All Chapters of รักร้าย: Chapter 11 - Chapter 20

เช้าวันใหม่หลังจากที่นีน่าตื่นนอนเธอก็ตรงดิ่งไปยังกาสิโนเพื่อพูดคุยกับแดเนียลให้หายคาใจหลังจากที่เขาทำให้เธอนอนไม่หลับทั้งคืน ภาพที่ชายหนุ่มจูบกับซินดี้และอุ้มแองจี้ผ่านหน้าเธอไปยังคงติดตาอยู่ไม่ลืม ถึงแม้ว่าชายหนุ่มจะมีเซ็กส์กับเธอบนเรือเมื่อคืนแต่หลังจากนั้นไม่รู้ว่าเขาไปมีเซ็กส์กับคนอื่นอีกหรือเปล่า ร่างบางเปิดประตูห้องนอนชายหนุ่มเข้าไปโดยไม่ได้เคาะ สายตาสอดส่องหาชายหนุ่มที่เตียงแต่กลับได้ยินเสียงน้ำไหลอยู่ภายในห้องน้ำเธอจึงนั่งลงบนเตียงเพื่อรอเจ้าของห้องออกมา "เมื่อคืนนายกับคุณแองจี้ไปไหนกัน"เสียงหวานเอ่ยขึ้นเมื่อชายหนุ่มออกมาจากห้องน้ำ "รู้ไหมเธอกำลังล้ำเส้นฉัน"แดเนียลชะงักเล็กน้อยเมื่อเห็นหญิงสาวคู่นอนมาโผล่ในห้องแต่เช้าโดยที่ไม่ได้นัดหมาย "นายมีเซ็กส์กับคุณแองจี้ใช่ไหม" "หึ จะมีหรือไม่มีแล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอนีน่า อย่าลืมว่าเธอกับฉันเราเป็นแค่คู่นอนกันเท่านั้น เธอไม่มีสิทธิ์แสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของในตัวฉัน ฉันเคยบอกแล้วใช่ไหมถ้าไม่ได้นัดหมายเธอไม่ควรมาที่นี้รีบออกไป ก่อนที่ฉันจะหมดความอดทน"แดเนียลส่งสายตาดุดันไปให้หญิงสาว "ฉันขอโทษ แต่ฉันอดที่จะหวงนายไม่ได้จริงๆ นี

"แดเนียลคะ"ซินดี้ผลักประตูห้องทำงานแดเนียลเข้ามา แต่ภาพตรงหน้ากลับทำให้เธอตัวแข็งทื่อก้าวขาไม่ออก นีน่านั่งควบอยู่บนตักแดเนียลพร้อมกับใช้แขนทั้งสองข้างคล้องคอแกร่งเอาไว้ "ไง ซินดี้มาแต่เช้าเลยนะ"นีน่าเอ่ยทักทายเพื่อนพร้อมกับยิ้มกว้าง "ฉันขอคุยกับแดเนียลเป็นการส่วนตัวหน่อยได้ไหม"ซินดี้จ้องมองทั้งสองคนด้วยความไม่พอใจ "ได้สิ ฉันไปรอที่ห้องนะคะ รีบๆ ตามมานะ"นีน่าหอมแก้มแดเนียลฟอดหนึ่งแล้วลุกเดินตรงเข้าไปหาซินดี้ "Happy Valentine Day นะเพื่อน รู้ไหมว่าเธอมาช้าไปหน่อยน่ะ"นีน่ายิ้มกว้างแล้วเดินออกไป "ที่นั่งควบกันแบบนั้นมันหมายความว่ายังไงคะ"ซินดี้จ้องมองใบหน้าแดเนียล "ก็อย่างที่เห็น มาแต่เช้ามีธุระอะไร"แดเนียลยืนนิ่งพร้อมกับใช้มือทั้งสองข้างล้วงกระเป๋ากางเกง "พูดแบบนี้แสดงว่ามีอะไรกันแล้วสินะ ไม่อยากจะเชื่อ"ซินดี้ส่ายหน้า "ทำไม อย่าลืมว่าเราสองคนเลิกกันแล้ว"แดเนียลเอ่ยพลางสมองก็นึกถึงเรื่องเขากับซินดี้ในอดีตอยู่ในหัว "ยังไงฉันก็อยากให้คุณเปิดใจให้ฉันอีกสักครั้ง ฉันรู้กับนีน่าคุณก็แค่สนุกๆ ตามประสาหนุ่มโสดไม่ได้คิดอะไรจริงจัง แต่กับฉันคุณไม่มีทางลืมไปจากหัวใจง่ายๆ ใช่ไหมคะ" "

ภายในห้องนอนกว้างนีน่ากำลังยืนถือแผงยาคุมกำเนิดอยู่ริมถังขยะด้วยความชั่งใจ สุดท้ายเธอก็ตัดสินใจทิ้งมันลงในถังขยะจากนี้ไปเธอจะไม่แตะต้องมันอีกและหวังว่าหลังจากนี้เธอจะตั้งครรภ์เลือดเนื้อเชื้อไขของแดเนียลในเร็ววัน ร่างบางในชุดเดรสสั้นรัดรูปเกาะอกสีดำเดินไปหยุดตรงหน้ากระจกบานใหญ่มองดูรูปร่างตนเองด้วยความชื่นชม จากนั้นก็หยิบลิปสติกสีแดงขึ้นมาทาลงบนริมฝีปากส่งยิ้มกว้างให้ตนเองผ่านในกระจก อีกด้านหนึ่งภายในห้องทำงานหรูซินดี้กำลังยืนสวมกอดแดเนียลด้วยใบหน้ายิ้มแย้มมีความสุขกว่าในทุกๆ วัน "ขอบคุณมากนะคะ ที่ยอมรับซื้อหุ้นของคุณพ่อ" "อืม" "มันคุ้มค่ามากเลยค่ะ สำหรับที่รอมาหลายเดือน เพื่อเป็นการตอบแทนคุณอยากให้ซินดี้ทำอะไรบอกมาได้เลยนะคะ ซินดี้เต็มใจทำให้คุณทุกอย่างเลย"ซินดี้ส่งยิ้มให้แดเนียล "คุณก็รู้ว่าผมทำเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองทั้งนั้น อะไรที่ได้กำไรผมทำหมด" "ค่ะฉันรู้ งั้นเย็นนี้ไปทานข้าวที่บ้านกับคุณพ่อสักหน่อยนะคะ" "อย่าดีกว่า"แดเนียลชักมือบางออกจากตัว "แล้วเรื่องของเราล่ะคะ"มือบางลูบไล้ไปตามแผงอกกว้าง "ผมให้ความเป็นเพื่อนกับคุณมันก็มากพอแล้วนะ เอาเอกสารกลับไปด้วย ผมต้องทำงา

"นัดฉันมา มีธุระอะไรงั้นเหรอ"นีน่าเดินตรงเข้าไปหาซินดี้ที่โต๊ะอาหารในร้านหรู "ไม่ต้องมาตีหน้าชื่อหรอก เธอก็รู้ว่าเรื่องอะไร" "โอเค มีอะไรก็พูดมาสิ หรือจะอวยพรให้ฉันกับแดเนียลมีความสุขรักกันไปนานๆ ก่อนล่วงหน้าก็ได้นะ"นีน่ายิ้มหน้าบานมีความสุข "หึ อวยพรงั้นเหรอฝันไปเถอะ คงจะใช้วิธีสกปรกสิท่า ถึงได้จับแดเนียลเขาอยู่หมัดแบบนี้" "จะใช้วิธีไหนมันเรื่องของฉัน เธอไม่มีสิทธิ์เข้ามายุ่ง"นีน่าจ้องหน้าซินดี้เขม้น "ไม่น่าเชื่อว่าคนที่ใสชื่อ จะกลายเป็นคนร้ายลึกขนาดนี้ ฉันประเมินเธอต่ำไปจริงๆ"ซินดี้ยิ้มเย้ยตนเอง "แล้วยังไง ถ้าฉันไม่เปลี่ยนก็ไม่มีใครช่วยฉันได้หรอกนอกจากตัวเอง ฉันว่าเธอทำใจเถอะยังไงแดเนียลเขาก็ไม่มีวันกลับไปหาเธอหรอก ได้ข่าวว่าแฟรงค์ตามติดเธอไม่ยอมปล่อยเลยนี่" "เรื่องของฉันมันไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ หวังว่าเธอจะท้องจริงๆ ไม่ใช่กุเรื่องขึ้นมาหลอกให้แดเนียลเขาแต่งงานด้วยก็แล้วกัน ถ้าเป็นแบบนั้นแดเนียลเขาคงจะเกลียดเธอจนไม่เผาผีเลยล่ะ" "หึ ฉันว่าเธอคงจะดูละครมากไปหน่อยนะ ฉันท้องจริงๆ ผลตรวจทุกอย่างฉันก็มีครบทุกอย่าง" "งั้นเหรอ ขอให้มันจริงเถอะ แต่ต่อให้เธอมีลูกกับแดเนียล 10 คนแต่

เช้าวันใหม่ภายในห้องนอนกว้างบนเตียงนุ่มนีน่าลืมตาตื่นขึ้นพร้อมกับหันไปมองข้างกายที่มีแดเนียลนอนหันหลังให้เธออยู่ ร่างบางหมายจะขยับเข้าไปใกล้ร่างหนาแต่ชายหนุ่มกลับลุกขึ้นนั่งเสียก่อนเธอจึงทำได้เพียงขยับลุกขึ้นนั่งตาม "ทำไมนายตื่นเช้าจัง ไม่นอนต่ออีกสักหน่อยเหรอ"เสียงหวานเอ่ยขึ้น "ไม่ ฉันมีงานต้องทำแต่เช้า" "ฉันไปด้วยได้ไหม" "งานฉันยุ่ง เธออยู่ที่นี้ดูแลลูกในท้องก็พอ" "อืม ก็ได้เดี๋ยวเราทานมื้อเช้าด้วยกันนะ" หญิงสาวมองตามหลังสามีไปจนลับหายเข้าไปในห้องน้ำด้วยความน้อยใจ ตั้งแต่ที่เธอแต่งงานกับชายหนุ่มเขายังไม่ยอมแตะต้องตัวเธอเลยสักครั้งไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร "หมอนัดตรวจครรภ์อีกเมื่อไหร่"เสียงทุ้มเอ่ยถามขึ้นทำลายความเงียบบนโต๊ะอาหารยามเช้า "เอ่อ ถ้าฉันจำไม่ผิดน่าจะเดือนหน้าน่ะ"นีน่าพยายามเก็บอาการประหม่าเอาไว้ "ฉันว่าเธอจะเป็นแม่คนอยู่แล้ว หัดจำอะไรให้มันแม่นยำกว่านี้หน่อยนะ"แดเนียลวางแก้วกาแฟในมือลงบนโต๊ะ "ฉันรู้ ว่าแต่ที่นายถามจะไปด้วยงั้นเหรอ" "เปล่า ฉันแค่จะบอกเธอว่าถ้าเดือนไหนมีนัดฉันจะให้คนไปส่ง" "โอเค"ร่างบางพยักหน้ารับ "ตอนอยู่ในท้องเธอก็ดูแลไปเถอะ คลอดออกมาเมื