วิชิตกุมไหล่ออกมาจากกระท่อมด้วยความโมโหเมื่อคิดว่าพวกที่มาด้วยด้านนอกโยนลูกหินเข้าไปก่อกวนเขา“อะไรพี่ชิต ไม่มีใครโยนอะไรเข้าไปเสียหน่อย ก็ยืนรอพี่อยู่หน้ากระท่อมนี่แหละ” เชียรเกาหัวไปมา“พวกมึงมาทำอะไรตรงนี้”ร่างสูงของสิงหรัตน์และพวกออกมาจากอีกด้าน“เฮ้ย!!! ปังๆๆๆ”เสียงปืนดังไปทั่วบริเวณเมื่อพวกของวิชิตรีบชักปืนออกมายิงทันทีที่เห็นสิงหรัตน์ชายหนุ่มกระโดดหลบไปหลังต้นไม้ใหญ่พร้อมกับลูกน้องคู่กายส่วนธัญญ์ที่ตามพวกของวิชิตมาตั้งแต่แรกด้วยความสงสัย รีบเข้าไปช่วยวิธาดาเขาตกใจที่เห็นสภาพของหญิงสาว รีบถอดเสื้อตัวนอกออกห่อหุ้มร่างเธอเอาไว้ คราแรกเขานึกว่าวิธาดานัดกับพวกคนงานมาทำอะไรกลางป่าเสียอีก แต่เขาตกใจตอนเห็นหญิงสาวโดนฉุดเข้าไปในกระท่อม จึงคิดหาทางช่วยถ่วงเวลาเอาไว้ และโชคดีที่พี่ชายตามมาทัน“คิดจะหนีเหรอ”สิงหรัตน์และลูกน้องเดินเข้าหาพวกของวิชิตที่เสียท่าปืนหมดกระสุน“ที่แท้ก็แกสินะที่ฉันหาตัวอยู่ แอบยักย้ายยานรกพวกนี้ออกมา”“อย่ายิง อย่า...” พวกมันร้องขอชีวิตยกมือไหว้สิงหรัตน์ท่วมหัว“เลวๆ อย่างพวกแกไม่น่าจะมีชีวิตรอด”สิงหรัตน์กวาดมองพวกมันทีละคนด้วยดวงตาดุกร้าว พวกมันผวาทุกครั้ง
Last Updated : 2025-12-23 Read more