คาถา มหา เสน่ห์

ริน หรือ ภวริน ฉันคือผู้หญิงขายตัว มันหน้ารังเกียจใช่ไหม หึ...ใครๆก็บอกว่าฉันมันหน้ารังเกียจ แต่ไม่เคยมีใครถามถึงเหตุผลเลยว่าทำไมฉันถึงต้องมาขายตัวแบบนี้ โลกนี้มันชั่งไม่มีความยุติธรรม "เอาเงินไปแล้วถอดเสื้อผ้ามึงออกซะ" "แต่นี่มันห้องน้ำมหาลัยนะ" "กูไม่สน" ฉันทำท่าคิดก่อนจะหยิบเงินเอามาใส่กระเป๋าแล้วถอดเสื้อผ้าออกจนหมด "จัดการมันให้กูหน่อย" พี่ซันควักท่อนเอ็นออกมาแล้วรูดขึ้นลงตรงหน้าฉัน ฉันนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าเป้าพี่ซันแล้วเอามือไปจับท่อนเอ็นของพี่ซันแล้วรูดขึ้นลงเป็นจังหวะ จากนั้นก็ใช้ปลายลิ้นแตะตรงปลายหัวเห็ดสีชมอ่อนเลียวนไปมาสามสี่รอบ ก่อนที่จะอมลงไปจนมิด "อ๊า~แบบนั้นริน...ซี๊ด~" พี่ซันรวบผมฉันขึ้น

ลู่ซิงหว่านที่ทำให้ทุกคนในโลกแห่งการบําเพ็ญเพียรต่างก็ต้องปวดหัวไปตาม ๆ กันนั้น ในขณะที่กำลังข้ามผ่านทัณฑ์สายฟ้าฟาดนั้น กลับถูกอาจารย์ตัวเองถีบลงมายังโลกมนุษย์ กลายเป็นเจ้าหญิงน้อยในท้องแม่ที่ถูกคนกดไว้ไม่ให้คลอดออกมา [ท่านแม่ ท่านแม่ แม่นมทําคลอดคนนี้เป็นคนเลว... ] [เสด็จพ่อ น้องชายของพระองค์ไม่ใช่คนดี เขาสมคบคิดกับสายลับของศัตรู คิดจะก่อกบฏและแย่งชิงบัลลังก์! ] [นี่ก็คือพี่องค์รัชทายาทผู้แสนดีเสียชีวิตตั้งแต่อายุยังน้อยเหรอ? ชาตินี้เปลี่ยนมาให้หวานหว่านปกป้องท่านแทนนะ! ] [อาจารย์ล่ะก็! ศิษย์ประสบความสําเร็จแล้วนะเจ้าคะ ในโลกแห่งการบําเพ็ญเพียรทุกคนต่างก็ปวดหัวกับศิษย์ แต่ในโลกมนุษย์นี้มีแต่คนรักคนเอ็นดูศิษย์กันทั้งนั้น] ทุกคน: เจ้าแน่ใจเหรอ?

หยางเพ่ยเพ่ย​แพทย์​ทหารจากศตวรรษ​ที่21 เธอเสียชีวิตขณะปฏิบัติหน้าที่​ แต่ที่น่าแปลกคือทำไมเธอกลับฟื้นขึ้นมาได้ แถมยังกลายมาเป็นชายาเอกของท่านอ๋องจอมโหดที่ใครๆ ต่างรู้ว่าเขามีนางในดวงใจอยู่แล้วเนี่ยสิ

ตอนที่ฉันถูกคนใช้มีดเฉือนซ้ำแล้วซ้ำเล่านั้น ก็ได้พยายามโทรหาพี่ชาย จนกระทั่งสติของฉันใกล้จะดับลง เขาถึงจะรับสาย น้ำเสียงเต็มไปด้วยความไม่พอใจ “มีอะไรอีกแล้ว?” “พี่ ช่วย......” คำพูดของฉันยังไม่ทันจบ เขาก็ขัดขึ้นทันที “ทำไมวันๆก็มีแต่เรื่องอยู่ได้? สิ้นเดือนนี้เป็นงานฉลองบรรลุนิติภาวะของเสี่ยวเยว่ ถ้าเธอไม่มา ฉันจะฆ่าเธอ!” พูดจบ เขาก็วางสายอย่างไม่ลังเล ฉันทนความเจ็บปวดไม่ไหว หลับตาลงอย่างตลอดกาล ตรงหางตายังคงมีน้ำตาไหลลงมาอยู่ พี่ไม่ต้องฆ่าฉันตายหรอก ฉันได้ตายไปแล้ว

(หลงจ่านเหยียน มู่หรงฉิงเทียน ไทเฮางามล่มเมือง ฉบับใหม่ล่าสุด) ข้ามเวลามาก็ต้องแต่งงานกับฮ่องเต้ที่ประชวรหนักหรือ? ใครจะรู้ว่าวันต่อมาหลงจ่านเหยียนจะได้เลื่อนขั้นเป็นไทเฮา แม้แต่บิดาเลวทรามมารดาชั่วร้ายยังต้องคุกเข่าโขกศีรษะ ฮ่องเต้ยังต้องโค้งกายน้อมคารวะ บอกได้คำเดียวว่า...สะใจ! เพียงแต่ สายตาคู่นั้นของท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ที่จ้องมองนางกลับดูค่อนข้างประหลาด… “เจ้าผ่านบุรุษมาแล้วกี่คน” “ครึ่งคนกระมัง ต่อมาก็สิ้นใจตายเสียแล้ว” “ตายได้ก็ดี! หากเขาไม่ตาย ไว้ข้าเจอตัวเขาเมื่อใด จะต้องตายอนาถยิ่งกว่าเดิม”

ฉู่เฉินผู้ถูกคู่หมั้นทรยศ บ้านแตกสาแหรกขาด ทั้งยังถูกทรมานให้เป็นสมุนไพรมนุษย์ตลอดสามปี ก่อนที่เขาจะตายกลับถูกฟ้าผ่าจนได้รับมรดกสืบทอดจากราชันมังกรอย่างเหนือคาด! เรียนรู้การบำเพ็ญคู่ ได้เวลาแก้แค้นกวาดล้างเมืองหลวงแล้ว! “หลิ่วชิงเหอ หลิ่วหรูเยียน ฉันกลับมาแล้ว! ความอัปยศตลอดสามปี ฉันจะให้พวกเธอชดใช้เป็นเท่าตัว!” ไม่ว่าเธอจะเป็นลูกคุณหนู ดาวมหาลัย สาวออฟฟิศ ดาวตำรวจ หรือโลลิก็ต้องคุกเข่าแทบเท้ายอมสยบฉัน!