อนิเมะ Moji

หลินอวี้เหม่ยถูกสามีชั่วรวมหัวกับน้องสาวตัวร้ายใส่ความว่ามีชู้ แล้วฆ่าตายอย่างน่าอนาถ แต่แล้วนางก็ตื่นจากฝันกลับมาในวันแต่งงานอีกครั้ง แต่เจ้าบ่าวไม่ใช่คนเดิม แถมเขายังไม่รักและเฉดหัวนางไปอีก บัดซบ!!!

หลุดมาในนิยายที่เป็นเพียงนางร้ายตัวประกอบที่มีบทเพียง 3 หน้าก็ถูกพระเอกฆ่าตาย เช่นนั้นข้าก็จะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเขาอีก แต่ว่า "ข้าจะไม่ยอมยกเลิกงานหมั้นของเราเป็นอันขาด!!” ยุ่งละสิ พระเอกปล่อยข้าไปเถอะ!!

ถูกสหายรักหักหลัง ถูกสามีหลอกใช้ สุดท้ายนางไม่เหลือแม้กระทั่งชีวิต พอได้ย้อนกลับมาเกิดใหม่ สิ่งแรกที่นางทำก็คือสลัดเจ้าขยะผู้นี้ทิ้งไปให้ไกล และพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ครอบครัวของนางรอดพ้นจากหายนะ

ชาติก่อนเวินซื่อเป็นไข่มุกบนฝ่ามือของบิดาและเหล่าพี่ชาย แต่หลังจากที่บิดาพาน้องสาวกลับมา นางก็สูญเสียความรักไปทั้งหมด อีกทั้งยังโดนพวกพี่ชายมองว่าเป็นสตรีเจ้าเล่ห์เพราะแก่งแย่งความรักกับน้องสาว พี่ใหญ่บังคับให้นางคุกเข่าต่อหน้าผู้คน พี่รองตัดมือเท้าทั้งสองข้างของนาง พี่สามทรมานนางอย่างหนัก พี่สี่ทำลายโฉมหน้าและชื่อเสียงของนาง แม้แต่บิดาก็ไล่นางออกจากบ้าน สุดท้ายเวินซื่อเสียชีวิตอย่างน่าเวทนาด้วยน้ำมือของบิดาและพี่ชาย เมื่อลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง นางเลือกที่จะละทิ้ง ขอพระราชโองการออกจากตระกูล ตัดขาดความสัมพันธ์ทางสายเลือด ใครจะรู้ว่าพวกพี่ชายกลับพากันนึกเสียใจ คุกเข่าอ้อนวอนให้นางลาสิกขา เวินซื่อส่ายหน้าอย่างเฉยชา “อมิตตาพุทธ ตระกูลเวินอันใด เวินซื่ออันใด พวกประสกจำคนผิดแล้ว”

เกิดใหม่+ความรัก+นางเอกโสด+ฉลาด+สวีท+หาเงินหลินโจวตายแล้วต่อสู้มาตลอดชีวิต ชีวิตการงานของเขารุ่งโรจน์ มั่งคั่งร่ำรวย หนุ่มโสดร่ำรวยหลังจากตายจึงได้รู้ เขาที่โสดมาตลอดชีวิต แม้แต่พิธีศพก็ไม่มีคนดำเนินการน่าขันสิ้นดีต่อมา เขาเห็นผู้หญิงคนนึงวิ่งเข้ามาในห้องคนป่วยเห็นเธอกอดร่างไร้วิญญาณร้องห่มร้องไห้แทบขาดใจมองเห็นเธอจัดการแต่งหน้าให้เขาเอง จัดพิธีศพให้แล้วยังพกของขวัญที่เขาให้โดยไม่ได้ตั้งใจมา กระโดดแม่น้ำในวินาทีนั้น หลินโจวถึงได้รู้ที่แท้ก็มีคนคนนึงที่พยายามรักเค้ามาตลอด...กลับมาเกิดอีกครั้ง มองเห็นเธอนั่งอยู่ข้างตัวเอง เพื่อนข้างโต๊ะที่ทั้งขี้ขลาดและน่ารักหลิวโจวยิ้มออกมา"สู่เนี่ยนชู สวัสดี ฉันชื่อหลินโจว ว่าที่คนรัก...ในอนาคตของเธอมาแล้ว"

เมื่อเธอดันเผลอไปมีเซ็กซ์กับคุณหมอหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาโดยหารู้ไม่ว่า…นั่นน่ะ คือ หมอประจำตระกูลของครอบครัว “ทำไมไม่เก่งเหมือนคืนนั้นที่ขย่มฉันหน่อยล่ะ” “คะ…คืนนั้นฉันไม่ได้ตั้งใจ” “แต่คืนนี้…ฉันตั้งใจ”