Share

บทที่ 6 : แฟนกำมะลอ

last update Terakhir Diperbarui: 2025-11-20 12:37:14

ท่านประธานหนุ่มพาแฟนสาวกำมะลอมายังห้างสรรพสินค้าสุดหรูใจกลางเมือง ตั้งแต่ก้าวแรกที่เหยียบย่างเข้าไป คีรินทร์ก็เข้าประชิดตัวมาริสาพร้อมโอบเอวบางเอาไว้ ทำเอาสาวน้อยนิ่งอึ้งตัวแข็งทื่อ หยุดเดินไปชั่วขณะ

“ฉันบอกแล้วไงว่าจะต้องมีแตะเนื้อต้องตัวกันบ้าง เราต้องทำให้ชิน เวลาอยู่ต่อหน้าคุณย่าหรือคนอื่น ๆ จะได้ดูเป็นธรรมชาติ เธอจะจินตนาการว่าเราเป็นแฟนกันจริง ๆ ก็ได้นะ ฉันไม่ติด”

“ค่ะ” มาริสาก้มหน้าตอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ใจดวงน้อยเต้นโครมคราม อาจเป็นเพราะตลอดชีวิตที่ผ่านมา เธอไม่เคยใกล้ชิดเพศตรงข้ามมากขนาดนี้ ไหนจะเบ้าหน้าอันหล่อเหลาราวกับประติมากรรมชั้นเอก เป็นใครก็คงเสียอาการเช่นกัน หญิงสาวตะโกนก้องในใจเพื่อเตือนสติ ‘งาน งาน งาน’

คีรินทร์พามาริสาไปเลือกซื้อเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้าจากร้านแบรนด์ไฮเอนด์ชื่อดัง หญิงสาวก็ยอมไปแต่โดยดี ทว่าเมื่อเห็นราคาสินค้าแต่ละชิ้น บางชิ้นมูลค่าห้าหลัก บางชิ้นราคาสูงถึงหกหลัก เธอจึงรีบถือวิสาสะลากคีรินทร์ออกมาจากร้านอย่าง

ลืมตัว ชายหนุ่มก็เดินตัวปลิวตามแรงฉุดกระชากของสาวน้อย พลางมองเธอด้วยความเอ็นดู

“คุณคิงจะซื้อไม่ได้นะคะ” มาริสากล่าวพร้อมแหงนหน้ามองคนตัวโตตาละ
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • ปรารถนารักจากท่านประธาน   บทส่งท้าย

    มาริสา บัณฑิตสาวป้ายแดงที่เพิ่งผ่านพ้นงานรับปริญญาไปหมาด ๆ ก็ต้องมาหัวหมุนกับการเตรียมงานแต่งที่กำลังจะมีขึ้นในเดือนหน้าเดิมทีคุณหญิงผกายมาศหาฤกษ์ยามไว้ให้ได้ปลายปีหน้า ทว่าหลานชายตัวดีเกิดเสกเด็กเข้าท้องว่าที่หลานสะใภ้เสียก่อน จึงต้องรีบเร่งจัดงานวิวาห์กันอย่างเร่งด่วน ทำเอาคุณหญิงผกายมาศโกรธจัดจนไล่หลานชายสุดที่รักไปอยู่เพนท์เฮ้าส์เสียหลายวันเป็นการลงโทษ สุดท้ายท่านก็ทนสงสารหลานสะใภ้ไม่ไหว ยอมให้คีรินทร์กลับมาอยู่บ้าน เพราะมาริสาแพ้ท้องหนักมาก ข้าวปลาแทบทานไม่ได้ อารมณ์อ่อนไหว พร่ำบ่นคิดถึงพ่อของลูกในท้องเกือบทุกวันเมื่อได้ไฟเขียวจากผู้เป็นย่า คีรินทร์ก็ทิ้งงานที่บริษัทรีบตรงมาคฤหาสน์อัครเดชกรกุลทันทีที่ชายหนุ่มเข้าไปถึงห้องนอนของคนรัก เห็นร่างบอบบางนอนหลับสนิท ใบหน้าซีดเซียวแทบไร้สีเลือด ทั้งยังซูบผอมลงอย่างชัดเจน ทำให้เขาสงสารเธอจับใจ ข้อนิ้วเรียวลูบไล้แก้มนวลแผ่วเบา ก่อนที่เธอจะลืมตาขึ้น“อืม อ้าวพี่คิง มาได้ไงคะ”“คุณย่าโทรตามพี่ก็รีบมาเลย เมย์เป็นยังไงบ้าง กินอะไรไม่ได้เลยเหรอ”“มันเหม็นไปหมดค่ะ กินไม่ลงเลย เอ๊ะ กลิ่นอะไรคะ”ร่างเล็กพยายามลุกขึ้นนั่งโดยมีคีรินทร์ช่วยประคอง จ

  • ปรารถนารักจากท่านประธาน   บทที่ 20 : สมปรารถนา

    หลังอาหารมื้อค่ำในคืนนั้น คุณหญิงผกายมาศเรียกมาริสาเข้าไปพบในห้องนอน พร้อมขอยึดโทรศัพท์มือถือของเธอเอาไว้ ก่อนให้เครื่องใหม่แก่เธอสำหรับใช้ชั่วคราว เพื่อไม่ให้คีรินทร์สามารถติดต่อมาริสาได้ หญิงสาวก็ยอมทำตามแต่โดยดีเมื่อดูแลปรนนิบัติคุณหญิงผกายมาศเรียบร้อยแล้ว มาริสาก็กลับมายังห้องนอนของตนเอง ทันทีที่หัวถึงหมอน เธอก็เข้าสู่ห้วงนิทราอย่างรวดเร็วด้วยความเหนื่อยล้าเมื่อถึงเช้าวันใหม่ มาริสารีบตื่นขึ้นมาแต่เช้าตรู่ เพื่อจะได้ไปปรนนิบัติคุณหญิงผกายมาศ หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อย เธอก็เข้าไปหาท่านที่ห้องนอน ทว่ากลับพบเพียงความว่างเปล่า จึงเดินลงมาชั้นล่างเพื่อถามเด็กรับใช้คนสนิทของท่าน ยังไม่ทันที่เธอจะเหยียบย่างลงไปถึงบันไดขั้นสุดท้าย ก็ได้ยินเสียงหัวร่อต่อกระซิกดังครื้นเครงมาจากห้องนั่งเล่นเมื่อหญิงสาวเดินเข้าไปถึง ก็เห็นคุณหญิงหญิงผกายมาศกำลังนำคุกกี้ที่เพิ่งอบเสร็จใหม่ ๆ จัดใส่โหลแก้วทรงสูง โดยมีเด็กรับใช้คนสนิทคอยเป็นลูกมือช่วยหยิบจับอยู่ไม่ห่าง“อ้าว หนูเมย์ มอร์นิ่งค่ะลูก ไปทานข้าวเช้ากันลูก” คุณหญิงผกายมาศลุกขึ้นเดินมาหามาริสาด้วยความกระฉับกระเฉง ไม่เหมือนคนที่เป็นลมจนล้มห

  • ปรารถนารักจากท่านประธาน   บทที่ 19 : ความลับไม่มีในโลก

    หลังจากคีรินทร์แสดงความรักให้เธอด้วยการปรนเปรอกามารมณ์ถึงสองวันติดกัน ทำให้มาริสานอนหลับสลบไสลไม่ได้สติยาวไปจนถึงเที่ยงของอีกวัน ทว่าโชคดีที่วันนี้เป็นวันหยุด เธอจึงไม่ต้องฝืนสังขารตื่นไปเรียนแต่เช้าตรู่ร่างบางนอนคุดคู้อยู่ภายใต้ผ้านวมหนานุ่ม รู้สึกตัวขึ้นจากเสียงประตูห้องนอนที่เปิดออก พร้อมกลิ่นอาหารหอมกรุ่น คนขี้เซาถึงกับลืมตาแป๋วพร้อมบิดขี้เกียจลุกขึ้นมานั่งพิงหัวเตียง“หอมจังเลยค่ะ”ท่านประธานหนุ่มเข้ามาในชุดเสื้อยืดสีขาวกางเกงผ้าขายาว ทรงผมยุ่งเหยิงที่ดูเปียกหมาด ๆ ทำให้เขาดูเด็กลงไปหลายปี ในมือของคีรินทร์มีถาดอาหารส่งกลิ่นหอมไปทั่วทั้งห้อง มาริสามองภาพตรงหน้าด้วยหัวใจฟูฟ่อง เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาคือคนรักของเธอ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นนั้นราวกับความฝัน“มองแบบนี้อยากกินอาหาร หรือกินพี่ครับ” คีรินทร์เอ่ยแซวขณะที่วางถาดอาหารลงบนที่นอน ก่อนเข้าไปนั่งเบียดคนตัวเล็ก“ก็ต้องกินอาหารสิคะ กินพี่คิงนอกจากไม่อิ่มแล้วยังเหนื่อยสายตัวแทบขาด รู้ไหมคะตั้งแต่เกิดมาเมย์ไม่เคยตื่นสายขนาดนี้เลย”“สำหรับพี่ไม่ต้องกินข้าวก็ได้ ขอกินเมย์ดีกว่า กินเท่าไหร่ก็ไม่พอ” เขาก้มลงซุกซอกคอเรียว อ้าปากง

  • ปรารถนารักจากท่านประธาน   บทที่ 18 : ใจตรงกัน

    “เมย์ ฟังพี่นะครับ” ชายหนุ่มคลายอ้อมแขนออก และจับไหล่บางสองข้าง นัยน์ตาคู่คมฉายแววจริงจังจ้องมองเข้าไปในดวงตาคู่หวานอันแดงก่ำ “เมย์กำลังเข้าใจผิด ฟังพี่ก่อนได้ไหมครับคนดี หืม” มาริสาร้องไห้จนหมดแรง เธอไม่เหลือแม้เรี่ยวแรงจะกล่าวตอบ จึงทำได้เพียงพยักหน้ารับ “สิ่งที่เมย์เห็น มันไม่ใช่แบบที่เมย์กำลังคิดนะ พี่ไปร้านเพชรของรุ่นน้องที่สนิทกัน เพื่อรับของที่พี่สั่งทำ” คีรินทร์ล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง หยิบกล่องกำมะหยี่สีน้ำเงินขนาดกะทัดรัดขึ้นมา มันเปียกชุ่มไปด้วยน้ำจนเขาต้องสลัดไปมาก่อนเปิดออก “...” มาริสานิ่งไป เธอมองกล่องสี่เหลี่ยมในมือของชายหนุ่มที่เปิดอ้าออก เผยให้เห็นแหวนเพชรเม็ดงาม หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าคมคร้ามอย่างตั้งคำถาม เพราะสิ่งที่ชายหนุ่มกล่าวมันไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นเลยสักนิด “พี่ตั้งใจจะใช้แหวนวงนี้ขอคนที่พี่รักเป็นแฟน” มาริสาเบือนหน้าไปอีกทาง เพราะไม่อาจทนมองแหวนวงสวยที่คีรินทร์หมายมั่นจะมอบให้แก่คนที่เขารัก “เมย์ครับ พี่ตั้งใจจะให้แหวนวงนี้กับเมย์” ดวงหน้าสวยหันกลับมาทันทีพร้อมนัยน์ตาเบิกโพลงด้วยความตกใจ เธอแทบจะไม่

  • ปรารถนารักจากท่านประธาน   บทที่ 17 : ภาพบาดตา

    พอใกล้เที่ยง มาริสาก็ออกจากเพนท์เฮ้าส์หรูมุ่งหน้าสู่มหาวิทยาลัยโดยใช้บริการรถไฟฟ้า ระหว่างทางเธอได้รับข้อความจากกิ่งกาญจน์ว่าอาจารย์ประสบอุบัติเหตุ ทำให้ต้องยกเลิกคลาสกะทันหัน สองสาวจึงนัดไปเจอกันที่ห้างสรรพสินค้าซึ่งอยู่ห่างออกไปไม่กี่นาที ซึ่งอยู่ใกล้กับบริษัทของคีรินทร์มาริสานั่งรอกิ่งกาญจน์ที่ศูนย์อาหาร สั่งเครื่องดื่มมานั่งดื่มรอฆ่าเวลา พลางเช็กข้อความในโทรศัพท์มือถือ หวังว่าจะมีข้อความจากคนที่คิดถึงทุกลมหายใจส่งเข้ามา ทว่าก็ว่างเปล่า เธอส่งข้อความไปหาคีรินทร์ตั้งแต่ก่อนออกจากเพนท์เฮ้าส์ กระทั่งตอนนี้ชายหนุ่มก็ยังไม่เปิดอ่าน มาริสานึกงอนว่าป่านนี้เขาคงก้มหน้าก้มตาทำงานจนลืมเวลา ไม่ยอมกินข้าวกินปลาให้ตรงเวลาอีกเช่นเคย“โอ๊ยแกข้างนอกร้อนมาก นึกว่าอยู่ในกระทะทองแดง” กิ่งกาญจน์ทรุดลงนั่งตรงข้ามมาริสา พร้อมคว้าแก้วกาแฟของเธอขึ้นไปดูดอย่างกระหาย “ยิ้มหน้าบานอะไร”“เปล๊า!!!”“ไม่เนียน เล่ามาเลย”“คือ เมย์คิดว่า...วันที่ครบสัญญากับคุณคิง...” เสียงหวานเงียบไป ทำให้เพื่อนสาวต้องยื่นหน้าเข้ามาใกล้ รอฟังอย่างตั้งใจ “เมย์จะ...สารภาพรัก”“มันต้องอย่างนี้ ฉันเห็นด้วยนะ ท่าทางคุณคิงเขาก็ดูมีใจ”

  • ปรารถนารักจากท่านประธาน   บทที่ 16 : ค่ำคืนแสนหวาน

    “ขึ้นห้องกัน จะได้ต่อ”เมื่อความข้องใจของมาริสาถูกไขให้กระจ่าง ร่างบางก็ลอยหวือขึ้นมาอยู่ในอ้อมแขนแข็งแกร่ง โดยชุดคลุมสีขาวตัวยาวของเธอถูกทิ้งไว้บนโซฟาหนังกลางห้องนั่งเล่นคีรินทร์อุ้มมาริสาขึ้นมาบนห้องนอนชั้นสอง เขาวางเธอลงบนเตียงนอนขนาดคิงไซต์ที่ตั้งอยู่กลางห้อง ก่อนเดินไปยังโต๊ะข้างหัวเตียง เปิดลิ้นชักหยิบบางสิ่งออกมาโยนไว้บนที่นอน มาริสาหันไปมองตาม เธอก็เห็นกล่องสี่เหลี่ยมขนาดเล็กกะทัดรัดที่เธอคุ้นตาเป็นอย่างดี เพราะมันเป็นสินค้าขายดีอันดับต้น ๆ ในร้านสะดวกซื้อใกล้มหาวิทยาลัยที่เธอไปทำงานพาร์ตไทม์มาริสาหันกลับมามองคีรินทร์ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม ชายหนุ่มเดินกลับมายังปลายเตียง สลัดชุดคลุมตัวยาวทิ้งลงบนพื้น ก่อนคืบคลานขึ้นมาบนเตียงด้วยกายเปลือยเปล่า“อย่ามองพี่แบบนั้น พี่บอกแล้วว่าไม่เคยพาใครมาที่นี่จริง ๆ คอนดอมนั่นไอ้เลขาตัวดีมันรู้มากเตรียมไว้ให้ และพี่ก็ไม่เคยใช้มันเลย”“เมย์ยังไม่ได้ว่าอะไรนี่คะ เมย์ก็แค่มอง...”คำพูดของเธอถูกกลืนหายไป เมื่อเขาบดเบียดริมฝีปากร้อนลงมา ฝ่ามือหนาลูบไล้เรียวแขนเนียนนุ่ม เขาจับมือเล็กขึ้นมาสัมผัสความเป็นชายที่ผงาดตื่นตัวเต็มที่ คีริ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status