All Chapters of วิศวะกินเด็ก: Chapter 51 - Chapter 60

@บริษัท“ช่วงนี้ลูกพ่อดูมีความสุขมากเลยนะ” มาร์คินแซวลูกชายขณะกำลังเดินไปลิฟต์ด้วยกัน หลังจากประกาศว่ามีแฟน คาร์มินดูสดใสและยิ้มง่ายกว่าเดิม อาจเป็นเพราะความรักกำลังผลิบาน เลยทำให้ลูกชายเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมืออย่างที่เห็น“ความรักราบรื่นดีไหม”“ดีครับพ่อ”“พ่อดีใจนะที่ลูกมีแฟนสักที เห็นโสดมานานมากแล้ว”คาร์มินไม่เคยมีแฟนมาก่อนแม้กระทั่งคนที่คุยกันแบบจริงๆ จังๆ หากเป็นคู่นอนชั่วคราวก็คงมีเป็นเรื่องธรรมดา เห็นข่าวเดตลูกชายและผู้หญิงคนอื่นอยู่บ่อยครั้ง ทว่าลูกชายก็ปฏิเสธว่าไม่ใช่ความจริง สื่อทำข่าวเพราะคาร์มินเป็นคนของตระกูลดัง สำนักข่าวไหนทำข่าวมั่วไม่เป็นความจริง มักถูกมาร์คินไล่ปิดทุกสำนักข่าว“แม่เขาดูปลื้มมากเลยนะ ที่คาร์มินเปิดตัวว่ากำลังคบกับหนูมิรา” นาร์มินชอบมิรามาก เห็นครั้งแรกก็รู้สึกถูกชะตาและเอ็นดูเหมือนลูกสาวอีกคนของบ้าน มิราเป็นเด็กน่ารัก อ่อนน้อมถ่อมตน อัธยาศัยดี และยิ้มง่าย คงเพราะเห็นมิราแล้วนึกถึงตัวเองสมัยยังสาวๆ“สมใจแม่เขาแล้วแหละ”“ผมก็คิดแบบนั้น” เขาพูดพร้อมกับยิ้มเบาๆ แม่เคยพูดเอาไว้นานแล้ว ถ้าได้มิรามาเป็นลูกสะใภ้คงดีไม่ใช่น้อย แรกเจอแม่ของเขาก็รู้สึกถูกชะต

“คืนนี้กลับดึกหน่อยนะ ถ้าง่วงก็นอนก่อนเลยไม่ต้องรอ”“หนูจะรอเหมือนเดิม”“เฮียไม่อยากให้หนูนอนดึก”“แหม แล้วทีตอนจับหนูกินไม่เห็นพูดแบบนี้บ้างเลย”คาร์มินอมยิ้มพร้อมกับเลื่อนมือขึ้นไปโยกหัวมิราไปมาด้วยความเอ็นดู ก่อนจะขยับริมฝีปากตอบกลับคนตรงหน้า“เพราะทุกครั้งที่ได้กินหนู มันทำให้เฮียหยุดกินไม่ได้เลยยังไงล่ะ” คนอะไรนอกจากจะน่ารักแล้ว ยังน่ากินอีกต่างหาก“หนูว่าเบบี๋รีบไปทำงานเถอะค่ะ เดี๋ยวจะสายเอานะ”“ขอกำลังใจก่อนไปทำงานหน่อยสิครับ”เธอมองแก้มแฟนตัวเองแล้วอมยิ้ม ก่อนจะแนบริมฝีปากลงแก้มของคุณคาร์มินทั้งสองข้าง“ตั้งใจทำงานนะคะ”คาร์มินมองมิรา ก่อนจะหลุบสายตาลงมามองริมฝีปากสีระเรื่อ จากนั้นกดจูบลงหนึ่งครั้งจุ๊บ…มิราเบิกตาโพลงด้วยความตกใจกับการกระทำของแฟนหนุ่ม ไอร้อนแผดไปทั่วใบหน้า ไม่มีครั้งไหนเลยที่อีกฝ่ายไม่ทำให้เสียอาการ ในหนึ่งวันไม่รู้เลยว่าตกหลุมรักผู้ชายคนนี้ไปแล้วกี่รอบ“หนูเองก็ตั้งในอ่านหนังสือด้วยนะครับ ถ้ารู้สึกเครียดหรือเหงา โทรมาหาเฮียได้ตลอดเวลาเลย”“เบบี๋ไปทำงานนะคะอย่าลืม”“งานส่วนงาน เมียส่วนเมีย”“เดี๋ยวคุณพ่อเบบี๋ก็ดุเอาหรอก”“คุณพ่อเฮียไม่ว่าอะไร แถมยังเคยบอกอีกน

สามวันต่อมา ‘ข่าวด่วน ‘โมนา’ ลูกสาวอธิการบดีของมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง ขับรถชนเด็กนักเรียนชายแล้วหนีเมื่อหลายเดือนก่อน ตอนนี้อยู่ในระหว่างการสอบสวนของทางตำรวจ ในคืนวันเกิดเหตุ เธอดื่มสังสรรค์กับเพื่อนจนเมาแล้วขับรถกลับบ้านด้วยตัวเอง ระหว่างทางกลับบ้าน เธอขับรถชนเด็กนักเรียนชายและได้ขับรถหลบหนี ผู้บังคับบัญชาสูงสุดของตำรวจได้ลงมาทำคดีนี้ด้วยตัวเอง และได้ลงโทษตำรวจในสังกัด ที่รับเงินใต้โต๊ะจากลูกสาวอธิการบดี…’มิรานั่งฟังข่าวของโมนาอย่างใจจดใจจ่อ มือเล็กกำเข้าหากันแน่นด้วยความรู้สึกเคียดแค้นกับการกระทำเลวทรามของคนในข่าว ภาพโมนาที่โดนนักข่าวรุมถ่ายและยื่นไมค์จ่อสัมภาษณ์โดยใช้กระเป๋าหรูบังหน้าตัวเองเอาไว้ทำให้เธอรู้สึกสมน้ำหน้า หยิบรีโมตมาปิดโทรทัศน์ ยิ่งดูยิ่งกระตุ้นต่อมโทสะให้ตื่นตัวต้องขอบคุณแฟนหนุ่มของเธอที่ช่วยทำให้เรื่องนี้ไม่เงียบหายไป เพิ่งรู้ว่าการมีอิทธิพลและอำนาจดีแบบนี้นี่เอง ไม่รู้เขาไปทำอีท่าไหน ระดับบิ๊กใหญ่ของตำรวจถึงลงมาทำคดีนี้ด้วยตัวเอง หากไม่ได้เขา ครอบครัวเธอคงไม่ได้รับความยุติธรรมอย่างแน่นอนใจอยากให้โมนาโดนแบบเมฆด้วยซ้ำ จะมองว่าเธอจิตใจอมหิตก็ได้ น้องชายต

บรรยากาศภายในห้องอาหารของโรงแรมหรูระดับห้าดาวชื่อดังแห่งหนึ่งอบอวลไปด้วยเสียงหัวเราะและรอยยิ้มแห่งความสุข สองครอบครัวได้มาเจอกันเป็นครั้งแรกครอบครัวคาร์มินให้การต้อนรับครอบครัวมิราเป็นอย่างดี ทั้งหมดร่วมกันรับประทานอาหารเย็นท่ามกลามวิวตึกในยามค่ำคืนของเมืองกรุงเทพมหานครในห้องอาหารส่วนตัววีไอพีคาร์มินเป็นคนนัดทุกคนให้มารวมตัวกันเพื่อบอกเรื่องสำคัญที่เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ เจ้าตัวไม่ได้คิดมากอะไร แต่คนที่คิดมากเห็นจะเป็นแฟนสาวมากกว่า เมื่อคืนมิรานอนไม่หลับเพราะเอาแต่เครียดเรื่องนี้ และกลัวอะไรหลายๆ อย่างที่ยังไม่เกิดขึ้น“นัดเจอกันแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ จะได้ทำความรู้จักกับครอบครัวหนูมิราด้วย” เสียงนาร์มินพูดแล้วยิ้มให้ครอบครัวมิราอย่างเป็นมิตร“อะไรที่ทำให้ลูกนัดเจอพวกเราพร้อมหน้าพร้อมตากันแบบนี้” มาร์คินหันไปถามลูกชายด้วยความอยากรู้“ที่ผมนัดทุกคนมาเจอกันอย่างพร้อมหน้าพร้อมตาวันนี้ เพราะมีเรื่องสำคัญอยากจะบอกให้ทราบครับ”“เรื่องสำคัญอะไรเหรอ?” มะลิถามคาร์มินหันไปมองหน้ามิราพร้อมกับจับมือเล็กมากุมเอาไว้ แม้คนข้างกายไม่แสดงออกว่ากำลังวิตกกังวล แต่ลึกๆ เชื่อว่าเธอคงกำลังเป็นแบบนั้น“

วันรับปริญญาคาร์มินในชุดครุยรับปริญญากำลังยืนถ่ายรูปกับกลุ่มเพื่อนสนิท สายตาคมเข้มมองหาใครบางคนที่ไม่ได้อยู่ตรงนี้ด้วย มีเพียงครอบครัวตัวเองและของเพื่อนสนิทเท่านั้น เมื่อเช้ามิราโทรมาบอกว่าอาจจะไม่ได้เข้าไปเพราะติดธุระสำคัญวันนี้เป็นวันสำคัญแต่คนสำคัญกลับยังไม่มา พอมองดูรอบข้างเห็นคิมหันต์และอนาคินกำลังถ่ายรูปคู่กับแฟนสาวมันกลับทำให้เขารู้สึกเศร้าขึ้นมารู้ว่ามิราติดธุระของตัวเอง ทว่าวันสำคัญทั้งที ก็อยากให้เธอได้อยู่ตรงนี้ด้วยกัน“มิราไม่มาเหรอวะ” ลูคัสเดินเข้าไปถามคาร์มิน“ไม่แน่ใจวะ เห็นบอกว่าวันนี้ต้องไปทำธุระสำคัญ”“เดี๋ยวก็มา” เพื่อนสนิทตบไหล่เบาๆ ก่อนจะเดินเข้าไปหาครอบครัวตัวเองส่วนคาร์มินก็เดินเข้าไปหาพ่อ แม่ และน้องสาว“ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะพี่คาร์มิน” คาร์เทียร์เอ่ยถามพร้อมกับอมยิ้ม แม้รู้อยู่แล้วว่าสาเหตุที่ทำให้พี่ชายทำหน้าหงอยแบบนี้มาจากอะไรเพราะว่าพี่สะใภ้ไม่อยู่ตรงนี้ยังไงล่ะ เลยทำให้แมวเย็นแถวนี้กลายเป็นแมวหงอย“พี่สะใภ้ของเทียร์ยังไม่มาเหรอคะ”“นั่นนะสิ ตั้งแต่มาถึง แม่ยังไม่เห็นหนูมิราเลย”“วันนี้มิราติดธุระสำคัญครับ ไม่รู้ว่าจะเสร็จตอนไหน บางทีอาจจะไม่ได้มา”“ลอง