บทที่ 41เนตื่นขึ้นมาเช้านี้ด้วยเสียงของไก่จากทั่วสารทิศ นอกจากการแคมปิ้งในป่าแล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ลองนอนบ้านชั้นเดียว แน่นอนว่าย่อมได้รับประสบการณ์ที่ดีกว่าแคมปิ้งไม่เจ็บตัวเพราะที่นอนรุนุ่ม ที่สำคัญยังหอมกลิ่นหมอนซึ่งติดกลิ่นแชมพูเจ้าของห้องอยู่ด้วย กลิ่นกายของรุเป็นสิ่งที่ทำให้เขารู้สึกต้องการได้เสมอ มาตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนบาปไปแล้ว“ทำไมแกเป็นคนอย่างนี้วะ”สะบัดใบหน้าไปมาไล่ความคิดเกี่ยวกับเรื่องบนเตียง ตลบผ้าห่มออกจากตัวแล้วเอื้อมมือไปปิดพัดลมที่อยู่ปลายเตียง นาฬิกาบนโทรศัพท์บอกเวลา 06:12 เป็นอีกวันที่เนตื่นเช้ามาก…แต่ก็ยังสายเกินไปสำหรับมานี!“อรุณสวัสดิ์ครับคุณน้า”“อรุณสวัสดิ์จ้ะ น้าทำกับข้าวเสร็จแล้วนะ ฝากเอาไปให้คุณยายพิศได้ไหม ขี่มอเตอร์ไซด์พ่วงข้างของน้าไปเลยจ้ะ” เมื่อคืนนี้ตอนแวะส่งรุที่บ้านยายพิศ มานีได้ขับมอเตอร์ไซด์พ่วงข้างกลับมาด้วยโตนดที่กำลังจิบกาแฟยามเช้ากระแอมขึ้นมาเสียงเบา พูดกับภรรยาแต่ดวงตาสำรวจเน “เรียกใช้เหมือนลูกหลานเลยนะ”“ผมยินดีครับ ขอล้างหน้าแปรงฟันแป๊บหนึ่งนะครับ”“ได้จ้ะ น้าไม่รีบ”มานีจัดปิ่นโตเตรียมจะตักแกงจืดฟักเขียวใส่ปิ่นโตสองชั้น
Last Updated : 2025-11-01 Read more