All Chapters of พัชราวลัย (โซ่อ้อนรัก): Chapter 31 - Chapter 40

วันต่อมา จากที่คุยกันไว้ว่าจะกลับกันช่วงสายเพื่อเลี่ยงรถติดต้องเลื่อนเป็นช่วงบ่าย เนื่องจากสมาชิกทุกคนพร้อมใจกันตื่นเที่ยงวันพรีมนั่งอยู่หน้ากระจก โดยมีหมิงช่วยเป่าผมให้ ขณะที่เซียร์นอนคว่ำเท้าคางมองมา เพื่อนทั้งสองพากันมองยิ้ม ๆ แววตาแวววาวทำให้แก้มเธอร้อนผ่าว ๆ“พวกแกมองอะไรนัก”“ฉันดีใจไง เรือชิปของฉันแล่นฉิวเลย” เซียร์เป็นคนตอบ“แกกับโซ่แบบนั้นกันแล้วใช่ปะ”หมิงเอานิ้วชี้จิ้มกัน ทำหน้าเขิน ก้มลงถามเสียงเบาเหมือนกลัวใครจะได้ยินทั้งที่อยู่ในห้องส่วนตัว“โซ่เป็นไง แซ่บมั้ย”“ไอ้หมิงถามอะไรไม่รู้”ตอนเพื่อนไม่ถามก็ไม่เท่าไหร่ พอถูกถามตรง ๆ พรีมรู้สึกเหมือนหน้าจะละลายเพราะความร้อนลนลวก“อย่า แกอย่ามาสตอฯ ว่าไม่มีนะยะ แต่ก่อนโซ่อาจจะรับแกไปเล่นกับเขาบ่อย ๆ ฉันมองออกว่าไม่มีเรื่องเกินเลย ไม่เหมือนตอนนี้”“ทำไมคิดงั้น”“ตอนเขาเดินมาส่งแก ตางี้เชื่อม... มองแกเหมือนอยากจะกลืนลงท้องไปทั้งตัวเลย”“เว่อร์แล้วเซียร์”“ไม่เว่อร์นะพรีม ฉันก็เห็น แล้วเป็นไงแซ่บมั้ย”พรีมยกมือขึ้นกุมแก้ม “เรื่องแบบนี้ต้องรีวิวหลังการใช้งานด้วยหรือไงยะ”“ถ้าได้ก็จะเป็นพระคุณอย่างสูงเลย” เซียร์ว่าพลางหัวเราะ “พอดีอย

ถ้อยคำที่อยากเรียกกันตลอดเวลาแว่วดังขึ้นมา ขณะเสื้อผ้าเริ่มถูกทึ้งดึงออกจากร่าง ใช้เวลารวดเร็ว เรือนกายเปล่าเปลือยทัดเทียม กายนุ่มถูกอุ้มยกในท่าเดิม แผ่นหลังบางแนบบานประตูเย็นชืด ขณะที่ปากแนบปาก แนบซอกคอ จูบคลึง ดูดเม้ม สุดท้ายรวบตูมเนื้ออวบเข้าครอบครองเต็มปากเต็มคำ ดูดดุนและปัดเลียโลมจนมันเปียกฉ่ำ ขณะกายส่วนล่างทาบวางตรงกลางช่อสาวแนบสนิท บดถู เสียดสี นวลนางหยาดซึมน้ำหวานอันบ่งบอกถึงความรู้สึกรู้สา มือหนาจับเคล้นบั้นท้ายเต็มตึงขยับเข้าเสียดส่าย ขยับถูไถบดขยี้ถี่รัว ทำให้คนในอ้อมกอดสั่นกระตุกเสร็จสมอารมณ์รัญจวน“อื้อ โซ่...”พรีมดันอกกว้างที่เริ่มชื้นเหงื่อด้วยว่าไม่ได้เปิดเครื่องปรับอากาศ บั้นท้ายขยับยกเมื่อถูกรุกล้ำด้วยความใหญ่โตที่แสนเปล่าเปลือย“ถุง...”“ขอนิดนึง” ชายหนุ่มโฉบขึ้นไปรวบปากนุ่มบดขยี้ ขณะผลักดันสอดใส่ทะลวงเร้าช่องคับแคบน่าหลงใหล แม้จะมีน้ำหล่อลื่นชื้นฉ่ำ หากทำได้ไม่ง่ายนัก ทุกการสอดลึกเป็นไปด้วยความระมัดระวัง ครั้นเลื่อนลึกจนสุดสิ้นแก่นกำยำถูกรัดรึงรอบทิศทางจนต้องครวญครางออกมา“อา...โคตรดีเลยพรีม”“มะ ไม่เอา...” ร่างนุ่มพยายามจะถดถอยห่างด้วยหวั่นเกรงความผิดพลาดที่อาจจะ

พรีมหลุดยิ้ม กำลังจะยื่นหน้าเข้าไป แต่มือถือกลับลั่นเสียงแจ้งเตือนอีกครั้ง“หือ”เป็นข้อความที่ถูกส่งมาจากคนที่อยู่ในหัวข้อสนทนาของพี่สาว“มันอยากเจอเธอทำไม”“ไม่รู้สิ”พรีมกดเข้าไปดูช่องแชต โปรดส่งมาขอนัดเจอเย็นนี้...ว่างหรือเปล่า พี่อยากคุยด้วย ...เจอกันที่วินคาเฟ่...5.30...ออกมาเจอพี่นะ พี่คิดถึงพรีมหลังจากคิดตรึกตรองดูหลาย ๆ อย่าง เธอแหงนหน้าถามคนข้างกาย“เราไปได้ไหม”“อยากไป?”“อืม อยากจะเคลียร์ให้มันจบ ๆ กันไปสักที”โซ่มองหน้าใสนิ่งไปอึดใจแล้วยอมพยักหน้าในที่สุด แม้ว่าในใจเขาจะไม่ต้องการให้เธอไปพบกับหมอนั่น“ให้เราพาไปโอเคไหม”“นายน่ารักจัง”“ชอบไหมล่ะ”“อื้ม”“อื้มคืออะไร ชอบหรือไม่ชอบ”“ชอบ”“ถ้าชอบก็จับให้มั่นคั้นให้ตายรู้ปะ ผู้ชายที่แข็งแรง ขยันขันแข็ง ลีลาดี แถมยังน่ารักมากอย่างเราหาไม่ได้ง่าย ๆ หรอกนะ”ฟังคนอวยตัวเองแล้วพรีมหัวเราะ ขำทั้งหมั่นไส้ แต่ยอมเอาใจด้วยการกอดกายแกร่งแน่น หอมแก้มขาวฟอดใหญ่“เดี๋ยวจะจับให้แน่นไม่ปล่อยเลย”“ดีมาก” โซ่จุ๊บกลีบปากนุ่มย้ำ อ้อนออดต่อ“ขอขึ้นสถานะได้ไหม”“อื้อ...” พรีมมองดูอีกฝ่ายหยิบมือถือขึ้นมาตั้งค่าสถานะในออนไลน์ด้วยหัวใจที่พลุ่ง

เมื่อเห็นท่าทีอ่อนลง โปรดรีบอ้อนหนักขึ้น เขายอมปล่อยคนอื่นหลุดมือได้ แต่พิงค์ไม่ได้ เพราะเธอเป็นบ่อเงินบ่อทองของเขา ถ้าไม่มีพิงค์เห็นทีว่าการเรียนหมอของเขาต้องล้มเลิกกลางคันแน่นอน ถึงตอนนั้นเขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน“ไม่ต้องมาอ้อนเลย”“ผมอยากอยู่กับพี่ คิดถึงจะบ้าอยู่แล้ว”“ต่อไปคงได้เห็นหน้าพี่จนเบื่อ พี่ไม่ไปทำงานเมืองนอกอีกแล้ว แล้วถ้าเธออยากอยู่กับพี่ก็ต้องย้ายมาอยู่ด้วยกัน”โปรดชะงัก การย้ายไปอยู่กับพิงค์งั้นเหรอ แบบนี้เขาเหมือนถูกคุมประพฤติเลย“พี่จะให้โอกาสเธอเป็นครั้งสุดท้าย ไม่เอาก็ตามใจนะ พี่ให้อิสระการตัดสินใจเป็นของเธอ แต่ถ้าเธอยังอยากคบพี่ก็ต้องมาอยู่ด้วยกัน”“ผมต้องอยากอยู่กับพี่อยู่ด้วย คิดถึงจนจะบ้าแล้ว”เขาจะทำอะไรได้นอกจากยอมไว้ก่อน บ้านโปรดมีฐานะแต่นั่นมันเมื่อก่อน เจอพิษเศรษฐกิจเข้าไปทำให้ฐานะทางการเงินขัดสน ยอมเป็นเด็กดีของพิงค์จนถึงวันเรียนจบก็ไม่น่าจะยากเท่าไหร่ แม้อีกฝ่ายจะมีอายุมากกว่าตนสิบปีก็ตามอีกด้านหนึ่งรถยนต์จีทีอาร์สีดำวิ่งมาจอดยังบ้านหลังใหญ่ในโครงการบ้านหรูโซ่จูงมือเล็กเดินเข้าบ้านพลางเปิดปากถามหลังจากนั่งเงียบกันมาตั้งแต่คาเฟ่“มันพูดไม่รู้เรื่องใช่ไ

“ตรงนี้เคยมีร้านน้ำอัดลม”“ซื้อทีไรได้แต่โซดาเยอะเกิน”“แต่พวกเราก็ชอบกินกันเนอะ”“นั่นสิ”เนื่องจากประตูโรงเรียนปิดล็อกไว้ ทั้งสองจึงทำได้แค่มองอยู่นอกรั้วผ่านทางหน้าต่างรถยนต์“ตอนป.5 ป.6 เธอเป็นดรัมเมเยอร์น่ารักมาก”“น่ารักตรงไหน ทาปากทาตาแดงแจ๋ แก้มนี่แดงยังกะตูดลิง แถมยังมีขนนกสี ๆ อะไรไม่รู้ติดหัวอีก นี่นึกว่าเป็นนกแก้วมากกว่า”ฟังแฟนสาวพูดแล้ว โซ่หัวเราะร่วน นึกภาพตอนนั้นออกเลย แต่พรีมพูดเกินจริงไปนิด“ไหนดูหน่อย ตอนนี้เหมือนนกแก้วไหม”มือหนายื่นมาจับท้ายทอยเบี่ยงหน้าใสให้หันไปมองกัน“เหมือนไหม”ตาคมกวาดไปทั่ววงหน้าสวยเนียนใสที่แต่งแต้มไว้อย่างเป็นธรรมชาติ โชว์งานผิวอย่างที่สาว ๆ ชอบพูดกัน“เหมือนนกแก้วที่ไหน เหมือนนกขมิ้นเหลืองอ่อนมากกว่า”“นายนี่” พรีมตีอกกว้างเบา ๆ ไปทีหนึ่ง คนถูกตีหัวเราะ ตาแวววาวเจ้าเล่ห์“เจ้านกขมิ้นเหลืองอ่อน ดึกแล้วนอนกับเรานะคืนนี้”“ไม่ต้องมัวเล่นเลย กลับกันเถอะ เดี๋ยวจะดึกจริง ๆ”“กลับก็ได้ แต่หมดแรงขับรถยังไงไม่รู้”พรีมหรี่ตามองอย่างรู้ทัน แต่ยอมยื่นหน้าเข้าไปจูบแก้มทั้งสองข้าง“มีแรงยัง”“มีนิดนึงละ ถ้าจูบตรงนี้คงจะมีแรงเยอะขึ้น” นิ้วเรียวยาวชี้ตร