All Chapters of คืนพลาดพลั้ง One Night Stand (พ่อเพื่อน): Chapter 1 - Chapter 8

WX Barร่างบางอยู่ในชุดเดรสสั้นรัดรูปสีเงินระยิบระยับ ใบหน้าถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางอ่อน ๆ ดวงตาที่มีคอนแทคเลนส์สีน้ำตาลเคลือบอยู่ยิ่งทำให้ดูหวานยิ่งกว่าเดิม เธอนั่งอยู่ตรงบาร์ที่เป็นพื้นที่สำหรับนั่งดื่มคนเดียวและเป็นมุมที่เป็นส่วนตัว ดวงตากลมโตมองซ้ายมองขวารู้สึกประหม่าเล็กน้อยก็เพราะเธอมาที่นี่เพียงลำพัง"ถือว่าเป็นประสบการณ์"ข้าวหอมบอกกับตัวเอง และต้นเหตุที่ทำให้เธอโผล่มาอยู่ในสถานที่แห่งนี้ได้นั้น ก็หลังจากที่นอนคิดอะไรเรื่อยเปื่อยตอนที่อยู่ในห้อง เพราะคำพูดของผู้ชายคนนั้นที่เหมือนดูถูกเธอมันทำให้เธอมาที่นี่เธอแค่อยากมาปลดปล่อยความอึดอัดใจและเธออยากมีประสบการณ์ที่เพิ่มขึ้นก็เท่านั้นแต่ที่เธอไม่ได้ชวนเพื่อนสาวมาด้วยเป็นเพราะไม่อยากรบกวน เพราะเพื่อนก็อยู่ในช่วงอินเลิฟ"คนอย่างเราจะไม่มีใครเอาจริงเหรอ""ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีใครจีบเลยสักหน่อย เวลาแต่งตัวก็มีคนเข้าหาตลอด"ข้าวหอมพึมพำกับตัวเอง เพราะตั้งแต่เดินเข้ามาในร้านก็มีสายตามองเธออยู่ไม่น้อย แม้เวลาไปเรียนเธอมักจะเป็นอย่างที่ถูกพูดถึงแบบนั้นจริง ๆ แต่ใช่ว่าเธอจะเป็นแบบนั้นตลอด เธอมีชุดสวย ๆ มีเสื้อผ้าที่ดูดีแค่ไม่ค่อยได้ใส่เ

"ใช่ ฉันนั่งเฝ้าหนูเฉย ๆ สองชั่วโมง""เหรอคะ?""หนูยังไม่เชื่อกับสิ่งที่ฉันบอกเหรอ?"ขุนยกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นใบหน้าสับสนของเด็กสาว ถ้าให้พูดตามตรงสำหรับเขาที่ผ่านมาถ้าต้องอยู่ในห้องกับผู้หญิงก็คงหนีไม่พ้นเรื่องอย่างว่าแต่สถานการณ์นี้มันต่างออกไป อย่างแรกคือเขาไม่คิดทำอะไรคนหลับหรอกเพราะถ้าอีกฝ่ายไม่ยินยอมก็ไม่ต่างกับขืนใจ อย่างที่สองคือเขาไม่รู้อายุของเธอและเธอดูเด็กมาก กลัวว่าจะเด็กกว่าลูกสาวของตน เขาเลยไม่คิดทำอะไร"ป...เปล่าค่ะ หนูขอบคุณอีกครั้งค่ะที่ช่วยหนูไว้"ตอบเสียงอ้อมแอ้ม แม้ในใจอยากถามออกไปว่าเธอไม่น่าพิศวาสเหรอเขาถึงมองเธอนอนเฉย ๆ เพราะผู้ชายที่เข้าหาเธอในสภาพที่เธอแต่งหน้าแต่งตัวทุกคนมักรุกเธอและแสดงสิ่งที่ต้องการออกมาตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอเสมอ เลยทำให้เธออดคิดไม่ได้"ว่าแต่หนูอายุเท่าไหร่ แอบพ่อแม่มาเที่ยวหรือเปล่า"ขุนลอบถามอายุของเด็กสาว ยิ่งได้เห็นใบหน้าหวาน ก็ยิ่งทำให้เขาอยากรู้"หนูไม่ได้แอบเที่ยวค่ะ หนูอายุยี่สิบสองปีแล้วค่ะ มีบัตรประชาชนยืนยันได้ค่ะ หนูไม่ได้โกหกแน่นอน""อ่อ แล้วตอนนี้อาการดีขึ้นแล้วใช่ไหม""ค่ะ ไม่ได้มึนอย่างก่อนหน้าแล้วค่ะ""งั้นหนูไปล้างหน้าล้า

"ร...เราเริ่มกันเลยไหมคะ" ข้าวหอมตอบเสียงสั่น และคำตอบของเธอทำให้เขาหัวเราะในลำคอ จนเธอทำตัวไม่ถูกรู้สึกเก้อเขิน เธอก็ไม่รู้ว่าความสัมพันธ์แบบนี้ต้องเริ่มจากตรงไหน เธอก็คิดว่าพอเธอตอบตกลง เขาจะต้องรีบพาเธอขึ้นเตียงแล้วเริ่มกิจกรรมทันที แต่กลับไม่ใช่อย่างที่คิด "หนูกลัวไหม?" ขุนเอ่ยถามเสียงนุ่มพร้อมลูบหัวของเธอเบา ๆ การที่เธอบอกว่าไม่เคยวันไนท์กับใครก็ใช่ว่าจะไม่เคยผ่านเรื่องอย่างว่ามาก่อน อย่างที่บอกว่าเธอคงไม่ใช่หญิงสาวบริสุทธิ์ แค่อาจจะไม่เคยมีสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนกับใครก็เท่านั้น เขาเลยค่อยเป็นค่อยไปไม่อยากใจร้อน อยากให้เธอปรับตัวเข้าหาคู่นอนเสียก่อน และเขาก็ไม่อยากให้เหยื่อตรงหน้าหลุดมือไป "ม...ไม่กลัวค่ะ" ข้าวหอมเริ่มหายใจไม่ทั่วท้อง เธอไม่ได้กลัวแต่มันกลับเป็นความรู้สึกประหลาดมากกว่า ร่างกายเธอร้อนวูบวาบไปหมด การที่เขาเอาแต่จ้องหน้าเธอพร้อมลูบหัวเธอเบา ๆ ถามด้วยน้ำเสียงอบอุ่น มันยิ่งทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นไม่เป็นจังหวะและรู้สึกไหววูบไปหมด เธอไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนจำเป็นต้องทำให้คู่นอนหวั่นไหวและต้องใส่ใจความรู้สึกคู่นอนแบบนี้หรือเปล่า "เสื้อฉันเปียก หนูถอดให้ฉันหน่

สามอาทิตย์ผ่านไปคอนโดข้าวหอมหยิบเดรสแขนตุ๊กตาสีขาวที่ดูน่ารักเรียบร้อยมาสวมใส่ จากนั้นก็รวบผมขึ้นพร้อมหยิบแว่นสายตามาสวมใส่"ใกล้ได้เวลานัดพอดี"เนื่องจากวันนี้เพื่อนสนิทอย่างของขวัญชวนเธอไปทานข้าวร่วมกับครอบครัวของเธอ เนื่องจากพ่อของเธอเปิดร้านอาหารแห่งใหม่ ทำให้ครั้งนี้เธอจะได้มีโอกาสได้เจอพ่อของเพื่อนในวันนี้ ซึ่งของขวัญจะเป็นฝ่ายมารับ เพราะเธอไม่ได้มีรถขับ ที่เธออยู่คอนโดนี้เป็นเพราะอยู่ติดมหาลัยทำให้สามารถเดินไปเรียนได้เพราะเธอไม่มีรถ ครอบครัวเธอฐานะปานกลางแต่ไม่ถึงกับสามารถซื้อทุกอย่างได้ตามอำเภอใจพรึ่บ"ตื่นเต้นอยู่เหมือนกันนะเนี่ย หวังว่าคุณพ่อจะชอบช่อดอกไม้นี้"ข้าวหอมหยิบช่อดอกไม้สีขาวบริสุทธิ์ขึ้นมาชื่นชมเธอตั้งใจจะมอบช่อดอกไม้นี้ให้พ่อของเพื่อนเพื่อแสดงความยินดีกับร้านใหม่ และครั้งนี้เป็นการเจอผู้ใหญ่ก็อยากมีอะไรติดไม้ติดมือไปด้วยเวลาต่อมา"สวัสดีค่ะอาสิงห์"ข้าวหอมยกมือไหว้คนรักของเพื่อนทันทีเมื่อเข้ามาในรถ"สวัสดีครับ"คนรักของเพื่อนทักทายกลับอย่างเป็นกันเอง"โห่ ช่อดอกไม้แกสวยมาก จนฉันอยากได้เองเลย"ของขวัญพูดอย่างตื่นตาเมื่อได้เห็นช่อดอกไม้ของเธอ แต่ไม่ใช่แค่เธอหรอ