ของเล่นของคุณหนูทั้งสาม のすべてのチャプター: チャプター 61 - チャプター 70

บทที่ 62รุกับเนมาห้างสรรพสินค้าใกล้บ้านด้วยรถสีแดงแสบตาของเน บรรยากาศการนั่งรถเพียงสองคนเป็นธรรมชาติมาก ต่อให้บางครั้งจะไม่มีบทสนทนาเลยบรรยากาศก็ไม่ได้น่าอึดอัดและเพราะเนเปิดเพลงแนวที่เธอชอบด้วย รุจึงฮัมเพลงคลอไปกับเพลงที่เนเปิดตลอด ดวงตามองไปนอกหน้าต่างรถดูผู้คนบนท้องถนน มองทุกคนใช้ชีวิตกัน ส่วนเนนอกจากมองถนนแล้ว สิ่งที่สามารถดึงดูดสายตาของเขาได้ก็คือคนที่นั่งอยู่เบาะข้าง ๆ“อุ๊ย! เจอพวงมาลัยพอดีเลย ไม่ต้องเข้าไปซื้อในตลาดสดแล้ว”รุเห็นว่าไฟแดงยังเหลืออีกหลายวินาทีจึงได้เปิดกระจกรถ เธอยื่นหน้าพร้อมโบกมือให้คนขายพวงมาลัยซึ่งสวมหมวกปิดใบหน้ามิดชิดกันแดด ระหว่างรอเขาเดินเข้ามาหาที่รถ รุก็ค้นหาเงินสดในกระเป๋าไปด้วย เนไม่คิดจะจ่ายเงินให้เธอเหมือนทุกครั้ง...เพราะทั้งตัวมีเงินสดอยู่ไม่ถึงยี่สิบบาท!“สี่พวงจ้ะน้อง”รุไม่รู้ว่าอีกฝ่ายแก่กว่าเธอหรือไม่ แต่ฟังจากเสียงแล้วดูแก่กว่ามาก ทว่าเมื่ออีกฝ่ายเรียกเธอว่าพี่ เธอจึงเรียกอีกฝ่ายว่าน้องไปเลย“ร้อยหนึ่งครับพี่”รุยื่นเงินให้หนึ่งร้อยบาทพอดี“วันนี้แดดทำถึงมาก” เมื่อปิดกระจกแล้วก็เอ่ยประโยคนี้ขึ้นมา ยิ่งวันนี้ใส่เสื้อแขนสั้นครึ่งจึงโดนแดดเต

บทที่ 64โณอยู่จังหวัดของรุจนถึงวันที่ต่อชะตากับพระอาจารย์ที่วัดใกล้บ้านเสร็จ หลังจากอาบน้ำมนต์แล้วก็กลับมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ที่บ้านคุณยายพิศ ที่จริงโณอยากค้างที่นี่ต่อสักคืน แต่มีงานด่วนเข้ามาจึงต้องกลับบ้านตั้งแต่วันนี้เลย รุและเนมาส่งทั้งสองในเมืองด้วย“เน มีลูกค้าเข้าให้ช่วยโปรโมตหนัง เราไปดูหนังเรื่องนี้กันนะ พี่เลี้ยงเอง อยากได้ป๊อบคอร์นไซส์ไหนพี่คนนี้จะเลี้ยงเองค่ะ”เนร้อง ‘วู้’ ไม่ใช่เพราะรุจะเลี้ยง แต่เป็นเพราะดีใจกับรุด้วยที่มีลูกค้าเข้าแล้ว เขาไม่อยากขัดวันดี ๆ แบบนี้ของหญิงสาวจึงได้ยอมให้เธอเป็นฝ่ายเลี้ยงเมื่อมาถึงหน้าโรงหนังเขาก็สั่งป๊อปคอร์นขนาด 85 ออนซ์ น้ำอัดลม 44 ออนซ์ 1 แก้ว ไอศกรีม 1 ถ้วย ได้ไส้กรอกฟรีมาด้วยอีกถ้วยเนเป็นคนเลือก รุเป็นคนสั่งและจ่ายเงิน โดยทุกขั้นตอนนั้นมีเนถ่ายวิดีโอเก็บเอาไว้ จะได้ใช้หรือไม่เขาไม่รู้ แต่ได้ฟุตเทจ [3] มาก่อนก็ยังดีกว่าไม่มีอะไรเลย“เดี๋ยวเนถ่ายตอนพี่เข้าโรงหนังเลยนะ เท่านี้ก็พอแล้ว”“ครับผม” เนรับคำผู้กำกับแล้วถ่ายอย่างที่รุต้องการ “โอเคครับ” รุเดินกลับมาหาชายหนุ่มแล้วขอดูวิดีโอ เมื่อพอใจแล้วก็ยกนิ้วโป้งให้เขา แววตาวาววับจนค

บทที่ 66เหตุการณ์บนโซฟาในบ้านมินิมอลทำให้เนเร่งสร้างโปรเจกต์จบ มีการถ่ายคลิปบันทึกวิดีโอพร้อมถ่ายภาพนิ่ง ตากล้องไม่ใช่ใคร คือดาวติกต๊อกผู้ติดตาม 500K นั่นเอง!วันไหนที่รุอารมณ์ดีมีสปอนเซอร์เข้า เธอจะซื้อของสดมาทำอาหารให้คนงานเสมอ ซึ่งจะเป็นทุกครั้งในยามที่อยากฉลองความสำเร็จด้วย อย่างเช่นตอนเที่ยงของวันนี้“ทานกันเยอะ ๆ นะคะทุกคน เดี๋ยวก็จะไม่ได้เจอกันแล้ว เอาไว้ตอนปิดงานเมื่อไรรุจะเลี้ยงฉลองให้อีกครั้งนะคะ ส่วนเครื่องดื่มแอลกอฮอลล์อยากดื่มต้องได้ดื่มค่ะ”“ขอบคุณครับคุณรุ”คนงานผู้ชายเฮสนั่น เพราะไม่ได้จิบแอลกอฮอลล์มาหลายวันแล้ว โดยปรกติจะฉลองใหญ่เมื่อปิดงานได้ ตอนนี้บ้านของรุเสร็จไปกว่าเก้าสิบห้าเปอร์เซ็นต์แล้ว เหลือเก็บรายละเอียดแล้วส่งมอบให้รุ14.00 น.วันนี้เนมาบ่ายด้วยเมื่อคืนนอนดึกจึงได้นอนชดเชย พอตื่นเที่ยงอาบน้ำเสร็จก็ขี่บิ๊กไบค์มาบ้านรุ เขายิ้มเมื่อเห็นหญิงสาวกำลังยืนกดโทรศัพท์มือถืออยู่ เขาคิดถูกที่มาที่นี่แทนบ้านคุณยายพิศ“พี่รุครับ ผมมาแล้ว”เนเพิ่งอาบน้ำ เซ็ทผมดูสะอาดสะอ้าน เดินเข้ามาหารุที่อยู่ในกางเกงวอร์มเสื้อปุ๋ยพร้อมใส่หมวกเดินป่า“เปลี่ยนน้ำหอมกลิ่นใหม่เหรอ หอมจัง”

บทที่ 68รุที่กลับมาอยู่สถานะนางเอกของคลิปเดินพาเนขึ้นน้ำตก บอนชอบขึ้นในที่ชื้นซึ่งบนไร่ของเธอมีมากตรงบริเวณน้ำตกเล็ก รุหอบเล็กน้อยเพราะต้องขึ้นเนินสูง เมื่อมาถึงต้นบอนก็ผายมือแนะนำ“ถึงแล้ว ต้นบอนที่แม่อยากได้”“เอามาทำเมนูอะไรเหรอครับต้นนี้”เนถามขึ้นมาดวงตากวาดมองต้นบอนใบใหญ่่มีสีเขียวสดปนไปกับสีขาวซีดสีนวล ความคันและไม่คันแยกกันที่ตรงนี้“ไปแกง”“อ้อ แกงบอลใช่ไหมครับ”รุขำพรืดเมื่ออีกฝ่ายเรียกแบบนี้ ยิ่งขำหนักขึ้นเพราะเนคิดว่าเรียก ‘บอล’ จริง ๆ หน้าเขาเหวอไปเลยเมื่อเธอหัวเราะจนตัวงอ จนกระทั่งน้ำตาไหลออกจากหางตา เนถึงได้ขำเธอจนกล้องสั่น“อะไรครับ ไม่ใช่แกงบอลเหรอ”“แกง…ฮ่า ๆ แกงบอน ไม่ใช่…แกง บอล ฮา~”เรื่องนี้จี้ ‘เส้นขำ’ รุได้ดีมากจนแม้แต่เนที่ขำยากยังหัวเราะตามไปด้วย โตนดได้ยินเสียงหัวเราะของหนุ่มสาว เขาจึงดับเครื่องตัดหญ้าเดินลงมาดู ไม่พอยังเอาโทรศัพท์ถ่ายคลิปทั้งคู่เอาไว้ด้วย“เดี๋ยวจะเอาลงติกต๊อกบ้าง”โตนดในวัยห้าสิบเล่นติกต๊อกเช่นกัน แต่เขาชอบถ่ายวิวธรรมชาติป่าเขา ไม่ค่อยได้ถ่ายหน้าตัวเองลง ยอดติดตามในตอนนี้หลักพันเพราะรุแท็กพ่อทุกครั้งที่พ่ออยู่ในคลิปด้วย“มัวแต่หัวเราะกันแ

บทที่ 70เนกลับกรุงเทพฯ อีกครั้งแล้วเตรียมพรีเซนต์งานทุกอย่างให้เรียบร้อย เมื่อทุกอย่างเสร็จอย่างที่ใจคิด เนก็ขับรถมานนทบุรีเตรียมบวชอย่างที่ได้พูดกับยายเอาไว้ ครั้งนี้โณมาด้วย ธนาเลยมีโอกาสได้มากราบไหว้คุณตาคุณยายภายในพื้นที่บ้านทรงไทยท่ามกลางสวนผลไม้“วันงานแต่งไม่ได้พูดคุยกันเลย วันนี้ได้มีโอากาสคุยกับหลานเขยแล้ว”ธนาทำสีหน้ารู้สึกผิดแล้วโกหกตาหวั่งและยายพินคำโต“ผมเสียใจที่ได้ยินคุณตาพูดแบบนี้ครับ เพราะผมงานยุ่งแท้ ๆ โณถึงไม่ได้พาผมมาไหว้คุณตาคุณยายสักที”ที่เรียกว่า ‘โกหกคำโต’ เพราะเมื่อก่อนโณไม่คิดพาธนามาไหว้ญาติผู้ใหญ่ เธอไม่อยากมาคนเดียวเพราะไม่อยากให้เหตุผลว่าทำไมถึงไม่พาธนามาด้วย การที่โณชวนเขามาไหว้คุณตาคุณยายทำให้ธนารู้สึกดีใจมาก“เรื่องนี้โทษพี่ธนาคนเดียวไม่ได้นะคะ โณเองก็งานยุ่งเหมือนกันค่ะ ต่อไปนี้เราจะเอางานมาทำที่นี่และค้างด้วยบ่อย ๆ นะคะ”ยานพินเห็นสองสามีภรรยาต่างคนต่างออกรับแทนกันก็ยิ้มกว้าง ดีใจที่คู่ชีวิตของหลานสาวดีเอาไว้กว่าที่คิดแววตาที่มองกันต่างจากตอนแต่งงานลิบลับ“ไม่ต้องโทษกันไปกันมาแล้ว ถ้ามาหายายแล้วไม่เสียงานยายก็ดีใจ แต่ถ้ามาแล้วเสียงานเสียการก็ไม่ต้อ