All Chapters of magnum ที่แปลว่า...ไอติม: Chapter 31 - Chapter 35

บทที่31อาทิตย์ที่สองแล้วที่ผมไม่ได้เจอพี่แมคเลย นี่ผมนับวันด้วยเหรอวะเนี่ย?พี่นักรบบอกว่าช่วงนี้ที่คณะเป็นช่วงที่ปีหนึ่งต้องทำงานส่งเพื่อเก็บคะแนน รุ่นพี่ปีอื่นๆ เลยต้องไปช่วยน้องๆ กัน ซึ่งที่คณะของผมก็ต้องสอบเก็บคะแนนเหมือนกันมันเลยกลายเป็นว่าผมกับพี่แมคเลยยิ่งห่างกันเข้าไปใหญ่“เย็นนี้จะมารอกูที่คณะหรือเปล่า ถ้าขี้เกียจจะเดินออกกำลังกายเหมือนทุกวันก็รอที่คณะของมึงนั่นแหละ เดี๋ยวกูขับรถไปรับ” ทำไมผมรู้สึกเหมือนโดนพี่นักรบมันประชดยังไงก็ไม่รู้“ก็ ไม่ออกแล้ว ขอพักก่อน เอาเป็นว่าเดี๋ยวรอที่คณะก็แล้วกัน พี่ก็รีบมาด้วยล่ะ”“ก็ดีแล้ว จะขยันเดินอะไรทุกวัน ทีเมื่อก่อนไม่เห็นจะอยากไปหากูที่คณะเลย กูยังสงสัยอยู่เลยว่ามึงแอบไปชอบใครที่คณะกูหรือเปล่า”“ปะ เปล่า ไม่มีสักหน่อย” ผมรีบปฏิเสธทันที“ไม่ต้องรีบพูดขนาดนั้น มีพิรุธนะมึงเนี่ย”“มีพิรุธอะไรล่ะ พี่อย่ามามั่ว เอาเป็นว่าเย็นนี้อย่าให้ต้องรอนาน ไม่อย่างนั้นจะโทรไปฟ้องแม่ว่าพี่มีแฟนแล้วทิ้งน้อง วันหยุดก็หนีน้องไปเที่ยวกับแฟน”“เป็นเด็กขี้ฟ้องตั้งแต่เด็กจนโตเลยนะมึงเนี่ย” พี่นักรบมันว่า แถมยังเอามือมายีที่หัวกันอีกนะ ผมยุ่งหมดเห็นไหม?“เดี๋ย

บทที่33หลังจากที่วันก่อนพี่แมคมันประกาศว่ากำลังจีบผมอยู่ ตอนนี้พี่มันเลยเดินหน้าจีบผมแบบเต็มกำลังของมันเลย แถมยังไปขอกับพี่นักรบเองด้วย พี่แมคเอาความเป็นเพื่อนรักของมันเป็นการยืนยันว่า พี่มันจริงจังกับผมจริงๆ ไม่ได้คิดที่จะมาจีบเล่นๆและพี่นักรบมันก็ยอมที่จะลองให้ผมกับพี่แมคค่อยๆ ศึกษากันไปก่อนได้ ทั้งหมดทั้งมวลก็ต้องยกความดีความชอบนี้ให้กับพี่ปาล์มที่ช่วยพูดให้อีกแรง พี่นักรบถึงได้ยอมใจอ่อนง่ายๆ แบบนี้คราวนี้พี่แมคมันเลยได้ใจ ที่เพื่อนรักของมันเปิดทางให้ มารับมาส่งผมที่บ้านทั้งเช้าเย็น จนพี่นักรบมันรำคาญที่เห็นเพื่อนรักของตัวเองมีความสุข ในขณะที่ตัวพี่มันเองกับพี่ปาล์มอยู่ห่างกันคนละประเทศ แถมนานๆ ทีถึงจะได้เจอกัน“น้อยๆ หน่อย นั่นน้องกูไม่ต้องเอาใจมันมากขนาดนั้นก็ได้” พี่นักรบมันว่า เมื่อเห็นว่าพี่แมคเอาแต่วุ่นอยู่กับการตักขิงซอยกับผักชีฝอยที่อยู่ในชามโจ๊กออกให้ผม“ขอโทษนะ กูลืมบอกป้าเขาว่าไม่ต้องใส่ผัก” พี่แมคหันมาบอกกับผมที่นั่งอยู่ข้างๆ ไม่ได้สนใจเสียงของพี่นักรบที่พูดเมื่อตะกี้เลยแม้แต่น้อย“ไม่เป็นไรพี่ ผมว่าเดี๋ยวผมเอาออกเองก็ได้”“ให้กูทำให้นี่แหละ กูอยากทำ” พูดจบก็หันมายิ้

บทที่35ผมกับพี่แมคออกมาหาก๋วยเตี๋ยวหลังมหาลัยฯ กินกันนี่แหละ เพราะพี่แมคมันต้องรีบเข้าไปทำงานต่อ ถ้าออกไปกินข้างนอกก็อาจจะเสียเวลาเข้าไปอีก เห็นพี่มันบอกว่างานจะต้องส่งพรุ่งนี้ก่อนสิบโมงเช้าแล้วแบบนี้พี่มันจะได้กลับไปนอนกี่โมงกี่ยามกันละเนี่ย“พี่แมค พี่ไม่ต้องไปส่งผมที่บ้านก็ได้ เดี๋ยวผมโทรให้พี่นักรบมารับ พี่จะได้ไม่เสียเวลาทำงาน” ผมบอก หลังจากที่ก่อนหน้านั้น พี่แมคมันบอกว่ากินอิ่มแล้วจะพาผมไปส่งที่บ้าน“ไม่เป็นไร เดี๋ยวกูไปส่งเองแล้วค่อยกลับมาทำงานต่อ”“ไม่เอาหรอก ถ้าอย่างนั้นผมว่าผมนั่งรอพี่อยู่ที่นี่ดีกว่า”“แต่กว่าจะเสร็จมันอาจจะดึกมาก กูกลัวมึงจะง่วง”“ไม่ง่วง ผมนอนดึกบ่อยจะตายไป ยิ่งช่วงที่มีซีรีส์ออน ผมเคยนอนเกือบเช้าเลยก็มี” แถมช่วงนั้นโดนไอ้กาวมันบอกว่าขอบตาดำเป็นหมีแพนด้าอยู่บ่อยๆ“แล้วพรุ่งนี้มึงไม่มีเรียนเช้าเหรอ”“พรุ่งนี้มีเรียนเก้าโมง ไม่ต้องรีบตื่น”“ถ้าอย่างนั้นก็ตามใจ แต่ถ้าง่วงก็บอกกูนะรู้ไหม?”“ครับผม”พี่แมคบอกว่างานชิ้นนี้เป็นงานที่จะส่งเข้าประกวดกับโครงการของบริษัทเอกชนยักษ์ใหญ่ ถ้าผลงานผ่านการพิจรณาก็จะมีสิทธิ์ได้เข้าร่วมกับทางบริษัทด้วย แล้วมันก็จะเป็นการส