บททั้งหมดของ หมั้นรักวิศวะปากร้าย: บทที่ 11 - บทที่ 20

44

ตอนที่ 11 ไปตรวจกัน

ตอนที่ 11 ไปตรวจกันวันต่อมาที่คณะวิศวะ กวินนั่งเล่นมือถืออยู่บนเก้าอี้ม้าหินข้างตึกกับลมส่วนกั้งไม่อยู่ เขาเรียนคาบเช้าผ่านไปแล้ว แต่สีหน้าของเขาก็ยังดูเหมือนกำลังคิดอะไรอย่างผิดปกติ จนลมที่นั่งอยู่ด้วยต้องถามขึ้น“มึงเป็นเชี่ยไรไอ้วิน กูเห็นตั้งแต่เช้ามาล่ะ มึงทำหน้าเครียด ๆ ตลอด หรือว่าเมื่อเช้าไม่ได้ขี้ก่อนมาเรียนหรือไงวะ”“ไม่ใช่โว้ย กูแค่คิดอะไรนิดหน่อย” ก่อนจะเงียบไปเพราะคิดอะไรขึ้นได้ “ตอนบ่ายเราไม่มีเรียนใช่ป่ะ” กวินถามลมเสียงนิ่ง ๆลมขมวดคิ้ว “เออ ไม่มี ถามทำไม”กวินเหลือบตาขึ้นมามองเพื่อนสนิท “มึงไปโรงพยาบาลกับกูหน่อย”“เชี่ย มึงไม่สบายเหรอ” ลมรีบถาม น้ำเสียงจริงจังขึ้นทันที “หรือว่าโดนณิชาตบจนสมองสั่นไอ้วิน”กวินถอนหายใจหงุดหงิด “กูไม่ได้เป็นอะไร”“ไม่ได้เป็นอะไร ถ้าไม่เป็นแล้วมึงจะไปโรงพยาบาลทำห่าอะไร”กวินหันหน้ามามองตรง ๆ ก่อนจะตอบเสียงเบา “ไปตรวจโรค”ลมถึงกับอ้าปากค้าง “ห๊ะ ตรวจโรค โรคอะไร หรือว่ามึงไปเอากับใครที่เสี่ยงมาเหรอ มิน่าล่ะ วันนี้นั่งเครียดแปลก ๆ ไม่รู้จักระวังเลยนะมึง”“เฮ้อ กูไม่ได้ไปเอากับคนเป็นโรคมาเว้ย” กวินยกมือขึ้นเสยผม “ที่ผ่านมาถึงกูจะเอากับผู้หญิงม
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-12-13
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 12 ยังมีเวลาเตรียมตัว

ตอนที่ 12 ยังมีเวลาเตรียมตัวหลังจากกวินเข้าไปตรวจเขาก็รออยู่ข้างนอกอีกไม่นาน พยาบาลก็เรียกกวินกลับเข้าไปอีกครั้งเพื่อฟังผลเบื้องต้น ครั้งนี้ลมไม่ได้เข้าไปด้วยเขานั่งรออยู่ข้างนอก กั้งกับณิชาก็รอที่ข้างนอกเหมือนกันโดยเฉพาะณิชาที่ดูเหมือนจะลุ้นเป็นพิเศษ เพราะผลตรวจของเขามีผลกับเธอแทบจะโดยตรงกวินเข้าไปพบหมอไม่นาน เขาก็เดินออกมาด้วยสีหน้าโล่งใจ ณิชาเองก็รีบลุกขึ้นไปถามเขาทันที“เป็นยังไงคะพี่ หมอว่ายังไงบ้าง”กวินมองหน้าณิชา ก่อนจะตอบเสียงนิ่ง “ผลบางอย่างออกแล้ว หมอบอกว่าร่างกายฉันปกติดี ไม่มีความเสี่ยงอะไร”ณิชาถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอกที่เขาไม่ได้เป็นอะไร แต่กวินยังพูดไม่จบ เขายกมุมปากขึ้นเล็กน้อย “แต่ผลบางอย่าง ต้องรอแล็บอีกสองสามวัน”“หืม” เธอขมวดคิ้ว “ต้องรออีกเหรอคะ”“ใช่ รอ”พูดจบเขาก็ก้าวเข้ามาใกล้จนณิชาต้องถอยหลังไปนิดนึง ก่อนเขาจะมองเธอด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ “แปลว่าเธอยังมีเวลาเตรียมตัวได้อีกแค่ไม่กี่วัน”“เตรียมตัว? เตรียมตัวอะไรคะ”กวินโน้มหน้าเข้ามาใกล้จนปลายจมูกแทบชนแก้มเธอ ก่อนจะกระซิบเสียงต่ำ “ก็เตรียมตัวขึ้นเตียงกับฉันไง อย่าทำเป็นลืม”หลังจากกวินจัดการจ่ายเงินค่าตรวจเรี
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-12-13
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 13 ผลตรวจออกแล้ว

ตอนที่ 13 ผลตรวจออกแล้วหลังจากรอคอยมาสองวัน ในที่สุดผลตรวจของเขาก็ออก เมื่อเช้าความจริงก็ไม่เช้าเพราะเกือบเที่ยง เขาได้รับโทรศัพท์จากโรงพยาบาลว่าผลตรวจเขาออกแล้ว ตอนนี้เวลาบ่ายโมงตรงเขาเลยมาอยู่ที่หน้าห้องตรวจเพื่อรอพบหมอ“คุณกวิน เชิญค่ะ” เสียงของพยาบาลที่เปิดประตูออกมาจากห้องหมอเรียกเขา กวินเลยเดินเข้าไปพบหมอ“คุณกวินใช่หรือเปล่าคะ”“ครับ”“ผลตรวจคุณออกแล้วค่ะ” หมอพูดพลางเปิดเอกสารสีขาวที่มีตัวอักษรภาษาอังกฤษ อะไรไม่รู้เขียนไว้ “ผลตรวจคุณปกติดี ไม่มีโรคทางเพศสัมพันธ์ค่ะ ส่วนเอกสารเดี๋ยวหมอให้พยาบาลเอาใส่ซองให้นะคะ”กวินที่นั่งลุ้นอย่างตั้งใจ พอหมอบอกมาแบบนั้นเขาก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ก่อนจะบอกลาหมอ“ขอบคุณมากครับหมอ ผมกลับก่อนนะครับ”กวินเดินออกจากโรงพยาบาล ในมือเขามีซองเอกสารใบรับรองผลการตรวจ เขาก้าวขึ้นรถหรูก่อนจะรีบขับไปมหาลัยอย่างรีบร้อน พร้อมกับนึกในใจ “เธอเสร็จฉันแน่ ยัยตัวแสบ”ไม่นานรถของกวินก็มาจอดที่หน้าตึกคณะของณิชา เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา เห็นว่าใกล้ถึงเวลาเลิกเรียนของเธอแล้ว เขาเลยตัดสินใจนั่งรอเธอในรถไม่นานเขาก็เห็นณิชาเดินลงมาจากตึกเรียนพร้อมกับเพื่อนของเธอ ก
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-12-13
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 14 พัสดุในกล่อง

ตอนที่ 14 พัสดุในกล่องภายในห้องของณิชา กวินเดินเข้ามาอย่างไม่รีบร้อน เขามองสำรวจห้องเธอ ภายในห้องเธอรูปแบบผังห้องไม่ต่างจากเขามาก เพราะเป็นโครงการเดียวกัน จะต่างกันที่การตกแต่ง“ห้องเธอดูเป็นผู้หญิงดี” เขาพูดขึ้นณิชาเดินตามหลังเขามา เธอเอากล่องพัสดุวางไว้ที่โต๊ะเล็กหน้าโซฟา ก่อนจะหัวเราะเขาเบา ๆ “ก็ห้องผู้หญิงนี่ค่ะ ใครจะไปแต่งห้องเหมือนห้องพี่กันดำทั้งห้อง”“เธอไม่ชอบเหรอ”“ไม่ค่ะ มืดเกินไปฉันไม่ชอบ”เขาหัวเราะในลำคอเบา ๆ กับคำตอบของเธอก่อนจะเดินไปหย่อนตัวลงบนโซฟา พลางเอนหลังพิงพนักพิงสบาย ๆ เหมือนเป็นเจ้าของห้อง“ห้องเธอฉันก็ไม่ชอบ สว่างเกินไป” เขาเหลือบตาไปมองกล่องพัสดุ “ว่าแต่หลอกให้ฉันเข้าห้องแบบนี้ วางแผนอะไรไว้อีกล่ะ”ณิชากอดอก หรี่ตาลง “ถ้าคิดว่าฉันหลอกพี่ แล้วพี่จะเข้ามาทำไมคะ ไม่ใช่พี่หรอกเหรอที่อยากรู้ว่าของในกล่องนี่ ว่าเป็นอะไร”เธอบอกก่อนจะยื่นคัตเตอร์ให้เขา “ถ้าพี่อยากดูมาก พี่ก็เปิดเองสิค่ะ”กวินมองหน้าณิชา ก่อนที่เขาจะรับคัตเตอร์มาแล้วกรีดไปที่กล่องช้า ๆ ทันทีที่ฝากกล่องเปิดออก เขาก็เห็นของที่อยู่ข้างใน“ถุงยาง?” กวินพูดพร้อมกับเงยหน้ามองเจ้าของพัสดุ“ใช่ค่ะ ถุงยาง”
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-12-14
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 15 นุ่มจังใหญ่ด้วย

ตอนที่ 15 นุ่มจังใหญ่ด้วย🍼กวินขยับมือไปที่ตะขอบราของณิชาเบา ๆ เพียงแค่นั้นบราของเธอก็หลุดออกจากร่างกายเธอ หน้าอกคู่งามของณิชาออกมาอวดสวยตาเขา ณิชาหลับตาแน่น รู้สึกได้ถึงสายตาของเขาที่กำลังไล่ลงมาที่หน้าอกขาวเนียนของเธอ เพียงไม่กี่วินาที ร่างบางของเธอก็ถูกเขาผลักให้นอนราบไปบนโซฟา โดยที่เขาเองยังคร่อมเธอไว้“ฉันเคยบอกหรือยัง ว่านมเธอทั้งสวยทั้งใหญ่” เสียงทุ้มต่ำกระซิบชิดใบหู ก่อนที่เขาจะก้มหน้าลงไปแนบริมฝีปากลงที่เนินอกเธอ “แถมนุ่มด้วย”ริมฝีปากร้อนจัดของเขาเริ่มต้นที่ร่องอก ลากไล้ผ่านผิวเนียนละเอียดของเธอลงไป ปลายลิ้นของเขาสัมผัสผิวของเธอเบา ๆ เป็นจังหวะช้าแต่ร้อนแรง มือข้างหนึ่งของเขาสอดเข้าใต้สะโพกเธอ ยกให้ลอยขึ้นเล็กน้อยเพื่อรองรับการบดเบียดแนบชิดยิ่งขึ้นของร่างกายเขา“อืมม...” เสียงครางเบา ๆ หลุดจากปากณิชาโดยไม่ทันตั้งใจ เธอเอื้อมมือขึ้นมากำไหล่ของเขาไว้แน่น ปลายนิ้วจิกเข้าไปกับกล้ามเนื้อแข็งตึงของเขาอย่างห้ามไม่ได้มือใหญ่ของกวินเลื่อนไปสัมผัสอกของเธอช้า ๆ เขาบีบเบา ๆ ที่ใต้อก ก่อนจะเคลื่อนปลายนิ้วขึ้นมาลากวนรอบยอดอกที่ชูชันขึ้นเพราะสัมผัสของเขา“พะ…พี่วิน” เธอสะดุ้งเฮือก เมื่อร
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-12-14
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 16 นิ้ว

ตอนที่ 16 นิ้ว✌🏻🔞ห้องนอนเงียบสนิท มีเพียงเสียงหายใจที่เริ่มขาดห้วงของณิชากับไออุ่นจากตัวกวินที่แนบชิดหลังจากเธอเอ่ยขอกอด เขาก็ไม่ปฏิเสธ กลับโอบกอดเธอแน่นขึ้นอย่างอ่อนโยน แต่ความเงียบที่อัดแน่นไปด้วยแรงปรารถนาแบบนั้น ไม่มีทางจะยืดเยื้อได้นานในที่สุดริมฝีปากร้อนจัดของกวินก็กดจูบที่ขมับเธอเบา ๆ ก่อนจะเลื่อนมาที่ลำคอ และวกกลับไปที่หน้าอกเปลือยเปล่าซึ่งเขายังไม่ทันได้สัมผัสมันให้สมกับความอยาก“พี่วิน…” เสียงณิชาสั่นน้อย ๆ เมื่อรู้สึกถึงลิ้นของเขาที่เลียไล้วนรอบยอดอกของเธอ ตามด้วยเสียงสูดลมหายใจของเขาแผ่ว ๆ ข้างใบหู“รู้มั้ย” เสียงของเขาแหบพร่า “ตั้งแต่วันแรกที่เธอไปหาฉันที่คณะ ฉันก็อยากทำแบบนี้จะแย่แล้ว แต่ไม่คิดว่าพอได้ทำจริงมันจะทั้งใหญ่และนุ่มขนาดนี้”“บะ…บ้า พี่พูดจาทะลึ่งเกินไปแล้ว” เธอตอบเบา ๆ“แล้วที่กำลังทำกันอยู่ ไม่ทะลึ่งกว่าคำพูดฉันเหรอ”ตอนนี้มือของกวินไม่ได้หยุดอยู่แค่ที่เอวหรือหลังอีกต่อไป แต่มือเขาค่อย ๆ เลื่อนต่ำลงไป ผ่านสะโพกกลมมนจนถึงขอบชั้นในลูกไม้สีดำกวินก้มมาจูบเธออีกครั้ง คราวนี้แผ่วเบาแต่ลึกซึ้ง ขณะที่ปลายนิ้วของเขาค่อย ๆ ลูบผ่านกลางเป้ากางเกงใน ซึ่งตอนนี้เปียก
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-12-14
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 17 ปาก

ตอนที่ 17 ปาก👄👅🔞ณิชายังคงหอบแรง ร่างกายเปลือยเปล่าสั่นสะท้านอยู่บนเตียง ขาทั้งสองข้างเกร็งแต่ไร้แรงจะหนี เมื่อรู้สึกถึงสายตาร้อนแรงของเขาที่กำลังมองเธอจากปลายเท้าขึ้นมาอย่างช้า ๆ“พี่วิน…จะ…จะทำอะไรอีก…” เสียงเธอสั่นเครือ ใจเต้นไม่เป็นจังหวะกวินยิ้มมุมปากเขาเอื้อมมือจับต้นขาเธอแยกออกช้า ๆ แล้วก้มลงจูบเบา ๆ ที่หัวเข่า ไล่ลงไปเรื่อย ๆ“ไหน ๆ เธอก็ว่าฉันใจร้าย ฉันก็จะใจร้ายตามที่เธอบอก” เขาพูดเสียงทุ้มต่ำ “แต่รู้ไว้นะ ว่าเธอคือคนแรกที่ฉันใช้ปากให้”ก่อนที่ณิชาจะได้ตั้งตัว ริมฝีปากร้อนของกวินก็แตะลงที่เนินอ่อนไหวของเธอ แผ่วเบา…ช้า…แต่แนบแน่นจนเธอสะดุ้งเฮือก“อ๊า…พี่วิน…มะ…ไม่ต้องก็ได้…” เธอพยายามจะดึงเขาขึ้น แต่กวินกลับกดข้อมือเธอแนบกับเตียงไว้แน่น ดวงตาเขาสบตาเธออย่างแน่วแน่ ก่อนจะโน้มหน้าลงไปอีกครั้งปลายลิ้นของเขาตวัดผ่านกลีบอ่อนไหวอย่างเชื่องช้าแล้วค่อย ๆ ดูดดุนยอดปุ่มกระสั่นที่ตอนนี้สั่นระริกจากความตื่นตัว“อ๊าา…อื้มม…อย่า…พะ…พี่วิน…ไม่ไหว…” เธอร้องห้าม แต่สะโพกกลับแอ่นสวนปากเขาไปโดยไม่รู้ตัวเสียงดูดเม้มดังแผ่ว ๆ เคล้าเสียงหอบกระเส่าของเธอ ขณะที่ปลายลิ้นของเขาไม่หยุดวนเวียนซ้ำ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-12-14
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 18 ใส่แล้วนะ️‍

ตอนที่ 18 ใส่แล้วนะ❤️‍🔥🔞หลังจากที่ทั้งสองคนสัมผัสกันด้วยริมฝีปากและร่างกาย ภายในห้องเงียบสงัด มีเพียงเสียงหอบหายใจที่ยังแผ่วเบา ณิชาเอนตัวนอนราบไปบนเตียง ขณะที่กวินคร่อมทับอยู่เหนือร่างเธอ สายตาของเขาจับจ้องไปที่ใบหน้าหวานอย่างจริงจัง มือใหญ่ลูบไล้แก้มเธอเบา ๆ ขณะที่ปลายจมูกแตะหน้าผากเธอแผ่ว ๆ“แน่ใจนะ” เขาถามเสียงทุ้มต่ำ ขณะสวมถุงยาง “ว่าต้องการให้ฉันทำจริง ๆ”ณิชากัดริมฝีปากนิดหนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าเบา ๆ “ค่ะ…ฉันเชื่อใจพี่”กวินไม่พูดอะไรต่อ เขาโน้มลงจูบเธออีกครั้งอย่างอ่อนโยน ในขณะที่มือข้างหนึ่งเลื่อนลงไปประคองเรียวขาของเธอให้แยกออก และอีกข้างหนึ่งจับส่วนแข็งขึงของเขาไว้ เพื่อค่อย ๆ สอดใส่เข้าไปอย่างช้า ๆปลายยอดของเขาสัมผัสกับความร้อนชื้นนุ่มนวล กวินก็ขบกรามแน่น พยายามไม่เร่ง ไม่รีบ เขาค่อย ๆ กดสะโพกลงทีละนิด…ทีละนิด จนกระทั่ง“อ๊ะ…พะ…พี่วิน…” เสียงของณิชาสะดุด เธอสะดุ้งเฮือก พร้อมกับใบหน้าที่ซีดลงทันที มือทั้งสองของเธอกำผ้าปูที่นอนไว้แน่น ดวงตาเบิกกว้างด้วยความตกใจ“เจ็บ…เจ็บค่ะ…” เธอบอกเสียงสั่น ร่างกายเกร็งขึ้นแทบจะในทันทีกวินชะงัก เขานิ่งทันทีที่ได้ยินคำคำนั้น ดวงตาของเขาจ้
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-12-14
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 19 แมวป่วย

ตอนที่ 19 แมวป่วยเวลาสายของวันใหม่ ณิชาเพิ่งจะค่อย ๆ ลืมตาตื่น แต่สิ่งแรกที่เธอรู้สึกคือ ความปวดเมื่อยไปทั้งตัว ทุกครั้งที่ขยับก็เหมือนมีกล้ามเนื้อที่กำลังประท้วงไปทั่วร่างกายเธอ“โอ๊ย…” ณิชาครางเบา ๆ ขณะพลิกตัว กวินที่นอนอยู่ข้าง ๆ ก็ค่อย ๆ ขยับตัวตาม ดวงตาคมของเขาลืมขึ้นช้า ๆ ก่อนจะเอื้อมแขนมากอดเอวเธอไว้“ตื่นแล้วเหรอ ทำไมตื่นเช้าจัง” เสียงทุ้มต่ำถามอย่างงัวเงียเหมือนคนไม่มีแรง แต่แขนหนายังรั้งเธอแน่นไม่ยอมปล่อย“เช้าที่ไหนค่ะ นี่มันสายแล้วนะพี่วิน จะเที่ยงแล้วด้วย” ณิชาตอบ เสียงเธอแหบเล็กน้อยจากการร้องครางทั้งคืน เธอพยายามจะยันตัวลุกขึ้น แต่เพียงแค่ขยับเบา ๆ เธอก็ร้องออกมาเพราะความเจ็บ “โอ๊ย…”กวินลืมตามองทันทีที่ได้ยินเสียงร้องของณิชา เขาหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะถามให้เธออาย “เป็นอะไร เจ็บหรือเดินไม่ไหว” ริมฝีปากหนายกขึ้นน้อย ๆ อย่างสะใจ “ก็สมควรแล้ว เมื่อคืนใครใช้ให้เธอยั่วเก่งเองล่ะ”“พี่วิน” ณิชาเรียกเขาเสียงดัง แต่ก็ไม่ดังมากเพราะเธอคอแห้ง ก่อนที่เธอจะโวยวาย “ตอนหลังฉันไม่ได้ยั่วยั่วพี่เลยนะ พี่นั่นแหละ ที่รังแกฉันเอง” เธอหันไปตอบเขาอย่างงอน ๆ แก้มแดงระเรื่อทั้งเขินทั้งโมโหกวินหั
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-12-16
อ่านเพิ่มเติม

ตอนที่ 20 ถูกล้อ

ตอนที่ 20 ถูกล้อณิชาก้าวออกมาจากลิฟต์ด้วยชุดนักศึกษา ถึงแม้หน้าเธอยังคงซีดจากพิษไข้ที่ยังไม่หายดีเท่าไร โดยมีกวินเดินตามออกมาด้วยท่าทางหงุดหงิด มือหนึ่งของเขาถือกุญแจรถ อีกมือหนึ่งล้วงกระเป๋ากางเกง เดินตามเธอออกมาอย่างไม่รีบร้อน“เธอนี่มันดื้อจริง ๆ ไข้ยังไม่ทันจะหายดีวันนี้ยังจะไปเรียนอีก” ปากเขายังคงบ่นเสียงเข้มไม่หยุด ขณะที่เดินนำเธอไปที่รถ“ก็เมื่อวานหยุดไปแล้วไงคะ วันนี้ถ้าหยุดอีกเดี๋ยวก็เรียนไม่ทันหรอก” ณิชาตอบเสียงใส แต่แววตามีประกายเอาแต่ใจชัดเจน“เมื่อวานฉันก็หยุดเรียนดูแลเธอ ฉันยังไม่เห็นกลัวว่าจะเรียนไม่ทันเลย”“ค่า ก็พี่เก่งไงคะ ฉันไม่เก่งเท่าพี่ ก็ต้องไปเรียนสิ”กวินเปิดประตูรถให้ณิชา พลางปรายตามองเธอ “เออ ๆ จะไปก็ไป แต่ถ้าเป็นลมกลางห้องเรียนขึ้นมาฉันจะซ้ำให้หนักเลยคอยดู”“พี่ห่วงฉันก็บอกว่าห่วงมาตรง ๆ สิคะ ทำไมต้องปากแข็งแล้วพูดไม่ดีใส่ฉันตลอดเลย” เธอแกล้งยิ้มหวานให้เขา แล้วหย่อนตัวลงไปนั่ง“ใครบอกว่าห่วง ฉันแค่ไม่อยากยุ่งยาก ถ้าเธอเป็นอะไรขึ้นมา ปู่ฉันคงได้ตามมาด่าฉันทั้งวัน” เขาพูดห้วน ๆ แต่กลับโน้มตัวลงไปดึงเข็มขัดนิรภัยมารัดให้เธอณิชามองเขาเงียบ ๆ ดวงตาฉายแววมีความ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-12-16
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
12345
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status