All Chapters of เกือบจะเป็นอดีตภรรยาของมาเฟีย: Chapter 1 - Chapter 10

60 Chapters

PROLOGUE

ความรัก...ที่เริ่มจากการโกหกตั้งแต่ประโยคแรก_______________________ หกปีก่อน มะ ไม่มี... ในนี้ก็ไม่มี... ข้าวปั้นเปิดกระเป๋าสะพายสีดำตนเองดูทุกซอกทุกมุม แต่กลับไม่เจอ 'สิ่งนั้น' นักศึกษาสาวชั้นปีสุดท้ายคณะบริหารธุรกิจเอกวิชาการเป็นเจ้าของธุรกิจเงยหน้ามองพนักงานร้านกาแฟใต้ตึกคณะตนเองพร้อมกับส่งยิ้มแหย บัตรเครดิตที่บิดาให้ไว้หายไปอย่างไร้ร่องรอย เธอจำได้ว่าครั้งสุดท้ายที่หยิบมันขึ้นมาใช้ คือตอนไปเติมน้ำมันที่ปั๊มแห่งหนึ่งและคงลืมเอาคืน หญิงสาวถอนหายใจออกมาด้วยความหงุดหงิดในความสะเพร่าของตนเอง แต่ตอนนี้เธอต้องจัดการปัญหาตรงหน้าก่อน "ขอโอนแทนนะคะ" "ได้ค่ะ" มือถือเครื่องสีดำถูกหยิบขึ้นมาแทน แบตเตอรี่สิบเปอร์เซ็นต์คงพอทำให้เธอผ่านวิกฤตินี้ไปได้ ระหว่างรออินเทอร์เน็ตดาวน์โหลดหน้าระบบแอปพลิเคชันธนาคาร ธนบัตรสีเทาหนึ่งใบก็ถูกยื่นผ่านหน้าเธอไปให้พนักงาน ใบหน้าหล่อเหลาผู้เป็นเจ้าของดวงตาสีน้ำตาลเข้มลึกล้ำ ขนตายาวสวยพร้อมกลิ่นหอมจากน้ำหอมราคาแพงทำให้ผู้ชายคนนั้นดูสวยสำอางยิ่งกว่าผู้หญิง
last updateLast Updated : 2025-11-02
Read more

CAP 1 | สามี No.1 (TW: NC)

ปัจจุบัน “ทันทีที่พิน็อคคิโอพูดจบ จมูกของเขาก็ยืดออกไปนอกกรงอีกสองนิ้ว...” แกร๊ก~ เสียงอ่านนิทานก่อนนอนของคนเป็นแม่สะดุด เมื่อประตูห้องนอนลูกสาวถูกเปิดออก ก่อนที่ใบหน้าหล่อเหลาของสามีที่ไม่ได้เจอกันเกือบหนึ่งสัปดาห์จะโผล่ออกมาทักทายคนในห้อง “คนสวย~” “จุนพ่อ~!!” ไข่หวานในชุดนอนลายลูกเจี๊ยบสีเหลืองวิ่งเข้าไปหาคุณพ่อด้วยความดีใจ เสียงหัวเราะแหลมเล็กดังขึ้นเมื่อถูกสันจมูกและปลายคางของเวกัสหอมแก้มนุ่มนิ่มจนจั๊กจี้ “คิดถึงไก่น้อยของพ่อจังเลยครับ” “กิ๊ดตึ๋งเหมือนกันค่ะ” สองมือน้อยโอบใบหน้าคมคายไว้ ก่อนจะจุ๊บแก้มคุณพ่อซ้ายขวาคืนไม่ให้น้อยหน้า พลอยทำให้คนเป็นแม่หัวเราะออกมากับความออดอ้อนของลูกสาว “คิดถึงคุณพ่อหรือคิดถึงของฝากน้า~” กล่องเครื่องสำอางเด็กแบรนด์อิตาลีถูกยื่นต่อหน้าลูกสาว เพียงเท่านั้นดวงตาที่โตอยู่แล้วก็ขยายขึ้นยิ่งกว่าเดิมเมื่อบิดาซื้อของถูกใจมาให้ ไข่หวานคว้ามาอุ้มเอาไว้ วิ่งกระโดดโลดเต้นไปนั่งแกะของฝากโดยไม่สนใจคุณพ่อที่ไม่เจอกับนับสัปดาห์อีกเลย
last updateLast Updated : 2025-11-02
Read more

CAP 2 | คุณพ่อลูกหนึ่ง (TW: NC)

“ปั้นครับ...อา...” “อ๊ะ...อือ...” น้ำเสียงหอบครางปนเซ็กซีของสามีซึ่งกำลังคุมเกมรักอยู่ด้านบนทำให้ข้าวปั้นครวญครางตอบออกมาด้วยความรู้สึกเดียวกัน ตาคู่สวยหันไปมองนาฬิกาดิจิทัลข้างหัวเตียงระบุว่าตอนนี้คือเวลาตีห้ายี่สิบห้านาที เวกัสปลุกเธอขึ้นมารองรับความปรารถนาของเขาตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงก่อน บางทีข้าวปั้นก็รู้สึกว่าเขาไม่สงสารร่างกายเธอสักนิดเลย ทั้งที่เมื่อคืนเธอก็ป้อนความสุขให้เขาจนเกือบตีหนึ่งไปแล้ว “อ๊ะ...บะ เบาๆ อื้อ...ปะ ปั้นจุก” มือเรียวยกมือดันหน้าท้องแกร่งของสามีให้ขยับช้าลง หลังจากถูกโถมความใหญ่โตเข้าหาถี่ๆ หลายนาที จนร่างเล็กสั่นคลอนตามจังหวะนั้นทุกครั้ง ขนาดที่เกินกว่ามาตรฐานชายไทยทำเอาจุกเสียดทุกครั้งที่มีสัมพันธ์ลึกซึ้งกัน แม้จะผ่านการมีลูกมาแล้ว แต่ก็ไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกชินกับตัวตนใหญ่ที่กำลังเข้าออกร่างกายร้อนรุ่มของตนเองได้เลย “ทำไมยังไม่ชินอีก หนูโดนพี่เอามาห้าปีแล้วนะ...อ๊า...รัดแน่นขึ้นอีกแล้ว” สามีตัวโตขยับร่างกายช้าลง เพราะร่างกายของภรรยามีปฏิกิริยากับคำหยาบคายเมื่อครู่จนรัดลำรักเขาแน่นขน
last updateLast Updated : 2025-11-02
Read more

CAP 3 | เป็นมาเฟีย แต่บอกเมียไม่ได้

ทันทีที่รถยุโรปคันสีดำขับออกจากคฤหาสน์หรู บรรยากาศอบอุ่นที่เคยสัมผัสได้จากเจ้าของร่างสูงก็ค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นความเยือกเย็นสุขุม เวกัสยกมือขึ้นมากอดอกเสมองออกไปด้านนอกหน้าต่างอย่างใช้ความคิด ก่อนจะเริ่มเอ่ยถึงประโยคที่ทำให้ลูกน้องคนสนิทซึ่งทำหน้าที่คนขับรถอยู่เกิดความรู้สึกกังวลใจ “เมื่อคืนข้าวปั้นบอกว่าเห็นคนของเราขับรถวนรอบบ้าน คราวหลังระวังตัวกันมากกว่านี้” ผู้เป็นเจ้านายออกปากเตือนด้วยน้ำเสียงราบเรียบ คาดเดาความรู้สึกไม่ได้ว่ากำลังโกรธหรือแค่เป็นห่วงว่าความลับที่ปกปิดมาตลอดหกปีจะเปิดเผย “ขอโทษครับนาย ผมจะบอกคนของเราให้ระวังตัวมากกว่านี้” คีรีกดใบหน้าลงแสดงความรู้สึกผิดออกมาผ่านกระจกหลัง ซึ่งเวกัสก็เหลือบมองมันเพียงชั่วครู่เท่านั้นและเปลี่ยนหัวข้อการสนทนา “หวังว่าบอดีการ์ดที่ขึ้นมาแทนชุดเก่ารอบนี้จะมีชีวิตอยู่เกินครึ่งปี” เขาเหนื่อยที่จะตอบคำถามภรรยา เวลาเธอถามถึงบอดีการ์ดชุดเก่าที่เขาเคยโกหกว่าเป็นลูกน้องที่บริษัท ‘คุณบีมไปไหนเหรอคะ ปั้นไม่เห็นเขามาบ้านเราสักพักแล้ว’ คำถามใสซื่อของภรรยาในวั
last updateLast Updated : 2025-11-02
Read more

CAP 4 | ผิดสัญญา

มาเฟียหนุ่มเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลเข้าสู่วันที่สอง วันนี้เวกัสลืมตาตื่นขึ้นมาในช่วงบ่ายของอีกวัน จะพูดให้ถูกก็คือเขาไม่สามารถนอนต่อได้ เพราะเสียงสนทนาของคนสองคนดังเกินกว่าจะข่มตาหลับ “เหี้ยเอ๊ย! พวกมึงสองตัวกลับไปเลยไป๊!” น้ำเสียงหงุดหงิดถูกเปล่งออกมาอย่างสุดกลั้น เซนกับลูเซียซึ่งกำลังนั่งคุยสัพเพเหระกันอยู่บริเวณโซฟาภายในห้องพักผู้ป่วยหันมามองเพื่อนอย่างไม่เข้าใจ “เป็นส้นตีนอะไรอีก ตื่นมาก็โวยวาย -_-” ผู้บริหารลูซโซปรายตาใส่คนป่วยพร้อมกับรอยยิ้มหยัน “โกสท์แม่งน่าจะยิงเจาะปาก” “ปากมึงสิ! หิวน้ำหยิบให้หน่อย -_-;” “ข้างเตียงนั้นไง หยิบเองสิ” นิ้วเรียวชี้ไปยังโต๊ะบริเวณหัวเตียงที่มีเหยือกน้ำและแก้ววางคว่ำเสร็จสรรพ “มาก็ไม่ดูแลกู มาทำห่าอะไรกัน คุยกันเสียงดังจนกูนอนไม่ได้” “แค่มาดูว่าตายไหม ถ้าตายจะได้รีบซื้อหุ้นคืน” คำตอบจากพ่อค้าแอลกอฮอล์ระดับโลกทำเอานักธุรกิจหนุ่มหัวเราะเหอะ ลูเซีย กรอสเวอเนอร์ถ่อจากฝรั่งเศสเพื่อมาดูใจหุ้นส่วนคนสำคัญถึงฮ่องกง “เป็นเกียรติมากครับคุณลูเซีย” เขาประชดเพื่
last updateLast Updated : 2025-11-02
Read more

CAP 5 | พิรุธ

[KHAO-PUN’s Talks] 4SEASON Florist Shop ‘งานน่าจะเสร็จพรุ่งนี้เช้า เย็นพรุ่งนี้เราไปฉลองวันเกิดกันที่ร้านอาหารที่ลูกชอบนะครับ’ ข้อความจากพี่เวย์ถูกส่งมาหลังจากวางสายไปเกือบครึ่งชั่วโมง ฉันเองก็ไม่ได้ตอบอะไรไปมากกว่าส่งสติกเกอร์โอเคส่งกลับไปให้ ตั้งแต่ไข่หวานอายุเข้าขวบที่สอง สามีของฉันก็ทำงานไม่หยุด ฉันรู้แค่ว่าเขาเข้าไปถือหุ้นเครื่องประดับแบรนด์อเมทิสต์ ส่วนที่ไปฮ่องกงบ่อยๆ ก็เพราะธุรกิจรับเหมาและตกแต่งครบวงจร นอกเหนือจากนั้นฉันจำไม่ได้แล้วว่าเขาทำอะไรอีกเพราะมันเยอะเหลือเกิน ส่วนฉันก็เปิดร้านดอกไม้ใกล้โรงเรียนลูก หากไม่ติดงานอะไรปกติฉันจะเป็นคนไปรับลูกเอง เพราะโรงเรียนนานาชาติที่ไข่หวานเรียนอยู่พ่อแม่ก็เป็นฝ่ายไปรับลูกด้วยตนเองทั้งนั้น บ้างครั้งลูกก็งอแงถามว่าเมื่อไหร่พ่อจะมารับพร้อมกับแม่บ้าง รวมถึงคุณครูประจำชั้นด้วย -_-; แต่ก็นั่นแหละ ฉันไม่ได้อยู่ในสถานะที่จะพูดอะไรได้ เพราะอย่างน้อยในตอนที่พี่เวย์กลับมาอยู่บ้าน เขาก็ดูแลฉันกับลูกเป็นอย่างดี “เบลล์ ดอกไม้หน้าร้านมันตากแดดอะ เบลล์ไปเอาดอกไ
last updateLast Updated : 2025-11-02
Read more

CAP 6 | เด็กมีปัญหา

[KHAO-PUN’s Talks] “สักครู่นะคะ” คำพูดของครูทำให้ฉันใจสั่น รีบเดินกลับเข้าไปในร้านคว้ากระเป๋าสะพายก่อนจะหันไปสั่งน้องสองคน ซึ่งกำลังนั่งจัดดอกไม้ตามออเดอร์ลูกค้า “หกโมงเย็นปิดร้านกลับบ้านเลยนะ พี่ไปโรงเรียนก่อน” เด็กสองคนพยักหน้าพร้อมกันและยกมือไหว้ ฉันจึงเร่งฝีเท้าเดินไปที่จุดจอดรถข้างร้านทันที ระหว่างนั้นก็ยกมือถือขึ้นสนทนากับครูประจำชั้นต่อ “ค่ะครู ปั้นกำลังจะไปโรงเรียนนะคะ ประมาณสิบนาทีค่ะ” (ได้ค่ะ มาที่ห้องครูใหญ่เลยนะคะ) “แล้วไข่หวานบอกครูหรือเปล่าคะ ว่าทำไมถึงทำแบบนั้น?” ฉันถามด้วยความร้อนใจ เปิดสปีกเกอร์โฟนวางลงหน้าคอนโซลและถอยรถไปด้วย ฉันตั้งใจจะไม่เป็นแม่ที่ปกป้องลูกจนไม่ลืมหูลืมตา โอเค…ไข่หวานซน แสบ และค่อนข้างฉลาดเกินวัยไปมาก ลูกสาวฉันมักจะอาละวาดดีดดิ้นเวลาอะไรไม่ได้ดั่งใจ แต่ไม่ใช่พวกที่ทำร้ายคนอื่นก่อนแน่นอน (คือ...น้องไข่หวานบอกว่า โกรธที่โดนเพื่อนล้อว่าพ่อไม่อยู่ในวันเกิดค่ะ) ฮะ? เรื่องแค่นี้ต้องเอามาล้อกันด้วยเหรอ แล้วนี่ลูกไปโกรธอะไรเขาขนาดนั้นเนี่
last updateLast Updated : 2025-11-02
Read more

CAP 7 | ผัวขี้หวง (TW: NC)

[KHAO-PUN’s Talks] ‘จะ จุนแม่ ไก่หวานไม่ไปโรงเรียนวันหนึ่งได้ไหมคะ ไก่หวานอยากรอจุนพ่อ’ ‘คุณพ่อกลับมาถึงบ้าน ลูกก็เลิกเรียนพอดีนะคะ...’ ‘ยะ อยากรอจุนพ่อ ฮึก... T^T’ ด้วยเหตุนี้วันนี้ลูกสาวถึงไม่ยอมไปโรงเรียน -_-^ แต่ก็เอาเถอะ ฉันเองก็ยังไม่อยากให้ลูกไปเจอโยชิเหมือนกัน เดี๋ยวจะทะเลาะกันขึ้นมาอีก พอไม่ต้องไปส่งลูกที่โรงเรียน วันนี้ฉันเลยปล่อยให้ไข่หวานและตัวเองก็ตื่นสายหน่อย ลงจากชั้นสองในเวลาเกือบเก้าโมงเช้าเตรียมไปร้านเลย แต่ก็ต้องสะดุดกับเสียงลูกสาวหัวเราะเสียงดังมาจากฝั่งห้องอาหาร “แง้~ จุนพ่อ อย่าจั๊กจี้หนู คิกๆ ฮ่าๆ” คุณพ่อ? พี่เวย์กลับมาแล้วเหรอ ไหนเขาบอกว่าจะกลับมาถึงตอนเย็นไง ฉันรีบเดินไปโผล่หน้าดูในห้องอาหาร เห็นลูกสาวตัวน้อยนั่งจุมปุ๊กอยู่บนตักแกร่งของสามี มือข้างหนึ่งของเขากำลังถือช้อนป้อนข้าวลูกโดยที่ยัยเด็กแสบนั่งดีดดิ้นมีความสุขบนไออุ่นของคนเป็นพ่อ “กลับมาถึงไวจังเลยค่ะ ปั้นเข้าใจว่าพี่จะมาถึงเย็นๆ ซะอีก” ฉันเดินเข้าไปยืนใกล้ๆ โน้มตัวมาหอมแก้มลูกสาวต้อนร
last updateLast Updated : 2025-11-02
Read more

CAP 8 | ปิดบัง

[KHAO-PUN’s Talks] ฉันรีบล้างตัวและพาสามีไปโรงพยาบาล ส่วนเรื่องร้านกับดอกไม้ที่ลูกค้าจะเข้ามาเอาก็ฝากคนขับรถดูแลไปก่อน ระหว่างทางไปโรงพยาบาลพี่เวย์เอาแต่เงียบไม่พูดไม่จาจนเป็นฉันเองที่เป็นฝ่ายทนไม่ได้ “พี่เวย์ไม่คิดจะเล่าให้ปั้นฟังเลยใช่ไหมคะ ว่าเกิดอะไรขึ้น?” ฉันหันไปมองสามีพร้อมกับเปล่งน้ำเสียงแสดงความเหนื่อยใจออกมา การแต่งงานเข้าปีที่ห้าของเราจะเริ่มมีปัญหางั้นเหรอ ตอนนี้ฉันทั้งสับสนและสงสัยกับพฤติกรรมของเขา ทั้งเรื่องที่เพิ่งจับได้ว่าส่งคนมาตามดูฉัน รวมถึงแผลที่ฉันไม่รู้ว่าเกิดจากอะไร ใบหน้าหล่อเหลามองฉันนิ่ง ก่อนที่มือหนาที่ยังคงความอบอุ่นเหมือนเดิมเอื้อมมากุมมือข้างหนึ่งของฉันบนพวงมาลัย เราจับมือกันแน่น ฉันเป็นห่วงเขามากจนเก็บสีหน้าไม่อยู่ ตอนนี้รับรู้ได้เลยว่าหน้าฉันเสียขนาดไหน “พี่ขอโทษ…พี่ไม่ได้ตั้งใจปิดบังปั้น” มือของเขาจับมือฉันมาจูบและเอาแนบแก้มสากของตนเอง “ที่พี่ไม่ได้กลับมาวันเกิดลูกก็เพราะเรื่องนี้” “เรื่องนี้? ไหนพี่เวย์บอกว่างานมีปัญหาไง!!” ฉันเผลอตวัดสายตาและกระแทกเสียงใส่ด้วยความโมโห
last updateLast Updated : 2025-11-02
Read more

CAP 9 | จับผิด

ร้านอาหารสไตล์โมเดิร์นผสมผสานความเป็นท้องถิ่นไทยด้วยเครื่องสานและร่มกระดาษทางภาคเหนือ กับการตกแต่งทันสมัยบนตึกสูงระฟ้าของโรงแรมในเครือลูซโซ ให้ทั้งความรู้สึกอบอุ่นและเรียบหรูเข้ากับบรรยากาศยามเย็นที่พระอาทิตย์ใกล้ลับขอบฟ้าพอดี เวกัสอุ้มลูกสาวเข้าเอวด้วยมือขวาข้างที่ไม่เจ็บ ส่วนมือซ้ายก็จูงมือภรรยาเดินตามการนำทางของพนักงานต้อนรับมายังที่นั่งติดกระจกใสใกล้ระเบียง ปกติหากมากันสองคนสามีภรรยาจะเลือกนั่งด้านนอกรับลมชมวิวด้านนอก แต่วันนี้มีลูกสาววัยสี่ขวบหมาดๆ มาด้วย ความปลอดภัยของลูกจึงถูกเลือกเป็นอันดับหนึ่ง ไข่หวานตั้งแต่ได้นั่งข้างคุณพ่อก็เอาแต่ชวนเวกัสคุยเบาๆ ไม่หยุด ลูกถูกสอนเป็นอย่างดีว่าหากออกมานอกบ้านต้องนั่งให้เรียบร้อยและไม่ส่งเสียงดัง แต่เรื่องห้ามไม่ให้พูดคงทำไม่ได้ “จุนพ่อขา ไก่หวานอยากกินหมู~” นิ้วป้อมชี้ไปที่เมนูอาหารพลางส่งสายตาแป๋วเป็นการออดอ้อน “ได้ครับ คุณพ่อสั่งให้” “อยากกินไอติมต้วย~” “ได้ครับ วานิลลารสโปรดนะครับ” “ขอบจุนค่ะ จุนพ่อใจดีที่สุดเลย~” ลูกสาวทำท่าเขย่งตัวจะหอมแก้ม คนเป็น
last updateLast Updated : 2025-11-02
Read more
PREV
123456
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status