Revenge Of Love

'สัญญารักที่ทั้งคู่ไม่ได้ก่อมันขึ้นมา เเต่กลับต้องมาทำตามสัญญาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เเล้วเขากับเธอดันมาเป็นคู่กัดที่ชอบตีกันซะด้วยสิ' เธอเเละเขาที่เป็นดั่งคู่กัดกันต้องมาเเต่งงานกันตามสัญญาของตระกูลที่คุณปู่ของทั้งสองได้ทำสัญญากันเอาไว้เมื่อ 20 ปี ก่อน เเละเมื่อเธออายุครบ 25 ปีบริบูรณ์เมื่อไหร่ ถัดมาอีก 1 เดือน ทั้งคู่ต้องเข้าสู่ประตูวิวาห์เป็นสามีภรรยากันทันทีทำให้ต้องมาอาศัยอยู่ด้วยกันทั้งที่เจอหน้ากันทีไรเป็นต้องกัดกันทุกครั้งไป คอลิน คาร์ลอส รอซเซ่ เขาคือ หนึ่งในมาเฟียผู้ทรงอิทธิพลที่รักในการทำธุรกิจสีเทาเป็นชีวิตจิตใจ เขาเจ้าเล่ห์ เขามันไอ้คนโฉด เเละที่สำคัญเสือผู้หญิงที่สุดในกลุ่ม ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนคู่สวยมีพลังทำลายล้างสูง โดยเฉพาะผู้หญิงที่ได้สบตาคู่นั้นของเขา ทว่าใช้ไม่ได้กับเธอคนนี้ วีนัส ฟรายเดย์ ไทเพนต์เซอร์ เธอคือ ผู้หญิงที่รักในการทำขนมเบเกอรี่เป็นชีวิตจิตใจ ฟังดูเเล้วเป็นคนอ่อนโยน ทว่าต่างจากนิสัยที่เป็นอยู่ เธอมีความมั่นใจในตัวเองสูง สวย เก่ง เเสบ ซ่า สู้มาสู้กลับไม่โกง เเละที่สำคัญไม่เคยยอมใครหน้าไหน โดยเฉพาะเขา

เมื่อเธอกลับมาเพื่อทวงความจริง แต่เขากลับปิดบังมันเพื่อปกป้องเธอ กลรักจึงแปรเปลี่ยนเป็นสงคราม ที่หัวใจต้องแลกด้วยชีวิต

ความฝันของ ‘ฟางเหม่ยอี้’ คือการมีความรักสักครั้งหนึ่งในชีวิต และเมื่อวันที่ปรารถนามาถึง เจ้าชายปริศนาได้มอบดอกกุหลาบให้ 999 ดอก นั้นให้กับเธอ แต่ใครจะไปรู้ว่าคือเขากันละ ! ทว่าสำหรับ ‘เฟยหลง’ การที่ได้มองรอยยิ้มของสาวน้อยนั้นทำให้เขามีความสุขมากที่สุด แม้จะไม่ยอมรับว่าแอบชอบเธอก็ตาม แต่ทว่าลูกพี่ลูกน้องได้บอกกับเขาว่า “ถ้าอยากรู้ว่าหลงรักไหม ให้ลองกอดดูสิ !”

Vampire เจ้าเสน่ห์ : “ที่เธอพูดมาน่ะ ฉันต้องได้อยู่แล้ว แต่ที่ต้องการนะเป็น...” เขามันพวกมักมาก ถ้าได้คือต้องทั้งหมด แต่ถ้าไม่ได้...เขาก็จะกำจัดมิให้เหลือซาก! “อะไร” สุพรรณิการ์เอ่ยถามด้วยหัวใจสั่นๆ Lycan แสนเสน่หา : แน่ะ...ยายตุ้ยนุ้ยจอมตะกละกลบความเขินด้วยการทำหน้ากระฟัดกระเฟียดและประทุษร้ายเขาเสียนี่ อย่างนี้ต้องถูกลงโทษ! เจอโรมีสอดแขนรัดรอบเอวคอดกิ่วและพลิกกายกลับให้ร่างนุ่มนิ่มตกอยู่ใต้อาณัติ “ว้าย! ไม่เอานะเจโร ไม่เล่นอย่างนี้นะ” เจ้าสาว Vampire : “ให้หัวใจนำทาง รักจะพาเราผ่านเรื่องเลวร้ายทุกอย่างไปได้” พลังแห่งรักชนะทุกสิ่ง!

เมื่อความรักมันต้องพังลง 'เพราะตัวของเธอเอง' 'เธอ' ถึงต้องยอม 'เขา' อยู่ร่ำไป แต่ใครจะรู้ว่า เหตุผลที่ต้องเลิกกันนั้นมันไม่ใช่ 'เธอ' แต่มันเป็นใครอื่นที่เธอเรียกว่า 'เพื่อน...' ---------------------- แม้ภายในใจจะบอบช้ำเพียงใดกับการปฏิเสธของเขา แต่เธอก็พยายามที่จะยิ้มออกมา เรียวแขนเล็กค่อย ๆ คลายออกจากลำคอแกร่งก่อนที่เธอจะเงยหน้าขึ้นสบสายตากับดวงตาคมที่มองหน้าเธอไม่ละสายตาเช่นเดียวกัน “เวลาเหนือมีอะไรกับเฌอรีน เหนือป้องกันหรือเปล่า” เสียงเล็ก ๆ ของเธอมันทำให้เขาหงุดหงิด พระพายจับชายเสื้อยืดของตัวเองก่อนจะถอดออกอย่างอ้อยอิ่ง “กลัว? กูต่างหากที่ต้องกลัว” “พายไม่ได้ทำอะไรกับใครมาเหมือนเหนือสักหน่อย” เธอพูดเสียงเบา ๆ พร้อมกับฝ่ามือบางที่ยกขึ้นปลดตะขอบราเซียร์สีหวานออก มีผลให้หน้าอกอวบอิ่มเกินขนาดดีดเด้งออกตามแรงโน้มถ่วงทันที พรึ่บ! พระพายยกฝ่ามือขึ้นกอบกุมความอวบอิ่มนั้นไว้ในอุ้งมือเมื่อถูกสายตาคมหลุดโฟกัสมองมันอย่างลืมตัว หมับ! “อ๊ะ!”

เขาคือคนที่เคยบอกว่า ยังไงก็จะไม่มีวันแต่งงานกับฉันเด็ดขาด “ใครจะไปแต่งงานกับเธอยัยลูกเป็ดขี้เหร่...ถ้าโตขึ้นเธอทำให้ฉันแต่งกับเธอได้ฉันจะยอมกราบเธอเลย” ได้...แล้วเขาจะได้รู้ว่าสุดท้ายใครจะชนะ