All Chapters of คนงานในตำนาน: Chapter 1 - Chapter 7

เซตนี้ประกอบด้วยคนงานในตำนาน ลุงสัปเหร่อ ในคืนที่ฟ้าฉ่ำฝนนิยายเรื่องนี้อยู่ใน Set เรื่องสั้นสุดมันส์ผู้​เขียน กาสะลองไม่​อนุญาต​ให้​สแกน​หนังสือ​หรือ​คัด​ลอก​เนื้อหา​ส่วน​ใด​ส่วน​หนึ่ง​ของ​หนังสือเว้น​แต่​ได้​รับ​อนุญาต​จาก​เจ้าของ​หนังสือ​เท่านั้นนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคลและสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนาอ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ……….นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนาทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรงท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง*เราเตือนท่านแล้ว*ไอ้ใหญ่… ค่อยๆ เอามือดันเข่าสองข้างของเรไรแหกอ้าออกจากกัน ทำท่าเหมือนกำลังจะฉีกทุเรียน“ผมอยากเห็นทุเรียนของคุณเรไรชัดๆ ว่ายวงของมันจะใหญ่แค่ไหน รสชาติจะหวานมันส์สักแค่ไหน”น้ำเสียงตื่นเต้นจัด มือหยาบใหญ่ค่อยๆ แหกเข่าของเมียนายจ้างออกจากกัน ดวงตาเบิกโพลงเพ่งมองพูทุเรียนยวงใหญ่ เบียดอัดกันแน่นอยู่ระหว่างง่ามขาของเรไร โอบล้อมไว้ด้วยเส้นไหมสีดำระยับ“โอ้ว… พูใหญ่สุดๆ”ไอ้ใหญ่ตะลึงลาน ก้มลงปาด

คำพูดที่ได้ยินและเสียงถอนใจแรง บอกให้รู้ว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เรไรต้องอารมณ์ค้างเถ้าแก่สุ่นนอนหงายแผ่หลา ได้ยินเสียงหายใจแรง เหงื่อกาฬแตกซ่านเต็มใบหน้าและหัวล้าน รีบคว้าหลอดยาดมสีแดงมาเสียบคาไว้ในรูจมูก หายใจแรงเหมือนหัวใจจะวาย ปล่อยให้เมียสาวนอนบิดไปบิดมา ทรมานกับอาการอารมณ์ค้างครู่สั้นๆ ต่อมาเสียงกรนและทรวงอกที่สะท้อนขึ้นลงสม่ำเสมอของสามีชรา ยืนยันว่าเถ้าแก่กำลังหลับสนิท เรไรไม่รอรีรีบคว้าผ้าขนหนูสีชมพูขึ้นมากระโจมอก ก้าวเงียบเชียบออกมาจากห้องนอน จุดหมายคือห้องน้ำที่อยู่ข้างดงกล้วยน้ำว้าหลังครัวเห็นแบบนี้จะรออะไร!ไอ้ใหญ่ที่แอบดูจนน้ำเดิน รีบก้าวยาวตามมายังห้องน้ำ เท้าใหญ่ย่ำเหยียบลงบนใบไม้แห้งกรอบเสียงดังแกรกกราก ขยับเข้ามาทาบดวงตาเข้ากับรอยรั่วของฝาสังกะสีพลันสายตาปะทะเข้ากับร่างเปล่าเปลือยของเรไร กำลังยืนพิงถังแกลลอนสีดำใบใหญ่ที่มีน้ำอยู่เต็มเปี่ยม หล่อนยกขาข้างหนึ่งขึ้นมาพาดไว้กับขอบถัง หงายฝ่ามือแล้วสอดนิ้วกลางสไลด์เข้าออกในซอกเสียว เกี่ยวเบ็ดเพื่อปลดเปลื้องอารมณ์ที่ค้างคา มืออีกข้าง บีบขยำเต้านมอวบใหญ่ของตัวเองไปพลาง“อูย… อ๊า… อูย… อ๊า… ”เรไรสะดุ้งตามจังหวะดุ้นนิ้วกระแ

ไอ้ใหญ่ต่อปากต่อคำไม่ลดละ“เดี๋ยวฉันจะโยนปิ่นโตทิ้ง”หล่อนไม่ได้ขู่“โห… เดี๋ยวสิครับเสียดายของ” ไอ้ใหญ่รีบเอื้อมมือออกมารับปิ่นโตและจงใจฉวยโอกาสรวบมือนุ่มของเรไร“ไอ้เลว… ”เรไรรีบชักมือที่โดนมือของมันกุมแน่น มองดูไอ้ใหญ่ยกมือขึ้นมาสูดดมกลิ่นสาบสาวของหล่อนที่ติดมากับมือของมัน“โอ้ว… นี่ขนาดมือยังหอมยังนุ่มขนาดนี้ ไม่อยากจะคิดเลยว่าของดีที่ซุกซ่อนอยู่ในร่มผ้าของคุณเรไรมันจะหอมจะนุ่มขนาดไหน”สิ้นคำพูดของไอ้ใหญ่ ฝ่ามือของเรไรก็ฟาดเข้าใส่ใบหน้าของมันเสียงดังฉาด“กล้านะมึง… เดี๋ยวกูจะบอกให้เถ้าแก่สุ่นไล่มึงออก”เรไรกราดเสียงใส่อย่างเหลืออด ไอ้ใหญ่ยิ้มสู้ ค่อยๆ ยกมือข้างหนึ่งขึ้นมาลูบใบหน้าที่โดนตบความเจ็บน้อยๆ จากฝ่ามือของหญิงสาวที่มันแอบจินตนาการถึงหล่อนทุกครั้งในตอนชักว่าว ยิ่งกระตุ้นอารมณ์ทางเพศของมันขึ้นมาได้อย่างประหลาด มันจ้องมองริมฝีปากของหล่อน ก่อนจะเอาคืนด้วยการโอบใบหน้าของเรไรด้วยสองมือ“ว้าย… ไอ้… ”ไม่ทันได้ขัดขืน มันรั้งใบหน้าของหล่อนเข้ามาบดเคล้าริมฝีปากเข้าด้วยกันอย่างเร่าร้อนจนปลายเท้าน้อยๆ ของคนตัวเล็กแทบจะลอยขึ้นมาจากพื้นเรไรมารู้สึกตัวอีกที ก็ตอนที่ริมฝีปากที

เรไรร้องครางตามจังหวะปาดลิ้นของไอ้ใหญ่ ร่างบิดส่ายไปมาจนเชือกที่มัดข้อมือสองข้างเอาไว้ตึงรั้งไปตามจังหวะเอี้ยวกายบิดไปมาด้วยความสยิว“อู้ว… น้ำหอยคุณเรไรหอมเหลือเกิน”ไอ้ใหญ่ปาดลิ้นเลียน้ำหวานสวาทของเรไรอย่างเอร็ดอร่อย สะโพกของหล่อนค่อยๆ ขยับลอยขึ้นรับใบหน้า คลุกเคล้าลงมาเบิร์นหอย ไม่เพียงแค่เลีย แต่มันยังหงายฝ่ามือแล้วสอดนิ้วกลาง เสียบกระแทกเข้ามาในซอกเสียวซ่วบๆ ๆ ๆ ๆ ๆ“ไอ้บ้า… หยุดเถอะ เอานิ้วแกออกไปนะ… อูย”เรไรยังปากแข็งจนนาทีสุดท้าย ความละอายทำให้หล่อนไม่ยอมรับความจริง“โถ… ปากร้องห้าม แต่รูหอยคุณเรไรขมิบนิ้วผมแน่นเชียวนะครับ”ประโยคที่ได้ยิน ทำให้เรไรรู้สึกอับอายมากจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนี ไอ้ใหญ่ได้ใจ รีบเอามืออีกข้างเอื้อมขึ้นมาบีบเคล้นสองเต้าสลับไปมา ขณะใบหน้าซุกไซ้อยู่กลางหว่างขา ปาดลิ้นเลียร่องเสียวและบีบหัวนมของหล่อนจนแข็งโด่ รูขุมขนรอบวงป้านลานหัวนมบีบรัดตัวขึ้นมาเป็นช่อเพราะความเสียวจัด“ฮื่อๆ… หยุดเถอะไอ้ใหญ่ แกกล้ามากที่ทำแบบนี้”เรไรเม้มปากแน่น ทรวงอกแอ่นหยัด หัวนมปูดพองชูชันด้วยความเสียวซ่าน“ถ้าหยุดตอนนี้คุณเรไรต้องลงแดงตายแน่ๆ… อาการเสี้ยนลำเอ็นขนาดนี้เห็นทีว่าผมต้