พรานร้ายพ่ายรัก NC 25+ ซีรีส์ Strong Heart 1 のすべてのチャプター: チャプター 81 - チャプター 90

“คืนนี้ต้องพบลูกค้า ฉันจะพาเธอไปคืนพรุ่งนี้ก็แล้วกัน”เขาโกหกเพราะคิดว่าหล่อนไม่รู้ ร่างสูงนั่งลงตรงขอบเตียงดึงหล่อนให้นั่งลงบนตักหันข้างให้“เมื่อกี้ยังไม่เสร็จธุระของเราเลย...มาต่อกันเถอะ”เสียงห้าวกระซิบส่งลิ้นเข้าไปไล้ในหูบาง วีรตาสะดุ้งด้วยความเสียวซ่าน“บ้า...ไม่เอา...เมื่อกี้ไม่รู้เบนได้ยินหรือเปล่า” เสียงเล็กเอ่ยเบาๆ เขาซุกหน้าไปจูบไซ้ตรงซอกคอ“ไม่ได้ยินหรอก เธอไม่ได้ครางดัง อีกอย่างห้องนี้เก็บเสียง”เขาตอบเสียงอู้อี้ยกร่างหล่อนให้นอนลงไปบนเตียง วีรตาเพิ่งอาบน้ำเสร็จใหม่ ร่างสูงถอดเสื้อผ้าออกหน้าตาเฉยแล้วล้มตามลงมาซบหน้านิ่งอยู่กับอกอิ่ม วีรตาหน้าแดงเรื่อรู้ว่าเขาต้องการอะไร“คุณจะทานอะไรเป็นอาหารเย็นคะ”เห็นเขานอนซบอยู่นิ่งๆ เกลือกกลั้วหน้ากับทรวงอกนุ่มหยุ่น หญิงสาวยกมือขึ้นปัดปอยผมให้ ใบหน้าหล่อเงยขึ้น“กินไวน์...ได้ไหม” เขาตอบพร้อมกับยิ้มกริ่ม วีรตาหน้าแดงมากขึ้นกว่าเดิม“ไม่เอาค่ะ อย่านอกเรื่อง คุณต้องทานข้าวทานยานะ”“ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวฉันจัดการเอง ตอนเธอไม่ได้อยู่ที่นี่ฉันยังอยู่มาได้”เสียงห้าวเอ่ย ทำให้วีรตานิ่งเงียบไป จริงด้วยสิ อย่าลืมว่านี่คือสถานการณ์ชั่วคราวเท่านั้น

บรูโน่ ซีซาร์ชายลูกครึ่งอเมริกัน-อิตาเลี่ยนวัยสามสิบห้านั่งอยู่ในห้องวีไอพีชั้นสองที่ผับหรูของตัวเอง ซึ่งตั้งอยู่บนพื้นที่ส่วนตัวนอกเมืองออกมา ขนาบสองข้างซ้ายขวาด้วยนางแบบบิกินีรูปร่างขาวสวยสุดเอ็กซ์สองคน ใบหน้าที่ค่อนข้างยาวมีหนวดเรียวเล็กอยู่เหนือริมฝีปาก ดวงตาสีน้ำตาลเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์ดั่งตางูบอดี้การ์ดใส่สูทสองคนยืนอยู่ตรงประตู ภายในผับหรูเป็นเพลงดิสโก้ตามสมัยนิยม บรรยากาศแปลกไปกว่าทุกคืน บริเวณชั้นล่างที่เป็นลานกว้างสำหรับดิสโก้ บรรดาโต๊ะเก้าอี้ว่างเปล่าปราศจากลูกค้า เพราะเขาปิดให้บริการนั่นเอง คืนนี้เขากำลังรออะไรบางอย่าง...ถ้าหากทุกอย่างเป็นไปตามที่คิด...คืนนี้เขาจะมีแขกสำคัญมาเยือน...หึหึเวลาสามทุ่มตรง บรูโน่ก้มดูนาฬิกาเป็นเวลาที่คาดว่าแขกสำคัญดังกล่าวที่เขาคาดหวังไว้น่าจะมาถึงแล้ว หากทุกอย่างกลับเงียบเชียบ ลูกน้องถูกวางการ์ดป้องกันประปราย ไม่แน่นหนาเหมือนเช่นทุกครั้งเพราะเขาต้องการให้แขกคนที่ว่าเข้ามาได้สะดวกโยธินนั่นเอง ทุกคนมีอุปกรณ์สื่อสารกันเสียบไว้ข้างหู หากมีอะไรเกิดขึ้นเขาก็จะต้องได้รับรายงานเรียบร้อยแล้ว“ประตูว่าไง”บรูโน่หันไปถามลูกน้องที่ยืนอยู่ข้างหลัง ทำให

พอดีตอนเขาวิ่งเข้ามาสายตาก็พลันเหลือบไปเห็นเอกสารบางอย่างเกี่ยวกับการลักลอบค้ามนุษย์และอาวุธสงครามวางอยู่บนโต๊ะเกลื่อนกลาดอย่างไม่ใส่ใจ ไอ้บรูโน่มันชะล่าใจคงคิดว่าจะเผาหลักฐานธุรกิจลับของมันไปในคราวเดียวกัน สเตฟานโยนหน้ากากมาให้ เขารีบรับมันดึงผ้าปิดหน้าออกแล้วสวมหน้ากากเข้าไปทันที“ไอ้บรูโน่ไม่ได้อยู่ในนี้มึงกลับออกไปไอ้ฟาน”เสียงผ่านหน้ากากเอ่ยบอกเพราะคิดว่าสเตฟานเข้ามาตามหาตัวบรูโน่ มือใหญ่รีบรวบกระดาษทั้งหมดยัดเข้าไปในอกเสื้อ สเตฟานกระโดดเข้าไปผลักเบอร์นาโดจนล้มคว่ำไปกับพื้นด้วยกันโครม!เสียงเศษวัสดุที่ถูกไฟไหม้หล่นโครมลงมาเฉียดขาของเบอร์นาโดและสเตฟาน“ไอ้ฉิบหาย! มึงจะทำให้กูมาตายกับมึงรึไง!”เสียงตะคอกดังมาจากสเตฟานก่อนจะดีดตัวลุกขึ้นแล้วยื่นมือไปให้เบอร์นาโดยึดจับเพื่อลุกขึ้น“มึงจะผลักก็บอกกูก่อนได้ไหม”เบอร์นาโดลูบหน้าอกที่ล้มลงไปทับของแข็งด้วยความเจ็บปวด เสียงวัตถุเริ่มหล่นโครมครามใกล้เข้ามาทุกทีกับความร้อนแรงของเปลวเพลิง สเตฟานขยับไปยังประตู“ไอ้เบอร์ดี้ไอ้เวร เชิญมึงตามสบาย กูไม่อยู่ถูกไฟคลอกตายกับมึงหรอกโว้ย”สเตฟานโยนผ้ากันไฟใส่หน้าเบอร์นาโดแล้ววิ่งไปยังประตูอุโมงค์ลับ เ

สเตฟานจุดยิ้มพอใจ ชายหนุ่มจัดการกับทรวงอกอวบอิ่มจนพอใจ ก็เลื่อนหน้าต่ำลงไปยังสวนดอกไม้สวย เขาผลักหล่อนให้เอนไปพิงผนังแล้วจับขาเรียวพาดไปบนบ่า ฝังหน้าลงไปยังพื้นที่นวลนุ่มอุ้มน้ำฝนฉ่ำทันที ร่างบางเด้งขึ้นรับปากและลิ้นครางพลิ้วด้วยความเสียวซ่าน เขาดูดเกสรนุ่มและใช้ลิ้นฉกเข้าไปในร่องธารชื้นชุ่ม หล่อนเปียกโชกพร้อมสำหรับเจ้ามังกรยักษ์ของเขาอย่างรวดเร็วทันใจ แต่ชายหนุ่มต้องการส่งหล่อนขึ้นไปชมสวรรค์สักรอบก่อนที่เขาจะจัดการหล่อนด้วยเจ้าปืนใหญ่ด้ามหนายาวของตัวเอง“โอว...ฟาน...ไวน์จะไม่ไหวแล้ว...อ้ะ” ร้องบอกเพราะไม่อาจทนต่ออารมณ์เสียวหฤรรษ์ได้อีกต่อไป สเตฟานจึงดูดดึงเกสรรักให้อย่างหนักหน่วงและต่อเนื่องจนหล่อนเด้งร่างเกร็งปล่อยน้ำใสไหลออกมาสู่ปากของเขาต่อมาชายหนุ่มก็ส่งนิ้วเข้าไปชักเข้าชักออกและสะกิดเกาจุดจีสป็อตภายในช่องทางรัก วีรตาที่เพิ่งถึงจุดสุดยอดก็ต้องสะดุ้งเด้งร่างขึ้นอีกครั้ง เขาใช้ปากและลิ้นพร้อมนิ้วมือช่วยส่งหล่อนไปแตะจุดสูงสุดเป็นรอบที่สองในนาทีต่อมา“โอ...ฟาน...ไวน์เหนื่อย” ร่างบางระทดระทวย หายใจหอบเหนื่อย สเตฟานอุ้มหล่อนมายืนบนพื้น จับหันหลังแล้วแยกขา ดึงสะโพกผายกลมมนให้โด่งงอน

วีรตาผุดลุกขึ้นก้าวจากเตียงล้างหน้าแปรงฟันแล้วเดินไปยังห้องทำงาน ไม่เห็นเขากับเจ้าซัมเมอร์ หญิงสาวจึงตรงไปยังห้องครัวจัดการชงกาแฟดำข้นคลั่กสองแก้วใหญ่ เดินถือออกไปยังสวนลอย“มาว่ายน้ำด้วยกันเร็ว” เสียงห้าวตะโกนชวนทันที หญิงสาวรีบส่ายหน้าวางกาแฟลงบนโต๊ะ เห็นซัมเมอร์น้อยกำลังแทะกระดูกอยู่“ไม่เอา...ไม่มีแรง”เสียงใสกล่าว เขาว่ายมายังที่หล่อนยืนอยู่ ส่งสายตากรุ้มกริ่มเหมือนเตือนว่าเขาทำอะไรหล่อนบ้างเมื่อคืนที่ผ่านมา วีรตาพยายามไม่หน้าแดงเมินสายตาไปมองรอบๆ “ส่งกาแฟมาให้หน่อย” สเตฟานมองร่างบางที่สวมกางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดสีฟ้า ใบหน้ายังอิดโรยบ่งบอกว่านอนไม่เต็มอิ่ม หล่อนยื่นแก้วกาแฟมาให้ เขายกขึ้นซดหลายอึกใหญ่แล้วส่งคืน“อะไรติดผมน่ะ” เสียงห้าวทักสายตาเข้มมองบนศีรษะหล่อนทำคิ้วขมวดมุ่น วีรตารีบยกมือคลำดูทันที“ตรงไหน” เสียงใสถามคิ้วขมวดเข้าหากัน“ข้างซ้ายน่ะ...เยื้องไปข้างหลังหน่อย...ไม่ใช่ๆ”เขาร้องบอก หญิงสาวคลำผมตัวเองไปมาอยู่อย่างนั้น“ก้มลงมานี่ จะหยิบออกให้” คนหวังดีบอก วีรตาจึงย่อตัวลงนั่งตรงขอบสระแล้วก้มศีรษะไปข้างหน้า เท่านั้นเองหญิงสาวต้องร้องว้ายออกมาด้วยความตกใจเมื่อถูกคนเจ้