Library

Tagpo

"Here's my calling card. Call me if you need something…" One night stand. Iyon ang nangyari sa pagitan nina Graciella Santiago at ng lalaking hindi niya kilala. Akala niya ay hindi na niya ito muling makikita pa pero isang buwan matapos ang una nilang tagpo, nalaman nalang niyang dinadala na niya ang anak nito. Wala naman dapat siyang balak na tawagan ang lalaki pero nang mapagdesisyunan ng kanyang ina na ipakasal siya sa isang matandang hukluban kapalit ng pera, agad niyang tinawagan ang estranghero na ama ng kanyang anak para pakasalan siya! Akala niya isang gaya lamang niya si Drake Levine Yoshida subalit isang araw natuklasan nalang niya na ang lalaking basta nalang niya niyaya ng kasal ay isa palang mayamang lalaki! At hindi lang basta mayaman kundi isang bilyonaryo at nagmamay-ari ng kumpanyang pinagtatrabahuan niya!

660 Chapters

The Billionaire’s Playmate

"Maid ako ng Billionaire fiancè ko!" Dahil sa pagpupumilit ng ama ni Tangi na mag-asawa na siya ay dumating ito sa punto na ito na mismo ang naghanap ng lalake para sa kaniya. Si Rozzean Cyron Valleje. Isang kilalang negosyante, bilyonaro at talagang maganda ang imahe nito sa kaniyang ama. Dahil wala sa isip niya ang pag-aasawa at masaya na siya sa buhay niya ay nagkaroon siya ng plano. Kailangan niyang makita ang pangit na ugali ng lalake upang mapatunayan sa kaniyang ama na mali ito. Sinabi nito na kapag napatunayan niya mismo na masama at babaero si Rozzean ay papayag na ito sa lahat ng gusto niya. Kaya't ang ginawa ni Tangi ay pumasok siya sa mansyon ni Rozzean bilang katulong, itinago niya ang totoong katauhan niya. Ngunit unang araw pa lamang niya ay nais na niyang umuwi ng bahay niya dahil sa hindi inaasahang tagpo nila!

9.9

120 Chapters

Nightly Obsession (SPG)

Warning: This Book is not suitable for young readers or sensitive minds. Some parts contains graphic sex scenes, adult languages and situations intented for mature readers only! Ilang taon niyang itinago ang anak sa kanyang ex nang lokohin at saktan siya nito. Ngunit hindi niya akalaing sa kanilang muling pagkikita ay mapapatunayan niya sa kanyang sariling hindi lamang ang anak nila ang itinago niya, itinago niya rin ang hindi mawalang pagmamahal niya dito, kahit pa sa ilang taong hindi sila nag kita ay ibang katauhan na nito ang madadatnan niya, malayong-malayo na ito sa dating buhay nito noong iwan niya. Naibalik man ang dating init ng bawat tagpo at gabi sa pagitan nila, buo pa rin anv pasya niyang huwag ipaalam dito ang tungkol sa anak na itinatago niya. Ngunit nang minsang manganib ang buhay ng kanyang anak, nawalan siya ng ibang pagpipilian kundi ang lapitan ang lalaki at humingi ng tulong dito. He gave her only one option. BE WITH HIM, BACK HOME AND TO HIS BED!

122 Chapters

THE MISTREATED WIFE

Matapos mamatay ang panganay na anak nila Cheska De Castro at Nico Enchavez. Ramdam nya na nagbago na ang pakikitungo sa kanya ng kanyang asawa. Paano kung ang matagal nya ng pinag lalaban ay sinukuan na pala sya? Hindi na ito ka-tulad ng dati kung saan maayos at nangingibabaw ang pag mamahalan nila para sa isa’t isa. Alam ni Cheska na one sided love nalang ang namamagitan sa kanilang dalawa. Ngunit pinag sisiksikan nya pa rin ang kanyang sarili at tila asong ulol na nag hahabol dahil hinihintay nyang bumalik ang nararamdaman sa kanya ng kanyang asawa. Hanggang sa gusto ng makipag divorce sa kanya nito. After 5 years, ay muling nag tagpo ang kanilang landas. The almighty Nico Enchavez is kneeling infront of her and begging her to come back in his arms. Subalit, bakit hindi makilala ni Cheska ang dati nyang asawa? At sino ang pipiliin ni Cheska? Ang lalaking matagal nya ng hinihintay na bumalik sa kanya o ang lalaking matagal ng nag hihintay sa kanya?

54 Chapters

Ms. Homophobic

Stephanie- mahiyain na may pagka nerd na student sa kanyang pinapasukan na university. Samantha- homophobic, maldita at queen bee daw kuno. anong mangyayari kung ang isang homophobic at mahiyain na may pagka nerd ay mag tagpo ng landas?

110 Chapters

Pleasure Me Uncle Wild (SPG)

BABALA: Hindi ito kwento ng tamang pag-ibig. Ito ay kwento ng tukso, init, at bawal na pagnanasa. Rated SPG – Striktong Patnubay at Gabay ng matatanda ang kailangan. May maiinit na eksena, maseselang tagpo, at wild na panunukso na hindi para sa mahihina ang loob. Kung ikaw ay inosente, konserbatibo, o madaling ma-turn on… basa sa sariling pananagutan. Pero kung handa ka sa isang kasalanang hindi mo pagsisisihan... then come closer. Uncle Wild is waiting. ******* Pleasure Me, Uncle Wild An Erotic Romance by [Zairaliyah_dezai] ******* Cheerleader. Campus darling. Girlfriend ng pinakapopular na varsity player sa unibersidad. Sa mata ng lahat, perfect na ang buhay ni Asia—hanggang sa masaksihan niyang mismo ang pagkawasak nito. Sa loob ng madilim at amoy-klorox na banyo ng gym, nakita niya ang pinakamalupit na pagtataksil—ang nobyo niyang si Jasper, nakikipagtalik sa mismong bestfriend niyang si Trista. Punit ang puso, nanginginig ang katawan... pero bago pa man siya tuluyang masiraan ng bait, isang lalaking estranghero ang biglang sumugod sa eksena. Matangkad. Mapanganib. Matipuno. At may tinig na parang kasalanan ang bawat salitang binibitawan. "Uncle Wild!" sigaw ni Jasper. Asia's breath hitched. Sa halip na galit at luha, isang mas matinding init ang gumapang sa kanyang katawan. Sino siya? Bakit ang isang titig lang niya'y parang kayang burahin ang lahat ng sakit? At bakit, sa bawat iglap, tila gusto na niyang isuko ang sarili sa lalaking masyadong bawal... pero masyadong masarap? Handa ka na bang matukso sa lalaking hindi mo dapat ginugustong mahalin? Dahil minsan, ang kasalanan… ay nagsisimula sa isang sulyap. ---

46 Chapters

Alin Ang Pinaka-Iconic Na Tagpo Sa Filipino Na Nobela?

3 Answers2025-09-11 04:40:34

Tumama sa akin ang tagpong walang pag-asa ng isang inang nawawala sa sarili sa gitna ng gulo — ang Sisa sa 'Noli Me Tangere'. Hindi simpleng eksena lang ito ng isang baliw na babae; sa bawat hakbang niya habang hinahanap ang mga anak, ramdam mo ang kabuuan ng kolonyal na karahasan: ang sistemang pumatong sa mahina at gumigiba sa pamilya. Nakikita ko ang eksenang ito hindi lamang bilang trahedya ng isang karakter, kundi bilang simbolo ng lipunang nawaring dahil sa abuso, kawalang-katarungan, at maling awtoridad. Tuwing binabasa ko ito, hindi maiwasang bumaha ang isip ko sa mga detalye — ang paghipo sa putik, ang pagtawag sa pangalan ng anak, at ang malamig na paglubog ng araw na parang inilulubog din ang pag-asa.

May malalim na sangkap ng emosyon at panlipunang komentaryo ang tagpong ito. Bilang mambabasa, hindi lang ako umiiyak para kay Sisa; umiiyak ako dahil nakikilala ko ang hindi mabilang na Sisa sa kasaysayan natin. Nakakatakot isipin na ang isang simpleng pangyayari sa nobela ay nagiging representasyon ng maraming tunay na karanasan. Kaya naman para sa akin, kapag pinag-uusapan ang pinaka-iconic sa Filipino na nobela, laging nasa isip ko ang Sisa — hindi lang dahil sa drama, kundi dahil sa paraan ng pagkukuwento ni Rizal na pinagsama ang personal at pulitikal sa paraang tumatagos pa rin hanggang ngayon.

Bakit Tumatak Ang Huling Tagpo Sa Isang Serye Sa TV?

3 Answers2025-09-11 21:27:41

Pagkatapos ng mahabang biyahe ng serye, ang huling tagpo ang tumatak sa akin dahil doon sumasapit ang lahat ng pinaghirapan ng mga karakter — parang binigay sa'yo ang huling piraso ng puzzle. Habang nanonood, nakaramdam ako ng biglaang pagbuhos ng emosyon: kaligayahan, lungkot, o minsan ay kakaibang kapanatagan. Para sa akin, hindi lang ito tungkol sa kung ano ang nangyari, kundi kung paano ito ipinakita — ang isang simpleng close-up, isang huling linya ng dialogue, o ang huni ng musika na nananatili sa tenga mo kahit patay na ang screen.

May mga pagkakataong tumatama ang huling tagpo dahil sa malakas na payoff ng character arc. Kapag nakita kong natupad o nabali ang pangarap ng bida, parang may personal na reward na ibinibigay sa akin bilang manonood. Minsan naman, ang hindi kompletong closure ang siyang nakakaantig — iniwan ako nito na nag-iisip, binubuhay ang pag-uusap sa pagitan ng mga tagahanga, at paulit-ulit kong ini-replay ang eksena para subukang unawain ang mga maliliit na palatandaan.

Hindi ko rin malilimutan kung gaano kalaki ang ginagampanang visual storytelling: kulay, framing, at ritmo ng editing. Minsan isang tahimik na frame lang ang sapat para umatras ang luha. Pagkatapos ng lahat ng iyon, ramdam ko ang koneksyon — sa kuwento, sa karakter, at sa ibang nanonood — at iyon ang dahilan kung bakit umaabot ang huling tagpo nang matagal sa akin.

Paano Pinapatingkad Ng Soundtrack Ang Isang Tagpo?

3 Answers2025-09-11 18:05:29

Nung una kong narinig ang tema habang naglalaro ng eksena, nag-iba agad ang feeling ko sa buong palabas. May mga pagkakataon na kahit payak lang ang imahinasyon sa screen, basta pumasok ang tamang nota nagiging malalim at mabigat agad ang emosyon — parang biglang nagkaroon ng kulay ang bado ng eksena. Halimbawa, sa isang malungkot na reunion scene, simpleng padron ng piano lang pero may maliit na disonance sa huli, bam — ramdam mo ang hindi nasabi na mga salita ng mga tauhan.

Madalas kong obserbahan na ang soundtrack ang gumagawa ng ‘bridge’ mula sa visual patungo sa damdamin. Kung ano ang hindi nasabi ng dialogo, sinasabi ng melodiya at harmony. Ang tempo nagdidikta kung mabilis ba ang puso mo o humpak-humpak lang ang paghinga mo; ang instrumentation (strings para sa lapit, synths para sa alien o futuristic) nagbibigay ng konteksto; at ang silence — nakaputi rin — ay ginagamit bilang kontrapuntal na elemento para mas tumagos ang nota kapag bumalik ito. May mga smart na pelikula o laro na gumagamit ng leitmotif: isang maikling motif na uulit-ulit kapag lumilitaw ang isang karakter o tema, kaya automatic na nare-recognize mo ang emosyon kahit walang exposition.

Bilang tagahanga, sobrang nasisiyahan ako kapag naglalagay ng maliit na musical hint na babalik sa huli at magpapakita ng buong larawan. Nagpapahalaga ako sa mga soundtrack na hindi lang “background” kundi aktibong kasali sa storytelling. Kapag maayos itong na-integrate, ang isang ordinaryong shot ay nagiging iconic, at madalas pa nga, ang kanta ang unang naiisip ko tuwing naaalala ko ang eksena.

Sino Ang Direktor Ng Pinakasikat Na Tagpo Sa Adaptasyon?

3 Answers2025-09-11 00:43:46

Hindi ko malilimutan ang unang pagkakataon na napanood ko ang eksenang iyon sa sinehan — tuwang-tuwa, takot, at buhos ng cheer na sabay-sabay. Para sa akin, ang pinakasikat na tagpo sa adaptasyon ng 'The Lord of the Rings' — yung kilalang moment na 'You shall not pass' — ay malinaw na pinangunahan ng direktor na si Peter Jackson. Ramdam mo ang tapang ng desisyon niya: malalapad na mga kuha, mabibigat na close-up sa mukha ni Gandalf, at ang tamang timpla ng slow motion at tunog na nagpataas ng tensiyon. Jackson talaga ang nagbigay ng cinematic scale na kailangang-kailangan para maging epiko ang sandaling iyon.

Bilang tagahanga ng lumang fantasy films, napapa-wow ako sa paraan niya ng paghabol sa detalye: ang paggalaw ng kamera, ang pagbuo ng aura sa paligid ni Gandalf, pati na yung pagbuhos ng ulan at mga pagbagsak ng bato na parang may sinadyang ritmo. Hindi niya lang pina-dramatize ang eksena; binigyan niya ito ng bigat na parang totoong pangyayari sa loob ng mundo ng Middle-earth. Siyang nag-ikot ng mga elemento — akting, set design, special effects — para maging tanda sa puso ng mga manonood.

Hindi ko rin pwedeng hindi banggitin na marami ring kamay ang tumulong, pero kung tatanungin mo kung sino ang pinaka-responsable sa pagbibigay hugis at timing ng eksena, palagi kong sinasagot na si Peter Jackson ang direktor na naglatag ng vision na iyon. Hanggang ngayon, kapag nababanggit ang eksenang iyon, agad akong napupuno ng nostalgia at excitement — tanda na epektibo ang direksyon sa pag-ukit ng isang iconic na sandali.

Ano Ang Simbolismo Sa Tagpo Ng Pahina Labing Isa Ng Nobela?

5 Answers2025-09-15 09:57:17

Alon ng tensyon ang bumalot sa akin nang binasa ko ang pahina labing isa. Napansin ko agad ang paulit-ulit na imahe ng bintana at anino: ang bintana ay parang pinto palabas sa isang mundong hindi pa handa ang bida, habang ang anino naman ay paalala ng mga bagay na sinusubukan niyang itago sa sarili. Sa unang talata ng tagpo, ang liwanag na sumisilip ay malabo at kulay abo — simbolo ng kalituhan at hindi tiyak na pag-asa.

Sa ikalawang bahagi ng eksena, ang orasan na tumitibok sa sulok ay hindi lang nagsasabi ng oras; ito ang panggigipit ng panahon na unti-unting humahatak sa mga desisyon. Para sa akin, ang pag-tick ng orasan sa pahinang iyon ay nagiging background score ng pag-aalangan ng karakter.

Panghuli, ang sulat na natagpuan sa mesa ay parang susi: hindi lamang ito impormasyon kundi representasyon ng nakaraan na paulit-ulit na sumisiklab. Nakita ko rito ang tema ng pagbabalik-tanaw — na kahit maliit na bagay sa simula ng nobela ay maaaring magbukas ng mas malalim na sugat o pag-asa. Tapos na ang pagtingin ko, may pangil ng pagka-excite at kaba na bumabalot pa rin sa akin.

Ano Ang Pinaka-Iconic Na Tagpo Ng Tagsibol Sa Mga Serye Sa TV?

2 Answers2025-09-11 10:01:55

Nakatitig ako sa isang tanawin na paulit-ulit na bumabalik sa isip ko tuwing naiisip ko ang 'tagsibol' sa telebisyon: ang malambot na paghulog ng mga talulot ng seresa habang may nagkakasuklob na musika at mabagal na pag-ikot ng kamera. Para sa akin, hindi lang ito visual motif — ito ang shorthand ng emosyon: pagtatapos, bagong simula, at minsang mapait na paalam. Nakikita ko ito sa maraming anime at drama na pinanood ko, lalo na sa mga seryeng tulad ng 'Your Lie in April' at 'Clannad' kung saan ang sakura ay hindi lang palamuti kundi karakter: pumapasok sa eksena para pukawin ang luha at pag-asa nang sabay.

Bilang mas matandang tagahanga na medyo sentimental, naiisip ko rin kung paano ginagamitan ng musika ang mga sandaling ito. Kapag kumakanta ang piano o umiigpaw ang violin habang bumabagsak ang mga talulot, parang nagiging mas malalim ang bawat titig, bawat hindi nasabi. Nakakatuwang isipin na simple lang ang elemento — bulaklak at hangin — pero kayang baguhin ang tono ng buong kuwento. Sa maraming palabas, ginagamit ang tagsibol para markahan ang turning point: ang confession na natuloy, ang pagkakaibigan na nagbagong anyo, o ang karakter na tumatawid mula sa pagluluksa papunta sa pagbangon.

Hindi ko maiiwasang dalhin ito sa personal: umaapaw ang alaala ng mga hanami na sinaluhan ko ng barkada, sabay tawa at sariling drama, at iyon ang dahilan kung bakit ganoon kasentro ang eksenang ito sa puso ko. Sa huli, ang pinaka-iconic na tagpo ng tagsibol sa mga serye sa TV para sa akin ay hindi isang eksaktong frame lang — kundi ang buong sensasyon ng sakripisyo at pag-asa na ipinapakita ng mga lumulundag na talulot ng seresa sa harap ng mga nag-uusap na mga tao. Iyon ang eksenang palaging nagpapalapit sa akin sa mga kuwento at sa mga taong nasa loob nila.

Anong Tagpo Sa Libro Ang Kadalasang Ginagawang Meme?

3 Answers2025-09-11 08:26:42

Nakakatuwang isipin na kahit mga tahimik na pahina ng nobela ay puwedeng maging viral kapag na-extract ang tamang linya. Madalas sa mga libro, ang mga tagpong nag-e-expose ng matinding emosyon — isang nakakatawang punchline, sobrang cringe na confession, o ang twist na nagpapabago ng lahat — ang nagiging meme. Halimbawa, maliit pero iconic na linya tulad ng ‘I solemnly swear that I am up to no good’ mula sa 'Harry Potter and the Philosopher's Stone' ang madaling nagagamit bilang caption sa mga kalokohan o prank posts. Ganyan din ang opening ng 'Pride and Prejudice', ‘It is a truth universally acknowledged…’, na kadalasang ginagamit sarcastically kapag may obvious na hindi totoo o may double meaning.

Personal, napapansin kong may pattern: kailangan simple at madaling i-contextualize ang linya. Kung ang isang pangungusap ay pwedeng i-apply sa modernong sitwasyon — breakup, work drama, o viral trend — agad siyang nagiging meme material. May mga deathbed o betrayal scenes na na-cut and paste din; kapag dramatic ang tone, nakakabuo ito ng exaggerated reaction memes na swak sa image macros. Minsan pati descriptive narrations na sobrang absurd o over-the-top ang nagiging meme kapag kinabitan ng funny caption.

Bukod sa linya, may mga character moments na nag-trend din: ang instant regret confession, the unsympathetic villain monologue, o ang overly specific instructions na parang life hack. Sa huli, hindi lang ang kalidad ng panulat ang mahalaga — kung gaano kabilis at gaano kadaling gamitan ng context ang linya ang nagde-decide kung magme-meme siya o hindi. Ako, hindi maiwasang tumawa kapag nakikita ko ang mga klasikong pahayag na nagiging bagong jokes sa social feeds — parang literary inside joke ng internet.

Paano I-Analisa Ang Tagpo Para Sa Isang Book Report?

3 Answers2025-09-11 01:10:56

Sumisilip ako sa eksena na para bang sinusuri ko ang isang maliit na pelikula sa loob ng nobela — ganito ako magsusuri ng tagpo para sa book report kapag seryoso ako. Una, ilagay agad ang konteksto: saan nagaganap ang tagpo, sino ang mga kasangkot, at ano ang nangyari bago ito? Mahalaga ito dahil ang kahulugan ng tagpo madalas nag-iiba depende sa sitwasyon. Sa pagbanggit ng konteksto, nagiging malinaw din sa mambabasa kung bakit mahalaga ang eksenang iyon sa kabuuan ng libro.

Pangalawa, i-zoom in ko ang mga detalye — diyalogo, kilos, paglalarawan ng lugar, tono ng manunulat. Tatanungin ko ang sarili ko: anong salita o imahe ang paulit-ulit? May simbolo ba na lumilitaw? Halimbawa, sa 'Noli Me Tangere' madalas may mga bagay na sumisimbolo sa katiwalian o pag-asa; sa 'To Kill a Mockingbird' naman, maliit na kilos ang nagpapakita ng moral na paglago. Kumuha ako ng 2–3 mahahalagang sipi mula sa tagpong iyon para suportahan ang aking interpretasyon.

Pangatlo, iugnay ko ang tagpo sa tema at karakter development. Dito ko ipinapaliwanag kung paano sinasalamin o binabago ng tagpo ang mga pangunahing tema — hustisya, pag-ibig, trahedya — at kung paano ito nakaapekto sa mga tauhan. Huwag kalimutang pag-usapan ang perspective at narrative voice: kung unreliable ang narrator, iba ang magiging pagbasa mo. Panghuli, magbigay ako ng personal reflection: bakit ito tumimo sa akin? Ano ang natutunan ng tauhan at paano nito sinabayan ang pagbabago sa kabuuan ng akda? Iyan ang nagiging heart ng report ko, isang kombinasyon ng analysis at personal na panlasa na may solidong ebidensya mula sa teksto.

Alin Ang Pinaka-Iconic Na Tagpo Ni Kagehina Sa Serye?

4 Answers2025-09-11 15:18:47

Nakakabingi ang sigaw ng crowd nung unang beses na nila tinangka at na-execute ang perfect quick sa isang opisyal na laro—hindi lang dahil sa punto, kundi dahil kitang-kita ang chemistry na nabuo mula sa puro pagtatalo at push ng magkabilang loob. Ako, bilang isang tagahanga na laging nasa edge ng upuan, talagang naipit ang dibdib ko nung sandaling tumalon si Hinata at biglang sumunod ang kamay ni Kageyama, parang tugtog na matagal nang pinagpraktisan ngunit ngayon sumabog sa totoong entablado.

Sa 'Haikyuu!!', yung transition nila mula sa magkalaban sa middle school hanggang sa partner na hindi lang umaasa sa talento kundi sa timing at instinct—iyan ang nakakapagpatingkad sa eksenang ito. Hindi lang teknikal na panalo; emosyonal din. Nakita ko ang confidence ni Hinata tumataas at ang init ng pagtitiwala ni Kageyama na unti-unting bumubukas. Para sa akin, hindi lang ito play na nag-spark ng momentum sa laro; simbolo rin ito ng kanilang pagkakaintindihan. Ang reaction shots—mga mukha ng teammates, ang rapid cuts sa audience—lalo pang nagpadramatiko.

Pagkatapos ng moment na iyon, ibang klaseng aura ang naghari: magkabilang palad na nagsasadya ng isang bagong antas ng laro. Iyon ang eksenang paulit-ulit kong pinapanood tuwing gusto kong ma-recharge bilang fan—simple pero napakalakas ng impact.

Sino Ang Mga May-Akda Na Gumagawa Ng 'Magpapa' Tagpo Sa Kanilang Mga Libro?

3 Answers2025-10-07 20:03:07

Isang hindi malilimutang tao sa mundo ng literatura ang mga awtor na talaga namang nag-uumapaw sa kanilang mga kwento. Kapag binanggit ang mga tagpo na tumutukoy sa 'magpapa,' agad na pumapasok sa isip ko si Haruki Murakami. Sa kanyang mga akda tulad ng 'Norwegian Wood,' kadalasang may mga eksena ng mga tauhan na nagpapalalim sa kanilang pag-unawa at koneksyon sa isa’t isa. Ang mga nakakaantig na diyalogo at ang mga unsaid na mga saloobin ay nagbibigay ng malalim na emosyonal na bigat sa kwento. Madalas kong maramdaman ang pakikipagsapalaran ng mga tauhan sa kanilang mga relasyon, na hungkag sa labas ngunit puno ng damdamin sa loob. Ang galing ng kanyang estilo ay tila dinuduro ang puso mo sa mga pagkakataong ‘yan.

Hindi mawawala ang pangalan ni Neil Gaiman sa listahang ito. Ang kanyang akdang 'The Ocean at the End of the Lane' ay puno ng 'magpapa' na tagpo na talagang bumabalot sa alaala at relasyon ng mga tauhan. Ang makulay na imahinasyon na pinagsama sa matinding emosyon ay nagiging dahilan upang madalas akong ma-bewitch ng kanyang mga salita. Wika pa nga niya, may mga pagkakataon sa ating buhay na ang mga alaala at tao ay bumabalik sa atin para ipakita ang mga bagay na hindi natin nasamantalang noong bata tayo. Napakamysteriyoso talaga, ngunit may kahulugan, at gusto ko ang ganitong klaseng narrative na nagbibigay ng halaga sa mga simpleng tagpo sa ating pagkatao.

Isang sikat na pangalan din si John Green, na sa kanyang nobelang 'The Fault in Our Stars' ay nagdadala ng ‘magpapa’ tagpo sa isang mapaghimagas na paraan. Ang mga pag-uusap ng kanyang mga tauhan ay puno ng ligaya at lungkot; kaya fill na fill sa damdamin. Kaya talagang kumikilos ang mga salitang ito, may mga nakakaengganyo at nakaka-damdaming eksena nga talaga siyang naiwan sa isip at puso ko. Ang mga natatanging sandaling iyon ay nagpapakita ng kung paano ang buhay ay puno ng mga hindi inaasahang pangyayari na nag-aanyong takbo sa ating mga puso palpably, kaya't talagang nakakabighani ang kanyang istilo.