All Chapters of กุหลาบซ่อนพิษ: Chapter 41 - Chapter 50

EP.42 ฤทธิ์ของกุหลาบสัปดาห์ต่อมา@คฤหาสน์เมฆาแกร่ก~รดา หญิงสาวผู้เป็นภรรยาของเมฆาเข้ามาในห้องนอนของสามีอย่างถือวิสาสะ ก้าวขาผ่านขอบประตูมาได้ไม่กี่ก้าวกลิ่นของแอลกอฮอล์คละคลุ้งก็ลอยมาแตะจมูก หากเขาดื่มเธอคาดเดาได้อย่างง่ายดายว่าเขาไม่ได้อยู่ในห้องเพียงลำพังแน่นอน หลักฐานชัดเจนจากรองเท้าส้นสูง และเสื้อผ้า ยกทรงของผู้หญิงที่มันไม่ใช่ของเธอเกลื่อนกลาดเต็มห้อง“ไอ้สารเลว!”ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอจับได้ พฤติกรรมของเมฆาเป็นเช่นนี้บ่อยจนเธอชินชา ถ้าไม่มีลูกด้วยกันป่านนี้เธอไม่ทนอยู่ให้เขาเหยียบย่ำหัวใจเล่น“พี่เมฆ ตื่น!”ปรี่เข้ามาปลุกสามีตัวเอง แม้รู้ว่าสามีตัวเองไม่ได้นอนอยู่คนเดียว เสียงเหี้ยมของเธอทำให้หญิงสาวที่นอนข้างๆสามีตื่นแทนที่จะเป็นเขา“เธอเป็นใครเนี่ย”หล่อนถามด้วยความรำคาญยังไม่คลายอ้อมกอดจากเมฆา“เป็นเมียมัน ก่อนจะนอนกับผัวคนอื่นหัดเช็ดด้วยนะว่าเขามีเมียยัง”เสียงตวาดของรดาทำให้เมฆาตื่นขึ้นมาด้วยความหงุดหงิด“ออกไปเลย! ไม่ต้องมานอนกับผัวคนอื่น”“ก็แค่เอากันครั้งเดียวจะอะไรนักหนา ได้เงินฉันก็กลับแล้ว”หญิงสาวทำหน้าไม่ใส่ใจนัก หยัดกายลุกจากเตียงโดยที่เรือนร่างไร้เสื้อผ้าห่อห

EP.44 หวง“ไม่ทำได้ไหมคะ”“อย่าดื้อเลยมีน ปู่แนะนำอะไรก็ทำไปเถอะ”มิลินถอนหายใจด้วยความเหนื่อยหน่าย แต่ก็ต้องเก็บอาการหงุดหงิดไว้ด้านใน คลี่ยิ้มออกกว้างเพราะเกรงใจตรรกวิทไม่อยากให้เขาเห็นอาการผ่านสีหน้าของเธอ“แล้วเริ่มเมื่อไรคะ”“สัปดาห์หน้า”@ห้างสรรพสินค้า“น่าเบื่อ!”“ผมว่ามีนหาอะไรกินให้อารมณ์ดีก่อนดีไหม”“…”“ดูหนังไหม มีหนังเรื่องใหม่เข้าด้วยนะ”“…”“ใช้เงินแก้ปัญหาก็ดี”“…”“หรือจะซื้อเสื้อผ้าดีใหม หาชุดเซ็กซี่ๆเวลาเดินเข้าป่า สัตว์จะได้เหลียวมอง”“เข้าป่าเหรอ! คุณจะเซอร์ไพรส์อะไรฉันอีก”“เอาน่า สามวันมันผ่านไปเร็วยิ่งกว่ากะพริบตา”“ฉันต้องรู้สึกอย่างไงอ่ะ คนติดหรูอยู่สบายอย่างฉันจะต้องไปลำบากในป่าอ่ะนะ จะต้องนั่งสมาธิกี่ชั่วโมงต่อวันอ่ะ เมื่อยก็เมื่อย แค่คิดก็ชาขาไปหมดแล้ว”“ผมจะทำให้มีนลำบากน้อยที่สุด”“แต่ก็ลำบากอยู่ดี ใช่ไหมล่ะ”“ทำใจให้สบายเถอะ ไม่มีอะไรน่ากังวล ไปหาของอร่อยกินก่อนดีกว่านะ”“ไม่ต้องเอาอะไรมาล่อเลย ฉันไม่ใช่เด็กที่มีของล่อตาล่อใจแล้วจะอารมณ์ดี ไม่สนุกด้วยนะ”“ตบผมก็ได้ถ้ามันทำให้มีนหายหงุดหงิด”“…”มิลินง้างมือทันทีหมายจะตบจริงๆแต่พอเห็

EP.46 หนังสด NC+“อืม~”มิลินครางในลำคอด้วยความสุขสมเมื่อโดนมาร์ตินบดจูบหนักหน่วง ระหว่างทางที่เดินกลับมายังรถก็ไม่ได้สนใจอะไรนอกจากเขา เธอเปิดปากให้มาเฟียหนุ่มสอดเรียวลิ้นเข้ามาเกี่ยวพัน ความมูมมามของเขาเร้าอารมณ์จนเธอไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ซึ่งเขาก็ตอบสนองเธอได้อย่างดี“ใจเย็น อีกนิดก็ถึงรถแล้ว”เธอผละจูบออกมาเมื่อถูกดึงเกาะอกลงต่ำ ทั้งที่ตื่นเต้นกับสถานที่แปลกใหม่แต่เธอต้องรีบดึงเกาะอกขึ้นก่อนเพราะเกรงว่าจะมีคนผ่านมาเห็น สุดท้ายก็ต้องพ่ายแพ้ให้เขาที่ผลักเธอเบาๆให้ไปพิงกับรถคันหรูของเขาเอง ไม่ทันจะตั้งหลักได้ก็โดนจู่โจม ยอดถันสีชมพูระเรื่อถูกดูดดึง มือหนารุกล้ำเข้าใต้กระโปรง หยอกล้อกับใจกลางสาว“คุณ เข้ารถเถอะ ฉันไม่ไหว”กล่าวเสียงสั่น ใจกลางสาวเปียกแฉะเกินกว่าจะอดทนไหว มาร์ตินหยุดการกระทำเขาเปิดรถอย่างเร่งรีบ มาเฟียหนุ่มเข้าไปนั่งที่เบาะ ดึงกางเกงและกางเกงชั้นในตัวเองลงเผยให้เห็นแก่นกายใหญ่เกินขนาดที่ผงาดขึ้นมา “ทำอย่างกับว่าไปอดอยากมาจากไหน”ร่างบางมานั่งคร่อมบนตัก เธอว่าให้พร้อมปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตให้อีกฝ่าย แต่คงไม่ทันใจเขาที่กระชากกางเกงชั้นในเธอออกไปให้พ้นทางจนมันขาดวิ่น“ผมอ

EP.48 น้อยใจ?“ต่อไปมีนหึงผมอีกก็จะเจอแบบนี้”มาเฟียหนุ่มลูบผมของมิลินที่เธอกำลังนอนหนุนตักของเขา ในขณะเดียวกันเธอก็นอนกอบกุมหน้าท้องตัวเองด้วยความทรมาน ช่วงล่างของเธอระบมความรุนแรงทำให้ใจกลางสาวแทบจะฉีกขาดอยู่รอมร่อ มีเพียงเสื้อคลุมของเขาที่ปกปิดมันอยู่อย่างหมิ่นเหม่“ถ้าฉันมีแรงเมื่อไรคุณได้หน้าหงายแน่”“มาถูกทาง แปลว่าผมต้องเอามีนอีกรอบ ถ้ามีนยังไหว”“มันเจ็บนะ แต่ไม่ถึงตาย บอกแล้วไงว่าฉันทนไหว”“ปากเก่งอย่างนี้ หันมาทางนี้แล้วอมให้ผมเลยดีกว่า”“ช่วยเอามือคุณออกห่างจากร่างกายฉันทีได้ป่ะ”เธอแหวเบาๆเมื่อมือหนาลูบไล้บั้นท้ายงามงอนมากไปกว่านั้นเขาพยายามจะสอดนิ้วเข้าทางช่องทางด้านหลัง“รำคาญเหรอ ผมนึกว่าคนอย่างมีนจะไม่มีความรู้สึกซะอีก”“มี เป็นคน”“เหรอ เจ็บมีนยังบอก ไม่ไหวก็บอก รำคาญก็คงพูดได้ แต่หึงทำไมไม่พูด มันพูดยากนักรึไงวะ”หญิงสาวกระตุกยิ้มมุมปาก มือเรียวดันร่างบางลุกขึ้นอย่างยากลำบากแค่ขยับมันก็สร้างความทรมานให้เธอได้อย่างดี ใบหน้าหญิงสาวเหยเกเล็กน้อย แต่ก็ขยับเข้าหาคนที่เหมือนจะมีอาการน้อยใจ เหมือนกับว่าเธอสะใจที่เขารู้สึกแบบนี้“จะลุกมาทำไม”“ลุกมาดูหน้าคนน้อยใจ”

EP.50 @สัปดาห์ต่อมา…ข้ามผ่านสัปดาห์ที่มีความสุขมาอย่างรวดเร็ว และแล้ววันที่มิลินไม่เคยรอคอยและอยากให้มันผ่านไปอย่างเร็วๆก็มาถึง แม้เธอจะลองนั่งฝึกสมาธิให้ได้ในเวลานาน แต่ถึงวันจริงเธอกลับไม่มีอารมณ์ที่จะทำมันหญิงสาวป้อนอาหารเข้าปากนกแก้วพันธุ์แอฟริกันเกรย์ด้วยความปลงตก เสียงพูดคุยฉะฉานของมันไม่อาจทำให้เธออารมณ์ดีเพราะในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้าเธอจะต้องเดินทางไปต่างที่“มีนกินข้าวไม่อร่อยเหรอ”ชาลีร้องบอกเพราะเห็นว่ามิลินเหม่อลอยคิดอะไรเรื่อยเปื่อย“กินไปเถอะชาลี เราจะไม่เจอกันประมานสี่วันนะ ระหว่างนี้แม่คงไม่ใจดีมาป้อนอาหารให้แกถึงปากหรอก”“ชาลีคิดถึงมีน”“อือ”“มีนไม่สบายเหรอ”“มีนสบายดี”“รีบกลับมาหาชาลีเร็วๆนะ”“อือ”“แฟนมีนไปไหม”คำถามของชาลีทำให้มันถูกมิลินมองด้วยสายตาดุดัน“ใครสั่งใครสอนให้ถามแบบนี้”“ตินไง ตินเป็นพ่อชาลีนะ ชาลีจะเชื่อฟัง”“ชาลีเป็นนก พ่อชาลีชื่อชาไทยไง”“เหรอ งั้นชาลีไม่มีพ่อดีกว่า”“เรานี่มันยังไง”มิลินเอียงคอมองนกของตัวเองที่กำลังอารมณ์ดี มันจึงเลียนแบบการกระทำของเธอ แล้วทั้งสองก็หลุดหัวเราะออกมาพร้อมกัน“นายหญิงครับ”เสียงของโอภาสทำให้มิลิ