All Chapters of เกือบจะเป็นอดีตภรรยาของมาเฟีย: Chapter 41 - Chapter 50

ข้าวปั้นเดินเข้ามาในห้องอาหารตอนเช้าเหมือนทุกวัน ได้ยินเสียงหัวเราะเล็กๆ จากลูกและสามีอยู่ในห้องนั้นทุกเช้า แต่ความจริงแล้วมีบางอย่างเปลี่ยนแปลงไปในช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา เวกัสย้ายไปนอนกับลูกนับตั้งแต่วันที่ทะเลาะกัน หลายครั้งที่ถูกลูกสาวจับผิดเค้นถาม คนเป็นพ่อก็มักจะมีคำตอบที่เหมาะสมให้ลูกสาวฟังทุกครั้ง 'ทำไมจุนพ่อมานอนกับไก่หวานทุกวันเยย' 'คุณพ่อรักไข่หวานไง อยากอ่านนิทานให้ไข่หวานฟังทุกวัน ไข่หวานไม่อยากฟังคุณพ่อเล่านิทานเหรอครับ?' 'อยากก่ะ ไก่หวานจะนอนกอดจุนพ่อ' เพราะแบบนี้เวกัสจึงสามารถจัดการลูกสาวได้อยู่หมัด ระหว่างที่เดินทางไปส่งลูกสาวเข้าโรงเรียนเหมือนในทุกๆ วัน ไข่หวานก็ชวนทั้งคุณพ่อคุณแม่คุยตลอดทาง เวกัสไม่ได้แสดงท่าทีอึดอัดใจออกมาเมื่ออยู่ต่อหน้าลูกสาว ในขณะที่ข้าวปั้นกลับเงียบและตอบเฉพาะคำถามที่ลูกถามเท่านั้น ไม่ได้ชวนคุยหรือแสดงความร่าเริงตามนิสัยตนเอง ความรู้สึกเคว้งคว้างสุมอยู่ในอกของคนตัวเล็ก เพราะหลังจากขับรถออกจากโรงเรียนของลูกสาว บรรยากาศภายในรถก็เงียบเสียจนได้ยินแค่เครื่องปรับอากาศในรถยนต

เครื่องบินส่วนตัวแลนดิ้งจอดที่ท่าอากาศยานในเวลาสิบโมงตรง เวกัสมุ่งหน้าเข้าไปนั่งบนรถยนต์เพื่อไปต่อที่ท่าเรือแถวชลบุรีทันที เมื่อก้าวลงจากรถ รองเท้าหนังก็สัมผัสกับฝุ่นหนาเตอะจับกันหลายนิ้วเพราะไม่ค่อยได้เข้ามาใช้งาน ที่นี่ไม่ใช่พื้นที่ของเขา หากแต่เป็นโกดังของเพื่อนสนิทอย่างเซนมักจะเช่าเอาไว้สอบปากคำศัตรู เวกัสเองก็ไม่ชอบมาที่นี่เท่าไหร่นักเพราะเหม็นสาบเลือดคน “ข้าวปั้นเป็นยังไงบ้าง?” เขาถามถึงภรรยาด้วยน้ำเสียงกังวลอย่างไม่ปกปิดระหว่างที่เดินสวมแมสก์เข้าไปภายในโกดัง มีลูกน้องนับสิบนายยืนสแตนด์บายพร้อมเก็บกวาดหลักฐาน เช่นเดียวกับลูกน้องที่ถูกสั่งให้ไปดูแลพื้นที่ที่โรงฆ่าสัตว์เก่าของมาร์ตินในเซินเจิ้น ซึ่งถูกเขายืมใช้พื้นที่เช่นเดียวกัน “คุณปั้นยังไม่ตื่นครับ จากฤทธิ์ยาที่นายสั่งให้พี่เลี้ยงคุณหนูผสมน้ำดื่มให้เมื่อคืน คาดว่าน่าจะตื่นช่วงบ่าย” ลูกน้องคนสนิทเดินตามหลังพร้อมกล่าวรายงานสถานการณ์ “แต่เมื่อคืนลูกน้องเราบอกว่าอารมณ์ค่อนข้างแปรปรวนครับ ทั้งร้องไห้ ทั้งโกรธ และกระวนกระวาย” เวกัสพยักหน้าไม่ถามอะไรต่อ ดีแล้วที่เข

เช้านี้ข้าวปั้นตื่นนอนขึ้นมาพร้อมกับความสดชื่นชุ่มฉ่ำหัวใจกว่าทุกๆ วัน เมื่อคืนหลังจากส่งลูกสาวเข้านอนเรียบร้อย สามีก็เข้ากล่อมเธอนอนในห้องพักญาติจนผล็อยหลับไป บรรยากาศของครอบครัวแบบที่คุ้นเคยกลับมาแล้ว อาบน้ำเรียบร้อยก็หอบผ้าห่มออกมาหาสามีที่ยังคงหลับอยู่บนโซฟาใกล้เตียงลูกสาว แม้บนตัวของเวกัสจะมีผ้าห่มอยู่แล้วหนึ่งผืน แต่คนอยู่ด้วยกันมาหกปีย่อมรู้ดีว่าสามีเป็นคนขี้หนาว “เบ้บ...” ทันทีที่วางผ้าห่มคลุมตัวสามี สัญชาตญาณก็ทำให้มาเฟียหนุ่มลืมตาตื่นขึ้นมา กลิ่นหอมจากครีมอาบน้ำที่คุ้นเคยมาหลายปีทำให้รู้ว่าเป็นข้าวปั้นโดยไม่ต้องลืมตาตื่นด้วยซ้ำ ยกมือขึ้นควานหาภรรยาทั้งที่ตายังหนักอึ้ง ท่าทางที่ดูตลกปนน่าเอ็นดูทำให้ข้าวปั้นเอื้อมมือไปจับมือของสามีเอาไว้ “ปั้นอยู่นี่ค่ะ นอนต่ออีกสักชั่วโมงก็ได้ เพิ่งจะเจ็ดโมง...ว้าย!!” เสียงหวานขาดห้วงเมื่อถูกสามีหนุ่มกระตุกแขนจนล้มตัวลงจนเป็นฝ่ายคร่อมทับร่างสูง ก่อนที่เวกัสจะพลิกตัวให้คนตัวเล็กอยู่ด้านล่าง ซุกใบหน้าลงกับหน้าอกอวบอิ่ม พร้อมทั้งวางมือทาบลงบนหน้าอกขอภรรยาด้วยความคิดถ

เจ้าของไร่ลากกระเป๋าลูกสาวพร้อมกับไขกุญแจบ้านเปิดเข้าไปด้านใน ซึ่งถูกทำความสะอาดรอเรียบร้อยไว้ก่อนแล้ว ในขณะที่ข้าวปั้นเอาแต่เกาะแผ่นหลังกว้างของสามี ดันให้เวกัสที่ถือกระเป๋าเดินทางตนเองเข้าไปนั่งติดกับบิดาแทนตนเอง “เบ้บ นั่นพ่อเบ้บนะ จะกลัวอะไร” ชายหนุ่มกระซิบคุยกับภรรยาเสียงเบาให้ได้ยินกันสองคน “พี่เวย์ไม่เคยโดนพ่อตีก้นลายแบบปั้นนี่...” “โตแล้วพ่อไม่ตีก้นหรอกน่า มีแต่ผัวที่ตีได้ -_-” “ยังจะลามกอีก นี่ยังไม่นับเรื่องอาชีพของพี่นะ...ถ้าพ่อรู้พ่อจับพ่อเข้าคุกแน่” เธอเอ่ยออกมาด้วยความกังวลคล้ายๆ จะร้องไห้รอมร่อ “คิดมาก...” “พี่เวย์อย่าบอกพ่อนะ เรื่องที่เป็นมาเฟีย” เธอกลัวว่าพ่อกับสามีจะทะเลาะกัน พ่อเกลียดคนที่ทำตัวเหนือกฎหมาย ท่าทีแสดงออกถึงความกังวลทำเอาสามีตัวสูงยิ้มออกมาจางๆ ก้มหน้าหอมแก้มนุ่มให้เธอคลายความกังวล “พ่อเข้าใจ” “พ่อปั้นเข้าใจง่ายอย่างคนอื่นซะที่ไหน” “เหมือนเบ้บไง” “เอ๊ะ! แว้งกัดเหรอ?” หน้าหวานๆ มุ่ยแสดงความไม่พอใจออกมาจนคล้

หลังจากเสร็จสิ้นมื้อค่ำ เวกัสก็อยู่รอส่งลูกสาวอาบน้ำเข้านอน แต่เนื่องจากเห็นว่าข้าวปั้นค่อนข้างมีอาการอ่อนเพลียจึงบอกให้คนตัวเล็กกลับไปอาบน้ำก่อน ส่วนตนเองจะอยู่ทำหน้าที่พ่อจนกระทั่งไข่หวานหลับจึงกลับมาพักผ่อนยังบ้านหลังเล็กที่พ่อตาได้เตรียมไว้ให้ เจ้าของร่างสูงโปร่งเดินทะลุด้านหลังครัวมาตามทางเดินพื้นหิน เข้าทางด้านหน้าบ้านพักตนเอง แสงสว่างจากหลอดไฟจิ๋วประดับทางเดินเป็นจุดๆ และแสงจากคืนพระจันทร์เต็มดวงทำให้มองเห็นทางชัดเจนรอบด้าน เปิดประตูห้องนอนชั้นสองก็เห็นภรรยาตัวน้อยหลับปุ๋ยอยู่บนเตียงไม่ต่างจากสภาพลูกสาว สามีหนุ่มจึงได้แต่ส่ายหน้ายิ้มๆ ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อจัดการธุระส่วนตัว ใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำราวๆ ยี่สิบนาทีเวกัสก็เดินออกมาในสภาพชุดเสื้อยืดสีขาวกางเกงขายาวพร้อมพักผ่อน แต่สิ่งที่หายไปจากเตียงกลับเป็นภรรยาที่เห็นว่าหลับสนิทก่อนเข้าห้องน้ำ “ปั้น...” ใบหน้าเคร่งขรึมของสามีหนุ่มโผล่ออกไปนอกประตูห้องนอน พร้อมกับตะโกนเรียกชื่อภรรยาลงไปยังชั้นล่าง “ปั้นครับ ลงไปดื่มน้ำในครัวหรือเปล่า?” เงียบ... เวกัสเดินกลับ