All Chapters of รักฉบับเร่งรัดของท่านประธาน: Chapter 1 - Chapter 10

จันทร์เจ้า ทองปัญญา เลขานุการสาวมากความสามารถของประธานบริษัท Eternal Gems ผู้ผลิตอัญมณีและเครื่องประดับรายใหญ่ระดับประเทศ กำลังนั่งพิมพ์รายงานการประชุมอย่างขะมักเขม้น ถูกขัดจังหวะด้วยเสียงแจ้งเตือนข้อความจากสมาร์ตโฟนเครื่องหรู เธอละสายตาจากหน้าจอสี่เหลี่ยมตรงหน้า หันมาคว้าอุปกรณ์สื่อสารคู่ใจ กดเปิดข้อความขึ้นมาก็ต้องตกใจ“โอ๊ย ทำงานลืมเวลาทุกที ป่านนี้ยัยหวานหิวแย่แล้ว” จันทร์เจ้าบ่นพึมพำกับตัวเองที่ทำงานจนเวลาล่วงเลยมาขนาดนี้ ซึ่งเธอก็มักจะเป็นเช่นนี้เสมอ จนบอสของเธอต้องเป็นฝ่ายคอยเตือนอยู่บ่อยครั้งแต่ทว่าหลายวันมานี้ท่านประธานหนุ่มเดินทางไปทำงานที่ต่างประเทศ เลขาฯสาวจึงถือโอกาสนัดรับประทานอาหารกลางวันกับแวววิวาห์ รุ่นน้องคนสนิทที่เพิ่งจะเข้ามาทำงานที่นี่ได้ไม่นานจันทร์เจ้าคลิกเซฟรายงานการประชุม ก่อนจัดการชัตดาวน์เครื่องคอมพิวเตอร์ ลุกขึ้นคว้ากระเป๋าสะพายใบกะทัดรัด และหันไปหยิบกล่องขนมสีชมพูพาสเทลขึ้นมาอย่างระมัดระวัง ก่อนจะเดินไปยังลิฟต์โดยสารเมื่อจันทร์เจ้าลงมาถึงชั้นล่างของบริษัท ก็เห็นหญิงสาวร่างเล็กหน้าตาจิ้มลิ้มน่ารักกำลังยืนโบกไม้โบกมืออยู่ตรงประตูทางออก“รอนานไหม พี่ขอโทษน

หลังจากจันทร์เจ้าออกจากบริษัทก็แวะห้างสรรพสินค้าชื่อดังซึ่งเป็นทางผ่าน เพื่อซื้อเค้กวันเกิดและไวน์แดงราคาแพงสำหรับฉลองกับแฟนหนุ่มพอซื้อของเสร็จสรรพเธอก็เรียกรถแท็กซี่หน้าห้างสรรพสินค้าเดินทางไปยังคอนโดฯของต่อตระกูลจันทร์เจ้านั่งมองยวดยานพาหนะบนท้องถนนที่เริ่มหนาตา เนื่องจากเธอเสียเวลาเลือกเค้กและรอพนักงานตกแต่งหน้าเค้กอยู่พักใหญ่มือบางเปิดกระเป๋าสะพายใบหรู หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาท่องโลกโซเชียลฆ่าเวลาจันทร์เจ้าห่างหายจากสังคมออนไลน์มานานพอดู เธอไล่เปิดดูเฟสบุ๊กรกร้างของตัวเองที่มีภาพถ่ายคู่กับต่อตระกูลตั้งแต่สมัยเรียน ก่อนกดเข้าไปในเฟสบุ๊กของแฟนหนุ่มซึ่งมีการอัปเดตความเคลื่อนไหวอยู่ตลอดเวลา แต่ละภาพที่เขาโพสต์เอาไว้ ส่วนใหญ่เป็นภาพสังสรรค์กับเพื่อนร่วมงาน บางภาพก็โพสต์เอง บางภาพก็ถูกแท็กจากคนอื่นคิ้วเรียวสวยเริ่มขมวดย่น เมื่อเธอสังเกตเห็นว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาสวยคมดูอายุมากอยู่สักหน่อย หล่อนมักแท็กหาเขาเสมอ หญิงสาวเลื่อนผ่านไปเจอหลายภาพจนสามารถจดจำใบหน้าของหล่อนได้ขึ้นใจในขณะที่กำลังจะกดเข้าไปดูโปรไฟล์ของหล่อน แวววิวาห์ก็ส่งข้อความเข้ามาคุยเล่นไร้สาระกันตามปกติ จันทร์เจ้าจึ

อาชวินลงมาถึงด้านหน้าโรงแรม รถซีดานสีดำสัญชาติยุโรปก็จอดรออยู่แล้ว โดยมีพลขับนั่งประจำที่ ชายหนุ่มรีบกระโดดขึ้นไปยังห้องโดยสารด้านหลังอย่างรีบร้อนโดยที่ในมือยังถือสมาร์ตโฟนไว้แนบหู“คุณซันกลับเลยนะครับ” สารถีคู่ใจพ่วงด้วยตำแหน่งบอดี้การ์ดหันมาถามเจ้านายด้วยความเคยชิน“ยัง ขับออกไปก่อน เดี๋ยวฉันบอกอีกที” ชายหนุ่มกล่าวจบก็หันมาสนทนากับคนปลายสายต่อ “คุณเจ้า คุณใจเย็น ๆ ก่อนนะ ผมกำลังไปหาคุณ คุณบอกผมมาครับว่าตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน”เมื่อได้คำตอบที่ต้องการ อาชวินก็พร่ำปลอบโยนจันทร์เจ้าไปตลอดทาง และคงเป็นโชคดีที่ตอนนี้การจราจรเริ่มคล่องตัว ไม่หนาแน่นเช่นช่วงหัวค่ำที่เขาเดินทางมาถึง แต่ทว่าความร้อนรุ่มภายในจิตใจทำให้ชายหนุ่มรู้สึกว่าหนทางนั้นช่างห่างไกลเหลือเกิน"ขับเร็วกว่านี้ได้ไหมบัญชา""ครับคุณซัน"ตลอดเส้นทางอาชวินเร่งพลขับเป็นระยะ และในที่สุดเขาก็เดินทางมาถึงจุดหมายปลายทางรถซีดานคันงามชะลอความเร็วเมื่อถึงหน้าสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง ก่อนที่จะจอดนิ่งสนิทบริเวณริมทางเท้าอาชวินก้าวลงจากรถได้ ก็ใช้สายตากวาดมองไปโดยรอบ แต่ก็ไร้วี่แววของเลขาฯสาว เขาจึงยกสมาร์ตโฟนเครื่องหรูขึ้นมากดลงไปบนหน้าจอสี่เห

จันทร์เจ้าลาพักร้อนหนึ่งสัปดาห์เต็ม ๆ ตามค่ำสั่งของท่านประธานหนุ่ม โดยในตอนแรกเธอนึกอยากจะกลับไปทำงานตั้งแต่สองวันแรกด้วยซ้ำ เพราะเกรงใจอาชวิน แต่ทว่าชายหนุ่มกลับห้ามเอาไว้ ด้วยอยากจะให้เลขาฯสาวได้พักอย่างเต็มที่จันทร์เจ้าใช้เวลาส่วนใหญ่ช่วยมารดาทำไร่ทำสวนอย่างเช่นที่เคยทำเมื่อครั้งวันวาน บ้านสวนของเธอนั้นมีผลหมากรากไม้หลากหลายชนิด แต่ส่วนใหญ่ก็จะเป็นมะพร้าว และส้มโอซึ่งเป็นของขึ้นชื่อประจำจังหวัด นอกเหนือจากนั้นก็จะเป็นผลไม้ชนิดอื่น ๆ ที่คุณเดือนเพ็ญปลูกไว้รับประทานกันเองภายในครอบครัว ถ้ามีมากจนรับประทานกันไม่ไหวก็จะนำไปแบ่งปันให้คนงานและเพื่อนบ้านที่อยู่ละแวกนั้นหากวันไหนมีออเดอร์จากลูกค้าในตลาดประจำอำเภอ จันทร์เจ้าก็จะขอติดตามจิรัชผู้เป็นพี่ชายไปด้วยเสมอ ซึ่งเธอก็มักจะทำเช่นนี้ตั้งแต่เล็กจนโต โดยผู้เป็นพี่ชายนั้นไม่เคยปริปากบ่น หนำซ้ำยังตามใจน้องสาวคนนี้เสมอการได้ติดสอยห้อยตามพี่ชายเข้าไปส่งของในตลาดเป็นสิ่งที่จันทร์เจ้าโปรดปราน เพราะก่อนกลับเธอก็จะออดอ้อนผู้เป็นพี่ให้พาเดินเล่นซื้อของกินแสนอร่อยทั้งคาวและหวาน ซึ่งคนที่รักน้องสาวยิ่งกว่าสิ่งใดมีหรือจะปฏิเสธ แต่ทว่าครานี้จันทร์เจ

อาชวินพาจันทร์เจ้าขึ้นมายังห้องพักผ่อนส่วนตัวที่อยู่ติดกับห้องทำงานของเขา โดยห้องพักแห่งนี้มีระบบรักษาความปลอดภัยแน่นหนา มีประตูล็อกที่ทำการเข้ารหัส ซึ่งมีเพียงอาชวินและจันทร์เจ้าเท่านั้นที่รู้รหัสนี้ เลขาฯสาวจะเข้ามาตรวจตราความเรียบร้อยภายในห้องนี้เป็นประจำ เพราะอาชวินไม่ชอบให้ใครเข้ามาวุ่นวายในพื้นที่ส่วนตัวชายหนุ่มประคองเลขาฯสาวมานั่งลงบนโซฟาตัวยาวที่อยู่ปลายเตียง เมื่ออยู่กันตามลำพังสองต่อสองก็ทำเอาจันทร์เจ้าเกิดประดักประเดิดวางตัวไม่ถูก แต่ทว่าเมื่อดวงตากลมโตเหลือบไปเห็นแผลบนหลังมือชายหนุ่มที่มีเลือดซึมออกมา เธอก็ตกใจ รีบลุกขึ้นเดินไปเปิดตู้เก็บของ หยิบกล่องปฐมพยาบาลออกมาจันทร์เจ้าเดินกลับมานั่งบนโซฟาตัวยาวอีกครั้ง นำกล่องที่หยิบติดมือมาด้วยวางลงบนโต๊ะตัวเตี้ยหน้าโซฟา ก่อนจัดการเปิดกล่องหยิบขวดน้ำเกลือล้างแผลและชุดทำแผลปลอดเชื้อออกมา หญิงสาวหันไปมองอาชวินตาละห้อยด้วยความรู้สึกผิดที่ทำให้ชายหนุ่มต้องมาพัวพันกับปัญหาของเธอจนเขาต้องเจ็บตัวแบบนี้"บอสน่ะ ไม่น่าใจร้อนเลย เจ้ากำลังจะเข้าไปฟาดปากหมา ๆ ของมันอยู่แล้ว บอสก็มาเปิดก่อนซะได้ เนี่ยดูซิ เป็นแผลเลย" จันทร์เจ้านั่งบ่นไปพร้อมกั