ปรารถนารักจากท่านประธาน의 모든 챕터: 챕터 1 - 챕터 10

ร่างอรชรในชุดนักศึกษาเสื้อสีขาวสะอาดสะอ้านขนาดพอดีตัว กับกระโปรงสีดำทรงสอบความยาวเลยเข้าขึ้นไปเล็กน้อยประดับด้วยเข็มขัดที่แสดงเครื่องหมายสถานศึกษาระดับมหาวิทยาลัยชื่อดังในย่านนี้ที่ใครก็ต้องรู้จัก เธอก้าวเดินรวดเร็วกึ่งวิ่งลงมาจากบันไดของสถานีรถไฟฟ้า พลางยกแขนบอบบางขึ้นมามองนาฬิกาข้อมือ ใบหน้างดงามเริ่มมีเม็ดเหงื่อผุดพรายอันเกิดจากอากาศร้อนอบอ้าว แม้จะเป็นเวลาแดดร่มลมตกก็ตาม แต่ไอร้อนก็ยังแผ่รังสีออกมาจากพื้นผิวถนนอย่างไม่ขาดสาย เมื่อเธอเห็นจุดหมายปลายทางอยู่ตรงหน้า ดวงตากลมโตก็เป็นประกายขึ้นทันที หญิงสาวเดินมาหยุดที่หน้าร้านอาหารญี่ปุ่นสุดหรูชื่อดังใจกลางเมืองในย่านธุรกิจเธอเดินเข้าไปหาพนักงานต้อนรับ ก่อนพนักงานคนดังกล่าวจะเดินนำเธอเข้าไปยังโซนวีไอพีที่อยู่ลึกเข้าไปด้านหลัง เมื่อประตูบานเลื่อนสไตล์ญี่ปุ่นถูกเปิดขึ้น เพียงแค่หญิงสาวก้าวเข้าไปด้านใน แทนที่จะได้ยินคำต้อนรับทักทาย กลับกลายเป็นเสียงหวีดแหลมกล่าวตำหนิดังลั่นอย่างไม่ไว้หน้า“นี่ยัยเมย์ ฉันบอกให้แต่งตัวสวย ๆ นี่แกแต่งอะไรมา ที่บอกไปนี่มันไม่ได้ผ่านกะโหลกหนา ๆ ของแกเลยใช่ไหม” มาริสาหันไปผงกศีรษะขอบคุณพนักงานต้อนรับที่เดินมา

“อะไรนะ แม่เลี้ยงแกกล้าทำขนาดนี้เลยเหรอ”กิ่งกาญจน์ เพื่อนรักเพียงหนึ่งเดียวของมาริสาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟเมื่อได้รู้ว่าเพื่อนสนิทต้องเจอกับอะไรมาบ้างตั้งแต่เกิดเรื่องเสี่ยธวัชชัยเมื่อเดือนที่แล้ว กิ่งกาญจน์ก็ชวนมาริสามาอยู่ด้วยกันที่หอพักใกล้มหาวิทยาลัย หากมีความจำเป็นต้องกลับบ้าน กิ่งกาญจน์ก็จะไปเป็นเพื่อนด้วยทุกครั้ง ทางด้านมาริสาเองก็เกรงใจเพื่อนสนิทอยู่ไม่น้อย เพราะตั้งแต่เธอมาอยู่ด้วย ทำให้แฟนของกิ่งกาญจน์ไปมาหาสู่ได้ไม่สะดวกนัก แต่ด้วยมิตรภาพที่มีมายาวนาน กิ่งกาญจน์จึงให้ความสำคัญต่อมาริสาเป็นอันดับแรก ซึ่งแฟนหนุ่มของกิ่งกาญจน์เองก็เข้าใจดี“แล้วแกจะเอายังไงต่อ”“ยังไม่รู้เลย เมื่อกี้น้านงค์ก็โทรมาด่าเป็นชุด เมย์ไม่ไหวจะฟัง บล็อกเบอร์ไปแล้ว”“เอางี้ไหม ฉันพอมีเงินเก็บอยู่บ้าง เดี๋ยวที่เหลือฉันขอยืมพ่อ แกเอาไปใช้หนี้ให้มันจบ ๆ ดีกว่า จะได้หมดเวรหมดกรรมซะที”“ไม่นะกิ่ง แค่นี้เมย์ก็เกรงใจจะแย่แล้ว”“เมย์ เราเป็นเพื่อนกันนะ ถ้าเพื่อนไม่ช่วยเพื่อน แล้วจะมีเพื่อนไว้ทำไม” มาริสาทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ เธอมองกิ่งกาญจน์ด้วยความซาบซึ้งใจ โชคดีแค่ไหนที่ได้มีเพื่อนที่ดีเช่นนี้“เมย์ขอหาทางเอ

ช่วงพักเที่ยงของวันเดียวกัน หลังจากมาริสากลับจากรับประทานอาหารกลางวัน เธอมักจะใช้เวลาที่เหลือมานั่งหลับพักผ่อนก่อนเวลาเริ่มงาน ทว่าวันนี้ เมื่อเธอหย่อนสะโพกลงบนเก้าอี้ประจำตำแหน่งเท่านั้น เสียงของหัวหน้าแผนกบุคคลก็ดังขึ้น“น้องเมย์ ท่านประธานเรียกพบจ้า”ทันทีที่หัวหน้าแผนกบุคคลเดินออกมาบอกนักศึกษาฝึกงานคนสวย ทุกคนในห้องต่างหันมามองเธอเป็นตาเดียว เพราะบุคลากรภายในบริษัทที่จะถูกท่านประธานเรียกพบได้นั้น ล้วนแล้วแต่เป็นระดับหัวหน้าแผนก จึงเป็นเรื่องแปลกที่นักศึกษาฝึกงานเช่นมาริสาถูกเรียกพบ“น้องเมย์ รีบไปเถอะเมื่อเช้าเหมือนท่านประธานจะอารมณ์ไม่ดีด้วย อย่าให้ท่านรอนานเลย”พนักงานสาวที่นั่งติดกันกับมาริสาเอ่ยขึ้น เมื่อเห็นเธอยังคงนั่งงง จับต้นชนปลายไม่ถูกมาริสาพยายามใคร่ครวญถึงสาเหตุที่คีรินทร์ต้องการพบเธอมาตลอดทางที่เดินขึ้นมายังชั้นผู้บริหาร เมื่อถึงหน้าห้องทำงานของคีรินทร์ เธอก็เจอกับชายหนุ่มหน้าตี๋ที่เธอจำได้ว่าเขาคือเลขาคนสนิทของท่านประธาน ที่มักจะตามติดคีรินทร์เป็นเงาตามตัว เลขาหนุ่มรีบลุกขึ้นจากโต๊ะประจำตำแหน่งเดินมาเปิดประตูให้เธอ“เชิญครับ ท่านประธานรออยู่”ทันทีที่บานประตูเปิดอ้า

หลังจากรับประทานเย็นกับคีรินทร์เสร็จเรียบร้อย ชายหนุ่มก็ขับรถมาส่งมาริสาที่หอพักนักศึกษาที่เธอพักอยู่กับกิ่งกาญจน์ทันทีที่ประตูห้องพักเปิดออก มาริสาก็พบกับกิ่งกาญจน์ที่กำลังนั่งกอดเข่าอยู่บนเตียง รายล้อมไปด้วยถุงกระดาษบรรจุเสื้อผ้า กระเป๋า และรองเท้าที่คีรินทร์ซื้อให้เธอ มาริสาเดินเข้าไปพร้อมส่งยิ้มแหย ๆ ให้กับเพื่อนรัก"เมย์ แกมีอะไรจะอธิบายไหม"มาริสาเดินเข้าไปหากิ่งกาญจน์ ก่อนแหวกถุงกระดาษบางส่วนบนเตียงออกเพื่อให้เหลือที่ว่างให้เธอสามารถหย่อนสะโพกลงไปนั่งได้ เมื่อหญิงสาวนั่งลงเรียบร้อย เธอจึงเริ่มเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดในวันนี้ให้เพื่อนสาวฟังอย่างละเอียด กิ่งกาญจน์ตั้งใจฟัง แม้บางช่วงบางตอนจะแสดงสีหน้าฉงนบ้าง แต่หล่อนก็ไม่ได้ขัดขึ้น"ท่านประธานของแกไว้ใจได้แน่นะ" เมื่อมาริสาเล่าจบ กิ่งกาญจน์ก็รีบเอ่ยถามในสิ่งที่ผุดขึ้นในสมองตั้งแต่วินาทีแรกที่รู้ว่าเพื่อนรักรับข้อเสนอนี้“ได้สิ มีสัญญาการจ้างงานเป็นลายลักษณ์อักษร คุณคิงก็เป็นถึงเจ้าของบริษัท ไม่เคยมีข่าวเสียหายเลยด้วย” นัยน์ตาคู่งามเป็นประกายระยิบระยับเมื่อกล่าวถึงท่านประธานหนุ่มสุดหล่อ ทำเอากิ่งกาญจน์หรี่ตามองอย่างสงส

ณ หน้าห้องฉุกเฉินโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง“ตาคิง หนูเมย์เป็นยังไงบ้าง”คุณหญิงผกายมาศเดินตรงมาหาหลานชายที่กำลังนั่งคุยกับณัฐดนัยด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ท่านกำลังเดินทางไปงานกาล่าการกุศล แต่เมื่อได้รับข่าวจากคีรินทร์ คุณหญิงผกายมาศก็ตัดสินใจตรงดิ่งมายังโรงพยาบาลทันทีเมื่อคุณหญิงผกายมาศเข้ามานั่งเคียงข้างคีรินทร์ เลขาหนุ่มจึงขอตัวออกไปจัดการธุระที่ท่านประธานมอบหมาย“คุณย่าไม่เห็นต้องลำบากมาเลยครับ แล้วนี่ทิ้งงานเลี้ยงมาเลยเหรอครับ” คีรินทร์ถามด้วยความแปลกใจ เพราะคุณหญิงผกายมาศชื่นชอบการพบปะสังสรรค์เพื่อนฝูงเป็นชีวิตจิตใจ อีกทั้งชายหนุ่มก็บอกเพียงแค่มาริสาเข้าโรงพยาบาล ไม่ได้ลงรายละเอียดอะไร เขาไม่คิดว่าผู้เป็นย่าจะเป็นห่วงมาริสามากถึงเพียงนี้“หลานสะใภ้ย่าทั้งคนนะ ย่าจะมีกะจิตกะใจรื่นเริงเข้าไปได้ยังไง แล้วนี่เกิดอะไรขึ้น น้องไม่สบายตรงไหน”คีรินทร์ชั่งใจอยู่ครู่หนึ่ง หากคุณหญิงผกายมาศเข้าไปเห็นสภาพมาริสาคงตกอกตกใจอีกระลอก ชายหนุ่มจึงตัดสินใจเล่าภูมิหลังของมาริสา ก่อนที่จะได้มารู้จักกับคีรินทร์ รวมถึงเหตุการณ์ที่มาริสาต้องเผชิญในวันนี้“โธ่ หนูเมย์ ลูกเอ๊ย เวรกรรมอะไรต้องมาเจอแม่เลี้ย