บททั้งหมดของ คลั่งรักน้องสาวนอกไส้: บทที่ 1 - บทที่ 10

20

ตอนที่ 1 คำสัญญา

ตอนที่ 1 คำสัญญา“นัตตี้!!! หนูทำอะไรอยู่ เดี๋ยวก็ไปเรียนสายหรอก ฝนตั้งเค้าแล้วนะลูก” เสียงตะโกนของผู้เป็นบิดาดังขึ้นจากบริเวณหน้าบ้าน ขณะที่เขากำลังขนกระเป๋าเสื้อผ้าใบใหญ่ใส่ท้ายรถอย่างเร่งรีบ ก่อนจะแหงนหน้าขึ้นมองบนฟ้า และเห็นถึงความหม่นเทาของก้อนเมฆที่พร้อมจะเทน้ำลงมาได้ทุกเมื่อ รามัญต้องไปส่งลูกสาวอันเป็นที่รักให้ถึงรั้วมหาวิทยาลัย ก่อนจะรีบเดินทางไปต่างจังหวัด ซึ่งอาจจะต้องใช้เวลาอยู่ที่นั่นสองถึงสามวัน“ไม่สายหรอกค่ะพ่อ” เสียงหวานตอบกลับมาอย่างไม่สะทกสะท้าน ทำให้รามัญส่ายหน้าอย่างอ่อนใจ“วันนี้เปิดเทอมวันแรกนะ ยังไงหนูก็ควรไปถึงเช้า ๆ นะ ”ประตูรถข้างคนขับถูกเปิดออก บุตรสาวก้าวเข้ามานั่งข้าง ๆ ผู้เป็นบิดาในชุดนักศึกษาใหม่เอี่ยม เสื้อนักศึกษาแขนสั้นสีขาวสะอาดถูกสวมทับด้วยกระโปรงพลีทสั้นเหนือเข่าเกือบสองนิ้วเรียวขาสวยของบุตรสาวถูกปกปิดด้วยถุงเท้าสีขาว แต่มันก็สูงขึ้นมาเพียงแค่ข้อเท้าเท่านั้น ทุกองค์ประกอบของเครื่องแบบที่ควรจะดูสุภาพกลับถูกปรับเปลี่ยนให้ดูมีสไตล์และแอบแฝงความเซ็กซี่ไว้อย่างลงตัว รามัญมองดูการแต่งกายของลูกสาวแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจออกมา ในที่สุดเขาก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยป
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-11-14
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 2 ทำเพื่อตัวเองบ้าง

ตอนที่ 2 ทำเพื่อตัวเองบ้าง ท่ามกลางสายฝนที่โปรยปราย เสียงฟ้าร้องที่ดังครืน ก่อนที่เม็ดฝนจะกระหน่ำลงมาอย่างบ้าคลั่ง แสงไฟตัดหมอกหน้ารถสาดทอดยาวไปบนม่านน้ำหนาทึบที่ดูเหมือนจะบดทัศนวิสัยเบื้องหน้าจนแทบมิดสองมือหนากุมพวงมาลัยแน่นด้วยความรู้สึกกังวล สายตาคมกริบจ้องมองไปยังพื้นถนนเบื้องหน้าด้วยความระมัดระวังสูงสุดถึงแม้จะคุ้นเคยกับเส้นทางแถวนี้เป็นอย่างดี แต่การขับรถฝ่าพายุฝนเพื่อไปส่งบุตรสาวที่เป็นดั่งแก้วตาดวงใจเพียงคนเดียวเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัยเป็นวันแรก กลับทำให้หัวใจที่แข็งแกร่งของผู้เป็นบิดาเต้นรัวด้วยความกังวลอย่างอธิบายไม่ถูก มันคือความกังวลและความห่วงใยที่ก่อตัวขึ้นพร้อม ๆ กันบุตรสาวในชุดนักศึกษาใหม่เอี่ยมที่บ่งบอกถึงการก้าวผ่านวัยกระโปรงบานขาสั้นสู่รั้วมหาลัย เธอนั่งเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง ดวงตากลมโตคู่สวยพยายามเพ่งมองตึกสูงของมหาวิทยาลัยที่อยู่ห่างออกไปเบื้องหน้า แต่การเข้าถึงกลับดูเหมือนจะยากเย็นขึ้นทุกที เพราะต้องฝ่ากระแสรถติดและสายฝนที่โหมกระหน่ำ รถยนต์คันหรูของรามัญเคลื่อนตัวไปอย่างเชื่องช้า จนแทบจะเรียกได้ว่าหยุดนิ่งสนิท ท่ามกลางเสียงแตรที่ดังระงมและหยาดฝนที่เริ่มทิ้งต
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-11-14
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 3 ฝนตกรถติด

ตอนที่ 3 ฝนตกรถติดรามัญมองไปด้านหน้าเพื่อประเมินสถานการณ์ด้านนอก เขารู้สึกหนักใจ แต่ก็ไม่อาจยอมให้ลูกสาวต้องเผชิญความเสี่ยงเพียงลำพัง“อีกนิดเดียวก็จะถึงแล้วนะลูก”“แต่หนูว่าพ่อส่งหนูแค่นี้เถอะ พ่อต้องไปอีกไกลนะคะ”“งั้นหนูเอาร่มลงไป ตากฝนเดี๋ยวจะไม่สบายเอา” รามัญเอ่ยด้วยน้ำเสียงห่วงใย“แต่มันมีคันเดียว แล้วพ่อล่ะคะ” นัตตี้ถามอย่างห่วงใยเช่นกัน รามัญส่งร่มคันเดียวในรถให้บุตรสาวด้วยรอยยิ้มที่พยายามทำให้เธอดูสบายใจที่สุด“ไม่ต้องห่วงพ่อหรอก กว่าพ่อจะถึงฝนก็คงหยุดแล้วล่ะ” เสียงทุ้มบอกบุตรสาว พลางมองไปเม็ดฝนด้านนอกด้วยความเป็นห่วงบุตรสาว“หนูว่าพ่อย้อนกลับไปทางเดิมดีกว่าค่ะ ข้างหน้าคงไปต่อไม่ได้แล้ว” นัตตี้บอกด้วยความเป็นห่วง ก่อนจะหันมาเปิดประตูรถ“นัตตี้!!!...เดี๋ยวลูก!!!” เขารีบเรียกบุตรสาวเอาไว้“อะไรคะพ่อ!!”รามัญลดกระจกลงเล็กน้อยปล่อยให้ละอองฝนและความเย็นชื้นแทรกเข้ามาในรถอย่างน้อย ๆ ฝ่าที่เกาะอยู่ตามกระจกจะได้ลดลงบ้าง เสียงปัดน้ำฝนยังคงทำงานอย่างหนักแข่งกับเสียงฟ้าคะนอง เขาหมุนตัวไปเผชิญหน้ากับพีรยา (นัตตี้) อย่างเต็มที่ สายตาของท่านประธานผู้เกรียงไกรในโลกธุรกิจอ่อนโยนลงจนแทบละลาย
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-11-14
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 4 ตอบยังไงให้ได้งาน

ตอนที่ 4 ตอบยังไงให้ได้งานย้อนไปเมื่อสัปดาห์ที่แล้วณัฐชาสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ เพื่อให้กำลังใจตัวเอง ก่อนจะจัดชุดให้เรียบร้อยเข้าที่อีกครั้ง เธอไม่ได้เลือกชุดที่ดูเนี้ยบจนเกินไปสำหรับการมาสัมภาษณ์งานในวันนี้ เพราะรู้ดีว่าในวัยของเธอการแต่งกายที่เรียบร้อยคือการสร้างความประทับใจแรกให้กับนายจ้างหญิงสาวก้าวเดินเข้าไปในตึกใหญ่หรูหราด้วยจังหวะการเดินที่มั่นคง บริเวณไหล่สะพายกระเป๋าหนังดีไซเนอร์สีดำขนาดกลาง เข้าสู่โถงทางเข้าของอาคาร ทุกย่างก้าวของเธอเต็มไปด้วยความมั่นใจและประสบการณ์ชีวิตที่สั่งสมมารองเท้าส้นสูงสีครีมเงาวับกระทบกับพื้นหินอ่อนอย่างมีจังหวะ ไม่ใช่แค่การเดินของคนที่มาสัมภาษณ์งาน แต่เป็นการก้าวเดินของหญิงสาวที่รู้คุณค่าในตัวเองกระโปรงสีเทายาวเหนือเข่าขึ้นมาเล็กน้อย เผยให้เห็นเรียวขาเนียนที่ยังคงดูเพรียวสวย เสื้อสูทแบบพอดีตัวเน้นช่วงเอวที่คอดกิ่วอย่างได้อย่างลงตัว แม้จะมีความเป็นแม่คนมานานหลายปี แต่เธอก็ยังดูสาวและสวยไม่แพ้เด็กรุ่นใหม่ภายใต้เสื้อสูทที่ณัฐชาสวมใส่ ด้านในคือเสื้อเชิ้ตผ้าไหมสีขาวงาช้าง มีดีเทลปกคอตั้งและผูกเป็นโบว์หลวมๆ ทำให้ดูสุภาพแต่ก็แฝงไว้ด้วยความอ่อนหวานแล
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-11-14
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 5 อยากรู้ไปทำไม

ตอนที่ 5 อยากรู้ไปทำไม“งั้นผมขอถามเรื่องส่วนตัวเล็กน้อย ตามประวัติที่คุณเขียนเอาไว้ มันไม่ค่อยละเอียดเท่าไหร่” เขาเงยหน้าขึ้นจากการอ่านประวัติย่อ ๆ ของเธอในใบสมัคร“ได้ค่ะ” ณัฐชาตอบรับ แต่ก็อดแปลกใจไม่ได้ที่เจ้านายคนใหม่ ดูจะสนใจเรื่องส่วนตัวของเธอแทนเรื่องหน้าที่การงานอย่างที่มันควรจะเป็น“คุณไม่ต้องคิดมากหรอก ผมแค่อย่างสัมภาษณ์เรื่องทั่ว ๆ ไป เป็นการทำความรู้จักเฉย ๆ “ เขาเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัยของเธอ“ค่ะ” หญิงสาวตอบสั้น ๆ อย่างหนักแน่น“คุณมีลูกมาแล้วกี่คน” และคำถามแรกของเขาที่บอกว่าเป็นเรื่องทั่ว ๆ ไปก็ทำเอาเธอหน้าชา“คนเดียวค่ะ” เธอสบตากับเขาแล้วตอบอย่างมั่นใจ“อายุเท่าไหร่”“ปีนี้ เค้าอายุ 22 แล้วค่ะ”“ผู้ชายหรือว่าผู้หญิง”“ผู้ชายค่ะ” รามัญเลิกคิ้วสูงอย่างเห็นได้ชัด ราวกับค้นพบสมบัติล้ำค่า ก่อนจะเอนตัวมาข้างหน้าเล็กน้อย แววตาของเขามีประกายบางอย่างที่ทำให้หัวใจของณัฐชาเต้นแรงขึ้นกว่าเดิม“คุณอายุ 38 แต่ลูกชายคุณอายุ 22...เนี่ยนะ” รามัญ เลิกคิ้วสูงอย่างเห็นได้ชัด ก่อนจะเอนตัวมาข้างหน้าเล็กน้อย ดวงตาคมกริบของเขาจ้องมองเธออย่างพิจารณา ราวกับไม่เชื่อในตัวเลขท
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-11-14
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 6 ตกหลุมรัก

ตอนที่ 6 ตกหลุมรักเลขาฯ คนใหม่ที่รามัญกำลังจะตัดสินใจรับเธอเข้าทำงาน ถึงแม้ความสวยของเธอจะไม่ใช่ความสวยแบบสาวแรกรุ่น แต่มันก็เป็นความสวยที่มาพร้อมกับวุฒิภาวะ แววตาที่เด็ดเดี่ยวแต่ก็ยังคงมีความอ่อนโยน ทำให้เธอดูมีเสน่ห์ดึงดูดอย่างปฏิเสธไม่ได้“คุณคิดว่าจะไปทำงานกับผมได้มั้ย”“ได้ค่ะ แต่ดิฉันขอเอารถไปเอง”“คุณณัฐชา...ผมรับประกันกับคุณได้เลยว่าในการทำงานกับผม ความเคารพและขอบเขตความเป็นส่วนตัวคือสิ่งที่สำคัญที่สุด” รามัญให้คำมั่น ดวงตาของเขาสื่อสารความจริงใจอย่างเต็มเปี่ยม“ผมเข้าใจดีว่าคุณรู้สึกอย่างไร” เขาเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าอึดอัดของเธอ“ไม่มีปัญหา ถ้าคุณต้องการเช่นนั้น ทางบริษัทสามารถให้คุณนำบิลค่าน้ำมันรถมาเบิกได้อยู่แล้ว” ถึงแม้จะยังไม่มีนโยบายนี้ แต่รามัญก็รีบเสนอทันที“ขอบคุณค่ะ” รามัญจับจ้องสีหน้าของเธอ แววตาที่สั่นไหวเล็กน้อยนั้นไม่ได้หลุดรอดจากสายตาของเขาไปได้“คุณณัฐชา” เขาเอ่ยชื่อเธอ“คะ” รามัญยิ้มออกมาเล็กน้อย รอยยิ้มทำให้ใบหน้าเคร่งเครียดของเขาดูอบอุ่น“ยินดีด้วยนะครับ” เขาเลื่อนใบสมัครและแฟ้มประวัติส่วนตัวของเธอมาตรงหน้า“ผมตัดสินใจแล้วครับ คุณณัฐชา...ผมจะรับคุณเข้าทำง
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-11-14
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 7 เริ่มต้นดี มีชัยไปกว่าครึ่ง

ตอนที่ 7 เริ่มต้นดี มีชัยไปกว่าครึ่งรามัญเลี้ยวรถเข้าซอยเล็ก ๆ ที่ดูคุ้นเคย ก่อนจะจอดเทียบหน้าร้านอาหารตามสั่งธรรมดา ๆ ที่มีป้ายบอกชื่อร้านทำจากไวนิลเก่า ๆ ความสง่างามของรถซีดานคันหรูดูไม่เข้ากับบรรยากาศของร้านเลยแม้แต่น้อยณัฐชารู้สึกแปลกใจเล็กน้อยขณะก้าวลงจากรถ เธอยอมรับว่าในความคิดแรกว่า คนระดับรามัญจะต้องเป็นมื้ออาหารสุดหรูในร้านอาหารระดับท๊อป ซึ่งเหมาะกับสถานะของเขาที่เป็นถึงประธานบริษัทอสังหาริมทรัพย์ระดับหมื่นล้านแต่เมื่อเดินตามรามัญเข้าไปในร้านเล็ก ๆ ที่อบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของพริกกระเทียมเจียว ทุกความคาดหวังของณัฐชาก็พังทลายลง มันเป็นร้านที่เรียบง่ายที่สุด มีเพียงโต๊ะเก้าอี้ไม้ธรรมดา ๆ และลูกค้าที่เป็นพนักงานออฟฟิศในตึกใกล้เคียง“ร้านนี้...อร่อยที่สุดในย่านนี้แล้ว ผมกินของป้าเค้ามาตั้งแต่เรียนมัธยมนู่น” รามัญเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มอย่างเป็นกันเอง“กระเพราะไข่เยี่ยวม้า คุณจะลองสั่งตามผมก็ได้นะ” เขาเอ่ยขึ้นขณะที่ณัฐชานั่งลงตรงข้ามกับเขา ความประหม่าของเลขาฯ สาว ลดลงอย่างรวดเร็วเมื่อเห็นรามัญเป็นคนติดดินเหมือนอย่างที่เธอเป็น ณัฐชาสั่งเมนูเดียวกับเขาเพื่อความรวดเร็ว เพราะว่าเธอก็หิวแล
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-11-14
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 8 ยิ้มไม่หุบ

ตอนที่ 8 ยิ้มไม่หุบ รามัญ ไม่ได้พูดคุยเรื่องงานมากนัก แต่กลับถามถึงความสนใจทั่วไปของเธอ ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเจ้านายกับเลขาฯ ลดระดับลงมาเป็นความเป็นกันเองมากขึ้น จนณัฐชารู้สึกผ่อนคลายช่วงบ่าย ทั้งคู่กลับเข้ามาในห้องทำงานอีกครั้ง และทำงานร่วมกันอย่างมีประสิทธิภาพภายใต้บรรยากาศที่เปลี่ยนไป ความเข้าใจที่เกิดจากการช่วยเหลือฉุกเฉินก่อนหน้านี้ ทำให้การทำงานราบรื่นกว่าที่คิด รามัญอธิบายโครงการต่าง ๆ ด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล ขณะที่ณัฐชาจดบันทึกและซักถามอย่างฉับไว ราวกับทั้งคู่ทำงานร่วมกันมานาน แต่ส่วนหนึ่งก็มาจากประสบการณ์ของทั้งคู่เมื่อถึงเวลาเลิกงาน รามัญไม่ปล่อยให้เธอต้องเดินเพียงลำพัง เขาเดินไปส่งเธอที่ลานจอดรถชั้นใต้ดินอย่างเอาใจใส่ ทั้งสองเดินเคียงข้างกันช้าๆ ก่อนจะลงลิฟต์ไปที่ชั้นใต้ดินของลานจอดรถ“คุณณัฐชา...” รามัญเปิดบทสนทนาขึ้นมาอีกครั้ง น้ำเสียงของเขาอ่อนโยนกว่าตอนสัมภาษณ์มากนัก“ข้อเท้าคุณยังเจ็บมั้ย” ณัฐชา สบตาเขาท่ามกลางแสงไฟนีออน แววตาของเธอเต็มไปด้วยความปิติ“ไม่เป็นไรแล้วค่ะคุณราม ฉันต้องขอบคุณคุณราม ที่ช่วยฉันไว้ ไม่งั้นคงเจ็บกว่านี้”“ไม่เป็นไร อันที่จริงมันก็เป็นความ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-11-14
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 9 เป็นห่วงความปลอดภัย

ตอนที่ 9 เป็นห่วงความปลอดภัยณัฐชายิ้มกว้างอย่างโล่งใจ เธอดึงลูกชายเข้ามากอดอีกครั้ง นี่คือความมั่นคงที่เธอตามหา ความมั่นคงที่จะทำให้ลูกชายของเธอได้ใช้ชีวิตอย่างที่ควรจะเป็น มือเรียวบางพลางจัดเสื้อโปโลที่ยับยู่ยี่ของลูกชายให้เข้าที่ เธอยิ้มอย่างอบอุ่นเมื่อเห็นภูรวิชยอมที่จะลาออกจากงานพาร์ทไทม์เพื่อตั้งใจเรียนอย่างจริงจัง“เร็ว ๆ นี้ช่วงเปิดเทอมของภู แม่อาจต้องไปค้างที่ต่างจังหวัดสักสองสามวันนะลูก” ณัฐชาแจ้งข่าวอย่างระมัดระวัง เพราะเธอรู้ดีว่าลูกชายจะมีความกังวลตามมา“งานที่ใหม่ของแม่ต้องไปต่างจังหวัดด้วยเหรอครับ” ภูรวิชถามต่อทันที สายตาของเขาฉายแววกังวลอย่างเห็นได้ชัด แม้จะพยายามเก็บซ่อนไว้เพียงใดก็ตาม ภาพความทรงจำเลวร้ายจากอดีตเจ้านายเก่าที่เคยสร้างปัญหาให้กับมารดานั้นยังคงฝังใจเขาอยู่เสมอ“เจ้านายคนใหม่ของแม่ เค้าเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายครับ” ภูรวิชถามอย่างตรงไปตรงมา เขาเป็นห่วงแม่มาก เพราะในโลกนี้พวกเขาก็เหลือกันอยู่เพียงสองคน หากแม่ต้องเจอกับเรื่องไม่ดีอีกครั้ง เขาจะไปช่วยแม่ได้อย่างไร คราวที่แล้วเขาก็บุกไปจัดการและพาแม่ออกมาจากสถานการณ์เลวร้ายนั้นได้อย่างหวุดหวิด“ผู้ชายจ้ะ แต่ภูไม่
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-11-14
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 10 รอผมอยู่ตรงนั้น

ตอนที่ 10 รอผมอยู่ตรงนั้นเลขาฯ สาวรีบชะลอความเร็วลงอย่างระมัดระวัง พยายามเลี้ยงคันเร่งเพื่อให้เครื่องยนต์กลับมาทำงานอย่างราบรื่น แต่เสียงเครื่องยนต์ก็ยังคงอ่อนแรงและไม่สม่ำเสมอ ในที่สุดรถของเธอก็มาหยุดนิ่งอยู่ตรงกลางสี่แยกไฟแดงแห่งหนึ่งณัฐชารีบเหยียบเบรกและเปลี่ยนเป็นเกียร์ว่างด้วยสัญชาตญาณ ก่อนจะตัดสินใจดับเครื่องยนต์เพื่อตรวจสอบสถานการณ์ แต่เมื่อพยายามบิดกุญแจสตาร์ทใหม่อีกครั้ง สิ่งที่ได้ยินคือเพียงเสียงเครื่องยนต์ที่หมุนคว้างอย่างสิ้นหวัง...ไร้การตอบสนองใดๆ จากเครื่องยนต์รถของเธอกลายเป็นก้อนเหล็กที่หยุดนิ่งอยู่กลางสี่แยกที่เต็มไปด้วยยวดยานคันอื่น ๆ ที่พยายามบีบแตรไล่ด้วยความหงุดหงิด แสงไฟสีแดงและสีเขียวสลับส่องกระทบใบหน้าของเธอ ณัฐชากลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดเฝื่อน เธอรู้สึกถึงความโดดเดี่ยวและความเปราะบางที่มาพร้อมกับความไม่มั่นคงที่เธอพยายามหนีมาตลอดณัฐชาก้มลงมองแผงหน้าปัดรถยนต์ที่ไฟสถานะหลายดวงสว่างวาบอย่างผิดปกติ เหงื่อเย็นเยียบผุดขึ้นบนหน้าผาก เธอรีบคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายไปยังคนเดียวที่เธอสามารถพึ่งพาได้ในเวลานี้...คือรามัญหลังจากที่รามัญส่งบุตรสาวเข้าสู่รั้วมหาวิทยาลัยเป็นว
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-11-14
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
12
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status