Anong Mga Aral Ang Matututunan Sa 'Ako Muna'?

Kaya, sa huli, ang mga aral sa likod ng 'ako muna' ay hindi lang para sa akin kundi para rin sa mga tao sa paligid ko. Ang pag-aral na ito ay nagpapalalim sa ating pakikipag-ugnayan sa mundo, nagiging mas maligaya araw-araw.

Tila parang madalas na nakakalimutan natin ang sarili natin sa mga habilin ng iba. Ang mga aral mula sa 'ako muna' ay masasabing tulad ng balikbayan box na puno ng mga bagay na dati na nating nakakalimutan. Dito sa mga tipan ng self-care, natutunan kong hindi lang ito tungkol sa relaxation kundi ang pagtanggap sa aking mga pangangailangan at hangarin. Napagtanto kong mas magiging epektibo ako sa aking mga relasyon kapag ako ay mas masaya at buo sa sarili. Kaya't sa tuwing nakakaramdam ako ng pagod o nakabigatan sa mga responsibilidad, sinasabi ko sa sarili ko, 'Teka, ako muna.' Masarap sa pakiramdam na maiwasan ang pagkakaroon ng burnout sa pamamagitan ng mga simpleng gawain tulad ng paglabas sa mga paborito kong lugar para mag-enjoy sa mga hilig ko, mula sa pagdodrawing hanggang sa panonood ng mga anime.

Ang pagbibigay-priyoridad sa sarili ay mas komplikado kaysa sa simpleng pagkuha ng pahinga; ito rin ay isang paraan ng pag-papanganak muli sa aking mga ambisyon. Dala na rin ng mga aral ng ‘ako muna,’ natutunan kong magsanay ng pasensya, hindi lang sa sarili kundi pati na rin sa mga tao sa paligid ko. Sinasabi ko na ang pagkakaroon ng self-love ay naglalabas ng mas mahusay na bersyon ng ating sarili, at sa proseso, ang mga tao sa paligid natin ay nakakaramdam din ng positibong pagbabago. Kapag masaya ka at buo sa iyong sarili, madali na lamang ang maghatid ng saya at tulong sa iba nang walang pag-aalinlangan.

Tila walang katapusang debate ang umiikot sa ideyang 'ako muna,' lalo na kung isasaalang-alang ang mga sikolohiya ng self-care at mental health. Sa mundong puno ng mga obligasyon, responsibilidad, at mga inaasahan ng lipunan, ang pag-prioritize sa sarili ay maaaring magmukhang nak selfish. Pero paano kung sabihin kong ito ang susi sa mas produktibong sarili? Naramdaman ko ito nang dumaan ako sa isang panahon ng burnout. Ang pagtanggap sa ‘ako muna’ ay hindi lang nangangahulugang pagpapabaya sa iba kundi ito rin ay isang pagbabalanse ng kalusugan at kakayahan sa pagtulong sa mga nangangailangan. Pagkatapos ng ilang linggong introspeksyon at pahinga, napagtanto kong mas nakabuti ito hindi lang sa akin kundi pati na rin sa mga tao sa paligid ko. Hindi na ako nagagalit o nagiging matamlay sa pakikisalamuha; sa halip, nagiging mas kapaki-pakinabang ako dahil sa mas magandang kalagayan ng isip at katawan.

Isa pang mahalagang aspeto ng ‘ako muna’ ay ang pagbibigay ng pagkakataon sa sarili na makahanap ng tunay na halaga at kahulugan sa buhay. Alam mo ba yung mga pagkakataon na tumatambay ka sa loob ng matagal na panahon sa harap ng salamin, tingnan ang iyong repleksyon, at magtanong, 'Ano bang gusto ko talaga?' Parang ganyan. Sa panahon ng pagninilay, nakilala ko ang mga bahagi ng aking sarili na umaasa na lumabas at makipag-ugnay sa mundo. Minsan, ang pagtanggap sa mga pangarap at ambisyon na nakatago sa ating puso ay nagsisimula sa simpleng pagkilala na may karapatan tayong mangarap para sa ating sarili, independent of what others expect from us. Kaya, malaman na masaya ka sa iyong nilikha at layunin sa buhay ay isang malaking aral na dala ng ‘ako muna.’

Sa huli, ang ‘ako muna’ ay nagbibigay-diin sa pagsasapraktika ng pasensya. Ang mundo ay nagmamadali at ang mga daliri ng lahat ng tao ay palaging abala sa paggawa ng kaya nilang gawin para sa ibang tao. Minsan, nakakalimutan na natin ang halaga ng muling pag-recharge. Nariyan lagi ang iba, pero may mga pagkakataon na kailangan mong isara ang pinto ng iyong buhay at bigyan ang iyong sarili ng espasyo upang huminga at magmuni-muni. Kaya naman, sa bawat hakbang na ginagawa ko, pinipilit kong irekord ang mga aral na natutunan ko mula sa 'ako muna.' Ang pagiging mas maalalahanin sa sarili ay hindi lamang isang pribilehiyo kundi isang responsibilidad din, at mahalaga ang bawat aral na nabuo mula rito.