All Chapters of Secret Affair with My Hot Ninong: Chapter 81 - Chapter 90

Parang pinipili ni Rafael ang tamang salita.“May mga bagay lang na kailangan kong ayusin,” sagot nitong mailap ang mga mata.Sa unang pagkakataon matapos ang masayang birthday, bumalik ang pangamba.“Don’t worry, everything will be alright. Atty. Karl Manalo is my friend.”Tumayo ito, lumabas ng room at sinagot ang tawag.“Hello.”Hindi sinasadyang bukas pa rin ang pinto ng balkonahe. Hindi niya balak makinig. Pero may isang pangalang tumagos sa katahimikan.Hindi niya masyadong nauulinigan ngunit malinaw ang pagbannggit ni Rafael sa pangalan ni Stacey.Nanlaki ang mga mata niya.Hindi malinaw ang kasunod na mga salita. Pabulong ang mga salita ni Rafael. Narinig lang niya ang putol-putol na linya, documents, not now, I told you I’ll handle it.Pero sapat na ang isang pangalan.Stacey.Ang kamay ni Liana ay kusang napunta sa singsing sa daliri niya. Ang simpleng ginto na kanina lang ay nagpapagaan ng puso niya, ngayon, parang biglang naging mabigat. Mahigpit niyang hinawakan iyon, par

Tahimik ang umaga sa condo. Nakatanggap ng message si Liana mula kay Sofia.“Bes, nakita mo na ba ang kumakalat na engagement party ng Ninong mo at ni Ms. Stacey?”Nanlamig siya sa balita at agad na binuksan ang link na ipinadala ng kaibigan.Hindi niya alam kung ilang minuto na siyang nakatitig sa screen. Hindi siya umiiyak. Parang manhid ang kanyang pakiramdam.Engagement party? Coming soon?Biglang nag-vibrate ang cellphone niyang hawak.Rafael calling…Saglit siyang nagdalawang-isip. Pero sinagot din niya.“Babe?” agad na bungad ni Rafael, may halong pagod. “Nasaan ka?”“Sa condo,” sagot niya, pilit pinapantay ang boses. “Rafael… nakita mo na ba ‘yung kumakalat online?”“Anong kumakalat?” tanong nito.Lalong kumirot ang dibdib niya.“‘Yung… engagement announcement,” mahina niyang sabi. “Ikaw at si Stacey.”Biglang bumigat ang hinga ni Rafael. “What?” marahang sabi nito, halatang nagulat. “Wala akong alam diyan.”Tumayo si Liana, lumapit sa bintana. Kita niya ang sariling repleksyo

Tahimik ang hallway ng mansyon nang harapin ni Rafael si Stella.“Matagal na tayong hindi nagkakausap nang maayos,” sabi ni Rafael, mahinahon habang nakatayo sa tapat ng malaking bintana. Nakatalikod siya kay Stella. “Parang marami kang inaasikaso nitong mga huling araw.”Ngumiti si Stella kontrolado ang emosyon. “Busy lang. Alam mo naman ako. Laging iniisip ang kapakanan ng kapatid ko.”Tumango si Rafael. “Oo. Kaya nga gusto kitang kausapin. Para malinaw.”Lumapit si Stella ng bahagya. “Tungkol saan?”Huminga nang dahan-dahan si Rafael. “Tungkol sa mga ginagawa mo… na sa tingin mo, hindi ko napapansin.”Saglit na kumislap ang mata ni Stella, isang iglap lang, pero sapat para makita ni Rafael.“Hindi ko alam ang sinasabi mo,” sabi ni Stella, kalmado pa rin. “Pero kung may problema ka, puwede mo namang sabihin.”Ngumiti si Rafael, isang ngiting walang init. “Tigilan mo si Liana.”Umismid si Stella. “Hindi ba ako dapat ang magsabi sayo niyan? Tigilan mo ang inaanak mo dahil ikakasal ka n

Sa liwanag ng buwan, magkatabi silang nakahiga sa mat na nakalatag sa buhangin. Tahimik ang paligid, alon lang ang tanging maririnig, at ang hangin na parang saksi sa pagitan nila. Naka-side si Rafael, isang braso ang nakaalalay sa ulo niya habang nakatingin kay Liana na tila ayaw kumurap.Dahan-dahan lumapit si Rafael. Noong una, banayad lang ang halik. Pero habang tumatagal, lumalalim ang dampi ng mga labi nito, mas matagal. Tumugon si Liana, hinila ang kwelyo ng damit ni Rafael, para bang wala nang bukas, para bang sapat na ang sandaling ito.Huminga siya nang malalim nang maramdaman niya ang init ng palad ni Rafael sa kanyang tagiliran, maingat, pero may pangakong hindi binibigkas. Ang bawat haplos ay mabagal, parang sinasabing hindi siya iiwan. Ang bawat halik ay may pag-iingat, may respeto, pero hindi rin maikakaila ang apoy.Naghiwalay sila sandali, magkalapit pa rin ang mga mukha. Noo sa noo. Mabigat ang paghinga. Muling sinakop ni Rafael ang labi niya. Mas maalab. Gumapang ang

Tahimik ang umaga sa resort.Hindi maingay ang alon, hindi pa mainit ang araw. Sakto lang ang hangin, malamig sa balat, sapat para pakalmahin ang katawan at isip. Sa pagitan ng dalawang puno ng niyog, may nakabitin na hammock. Doon nakahiga si Liana, may hawak na libro, ang paa ay bahagyang nakalawit.Sa tabi niya, si Rafael.Nakahiga rin ito, nakapikit, isang braso sa batok, at ang kabilang kamay… hawak ang kamay niya.Hindi mahigpit. Hindi rin maluwag. Saktong kapit lang, parang paalala lang na naroonito sa tabi niya.Tahimik si Liana habang nagbabasa, pero paminsan-minsan, napapatingin siya kay Rafael. Sa mukha nitong payapa. Sa dibdib nitong marahang umaangat-bumaba. Sa paraan ng pagpisil nito ng konti sa kamay niya kapag parang nararamdaman nitong tinititigan siya.“Hindi ka nagbabasa,” biglang sabi ni Rafael, hindi pa rin nagbubukas ng mata.Napangiti si Liana. “Ikaw din naman, hindi ka natutulog,” aniyang sumiksik sa kilikili ng binata. Bakit ang bango ng underarms nito? Parang