บทที่21ภัทรพลมองร่างเล็กของแสนรักที่เดินจากไป น้ำตาของเขาหลั่งไหลราวกับเม็ดฝนโปรยปราย แสนรักจากไปเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่กับลูกซึ่งเขาจะไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวเธอกับลูกทั้งนั้น ต่อให้พยายามฉุดรั้งก็ไม่สามารถเอากลับมาได้ แสนรักในตอนนี้เกลียดและผลักไส ส่วนเพื่อนของหล่อนก็กางปีกปกป้อง ชมพูสิรินเป็นทายาทมาเฟียตระกูลดัง คนต้อยต่ำอย่างเขา คงยากที่จะเข้าถึงตัวแสนรักได้เเสนรักเดินไปโดยไม่หันกลับมามองเขาเลยสักนิด ปล่อยให้เขานอนอยู่ที่พื้นจมเท้าของลูกน้องเพื่อนของเธอ แต่มันก็สาสมแล้ว สิ่งที่เขาทำมันแล้วร้ายเกินกว่าจะให้อภัย แสนรักเกลียดเขาไม่ให้อภัยเขา เขาเจ็บปวดและละอายใจเหลือเกินในทุกสิ่งที่เคยทำ ความแค้นที่มันเคยมีสุมอก ตอนนี้ความรู้สึกพวกนั้นไม่เหลือแล้ว ในหัวใจที่เคยถูกแผดเผาด้วยเปลวเพลิง ก็มอดดับลงเมื่อได้รู้ความจริง ความแค้นเปลี่ยนเป็นความทรมาน ทรมานราวกับจะขาดใจ"ถ้าไม่อยากตายก็เลิกวุ่นวายกับเธอ" ออสตินเสียงกระด้างกระทืบรัว ๆ คนที่นอนจมเท้าไม่ได้ตอบโต้ดิ้นรนแต่อย่างใด ได้แต่นอนร้องไห้อย่างคนใจสลาย"ฮึก ฮือ ๆ" ออสตินเดินตามแสนรักกับเพื่อนไป ส่วนเขายังคงนอนร้องไห้ ร่างกายเจ็บปวดบอบช้ำ แต่
Last Updated : 2025-12-25
LOGIN
