Alle Kapitel von Contracted Mistress of My Boyfriend’s Father : Kapitel 11 – Kapitel 20

Damian’s POVHindi ko alam kung kailan ako huling nawalan ng kontrol.Siguro matagal na. Siguro noong unang beses kong makita si Althea sa bar… takot sa mga mata niya, pero matatag pa rin. Noong gabing iyon, alam kong hindi na siya basta babae lang na nadamay sa kontrata. May kakaiba sa kanya. May apoy.Pero ngayong nakita ko siya muli…Bilang girlfriend ng anak ko,ang apoy na iyon ay parang apoy na sinusunog pati ako.---Tahimik akong nakaupo sa study room matapos silang umalis. Hawak ko ang isang baso ng whisky, mabigat ang amoy ng alak habang iniikot ko ito sa kamay. Ang buong bahay ay tahimik, pero sa loob ko, parang may bagyong hindi ko mapatahimik.Hindi ko alam kung galit ako sa kanya o sa sarili ko.Bago pa man ang hapunan, naramdaman ko na ang kakaibang tensyon. Nang makita ko silang magkahawak kamay, parang may tumusok sa dibdib ko… hindi dapat, pero hindi ko mapigilan.Hindi ko dapat siya pinansin. Hindi ko dapat siya nilapitan. Pero noong tumingin siya sa akin, ‘yung mga

Althea’s POVNalaman ko kinabukasan na pinatawag ni Sir Damian si Caleb. Habang kumakain kami sa canteen, halata ko pa rin ang bigat sa mukha ni Caleb… parang may mga salitang gustong kumawala pero pinipigilan niya.“Pinatawag ako ni Dad kanina,” sabi niya, habang nilalaro ang kutsara. “He found out na matagal na pala akong nandito. At hindi ko ginamit ‘yung pangalan na gusto niyang ipagamit sa akin.”Napakunot ang noo ko. “Anong pangalan?”“Ethan,” maikling sagot niya, sabay mapait na ngiti. “Bata pa lang ako, gusto niya akong pagtakpan… para daw ‘di madamay sa mga kaaway niya sa negosyo. Pero alam mo, Althea, hindi ko kailanman ginustong itago kung sino ako.”Tahimik lang ako, nakikinig. Nakikita ko sa mga mata niya ang lungkot na matagal nang nakakulong doon.“Ipinatapon niya ako sa abroad. Wala man lang paliwanag. Akala ko noon... wala na siyang pakialam.” Napangiti siya, pero bakas sa boses ang pait. “Kaya bumalik ako rito, kahit bawal. Gusto kong alamin kung bakit.”Gusto kong y

Kinaumagahan, habang nasa school ako, biglang nag-vibrate ang cellphone ko. Pagtingin ko, galing sa manager ng bar na dati kong pinagtatrabahuan.“Thea, tulungan mo naman ako please. Absent yung dancer na naka-toka sa tonight’s private party ng groom at mga kaibigan niya. Bayad na kasi, may kontrata pa. Ikaw na lang muna ang ipalit ko. Pareho naman kayo ng body type, at may mask ka rin naman. Please.”Napahinto ako. Matagal na rin akong hindi nagta-trabaho doon. Mula nung kinuha ako ni Damian, parang unti-unting nagbago ang buhay ko. Hindi ko na kailangang pagsabayin ang pag-aaral at trabaho sa bar. Pero sa tuwing naaalala ko kung paano ako tinulungan ni manager noon… kung paanong siya ang tumulong sa’kin para mabili ang gamot ni Mama nung wala na talaga kaming pera… parang ang hirap tanggihan.“Hindi ko na dapat ito ginagawa,” bulong ko sa sarili, pero alam kong hindi ko rin siya kayang pabayaan.“Sige po, manager. Ako na lang po.”Napabuntong-hininga ako pagkatapos kong i-send ‘yung

Althea’s POVTahimik lang ang buong kwarto. Ang ilaw sa lampshade ay banayad, nagbibigay ng mainit na liwanag sa paligid. Nakaayos na ako sa kama, pero kahit anong pilit kong ipikit ang mga mata ko, hindi ako makatulog. Paulit-ulit lang sa isip ko ang mga nangyari kanina sa bar… ang galit sa mga mata ni Damian, ang bigat ng kamay niyang humawak sa braso ko, at ang paraan ng panonood niya sa akin na parang nasasaktan din siya.Huminga ako nang malalim. “Ano bang ginagawa ko?” mahina kong bulong sa sarili. Pero bago pa ako tuluyang makatulog, may naramdaman akong bumigat sa gilid ng kama.Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko. Si Damian. Nakaupo sa tabi ko, nakasuot siya ng simpleng t-shirt, tahimik lang siyang nakatingin sa akin. Hindi ko alam kung ilang minuto siyang nandoon, pero ramdam ko agad ang init ng presensiya niya.“Damian?” mahinang tawag ko. “Bakit ka nandito?”Hindi siya agad sumagot. Pinagmasdan lang niya ako, seryoso, pero hindi galit. May kung anong lungkot sa mga

Damian’s POVTahimik ang buong opisina.Ang tanging maririnig ay ang mahinang ugong ng aircon at ang tik-tak ng relos sa dingding. Pero sa bawat tik-tak, para bang paulit-ulit ding binabalik ng utak ko ang mga nangyari kagabi.Hindi ko alam kung paano nagsimula.Isang tingin, isang haplos, isang hinga… at parang naglaho ang pagitan naming dalawa.Si Althea, nakatingin sa’kin sa dilim ng kwarto, ‘yung mga mata niya parang humihingi ng dahilan para tumigil ako. Pero imbes na tumigil, lalo kong naramdaman ‘yung init na matagal ko nang tinatago.Ramdam ko pa rin ang lambot ng balat niya sa ilalim ng mga palad ko,ang init ng hininga niya sa leeg ko,at ang paraan ng pagkakapulupot ng mga braso niya sa akin,na parang sandali lang, pero tumigil ang oras.Hindi ko alam kung ano’ng pumasok sa isip ko kagabi.Alam kong mali.Alam kong siya ang girlfriend ng anak ko.Pero bakit parang mas lalo kong gustong hanapin ‘yung bawal?Napatigil ako sa pagharap sa laptop at napatingin sa salamin sa tap