ตํา นาน จอมยุทธ์ภูตถังซานตอนที่ 133

ฌอห์ณคือแฟนเก่าที่คบกันมานานถึงสี่ปี เขามีฐานะร่ำรวย ครอบครัวมีอิทธิพลและเขาเอาแต่ใจ ฌอห์ณอารมณ์ร้าย ไม่เคยมีสิ่งไหนที่ฌอห์ณอยากได้แล้วไม่ได้ แล้วฉันก็เป็นหนึ่งในนั้น เป็นสิ่งของที่เขาอยากได้ แล้วเขาก็ได้! ฉันเหมือนสัตว์เลี้ยงที่ถูกขังไว้ในกรงทอง เหมือนถังขยะที่ต้องคอยรองรับอารมณ์เขาทุกอย่าง “เราเลิกกันเถอะ” “กล้าพูดคำว่าเลิกงั้นเหรอ ครีมมีสิทธิ์อะไรมาบอกเลิกฌอห์ณ” “ครีมจะเลิก!” “แล้วคนที่อยู่ในท้องจะเอายังไง?” “ครีมจะเป็นคนเลี้ยงเขาเอง” “แล้วจะเอาปัญญาที่ไหนมาเลี้ยงลูกฌอห์ณ?” “คะ…ครีมเลี้ยงได้” “รู้ว่าไปไม่รอดก็อย่าอวดเก่ง กลับเข้าห้องไปเดี๋ยวนี้” “แต่ครีมทนไม่ไหว ครีมจะไม่อยู่กับฌอณห์อีกแล้ว” “ถ้าจะไปก็ไปแต่ตัว อย่าให้เห็นว่ามีอะไรติดตัวออกไปแม้แต่ชิ้นเดียว!” “ขอให้เราจบกันแค่นี้ อย่าให้ได้เจอกันอีกเลย” “เออ! เลิกก็เลิกดิ”

ใครจะคิดว่าอ๋องแม่ทัพผู้กระหายเลือดและสงครามยามคลั่งรักจะหึงหวงหนักจนแทบเสียความเป็นตัวของตัวเองเช่นนี้เพียงได้พบกับนาง..อีกครั้ง ทั้งคู่ได้รับราชโองการ "หมั้นหมาย" ซึ่งแม้ว่าท่านอ๋องจะมิได้สนพระทัย และถึงขั้นอยากหาทางเลี่ยง แต่นางกลับเป็นน้องของสหายสนิท "ฟางอี้หลง" ทำให้พระองค์รู้สึกลำบากพระทัยอยู่ไม่น้อย แต่สำหรับ "ฟางหลีม่าน" นั้น เป็นสิ่งเดียวที่นางรอคอย จนกระทั่งแอบลอบเข้ากองทัพในนาม "หมอหลี่เหยา" ท่านอ๋อง : แต่งงาน พระชายางั้นหรือ มีผู้ใดที่อยากจะเป็นพระชายาอ๋องกระหายเลือดอย่างข้ากันเล่า” ฟางหลีม่าน : “ข้าอย่างไรเล่า ข้าอยากจะเป็นพระชายท่านอ๋องเจ้าค่ะ ข้าจะรับราชโองการครั้งนี้เอง”

หวานหรือพริณตาซึ่งมีอายุเพียงสิบแปดปีเท่านั้นแต่ต้องถูกแม่เลี้ยงใจร้ายพามาตรวจพรหมจรรย์เพียงเพราะพรรณีต้องการพาเธอไปขายให้เสี่ยชัด ไอ้เสี่ยบ้ากาม มันต้องการเพียงเด็กสาววัยขบเผาะเท่านั้น พริณตาหวาดกลัวอย่างมากเพราะเคยได้ยินกิตติศัพท์ของมันมาอย่างดีว่าโรคจิตแค่ไหน "ฉันอยากได้ใบรับรองว่ามันยังบริสุทธิ์อยู่ค่ะ" พรรณีบอกคุณหมอหนุ่มที่นั่งอยู่ในห้องตรวจ เขาเงยหน้าขึ้นมองคนพูดและเด็กสาวอีกคนที่นั่งก้มหน้างุด "มันเป็นสิทธิ์ส่วนบุคคลเจ้า ตัวเขายอมไหมครับ" พฤกษ์คุณหมอหนุ่มวัยสามสิบสองพูดขึ้นอย่างสุภาพ "มันเป็นลูกฉัน มันก็ต้องยอมสิ แกยอมใช่ไหมอีหวาน" "ค่ะ ค่ะ" เธอรีบตอบ ในหัวกำลังคิดหาทางว่าจะหนีจากแม่เลี้ยงใจร้ายและไอ้เสี่ยบ้ากามนั้นได้อย่างไร "งั้นเชิญญาติคนไข้ไปรอข้างนอกก่อนนะครับ" คุณหมอหนุ่มผายมือให้นางพรรณีออกไปนอกห้องตรวจ "เออ ฉันขอคุยกับคุณหมอตามลำพังได้ไหมคะ" พริณตาพูดขึ้นเพราะเธออยากเจรจากับคุณหมอหนุ่มตรงหน้า เวลานี้คงไม่มีใครช่วยเธอได้อีกนอกจากเขาเท่านั้น พยาบาลผู้ช่วยสาวไม่แน่ใจหันไปมองหน้าคุณหมอหนุ่ม "ตามเข้ามาข้างใน" "มันไม่ใช่แม่หนู"

‘เขา’ และ ‘เธอ’ คือแฟนเก่าที่กลับมาเจอกันอีกครั้งในฐานะ เฮดว๊ากและรุ่นน้องปีหนึ่ง…

เมื่อเพื่อนเล่าให้ฟังถึงข่าวลือเกี่ยวกับคุณอาข้างบ้านว่าเขาเสื่อมสมรรถภาพทางเพศ เธอก็ได้แค่อมยิ้มและแอบเถียงอยู่ในใจ ว่าเขาไม่ใช่แบบนั้นเพราะนอกจากเขาจะไม่เป็นเหมือนข่าวที่ลือแต่มันตรงกันข้าม เพราะทุกครั้งที่อยู่บนเตียงบทรักของเขามันเร่าร้อนหนักหน่วงจนเธอแทบจะหมดแรง

ซินหยาน นักฆ่าสาวที่ทำภารกิจสุดท้ายเสร็จสิ้นแล้วโดนองค์กรสั่งเก็บ เธอตื่นขึ้นอีกครั้งในร่างของ จางซินหยาน บุตรสาวของช่างไม้ในหมู่บ้าน ฟาตง