"ไปหาอะไรกินกันก่อนเหอะ ตะวันหิวแล้ว ริณาอยากกินอะไรเต็มที่เลยนะ วันนี้นายห้างมาเอง เราไม่ต้องเกรงใจ"รุ่นพี่กล่าวพร้อมกับกอดคอ โอบไหล่รุ่นน้องด้วยใบหน้าร่าเริง ลริณาค่อยรู้สึกอุ่นใจ สาวน้อยจึงโอบแขนไปรอบเอวของผู้ที่หล่อนรักเหมือนพี่สาว วายุเดินข้างๆ พิณตะวันด้วยใบหน้าอมยิ้ม เขาล้วงกระเป๋าเดินอย่างผ่อนคลาย"อ้าว...นั่นวายุนี่นา ตายจริง กรุงเทพฯ มันแคบขนาดนี้เชียว"ไอสรีย์อุทาน ไอลวิลกับมิรันตีจึงเงยหน้าไปมอง... ชายหนุ่มไม่ได้แปลกใจที่เห็น เพราะเขาเป็นคนเลือกสถานที่เอง!"คุณวายุ ท่าทางจะชอบเด็กนั่นนะคะ"มิรันตีเปรยขึ้นโดยไม่ได้ใส่ใจ ไอลวิลมองตามจนลับตา... แอบมาดูเด็กในปกครองเวลาที่เจ้าหล่อนไม่รู้ว่าเขาแอบดูอยู่ ท่าทางร่าเริงและไม่เห็นว่าจะเหงาคิดถึงเกาะแต่อย่างใด... คงจะชินกับชีวิตสาวเมืองกรุงแล้วกระมังหลังจากดูหนังเสร็จ วายุก็ไปส่งลริณาที่บ้าน จากนั้นก็ไปส่งพิณตะวันที่คอนโด เวลาเที่ยงคืน พิณตะวันอาบน้ำอีกครั้งแล้วก็เข้านอน อีกคนยังไม่มาถึง คงจะไปเที่ยวต่อกระมัง หญิงสาวนอนพลิกตัวไปมา จนกระทั่งประมาณตีหนึ่งจึงได้ยินเสียงประตูเปิดและปิด พิณตะวันจึงแกล้งนอนหลับ ปล่อยให้เขาอาบน้ำเปลี่ยนเส
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-11-23
