All Chapters of ของเล่นของคุณหนูทั้งสาม: Chapter 51 - Chapter 60

บทที่ 51‘พี่ครับ ผมจะบวช’รุวางสายจากเนแล้ว แต่คำพูดของเขายังก้องอยู่ในหัว รุอยากรู้ว่าทำไมเขาอยู่ ๆ ถึงอยากบวช เนจึงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทุกอย่างในวันนี้ให้เธอฟังด้วยน้ำเสียงผ่อนคลาย ไม่เห็นเป็นเรื่องเครียด“ไม่อยากเชื่อก็ต้องเชื่อแล้ว”“เชื่อไม่เชื่ออะไรเหรอลูก”รุเอี้ยวตัวไปมองแม่ที่เดินถือผมไม้สดออกมาจากในครัวด้วย อ้าปากเมื่อแม่ป้อนมะละกอสีแดงเย็นเฉียบเข้าปาก“แม่ เนจะบวชจ้ะ”ตอนพูดว่าเนจะบวช โตนดเดินออกมาจากหน้าบ้านพอดี เขาจึงได้ยินในสิ่งที่รุพูดถึงเมื่อครู่ด้วย“น่าตกใจเหรอ จะบวชเอง”คนเป็น ‘ทิด’ มาก่อนไม่รู้เรื่องที่ตาสมานทักเนก่อนหน้านี้ แต่คนที่ทราบเรื่องนี้เช่นมานีในหัวพลันคิดขึ้นมาในทันทีว่าเขาไปเจอเรื่องอะไรมา!“ตาสมานทักเขาให้บวชจ้ะ ถ้าไม่บวชจะเรียนไม่จบ วันนี้เขาเพิ่งทราบข่าวว่าอาจารย์ที่สอนวิชาตัวสุดท้ายก่อนเขาจะขอจบประสบอุบัติเหตุ ทำให้มีผลต่อการทำโปรเจกต์จบจ้ะ”“ตายจริง แล้วอาจารย์เป็นอะไรมากไหม”“พ้นขีดอันตรายแล้วจ้ะ แต่ทุกอย่างจะล่าช้าลงเพราะตอนนี้เป็นปลายเทอมแล้ว เนต้องลงทะเบียนเรียนกับอาจารย์คนใหม่ที่ยังไม่ได้หามาสอนแทน กับรออาจารย์คนนี้ออกเกรดให้จ้ะ เนเลยคิดว่า

บทที่ 53“ไม่ได้ครับ หนึ่งเมตร!”รุตกใจเมื่อเจอท่าทางหวงตัวของเขา ขณะนั้นคิดว่าอีกฝ่ายต้องการรักษาระยะห่างเพราะว่ากำลังมีความคิดที่จะบวช ไม่ได้คิดไปในทางที่ว่าเธอจะทำให้เขาคลั่งเพราะคิดเรื่องชายหนุ่มหญิงสาวเลย“บอกกันดี ๆ ก็ได้ไม่เห็นต้องสะบัดมือใส่แรงขนาดนี้เลย”รุบ่นเสียงอุบอิบไม่ได้กล่าวออกมาโดยมีเสียง ท่าทางจ๋อยไปของเธอทำให้เนอยากจะอธิบายเหตุผล แต่เมื่อยั้งคิดได้ว่าเหตุผลที่แท้จริงต่างหากที่จะทำให้พี่สาวคนสวยของเขาหัวเสียได้มากกว่า เนจึงกัดฟันห้ามปากตัวเองไว้“ตอนขับรถผ่านมาเมื่อกี้ผมเห็นมีบ้านเดี่ยวขายครับ กำลังคิดว่า…”“อย่าบอกนะว่าจะซื้ออีกแล้ว”พอเนพยักหน้ารับ รุถึงกับถอยหลังซวนเซไปในทันที เนเห็นแบบนั้นก็เอ่ยขึ้นว่า“พี่รุเล่นใหญ่ไปแล้ว ไม่กี่ล้านเอง อีกอย่างที่นี่ก็เป็นจังหวัดบ้านเกิดพี่ จะซื้อไว้สักหลังก็ไม่เป็นไรหรอกครับ หรือว่าจะให้ผมไปซื้อที่ตรงนั้นแล้วสร้างบ้านแทนล่ะ จะได้เป็นเพื่อนบ้านพี่ไปด้วยเลย”เนชี้มือไปฝั่งตรงข้ามบ้านเธอที่อยู่ติดถนน กั้นเอาไว้ด้วยเหมืองหน้าบ้าน ที่ดินตรงนั้นเมื่อก่อนก็มีคนอาศัยอยู่ แต่เจ้าของที่ดินเสียชีวิตไปเมื่อปีที่แล้วจึงเหลือไว้เพียงบ้านร้าง

บทที่ 55ทางด้านโณ…‘วันนี้มาแบบมาดามเหรอโณ ว่าแต่ใครขับรถให้อะ’รุเห็นเพียงหมวกใบใหญ่สีดำกันแดด ถุงมือลายลูกไม้และท่อนบนของเสื้อเท่านั้นก็รู้แล้วว่าวันนี้อีกฝ่ายจัดเต็ม ดูจากตำแหน่งแล้วเป็นเบาะข้างคนขับ รุจึงอยากรู้ว่าใครขับรถมาให้เธอนั่ง“พี่ธนา วันนี้อาสามาเป็นคนขับรถให้”เมื่อทราบว่าธนาไม่ได้เป็นคนปล่อยข่าวเรื่องทั้งหมด รุก็มองอีกฝ่ายในแง่ดีขึ้น ตอนที่โณแพลนกล้องไปหาสามี รุก็ยกมือขึ้นข้างหนึ่งสวัสดีเขา‘สวัสดีค่ะพี่ธนา’ธนาแสดงสีหน้าแปลกใจที่รุกลับมาเรียกเขาว่า ‘พี่’ อีกครั้ง ความที่ไม่คิดเก็บเรื่องนี้ไว้ในใจจึงเอ่ยถามขึ้นมาตามตรง“ทำไมถึงกลับมาเรียกพี่อีกครั้งคะน้องรุ”‘เพราะทราบความจริงแล้วว่าพี่ธนาไม่ได้เป็นคนแฉรุ ก็เลยมีทัศนคติเปลี่ยนไปค่ะ ขอโทษที่ครั้งก่อนทำตัวเสียมารยาทนะคะ’ธนาหันมามองกล้องเพียงครู่ จากนั้นก็หันหน้าไปมองถนนอีกครั้ง สีหน้าผ่อนคลายกว่าตอนแรกที่รู้ว่ากำลังจะกลับบ้านเกิดของแฟนเก่าภรรยา มาตอนนี้เขาเริ่มเชื่อคำพูดโณแล้ว!“โอเคค่ะ เจอกันแล้วเราต้องปรับความเข้าใจกันแล้วนะคะน้องรุ”‘ค่ะพี่ธนา’“โอเค เท่านี้นะรุ แล้วเจอกัน”‘แล้วเจอกัน’เมื่อโณกดวางสายจากรุแล้วก็เก็บ

บทที่ 57บ่ายวันนี้อากาศร้อน มานีจึงนำแตงโมที่แช่อยู่ในตู้เย็นมาผ่าเป็นชิ้น ๆ แล้วปักด้วยไม้จิ้มฟันบนเนื้อสีแดงสดน่าทานแจกคนงานทุกคนรุและเนเองก็ทานแตงโมเช่นกัน แต่มานีกลัวชายหนุ่มกำลังโตทานไม่อิ่ม จึงแบ่งครึ่งแตงโมหนึ่งลูกมอบให้เขาแล้วใช้ช้อนตักเนื้อเอา ส่วนรุนั้นทานชิ้นเล็ก ด้วยเมื่อครู่ทานอาหารมาอิ่มแล้ว“แตงโมครึ่งลูกก็เอาเรื่องเหมือนกันนะครับ”เนยังกลืนแตงโมลงคอไม่หมดก็พูดขึ้นมาแล้ว รุอยู่ใกล้ทิดชู่จึงดึงมาหนึ่งแผ่นยื่นให้เขาเช็ดปาก เนไม่รับ รุเข้าใจว่าชายหนุ่มอายุน้อยกว่าไม่เข้าใจจึงชี้นิ้วตรงมุมปากของตัวเอง“น้ำแตงโมเลอะมุมปากแล้ว”เนถอนหายใจสุดท้ายก็รับทิชชู่มาจากมือรุ “ผมเข้าใจแล้วครับ ก็คิดว่าพี่จะช่วยเช็ดมุมปากให้”รุหยุดเคี้ยวแตงโม เช็ดมุมปากของตัวเองด้วยปลายนิ้ว ดวงตาคู่สวยมองเขาสลับกับมองแตงโม“ถึงแตงโมงจะสี่ลูกร้อย แต่กินเหลือแบบนี้ไม่ดีนะเน”“แต่ผมก็กินไปเยอะแล้วนะครับ”รุสังเกตดูเนมาตลอด เยอะของเขาคือตักเป็นชิ้นประมาณห้าหกชิ้นได้ ส่วนแตงโมที่เขากินเหลือไว้ก็ยังเหลือเนื้อสีแดงติดอยู่หนามาก คิ้วเรียวมุ่นเข้าหากันน้อย ๆ ตำหนิเขา“เยอะอะไรกัน ถ้าใช้ช้อนขูด ๆ คงยำได้เป็นชา

บทที่ 59วี๊หว่อ วี๊หว่อ~“...ขอบคุณสำหรับความร่วมมือครับ”“ด้วยความยินดีครับ”ธนาเดินกลับมาเมื่อส่งไฟล์คลิปหน้ารถให้คุณตำรวจท่านหนึ่งที่มาจุดเกิดเหตุหลังได้รับการแจ้ง ทั้งนี้ยังมีรถพยาบาลรวมถึงป่อเต็กตึ๊งอีกหลายคันมายังจุดเกิดเหตุด้วยคนขับรถคนงานเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ คนงานที่่นั่งด้านหลังเสียชีวิตสามบาดเจ็บหนักสี่ อีกสามคนบาดเจ็บเล็กน้อยรวมถึงคนขับรถบรรทุกที่บาดเจ็บไม่มากจึงยังพอชี้แจงกับตำรวจได้ว่าตอนนั้นรถเบรกแตก ด้วยกลัวว่ารถจะพุ่งเข้าชนบ้านเรือนจึงตั้งใจจะหักหลบเข้าป่าข้าวโพด ตอนนั้นมองไม่เห็นรถกระบะที่กำลังวิ่งสวนมาจึงเกิดการประสานงาขึ้นโณที่ได้ยินแบบนั้นก็ลูบแขนขึ้นลง ส่วนตัวเธอไม่เชื่อว่าคนขับรถบรรทุกไม่เห็น อดคิดไม่ได้ว่าหากตอนนั้นเธอไม่เห็นใครสักคนอยู่ตรงทางขึ้นวัด รถที่จะต้องประสานงากับรถบรรทุกก็คือรถของเธอและธนา“โณคะ ยังตกใจอยู่ใช่ไหมคะ”ธนาดึงตัวภรรยาเข้ามากอด ที่จริงภาพที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ยังคงติดตาเขาอยู่ แต่เมื่อเห็นภรรยาอยู่ในท่าทางตกใจเช่นกัน เขาจึงต้องเข้มแข็งเป็นที่พึ่งให้เธอได้ โณเองก็กอดสามีสบหน้าลงอกแกร่ง ก่อนหน้านี้เธอคิดเพียงแค่ว่าอกของเขาหนั่นแน่นดูสุขภาพด