27 Days

Now everything is changing...with everyone of us sweeping under the carpet the scars of yesterday's sins. Those scars are what kept me alive until you are all born to hear the story. The world government was powerful and taking advantage of the human colonial minds, they buried our freedom and equity. But now that we the Elites whom they educated and rose to revolts against the fingers that had fed us... What do you call it? Oh! yes they had termed it Rebellion. They did call us rebels, for seeking a small ration part of the best that nature has given to mankind. Al-sural-tu-Nas. This for mankind, tell ye that the beast you trained in the dark had turned to an angel in the day. We are filled from the pot of lies now that our bellies cannot contain what they obtain, the promises that were compromised, treaties that were breached, least they covered the black mails and lies with a blanket of Diplomacy. But now is the snatch of the gallon beer from the drunkard because now there is what when diplomacy fails.....is war. "Now we are free." Later in the future a seed germinates bearing fruits of the YESTERDAYS as she possess the abilities to time travel and set broken pieces together but this has consequences in the future of mankind. Read along

My boyfriend insists on hiking up a snow-covered mountain to see a waterfall. That very day, I fall from the peak. When I regain consciousness, I've lost my memories and broken a leg. Even my boyfriend has become my brother-in-law. Everyone turns their backs on me, but my psychologist, Quinton Scott, comforts and guides me. One day, he gets on one knee before me with a bouquet and a diamond ring in hand. He proposes as the medical personnel watch, and I weep with joy. Half a year after our marriage, I hear his friend say, "Looks like your hypnosis has gone well for the past year, Quinton. Speaking of which, you've already helped Winnie get what she wants. Why bother marrying Jennifer?" "Did you think I wanted to? I was afraid she'd suddenly regain her memories and try to hurt Winnie. It's easier for me to watch her like this." "Is it worth going to such lengths for Winnie? You cleaned up so many of her messes, and you're now using Jennifer for that…" "I'll do anything as long as Winnie is happy." Quinton stubs out his cigarette. After a long silence, he says, "Besides, I'm just borrowing Jennifer's womb. I'm putting trash to good use!"

My mother was dying. Her only wish before she passed was to see me married. For 27 days, I begged my girlfriend, Monica Teller, and she finally agreed to register for marriage with me on the 27th day. I waited at the courthouse until closing, but she never came. That same day, her childhood sweetheart, Gurney Barnes, posted their marriage certificate on social media. [Time sure flies. Three more days, and we'll have been married for a month.] It was then I finally realized that she had married her childhood sweetheart since the first day I started begging her. Not long after, an apology text from Monica buzzed on my phone. [I'm so sorry, Lincoln. Gurney's family was forcing him into marriage. I couldn't stand by and watch him get shackled to a stranger. Just give it three days. We'll file for divorce. Three days later, I'll marry you." Three days later, she showed up at the courthouse in a wedding gown, But the only thing waiting for her was my message. [Goodbye, Monica. May we never meet again.]

In the fifth year of being Mrs. Cloud, my brother-in-law passed away. My mother, stressed by the thought of my older sister spending her youth in widowhood, wanted her to have a child with the help of my husband. I refused outright, but my protests were useless. My mother brought people to block the door, and I was left to watch helplessly as my husband and my half-sister entered the bedroom together. "She's your sister. What's the harm in letting her have him?" I thought that my husband couldn't possibly do anything with my sister since she was family. I thought he would draw the line, out of decency, out of respect. However, as time passed, my heart grew cold. Only then did I realize that I was the only one who cared about this matter. While I clutched our daughter in my arms and cried in silent devastation, he was going at it with my sister.

“ถ้าคุณให้โอกาสผม รับรองเลยว่าเวลาที่เหลือคุณจะมีความสุขที่สุด” “ตกลงค่ะ 27 วันที่เหลือฉันยกให้คุณ” ********** “ก็คุณมันน่ารังเกียจ” “ผมคุยกับคุณดี ๆ แล้วนะ” “จะดีกว่านี้ถ้าคุณปล่อยให้ฉันกลับไปบ้านพัก” “ถ้าปล่อยคุณก็หนีผมไปอีก อย่าลืมสิตอนนี้ผมเป็นเจ้านายคุณนะ คุณต้องทำหน้าที่ของคุณสิ” “หน้าที่ของฉันคือบัตเลอร์” “ก็ใช่ไง บัตเลอร์บนเตียงคืองานของคุณ”

นลินญาย้อนข้ามกาลเวลาไปยังยุคสมัยสุโขทัย พบรักแท้ที่นั่น แต่เมื่อกาลเวลาท้าทายให้เธอต้องเลือกระหว่างสองยุค เธอจะเลือกทางไหน ความรักหรือความจริง แสงแดดอ่อน ๆ ส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาในห้องสมุดของมหาวิทยาลัยไทยที่เต็มไปด้วยหนังสือประวัติศาสตร์ นลินญา หญิงสาววัย 27 ปี นักศึกษาปริญญาเอกด้านโบราณคดี กำลังค้นคว้าเกี่ยวกับยุคสุโขทัยซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของงานวิจัยของเธอ นลินหลงใหลในความงดงามและความรุ่งเรืองของอาณาจักรสุโขทัย ซึ่งเป็นอาณาจักรแรกของไทย ที่รุ่งเรืองด้านศิลปะ วัฒนธรรม และการปกครอง เธอพบแผนที่โบราณที่ถูกลืมเลือนในซอกหนึ่งของห้องสมุด แผนที่นั้นมีรอยขาดและลายเส้นที่จางหายไปตามกาลเวลา นลินรู้สึกตื่นเต้นและตัดสินใจจะนำแผนที่นี้ไปศึกษาเพิ่มเติมที่บ้าน แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น…

"พอแล้วนาวิน เราจะไม่มีแรงอยู่แล้ว" "พี่ตัวหอมจัง ผมขอดมหน่อย" "นาวินนายจะหื่นตลอดเวลาไม่ได้นะ วันนี้หลายรอบแล้ว ยังไม่พออีกหรือ" "ผมยังไม่ได้พูดเลยว่าจะขอทำอีก แสดงว่าพี่อยากให้ผมทำอีกใช่ไหม" พระเอก - นาวิน หัวหน้าทีมวิศวกรออกแบบไฟแรงวัย 27 ปี รูปร่างสูง ขาว ตี๋ ใส่แว่น มีบุคลิกเป็นคนเงียบเงียบ หน้านิ่ง พูดน้อย ไม่ค่อยชอบแสดงความรู้สึก แต่ถ้าเป็นคนพิเศษของใจ เค้าจะกลายร่างเป็นเจ้าลูกหมาโกลเด้นตัวโตที่แสนจะขี้อ้อน เอาใจเก่ง และจ้องจะเลียปากเจ้านายอยู่เรื่อยไป นายเอก - ณัฐฏ์ ผู้ชายผู้จัดการฝ่ายขายมือหนึ่งของบริษัทวัย 29 ปี รูปร่างสูงโปร่ง คิ้วหน้า ตาโต ยิ้มมีเสน่ห์ พูดเก่ง อัธยาศัยดี เป็นที่รักของทุกคนที่ได้รู้จัก ได้พูดได้คุยด้วย และชีวิตที่แสนสนุกสนานของเขาต้องเปลี่ยนไป เมื่อเขาถูกโอนย้ายให้มาทำงานประกบคู่กับคุณวิศวกรหนุ่มหน้านิ่ง ที่ใครๆก็ว่าเขาคนนั้นโหด แต่เอ๊ะ..ทำไมไม่เหมือนกับสิ่งที่เขาเห็นเลย **พระเอก ที่คนอื่นเห็น = สุนัขพันธุ์บางแก้ว** **พระเอก ที่นายเอกเห็น = สุนัขพันธุ์โกลเด้น**

พระเอก : แอนโทนี่ คานิก (โทนี่) อายุ 30 ปี CEO หนุ่มของ คานิกกรุ๊ป ผู้ประสบความสำเร็จในการธุรกิจมากมาย ไม่ว่าจะเป็นโรงแรม สถานบันเทิง และคาสิโนถูกกฎหมาย เป็นที่หมายปองของบรรดาสาว ๆ คาสโนวาตัวพ่อ นิสัยขี้เล่น ยิ่งถ้าเป็นสาวสวยยิ่งเล่นได้ทั้งคืน ! นางเอก : มินตรา ชาร์ค (มิน) อายุ 27 ปี เลขาสาวสุดสวยที่ต้องมาทำหน้าที่เป็นเลขาชั่วคราวให้กับแอนโทนี่ เนื่องจากเลขาคนเก่าลาคลอด ถูกส่งตัวมาจากบริษัทแม่ที่ต่างประเทศโดยพ่อของแอนโทนี่เอง เก่ง ฉลาด จริงใจ ใครดีมาดีกลับแต่ถ้าร้ายมาร้ายกลับร้อยเท่า ภายนอกดูอ่อนหวาน แต่ภายในเร่าร้อนราวกับไฟ !

เธอคือสาวสวย มาดมั่น วัย 30 ปี ที่ปากจัดสุดๆ ส่วนเขาเป็น CEO หนุ่มหล่อ มาดแมน วัย 27 ปี ที่เธอไม่ชอบขี้หน้าเอาซะเลย เพราะเขาคอยแต่จับผิดและชอบใช้งานเธอผิดหน้าที่อยู่บ่อยๆ ยัสซันรีบขยับกายตั้งท่าลุกขึ้นอย่างหัวเสีย วิ่งตามหญิงสาวฝีเท้าหนักที่ทำเอาเขาวูบไปชั่วขณะเพราะแรงของมัน เธอมันร้ายได้ทุกสถานที่จริงๆ ขนาดอยู่ในเหตุการณ์แบบนี้ยังกล้าลงมือ ถ้าทำกันขนาดนี้ก็อย่าหวังว่าจะรอดออกไปได้ง่ายๆ “กรี๊ดดดด..” สองเท้าของเธอตะกุยอยู่ในอากาศ เพราะถูกร่างที่สูงใหญ่กว่าโอบอุ้มจากข้างหลังจนตัวลอย “ปล่อยฉันนะไอ้เลว ไอ้ระยำ แกจะต้องเสียใจที่ทำกับฉันแบบนี้” เธอยังดีดดิ้นเพื่อให้หลุดจากการโอบกอด “ใครกันแน่ที่ต้องเสียใจ กล้าถีบหน้าผมก็ต้องชดใช้ให้สาสม” จมูกโด่งเป็นสันแตะที่ขมับของหญิงสาว กระซิบที่หูขณะหิ้วเธอกลับไปที่เตียงนอน เหวี่ยงเธอลงไปบนเตียงหลังใหญ่อีกครั้ง แล้วรีบโถมกายตามไปติดๆ จัดการลงโทษตคำโปรยหลังามแบบที่ต้องการ

"บนโลกใบนี้...มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เรายังไม่เข้าใจและเรามีหน้าที่ต้องค้นหาคำตอบ เช่นเดียวกันกับทุกๆปัญหาย่อมมีทางแก้ไขเสมอแต่อาจต้องใช้เวลาในการแก้ปัญหานั้นๆ..." ฉันคิดแบบนั้นมาตลอดทุกครั้งที่ฉันเจอกับเรื่องแย่ๆหรือปัญหาที่คิดว่าไม่มีทางแก้ไข ฉันจะลองคิดหาทางออกทุกทางเพื่อให้หลุดพ้นจากปัญหานั้นๆ แต่ถ้าสุดท้ายแล้วฉันไม่อาจหาทางออกของปัญหานั้นได้ สิ่งที่ฉันจะทำก็คือ..."การปล่อยวาง แล้วก้าวต่อไป" สวัสดีค่ะ ฉันชื่อมาริสา สิริสุวรรณ อายุ 27 ปี จบจากมหาวิทยาลัยหนึ่งจากภาคเหนือด้วยเกียรตินิยมอันดับ1 สาขาบริหารธุรกิจ แต่ทำไม๊ทำไมฉันถึงไม่มีงานทำกับเขาเสียที ฉันไปสมัครงานมาทั้งหมด29ที่ ได้เข้าไปในรอบสัมภาษณ์ทุกทีแต่สุดท้ายฉันก็ไม่ได้งานสักที่ แต่ฉันจะไม่ยอมแพ้! ฉันจะต้องลุกขึ้นก้าวต่อไป! และบริษัทที่30 ที่ฉันกำลังจะไปสมัครนี้จะเป็นอย่างไร? จะได้ทำงานหรือไม่? เอาใจช่วยฉันกันด้วยนะคะ