All Chapters of Contracted Mistress of My Boyfriend’s Father : Chapter 1 - Chapter 10

Althea’s POVTahimik lang ako sa classroom habang nagsusulat sa notebook. Midterms week kaya abala ang lahat, pero ako… wala sa focus. Simula pa kaninang umaga, may mabigat na pakiramdam sa dibdib ko.Biglang bumukas ang pinto.“Miss Althea Cruz?” tawag ng professor ko.“Opo, sir?”“May naghahanap daw sa’yo sa labas. Important daw sabi ng guard.”Napakunot ang noo ko. Wala naman akong inaasahan. Tumayo ako at lumabas ng classroom, naglakad papunta sa gate.Pagdating ko ro’n, parang tumigil ang oras.Nando’n siya… si Damian.Nakasandal sa mamahaling itim na kotse. Naka-suit, mukhang galing sa meeting. Calm, collected, at parang sanay mag-utos. Nang magtama ang mga mata namin, marahan siyang ngumiti.“Get in,” sabi niya, malamig pero may bigat.“Ha? Bakit ako sasakay?”“I said, get in, Muse.”Ramdam ko ang awtoridad sa boses niya. Kahit nagdadalawang-isip, sumakay pa rin ako. Tahimik kami habang umaandar ang sasakyan. Naamoy ko ulit ang mamahaling cologne niya… ‘yung naamoy ko rin noong

Damian’s POVPagkaalis ni Althea sa Club Elysium, ilang segundo lang ang lumipas pero parang ang tagal ng katahimikan. The echo of her heels still lingered sa hallway habang nakatitig lang ako sa basong may natitirang whisky sa harap ko. Hindi ko alam kung satisfaction ba ang nararamdaman ko o guilt. She signed the contract… pero bakit parang may mali?Tahimik kong pinikit ang mga mata at humithit ng malalim. Then, a knock broke the silence. Si Lucas, ang secret guard ko, pumasok nang walang ingay. Lumapit siya at may ibinulong sa akin.Pagkarinig ko, bahagya akong tumango at sumenyas. In a matter of seconds, the door opened again. Pumasok ang dalawa kong tauhan… bitbit ang tatlong lalaki na may mga piring sa mata, nakatali ang mga kamay, at punong-puno ng pasa ang katawan. Halatang galing sa interrogation.“A-anong kailangan niyo sa amin?! S-sino kayo?!” nanginginig na sigaw ng isa sa kanila.Tahimik lang ako. Hindi ako nagsalita. Tiningnan ko lang sila, malamig, steady… hanggang sa

Althea’s POV“Drink,” utos ni Damian habang iniabot ang isang baso ng wine.“Sir Damian?” tanong ko, bahagyang nanginginig.Tahimik kong kinuha ang baso, pinilit kong lunukin ang pait ng alak na tila ba sumusunog sa lalamunan ko. Tumulo pa ang ilang patak sa gilid ng labi ko pababa sa leeg ko… kasabay ng bigat ng desisyong pinasok ko.“Now, serve me,” malamig niyang sabi. Ang bawat salita niya ay parang tanikala.“Talaga bang… gagawin na natin ito?” mahinahon kong tanong, halos pabulong.Ngumiti siya, ngunit walang lambing sa kanyang mga mata. “It’s written in the contract, Althea. You signed it. You knew what this meant.”His tone was calm but firm… too controlled, too dangerous. “I always keep my promises. And I expect the same from you.”Huminga ako nang malalim, pilit na pinatatag ang sarili. In order to save my mom, kailangan kong i-sacrifice ang virginity ko… ‘yung matagal kong iningatan. May boyfriend naman ako, pero never pa kaming umabot sa ganitong punto. Kahit nagtatrabaho

Althea’s POVPagkasara ng pinto ng sasakyan, tahimik lang kaming dalawa ni Damian. Ramdam ko ang bigat ng hangin sa pagitan namin… hindi dahil sa galit, kundi dahil sa mga salitang hindi namin masabi.Nilingon ko siya. Tahimik siyang nakatingin sa bintana, ang panga niya ay bahagyang nakadiin, parang pinipigilan ang sarili. Ang ilaw mula sa labas ay tumatama sa gilid ng mukha niya, at doon ko lang napansin kung gaano siya ka pagod tingnan.“Salamat,” mahina kong sabi.“Para saan?” malamig pa rin ang tono niya.“Para kanina,” sagot ko. “You didn’t have to do that… pero salamat kasi ipinagtanggol mo ako.”Tahimik. Ilang segundo bago siya sumagot.“I don’t tolerate disrespect,” sabi niya. “Especially not toward someone under my protection.”Napatingin ako sa salitang protection. Hindi relationship, hindi partner, kundi parang pagmamay-ari. Pero kahit gano’n, may parte sa akin na… na-appreciate ‘yun. Kahit ayaw kong aminin.Habang bumibiyahe kami pabalik sa hotel, ramdam ko pa rin ang mga

Damian’s POV“Again.”Ang boses ko ay malamig pero kontrolado. Nasa gitna kami ng private training hall sa loob ng compound… isang lugar na tahimik, puro marmol at salamin. Si Althea ay nasa harap ko, nakasuot ng simpleng black dress, pawis at hingal, pero hindi sumusuko.“Straighten your back,” sabi ko, nilapitan siya nang dahan-dahan. “Confidence isn’t loud. It’s steady.”Huminga siya nang malalim at tumingin sa akin. “Good evening, Mr. Damian. It’s an honor to meet you.”Tinitigan ko siya, tahimik lang. Hindi perpekto, pero may lakas. Hindi na siya ‘yung takot na babae noong una naming pagkikita.“Better,” sabi ko. “Again. This time, walk while saying it.”Sumunod siya. Ang mga hakbang niya ngayon ay maingat pero kontrolado… may rhythm, may grace. Hindi ko maiwasang mapansin kung paano siya natututo. Parang bawat galaw ay sinasanay ng instinct, hindi lang ng takot.When she stopped in front of me, nakatingin siya diretso sa mga mata ko.“Good evening, Mr. Damian. It’s an honor to m