็คุยธุระเสร็จแล้วนาเดียหน้าเจื่อนลงในทันที หญิงสาวกำลังขยับปากจะพูดบางอย่าง ทว่าเสียงมือถือของชายหนุ่มดังขัดขึ้นก่อน“ว่าไงแอรอน”ปลายสายพูดบางอย่างทำให้คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน ดูเขาไม่ค่อยพอใจนัก“หมอนั่นมันแค่เรื่องมากเอง”พูดไปแล้วก็เงียบฟังปลายสายอยู่นานก่อนจะถอนหายใจยาว สีหน้าท่าทางบ่งบอกว่ารำคาญ“เอาเถอะ ฉันจะไป แล้วเจอกัน”หลังจากรับปากแล้วเขาก็มองเธอพร้อมกับส่งหมวกกันน็

สิ่งที่ซูจินพิมพ์ตอบกลับมาทำให้นาเดียหน้าร้อนไปหมด เพื่อนเธอบอกรายละเอียดที่จะทำให้คลินตันนอนกับเธอจนคนอ่านถึงกับกัดริมฝีปาก แล้วอดพิมพ์ประชดกับไม่ได้‘ไม่คิดว่าเธอจะสนับสนุนให้ฉันเสียตัวขนาดนี้’อีกฝ่ายพิมพ์เป็นตัวอักษรหัวเราะกลับมา ก่อนจะพิมพ์ข้อความตามมา‘เธอกล้าขอนอนกับเขา หมายความว่าคนนี้โดนใจเธอจริงๆ’มันก็ใช่ แต่หากต้องรุกอย่างที่เพื่อนเขียนมาเธอกลัวว่าตัวเองคงช็อกไปเสียก่อนที่จะทำได้ขนาดนี้‘เธอน่ารักนาเดีย ไม่ต้องคิดมาก หาทางอยู่ใกล้ๆ เขา เดี๋ยวเขาก็ใจอ่อน ใช้เวลาหนึ่งอาทิตย์ให้คุ้มค่า เธอมีความสุขฉันก็มีความสุข’ซูจินตอบมาอย่างนั้นนาเดียก็ยิ้มบาง ขอบใจอีกฝ่ายก่อนจะบอกลาแล้วอาบน้ำ ในตอนมื้อเย็นคลินตันก็แทบไม่มองหน้าเธอเลยแม้แต่น้อย ทำให้นาเดียยิ่งคิดหนัก กลัวว่าชายหนุ่มจะไม่ยุ่งกับเธออีกจึงไม่ได้เซ้าซี้เขาให้รำคาญใจก็อกๆๆๆๆเสียงเคาะประตูหนักถี่รัวทำให้คนที่ดูงานที่แอรอนส่งมาให้ในแท็บเลตขมวดคิ้ว“คลินตัน”เสียงเรียกชื่อเขาค่อนข้างดูกังวลและไม่มั่นคงนัก ทำให้เจ้าของร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นจากเก้าอี้โต๊ะทำงานเล็กๆ เมื่อเปิดประตูออกก็เห็นคนตัวเล็กยืนหน้าซีดเผือด“นาเดีย มีอะไร”แทนที

“ใครสอนให้ท้าทายผู้ชายอย่างนี้”นาเดียกะพริบเล็กน้อยก่อนจะยิ้มหวานให้ชายหนุ่มหลังจากไม่รู้สึกเจ็บใดๆ แขนเรียวขยับขึ้นคล้องลำคอแกร่งก่อนจะเลื่อนหน้าขึ้นไปหาแล้วจูบปากได้รูปเบาๆ ขณะที่เขาก็จูบตอบเธอเช่นกันจากนั้นชายหนุ่มก็ขยับระเรื่อยไปแนบปากที่ข้างแก้มนุ่ม แล้วเคลื่อนไปหาใบหูเล็ก ส่งลิ้นออกไล้เลียกระตุ้นเร้าอารมณ์สาว ส่วนมือก็ค่อยๆ ลูบต่ำลงกระทั่งแนบสัดส่วนบอบบางที่สุดนาเดียต้องปล่อยเสียงครางออกมาเพราะสัมผัสผะแผ่วกลางร่าง ใบหูจูบเม้ม หน้าอกเธอก็ถูกมือหนากุมอยู่ไม่ห่าง ความรัญจวนกระแทกเข้ามาทุกส่วนในร่างกายแต่ก็ยังรู้สึกว่าไม่เพียงพอ มือบางลูบไล้เรือนกายกำยำทั้งไหล่กว้าง แผงอกหนา และหน้าท้องแน่นไปด้วยกล้ามของอีกฝ่ายอย่างไม่รู้จะทำอย่างไรเพื่อเรียกร้องสิ่งที่มากกว่านี้มือนุ่มที่ลูบไปทั่วทั้งตัวเขาแถมวนเวียนมาใกล้จุดยุทธศาสตร์ยิ่งทำให้คลินตันผงาดกล้า เขาพยายามข่มร่างกายตัวเองมาครู่ใหญ่แล้ว และเวลานี้ชายหนุ่มก็คิดหาวิธีที่ทำให้ตนไม่ต้องยับยั้งความปรารถนาเอาไว้อีกต่อไปและสามารถช่วยหญิงสาวที่กำลังทรมานด้วยความต้องการกำลังเพิ่มสูงขึ้นได้ด้วยเช่นกัน“อยากลองทำบ้างไหม กลัวหรือเปล่า”“ว่า...ว