All Chapters of B U R N E D - A M P: Chapter 1 - Chapter 4

Prologue“ปากมึงบอกว่าไม่อะไรแต่มึงเงียบเป็นเป่าสากเลยนะ” น้ำเสียงของไอ้สิงห์ดังแทรกเข้ามาในโสตประสาทของผมตอนที่เอาแต่จ้องมองแก้วเหล้าตรงหน้าด้วยอารมณ์เบื่อๆ“เออเงียบแบบนี้กูกลัวนะ ให้ไอ้ธีร์มันเป็นใบ้คนเดียวก็พอมั้ง” ไอ้ปาร์คพูดแล้วก็ยังคงยื่นปากไปแซะไอ้ธีร์ที่นั่งจู๋จี๋กับเมียมันอยู่ข้างผม“ขี้เกียจพูด” จบคำตอบก็ยกเหล้าขึ้นดื่มจนหมด“แต่ลลินนี่น๊ามาทิ้งเพื่อนสุดแรร์ของกูได้ยังไง” ไอ้สิงห์พูดแล้วก็ลูบผมของลูกหยีแฟนมันไปด้วยคู่นี้พึ่งคบกันได้ไม่นานแต่คุยมาก่อนที่ผมจะเจอลลินถามว่าลลินเป็นใครมีความสำคัญกับชีวิตผมยังไงก็ตอบได้เลยว่าไม่มีความสำคัญเพียงแต่เธอแค่ทิ้งผมและบอกว่ามีคู่หมั่นแล้วหลังจากวันเกิดผมและคบกันได้แค่หนึ่งวันผมจีบเธอก่อนก็จริงเข้าหาเธอก่อนก็จริงเธอก็สวยดีแต่ผมชอบชื่อเธอ ลลินที่แปลว่าพระจันทร์ ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าทำไมถึงชอบอาจจะเพราะครั้งหนึ่งเคยมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงที่มีชื่อแปลว่า ดวงจันทร์อันเป็นที่รักก็ได้มั้ง“เลิกพูดถึงได้แล้วรำคาญ” เพราะไม่อยากจะฟังจึงตอบแบบนั้นแล้วส่งแก้วให้ไอ้ปาร์คที่ไม่ได้มีคู่มาเหมือนผมและทำหน้าที่ชงเหล้าวันนี้เมียมันไม่มาเพราะไปค่ายถ้ามาล

ช่วงเที่ยงของวันถัดมาผมมากินข้าวที่โรงอาหารตามปกติในโต๊ะมีกลุ่มเหมือนเดิมแล้วก็มีเพื่อนห้องผมด้วย ผมอยู่ห้องมอสี่ทับหนึ่งห้องนี้มีผู้ชายประมาณเก้าคนนอกนั้นเป็นผู้หญิงหมด คนที่มานั่งด้วยเป็นกลุ่มผู้หญิงในห้องเพราะว่าโรงอาหารคนเยอะ“น้องแอมป์ใช่มั้ยคะ” ระหว่างที่ผมกำลังตักข้าวเข้าปากอยู่นั้นก็มีคนเรียก “ที่ช่วยเพื่อนพี่เมื่อวาน”เงยหน้าขึ้นก็พบว่าเป็นพี่ผู้หญิงคนเมื่อวาน ถ้าจำไม่ผิดที่ไอ้ปาร์คบอกว่าชื่อพี่มินใช่มั้ยนะ ส่วนอีกคนไม่ใช่พี่โบว์คนนั้นแต่เป็นพี่พาลินญาติของไอ้ธีร์ผมเคยเห็นพี่เขาคุยกับมันตอนเปิดเทอมวันแรก“ครับ?” ผมรับคำพร้อมกับเลิกหัวคิ้วขึ้น ในมือของพี่มินมีแก้วน้ำอัดลมสองแก้วหนึ่งแก้วดูดไปแล้วอีกหนึ่งแก้วยังไม่พร่องลงไป“โบว์ฝากมาให้” ว่าแล้วก็วางแก้วน้ำที่ยังไม่ถูกดื่มไปลงให้ผม “โบว์คือคนที่น้องช่วยบังลูกบอลเมื่อวานไง โบว์บอกว่าอยากตอบแทน”ว่าจบพี่เขาก็บุ้ยหน้าทางโต๊ะหนึ่งที่อยู่ทางด้านซ้ายของผมเธอนั่งอยู่กับเพื่อนอีกหนึ่งคนที่ผมยังไม่รู้จักชื่อเธอกำลังคุยกับเพื่อนของเธออยู่ไม่ได้หันมาทางผม ในตอนนั้นผมเป็นเธอยิ้มด้วยทำไมยิ้มได้โลกสดใสแบบนี้วะ?“ขอบคุณครับ” ผมค้อมหัว “แต่ฝ