Episode17

#พิษรักคนเลว(17)

ทุก ๆ วัน เวลาเดินไปอย่างเชื่องช้าเช่นเดียวกับหัวใจของเขาที่เต้นช้าลงทุกวัน เมื่อมันร่ำร้อง เรียกหาแต่เจ้าของของมันที่ไม่รู้ว่าตอนนี้ไปอยู่ที่ไหน

ชีวิตของชนกันต์ตั้งแต่ไม่มีวันใหม่ มันแย่มาก ความสุขที่เคยมีหายไป ตอนนี้มันเหลือเพียงตัวเขากับความเคว้งคว้างในใจ ไม่ว่าจะมองไปทางไหน ชนกันต์ก็เจอแต่ความว่างเปล่า

ไม่มีวันใหม่คอยยิ้มให้เหมือนเก่า ไม่มีเสียงพูดคุยเจื้อยแจ้วที่คอยเล่าเรื่องนู้นเรื่องนี้ให้เขาฟังอีกแล้ว ไม่มีแก้มนิ่ม ๆ ให้เขาหอม ไม่มีร่างนุ่มนิ่มให้เขากอด ไม่มีตักนุ่มให้เขาหนุนนอน ไม่มีเธอคอยบ่น เขารู้สึกคิดถึงเธอมาก ๆ รู้สึกคิดถึงเธอฉิบหายเลย

“ฮึก เมื่อไหร่หนูจะกลับมา หนูจะไม่กลับมาจริง ๆ เหรอวันใหม่ หนูไม่คิดถึงเฮียหรือไง เฮียแม่งคิดถึงหนูฉิบหายเลยว่ะ” ชนกันต์นอนคว่ำหน้าอยู่บนที่นอน แววตาของเขาดูเลื่อนลอย ในขณะที่ริมฝีปากก็พรรณนาถึงหญิงสาวออกมาไม่หยุด “ป่านหนูจะคลอดแล้วหรือยัง ลูกของเราแข็งแรงดีรึเปล่านะ ลูกจะหน้าตาเหมือนเฮียหรือเหมือนหนูกันนะ ฮึก เสียดายจัง ที่เฮียไม่มีโอกาสได้เห็นหน้าลูกไปพร้อมกับหนู ฮึก น่าเสียดายมากเลย” ชนกันต์ปล่อยให้น้ำตาไหลอ