ศึกชิงบัลลังก์เทพเจ้าคือแนววรรณกรรมอะไร

ชื่อเรื่อง 'จอมนางคู่บัลลังก์' เป็นหนึ่งในชื่อนิยายที่คุ้นหูในวงการวังหลัง-พีเรียดที่คนไทยพูดถึงกันบ่อย ๆ และความจริงเรื่องผู้แต่งมักจะไม่ชัดเจนในแหล่งข้อมูลที่หมุนเวียนกันไป เพราะมีทั้งฉบับแปลไม่เป็นทางการและฉบับตีพิมพ์ที่ระบุชื่อผู้แต่งต่างกันไป ฉันเลยมองว่าการอ้างชื่อผู้แต่งต้องดูจากฉบับที่คุณถืออยู่—ถ้าเป็นฉบับพิมพ์ของสำนักพิมพ์ใหญ่ก็จะมีเครดิตชัดเจน แต่ถ้าเจอในเว็บอ่านฟรี บางครั้งก็เป็นนามปากกาหรือไม่ระบุเลย แนวเรื่องของ 'จอมนางคู่บัลลังก์' โดยรวมจัดได้ใกล้เคียงกับนิยายพีเรียด/วังหลังผสมโรแมนซ์และการเมืองในราชสำนัก: เน้นปมชิงอำนาจ ความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครในวัง จังหวะดราม่า การวางแผนแก้แค้นหรือเอาตัวรอดของนางเอกที่มักฉลาดและมีไหวพริบ คล้ายกับความรู้สึกเวลาอ่าน '甄嬛传' แต่จังหวะจะผสมทวิสต์โรแมนติกและฉากการเมืองมากกว่าหรือเบากว่าแล้วแต่เวอร์ชัน ถ้าคุณอยากรู้แน่ชัด ให้ดูหน้าปกหรือคำนำของฉบับที่จับมาอ่าน เพราะตรงนั้นมักบอกชื่อผู้แต่งและสไตล์ดั้งเดิมไว้อย่างชัดเจน — แต่ถ้าพูดถึงอารมณ์โดยรวม ก็จะได้กลิ่นวังหลัง ดราม่า และความสัมพันธ์ที่สะเทือนใจในแบบพีเรียดโรแมนซ์

การมีหนังสือรวมเล่มวางอยู่บนชั้นคือความสุขแบบเรียบง่ายสำหรับฉัน เพราะมันมากกว่าการอ่าน—มันคือการเก็บความทรงจำและการสนับสนุนผู้สร้างผลงาน เมื่อมองถึง 'จอมนางคู่บัลลังก์' ถ้าชอบภาพประกอบ เลเอาต์แบบจัดเต็ม หรืออยากได้บันทึกส่วนตัว เช่น หมายเหตุของนักแปลหรือบทส่งท้ายที่มักมีเฉพาะฉบับรวมเล่ม การซื้อเล่มเป็นตัวเลือกที่คุ้มค่า อีกอย่างคือการกลับมาเปิดอ่านซ้ำโดยไม่ต้องต่อมือถือหรือหาเว็บที่บางทีอาจหายไปได้ ฉบับพิมพ์ยังมีความรู้สึกทางกายภาพที่รุ่นดิจิทัลให้ไม่ได้: กลิ่นกระดาษ น้ำหนักของปก และการได้วางเล่มไว้กับชุดหนังสือโปรดของเรา ข้อเสียที่ชัดคือราคาสูงและใช้พื้นที่เก็บ แต่ถาคุณเป็นคนชอบสะสมหรือคาดว่าจะอ่านจบและอ่านซ้ำบ่อยๆ เล่มรวมถือเป็นการลงทุนที่ให้ความพึงพอใจระยะยาว ที่สำคัญคือการสนับสนุนคนทำงานเบื้องหลังจริงๆ — ใครชอบของสวยงามและต่อยอดความสัมพันธ์กับเรื่องราว เล่มรวมมักตอบโจทย์ได้ดีที่สุด

ล่าสุดที่เห็นชื่อเธอในเครดิตของซีรีส์ใหม่นั้น ชิงชิงรับบทเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ต้องถือหน้าเข้มไว้กลางพายุชีวิต — บทนี้เป็นบทที่มีเลเยอร์เยอะจนทำให้ฉันยิ้มได้จากการดูการแสดงของเธอ สไตล์การนำเสนอของตัวละครทำให้นึกถึงความขัดแย้งในตัวละครจาก 'Euphoria' แต่เปลี่ยนมาเป็นโทนอบอุ่น-ขมเล็กน้อย: ภายนอกเธอเป็นคนอ่อนหวาน เข้ากับคนง่าย แต่ภายในมีความไม่มั่นคงกับอดีตและความลับที่ค่อย ๆ ถูกเผย ทำให้ทุกบทสนทนาและการสบตาของเธอมีน้ำหนัก ฉันชอบวิธีที่เธอใช้ภาษากายเล่าเรื่องแทนการพูดตรง ๆ — นั่นแหละคือหัวใจของบทนี้ ท้ายที่สุดบทนี้ไม่ใช่แค่บทโรแมนติกหรือบทดราม่าเพียว ๆ แต่มันเป็นตัวละครที่เดินข้ามเส้นระหว่างการเยียวยาและการล้มเหลว ซึ่งฉันคิดว่าเป็นพื้นที่ที่ชิงชิงเล่นได้ดีมาก บทแบบนี้ทำให้ผู้ชมอยากติดตามต่อ เพราะอยากรู้ว่าเธอจะเลือกทางไหน และฉันยังรู้สึกว่าบทนี้เปิดโอกาสให้เธอแสดงมิติที่หลากหลายออกมาได้อย่างเต็มที่

แฟนชิงชิงอย่างฉันมักจะเริ่มจากการตามช่องทางที่เป็นทางการก่อนเสมอ เพราะมันเร็วและเชื่อถือได้มากที่สุด ในทางปฏิบัติ ฉันจะเปิดการแจ้งเตือนของ 'Instagram' และ 'YouTube' ของชิงชิงก่อน เพราะประกาศสำคัญมักมาลงสองที่นี่ก่อน ทั้งคลิปเบื้องหลัง ไลฟ์แถลงข่าว หรือทีเซอร์สั้น ๆ ที่เข้าใจง่าย อีกช่องทางที่มักใช้สำหรับประกาศงานอีเวนต์หรือขายบัตรคือเพจหลักบน 'Facebook' และไลน์ออฟฟิเชียล ซึ่งมีรายละเอียดตั๋ว วัน เวลา และลิงก์ซื้อของอย่างเป็นทางการ เมื่ออยากได้ข้อมูลเชิงลึกเพิ่มเติม ฉันจะเช็กอีเมลข่าวสารจากแฟนคลับออฟฟิเชียลหรือเว็บไซต์ของต้นสังกัด เพราะส่วนใหญ่โพสต์ประกาศแบบละเอียด รวมถึงเงื่อนไขการเข้าร่วมกิจกรรมและข้อมูลเกี่ยวกับสินค้าลิขสิทธิ์ การเปิดบัญชีร้านค้าออนไลน์ของศิลปินหรือแจ้งยืนยันวัน-เวลาคอนเสิร์ตก็มักจะมาทางช่องทางเหล่านี้ก่อนเสมอ สุดท้ายฉันมักจะแนะนำให้เปิดการแจ้งเตือนอย่างระมัดระวังและตรวจสอบสัญลักษณ์ยืนยันตัวตน (เช่นเครื่องหมายถูก) ก่อนกดแชร์ข่าว เพื่อหลีกเลี่ยงข่าวลือและบัญชีปลอม ที่สำคัญคือสนับสนุนช่องทางที่ศิลปินใช้จริง ๆ จะได้ช่วยให้ชิงชิงมีผลงานต่อไปอย่างมั่นคง

ปี 2023 สำหรับฉันคือปีที่วงการสตรีมมิ่งระเบิดความสนใจเรื่องราวและรางวัลไปพร้อมกัน ฉันติดตามการประกาศรางวัลใหญ่ๆ เหมือนเป็นเทศกาลประจำปีที่ต้องลุ้นว่าซีรีส์ที่เรารักจะได้พื้นที่บนเวทีบ้างไหม หนึ่งในความทรงจำชัดเจนคือการที่ 'Succession' คว้ารางวัลซีรีส์ดราม่าระดับใหญ่ในเทศกาลหนึ่ง และบรรดานักแสดงกับทีมงานก็ได้รับการยกย่องอย่างท่วมท้น จังหวะการเล่าเรื่องกับการแสดงทำให้ผมรู้สึกว่าเวทีรางวัลยอมรับงานที่กล้าขีดเส้นและท้าทายผู้ชม อีกมุมที่น่าสนใจคือการที่ซีรีส์ดัดแปลงจากเกมหรือเกมแนวดราม่าอย่าง 'The Last of Us' ก็ได้รับคำเชิญให้เข้าชิงรางวัลหลายสถาบัน ทั้งในสาขาการแสดงและรางวัลเชิงเทคนิค ซึ่งสำหรับฉันมันเป็นการยืนยันว่าเนื้อเรื่องเกมถูกพัฒนาให้มีมิติบนจอได้อย่างจริงจัง นอกจากนั้นยังมีผลงานแนวคอมเมดี้-ดราม่าที่ใช้งานสร้างสรรค์มากจนได้รับรางวัลซีรีส์ประเภทคอมเมดี้ในปีนั้นอีกเรื่องหนึ่งคือ 'The Bear' ที่ฉันคิดว่าสะท้อนความรักและความบ้าคลั่งในการทำอาหารได้อย่างเข้มข้น จบแล้วยังคงคิดถึงฉากเล็กๆ หลายฉากอยู่

แฟนรุ่นเก่าพูดถึงการรีเมค 'เทพเจ้า สมุทร' กันบ่อย ๆ จนกลายเป็นเรื่องเล่าในวงการทีวีไทยเลยทีเดียว; ฉันเองเคยติดตามหลายเวอร์ชันและรู้สึกว่าทุกยุคมีรสชาติของมัน เวอร์ชันแรกที่คนมักเอ่ยถึงคือฉบับละครโทรทัศน์สมัยเก่า ซึ่งทำให้ตำนานนี้เข้าถึงคนดูวงกว้างด้วยการตัดองค์ประกอบบางอย่างให้ง่ายขึ้น แต่ก็รักษาแก่นเรื่องไว้ได้ดี ยุคต่อมาเป็นเวอร์ชันรีเมคในช่วงปลายศตวรรษที่แล้วที่เน้นดราม่าและความสัมพันธ์ตัวละคร ทำให้บางฉากถูกขยายจนกลายเป็นไฮไลท์ของซีรีส์ ล่าสุดมีการปรับเป็นมินิซีรีส์ความยาวสั้นที่ฉันดูแล้วชอบตรงการนำเทคโนโลยีสมัยใหม่มาใช้ประกอบฉากทะเล ทั้งเสียงและภาพทำให้ความเป็นแฟนตาซีเดิม ๆ ดูสดใหม่ คนทำงานเบื้องหลังเลือกจะโฟกัสประเด็นเชิงนิเวศน์มากขึ้น ซึ่งเพิ่มมิติให้เรื่องราวโดยที่ไม่มีการทิ้งแก่นดั้งเดิมไปแบบสิ้นเชิง

กลิ่นเกลือและเสียงคลื่นที่พัดมากับลมทำให้ตาเป็นประกายทุกครั้งที่ได้เจอของจิ๋ว ๆ เกี่ยวกับเทพเจ้าทะเล ของสะสมที่ชอบมากที่สุดคือแผ่นโลหะสลักรูปนางแม่ย่านางเรือขนาดฝ่ามือที่ทำจากทองเหลืองหรือบรอนซ์เล็ก ๆ ชิ้นนี้มักมีรายละเอียดเยอะ ทั้งลวดลายเกลียวคลื่นและหน้าตานิ่งสงบ เมื่อลูบเส้นสลักจนมันเงาจะรู้สึกเหมือนได้จับความเชื่อโบราณไว้ในมือ อีกชิ้นที่มักวางอยู่คู่กันคือหุ่นเรือจิ๋วที่แกะด้วยไม้สัก ลงสีเก่า ๆ เป็นภาพจำของช่างเรือรุ่นเก่า ส่วนบันทึกภาพมือวาดของศิลปินริมชายหาดที่วาดเทพีทะเลในมุมมองสมัยใหม่ให้คอลเลกชันมีความสมดุลระหว่างโบราณกับร่วมสมัย เวลาเลือกซื้อจะชอบสัมผัสวัสดุก่อนเสมอ เพราะวัสดุเล่าเรื่องได้มากกว่าคำพูด ทั้งลายคราบทะเลบนไม้ กลิ่นจาง ๆ ของเกลือที่ยังติดในร่องไม้ หรือเสียงกริ๊งเล็ก ๆ ของกระดิ่งเทวาที่ยังดังอยู่ภายในโถงเล็ก ๆ ของร้าน นาน ๆ ครั้งก็จะติดจานกระเบื้องลายทะเลมือวาดที่ช่างทำขึ้นในชุมชนประมง ผลงานพวกนี้สะท้อนทั้งความเชื่อ ความศรัทธา และรสนิยมท้องถิ่นอย่างชัดเจน ทำให้การสะสมไม่ใช่แค่การเก็บของ แต่เป็นการเก็บเรื่องเล่าจากทะเลไว้ข้างตัวด้วย

ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้ยินชื่อชิงชิง ผมรู้สึกว่าภาพของคนที่มาจากต่างจังหวัดแล้วมุ่งสู่เมืองใหญ่ชัดเจนอยู่ในหัวเลย เส้นเรื่องแบบนี้ทำให้มองเห็นว่า ชิงชิงเกิดที่จังหวัดเล็ก ๆ ทางภาคเหนือ และต้องย้ายเข้ามาเรียนต่อที่กรุงเทพฯ กับครอบครัวเพื่อหาทางทำตามฝัน การเข้าสู่วงการของเธอเริ่มจากการเป็นนางแบบถ่ายภาพโฆษณาเล็ก ๆ ก่อน จะค่อย ๆ มีคนรู้จักมากขึ้นจนได้โอกาสไปออดิชั่นแสดงซีรีส์เรื่องย่อบนช่องยูทูบของค่ายหนึ่ง การฝึกทั้งการแสดงและการสัมภาษณ์งานความบันเทิงคือสิ่งที่ยากที่สุด แต่ก็เป็นสิ่งที่ทำให้เธอเติบโตเร็ว พอมีผลงานขึ้นจอมากขึ้น แฟนคลับก็เริ่มสนใจในสไตล์และบุคลิกของชิงชิง จนกลายเป็นชื่อที่คนพูดถึงในวงการบันเทิงในเวลาไม่นาน นี่เป็นมุมมองในฐานะคนที่ติดตามการเติบโตของศิลปินจากรากหญ้าและชอบเห็นการพัฒนาช้า ๆ แต่มั่นคง