Ohm Pawat เปลี่ยนสไตล์การแต่งตัวและทรงผมอย่างไรในปีนี้

ตื่นเต้นทุกครั้งเมื่อพูดถึงผลงานเพลงของโอห์ม พาวัต เพราะเขาไม่ได้เป็นแค่หน้าแฮนด์ซีนที่น่าจดจำเท่านั้น แต่ยังมีสีเสียงและการตีความเพลงที่ทำให้ OST บางชิ้นมีชีวิตมากขึ้น แม้จะไม่ได้ร้อง OST ให้เยอะเหมือนศิลปินสายเพลงโดยตรง แต่ผลงานที่เขาทำออกมาก็มักทิ้งรอยจูบทางอารมณ์ไว้ชัดเจน และมักเป็นเพลงที่ฟังแล้วรู้สึกว่าตรงกับตัวละครหรือสถานการณ์ในซีรีส์แบบเป๊ะ ๆ ในมุมหนึ่ง โอห์มมักจะรับหน้าที่ร้องเพลงประกอบที่เชื่อมโยงกับตัวละครของเขา บางเพลงเป็นซิงเกิลเต็มรูปแบบที่ปล่อยควบคู่กับการโปรโมตซีรีส์ ทำให้แฟนๆ ได้ยินทั้งเสียงและเรื่องราวจากมุมมองเดียวกัน อีกแบบหนึ่งคือการร่วมงานเป็นดูเอ็ตกับศิลปินหรือเพื่อนร่วมงานในกองถ่าย ซึ่งมักจะมีเคมีดี ความนุ่มของเสียงเขาช่วยทำให้เพลงดูอ่อนโยนขึ้นหรือมีความเป็นบัลลาดมากขึ้น ในหลายงานเขายังมีส่วนร่วมในการถ่ายทอดอารมณ์ของฉากรัก เศร้า หรือการค้นหาตัวตน ทำให้เพลงนั้นกลายเป็นตัวแทนความทรงจำสำหรับคนดู เมื่อฟังผลงานเหล่านี้เป็นครั้งแรก จะรู้สึกได้เลยว่าโอห์มเลือกเพลงที่เข้ากับโทนของเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นเพลงช้าแบบเนื้อหาโศกตรม ไปจนถึงเพลงจังหวะกลาง ๆ ที่พอจะยกอารมณ์ให้ฉากโรแมนติกหรือฉากไคลแม็กซ์ เพลงบางชิ้นยังชวนให้กลับไปดูซ้ำซีนเดิมอีกครั้งเพราะพลังของเสียงร้องและการเรียบเรียงดนตรีที่ทำหน้าที่เสริมบรรยากาศได้ดี นอกจากนี้ การที่เขาเป็นนักแสดงที่ร่วมแสดงในซีรีส์เหล่านั้นช่วยให้การส่งอารมณ์ในเพลงมีความสมจริงและเชื่อมโยงกับผู้ชมได้ง่ายขึ้น ถ้าใครอยากตามฟังผลงานของโอห์ม แนะนำให้ลองหาในแพลตฟอร์มสตรีมมิงหรือช่องทางของต้นสังกัด เพราะมักจะมีเพลงประกอบที่ปล่อยเป็นซิงเกิลหรือรวมอยู่ในอัลบั้ม OST ของซีรีส์ต่าง ๆ เสียงของเขาจริง ๆ แล้วมีเสน่ห์แบบอบอุ่นและคมชัด เหมาะกับเพลงที่ต้องการเล่าเรื่องแบบใกล้ชิด ฟังแล้วมักทำให้คิดถึงฉากสำคัญ ๆ ในซีรีส์ และนั่นแหละคือเหตุผลที่ฉันมักจะย้อนกลับไปฟังเพลงเหล่านี้บ่อย ๆ

บนหน้าจอผมเห็นออม พาวัตถ่ายทอดบท 'ปัท' ในซีรีส์ 'Bad Buddy' ออกมาอย่างละมุนแต่มีมิติชัดเจน ทำให้ตัวละครไม่ได้เป็นแค่คนอารมณ์ดีหรือขี้เล่น แต่ยังมีความอ่อนไหวและความลังเลที่ซ่อนอยู่ เบื้องหลังรอยยิ้มของปัทมีการต่อสู้ด้านความคาดหวังจากครอบครัวและความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนกับคนรอบข้าง ซึ่งฉากที่เขายืนบนดาดฟ้าแล้วพูดถึงความกลัวในการยอมรับตัวเองคือหนึ่งในช่วงที่ผมรู้สึกว่าการแสดงของออมทะลุผ่านบทบาทได้อย่างแท้จริง ในฐานะคนที่ติดตามผลงานเขามาตั้งแต่แรก มีความสุขที่เห็นการเติบโตของน้ำเสียงและการแสดงทางสายตาในบทนี้ การเคลื่อนไหวเล็กๆ ของสายตาและการเลือกนิ่งในบางช่วงทำให้ฉากเงียบกลับเต็มไปด้วยความหมาย ผมคิดว่าความพยายามในการทำให้ปัทมีทั้งความน่าเอ็นดูและความเป็นผู้ใหญ่นิดๆ คือหัวใจของการที่บทนี้ทำงานได้ และถึงแม้โทนเรื่องจะเป็นแนวโรแมนติกคอมเมดี้ แต่การแทรกฉากที่จริงจังช่วยให้บทของออมจับใจคนดูมากขึ้น ปิดท้ายด้วยความรู้สึกว่าเขาเป็นนักแสดงที่ยังมีอะไรให้ค้นหาอีกเยอะ

เราเฝ้าดูสัมภาษณ์ของ Ohm Pawat มานานพอที่จะบอกได้ว่าเขาพูดถึงเส้นทางอาชีพด้วยความเรียบง่ายแต่มีชั้นเชิง ไม่ใช่แค่เล่าถึงความสำเร็จตรงหน้า แต่ชอบย้อนถึงช่วงเวลาที่เหนื่อยและผิดพลาด ราวกับกำลังเล่าถึงเพื่อนสนิทที่ยอมเปิดเปลือกให้เห็นทั้งด้านสดใสและด้านที่ต้องเจ็บตัว การสัมภาษณ์ของเขามักเริ่มจากประสบการณ์จริง เช่น เหตุการณ์ในกองถ่ายหรือความรู้สึกหลังอ่านบทครั้งแรก แล้วค่อยกระจายไปสู่บทเรียนที่ได้เรียนรู้ ทำให้ผู้ฟังรู้สึกจับต้องได้และได้เข้าใจพัฒนาการของเขาอย่างเป็นขั้นเป็นตอน มุมที่เขามักเน้นคือการเติบโตจากงานเล็กสู่บทบาทที่ท้าทายมากขึ้น เขามักพูดถึงการเลือกงานอย่างมีเหตุผล ไม่ได้แค่รับทุกบทเพราะชื่อเสียง แต่เลือกบทที่ช่วยให้เขาเรียนรู้หรือทลายกรอบเดิม ๆ ของตัวเอง ในหลายครั้งเขายอมรับว่ามีความกลัวและความไม่แน่ใจ แต่ใช้ความขยันและการซ้อมเป็นตัวปรับ เขาชอบเล่าย่อหน้าสั้น ๆ เกี่ยวกับการเตรียมตัว เช่น อ่านบทซ้ำ ฝึกเข้าฉากกับเพื่อนนักแสดง หรือปรึกษากับผู้กำกับ ซึ่งทั้งหมดนี้ทำให้ภาพเส้นทางอาชีพของเขาดูมีเมตริกซ์ของการตัดสินใจ ไม่ใช่เรื่องบังเอิญเพียงอย่างเดียว สำเนียงการให้สัมภาษณ์ของ Ohm Pawat มีความเป็นกันเองและไม่ปรุงแต่งหนัก บ่อยครั้งจะมีมุกเล็ก ๆ หรือความอ่อนน้อมที่ทำให้คนดูหัวเราะแล้วรู้สึกอุ่น เขาเล่าถึงความสัมพันธ์กับทีมงานและความกตัญญูต่อคนรอบข้างบ่อย ๆ ซึ่งสะท้อนว่าสำหรับเขาอาชีพนี้เป็นงานที่ต้องอาศัยความร่วมมือ ไม่ใช่ความโดดเด่นคนเดียว นอกจากนี้ยังมีช่วงที่เขาพูดตรง ๆ ถึงความกดดันจากสังคมและโซเชียลมีเดีย ว่าทำให้เขาต้องเรียนรู้การตั้งขอบเขตของตัวเอง เพื่อรักษาสุขภาพจิตและความยั่งยืนในการทำงาน บทสัมภาษณ์แนวนี้ทำให้เขาดูเป็นนักแสดงที่มีความรับผิดชอบต่อทั้งงานและตัวเอง ท้ายที่สุดแล้วสิ่งที่ทำให้สัมภาษณ์ของเขาน่าฟังคือความจริงใจและความเป็นมนุษย์ เขาไม่พยายามยกตัวเองขึ้นสูงหรือปั้นภาพให้สมบูรณ์แบบ แต่เลือกพูดถึงการพัฒนาในทุกขั้นตอน ตั้งแต่การล้ม การลุก การเรียนรู้จากบทที่ไม่สำเร็จ จนถึงวันที่ได้บทที่รู้สึกว่าตรงใจ นั่นทำให้ฉันมองเส้นทางอาชีพของเขาเป็นเรื่องราวต่อเนื่องที่ยังไม่จบ และคอยลุ้นว่าทุกย่างก้าวของเขาจะนำไปสู่บทบาทใหม่ ๆ ที่น่าสนใจ ความจริงจังแบบนั้นชวนให้รู้สึกอบอุ่นและเป็นแรงบันดาลใจไปพร้อมกัน

พอจะยกตัวอย่างแบบรวม ๆ ให้ฟังได้นะครับ — ผมมองว่าโอห์ม พวัช (Ohm Pawat) วางตัวเป็นนักแสดงที่เลือกงานหลากหลาย ระหว่างละครโทรทัศน์แนววัยรุ่นกับภาพยนตร์ที่เข้าถึงอารมณ์คนดู ผลงานหลัก ๆ จะมีทั้งซีรีส์โรงเรียนและซีรีส์ดราม่าที่เน้นการเติบโตของตัวละคร รวมถึงบทในภาพยนตร์ที่เป็นงานโพรไฟล์สูง ซึ่งมักให้โอกาสเขาได้โชว์มุมอ่อนโยนและความซับซ้อนทางอารมณ์ของบทบาท จากมุมมองของคนติดตามผลงาน ผมชอบที่เขาไม่ยึดติดกับแนวเดียว งานในละครโทรทัศน์ช่วยให้คนรู้จักมากขึ้น ส่วนภาพยนตร์กลับเปิดช่องให้แสดงมิติทางการแสดงที่ลึกกว่า ทั้งสองแพลตฟอร์มทำให้เห็นการเติบโตของฝีมือในระยะเวลาไม่กี่ปี เป็นเส้นทางที่ดูตั้งใจและไม่เร่งรีบ

จากที่ติดตามผลงานและการเคลื่อนไหวของโอห์ม พวัชมานาน จะบอกว่าเขามักจะมีแฟนมีตและอีเวนต์กระจายตัวอยู่ในจังหวัดใหญ่ทั่วประเทศมากกว่าจะจำกัดอยู่แค่กรุงเทพฯ เพียงแห่งเดียว โดยปกติแล้วจังหวัดที่จะได้เห็นเขาบ่อยคือกรุงเทพฯ เป็นหัวใจหลักของงานแฟนมีต งานแถลงข่าว และกิจกรรมพิเศษต่างๆ เพราะสื่อหลักและผู้จัดรายใหญ่จำนวนมากตั้งอยู่ที่นี่ อีกทั้งถ้าพูดถึงงานคอนเสิร์ตหรือแฟนมีตระดับประเทศ เจ้าภาพมักเลือกใช้สถานที่ในกรุงเทพฯ ที่เข้าถึงง่ายสำหรับแฟนคลับจากทั่วประเทศ ในขณะเดียวกัน เหตุการณ์ทัวร์ต่างจังหวัดหรืออีเวนต์พิเศษมักพาเขาไปเยี่ยมแฟนๆ ในจังหวัดท่องเที่ยวและเมืองสำคัญของแต่ละภาค เช่น เชียงใหม่ ขอนแก่น โคราช (นครราชสีมา) และสงขลา/หาดใหญ่ เพื่อเพิ่มการเข้าถึงแฟนคลับภูมิภาค เห็นได้จากครั้งก่อนๆ ที่ศิลปินและนักแสดงไทยมักจะรวมตัวจัดแฟนมีตตามภาคเหนือ ภาคอีสาน และภาคใต้เพื่อขยายฐานแฟนคลับ งานเหล่านี้อาจมาในรูปแบบแฟนมีตที่จัดร่วมกับผู้จัดท้องถิ่น งานมอบรางวัล หรืองานมหกรรมบันเทิงและคอนเวนชันที่มีส่วนของศิลปินจากซีรีส์ ซึ่งโอห์มมักไปร่วมโปรโมตผลงานอย่างเป็นกันเอง เช่นเดียวกับการปรากฏตัวในงานโปรโมตซีรีส์อย่าง 'I Told Sunset About You' ที่ทำให้เขาเป็นที่รู้จักกว้างขึ้น ช่องทางการประกาศสถานที่และกำหนดการมักชัดเจนที่สุดผ่านเพจทางการของผู้จัดและโซเชียลมีเดียของโอห์มเอง รวมถึงแฟนเพจและกลุ่มแฟนคลับที่คอยอัปเดตข่าวสารแทบจะเรียลไทม์ จึงไม่แปลกที่คนในวงการจะเลือกกรุงเทพฯ เป็นศูนย์กลางแล้วค่อยขยับไปยังจังหวัดรองที่มีฐานแฟนแข็งแรง แต่ก็มีกรณีที่งานพิเศษหรือการร่วมงานกับแบรนด์ต่างจังหวัดจะทำให้เขามาปรากฏตัวที่จังหวัดอื่น ๆ เป็นครั้งคราว ซึ่งมิติแบบนี้ทำให้แฟนคลับท้องถิ่นมีโอกาสได้เจอกันตัวจริงโดยไม่ต้องเดินทางไกลเสมอไป ความรู้สึกต่อการที่โอห์มออกทริปลุยจังหวัดต่างๆ คือชอบมาก เพราะมันให้โอกาสแฟนๆ ท้องถิ่นได้สัมผัสโมเมนต์ใกล้ชิดโดยไม่ต้องไปถึงกรุงเทพฯ ทุกครั้ง พอเห็นตารางทัวร์หรือประกาศอีเวนต์ในจังหวัดบ้านเกิดบอกเลยว่าตื่นเต้นและรู้สึกอบอุ่น เสียงตอบรับแต่ละครั้งมักทำให้การจัดงานครั้งต่อไปมีสีสันมากขึ้น และเป็นการพิสูจน์ว่าพลังแฟนคลับไม่ได้จำกัดเพียงเมืองหลวงเท่านั้น นี่เป็นเหตุผลที่ผมตื่นเต้นทุกครั้งเมื่อมีข่าวว่าเขาจะไปเยือนจังหวัดต่างๆ — มันเหมือนการรวมตัวของคนที่รักผลงานเดียวกัน และนั่นทำให้การเดินทางของนักแสดงอย่างโอห์มมีความหมายมากกว่าการเป็นแค่การแสดงบนเวที