Akala Mo Ba Hindi Masakit

READ AT YOUR OWN RISK! R18+ Nang malaman ni Lian na niloloko siya ng boyfriend niya ay hindi niya mapigilang masaktan nang sobra. Kaya naman nagtungo siya sa isang bar para uminom at maglasing. Dahil sa epekto ng alak ay nagawa niyang pumayag sa alok ng isang lalaki na one-night stand. At simula nang gabing ‘yon ay hindi niya na naalis sa isip niya ang lalaki. Hanggang sa lumipas ang ilang buwan at ipinakilala ng mama niya ang fiance nito. Ang akala niya ay magkakaroon na siya ng buo at normal na pamilya. Ngunit nang makita niya kung sino ang magiging step-brother niya ay para siyang binuhusan ng malamig na tubig. Ang lalaking naka-one night stand niya ay walang iba kundi si Arc, ang kanyang step-brother. Pilitin man nilang magpanggap na wala silang koneksyon sa isa’t isa, hindi nila mapipigil ang init na kanilang nararamdaman. Ano ang gagawin mo kapag ang lalaking naka-one night stand mo ay naging step-brother mo? Daily Update!

"Pwede bang ako naman, Blaze? Pwede bang ako naman ang piliin mo?” nagmamakaawang wika ni Jane sa harapan ni Blaze. “Don't get me wrong, nagpakasal ako sa 'yo hindi dahil kamukha mo na si Gizelle kundi para manahimik na ang mga magulang natin. Kahit pagbali-baliktarin mo man ang utak ko, si Gizelle pa rin ang mamahalin ko. Siya at siya lang. Apelyido ko lang ang gamit mo pero kahit kailan hindi mo ako magiging pagmamay-ari! ” Para kay Jane, ang pagsusuot ng maskara lamang ang tanging sagot upang tanggapin siya ng lalaking mahal niya. Ngunit kailan nga ba siya matatanggap? Hanggang saan ang kaya niyang tiisin? Hanggang saan pa ang kaya niyang gawin sa ngalan ng pag-ibig? Hanggang kailan siya magpapanggap bilang ibang tao? May patutunguhan pa rin kaya ang pagmamahal niya para kay Blaze?

Paano nga ba masasabi kung ikaw ay umiibig na? Sino nga ba ang magdidikta kung sino ang iibigin mo, ang puso mo ba o ang utak mo? Sa bida nating si Portia ay malalaman natin ang kasagutan. Ano nga ba ang mas matimbang, ang utak mo ba na nagdidikta sa puso o ang puso na tumitibok lamang sa taong magustuhan nito?

Paano kung may lumapit sa' yong napaka- gwapong pulubi, at saka tinanong kung pu- puwede ba itong makahingi ng makakain, tutulungan mo ba? Tanong na namumuo sa mga babaeng may pantasya ngunit mas inaalala pa ang katayuan ng lalaking gu- gustuhin nila. Sa sitwasyong hinantungan ni Karrie ay hindi niya manlang naisip iyon, at dali- daling tinulungan ang pulubing lumapit sa kaniya at hindi na inalala, kung ano mang klase ng tao ito. Sa Konsepto ng Chemistry, Kapag opposite charge ang dalawang electron mag a- attract sila, paano pa sa dalawang taong malaki ang pagkakaiba?

Love makes the world go round, sabi nila. Pero iba para kay Alexena dahil pinatigil nito ang isang bahagi ng buhay at pagkatao niya. Kahit na dala ang sakit ng kahapon ay pinili niyang mag-move forward at ngumiting muli upang ipagpatuloy ang buhay. Ngunit pagkatapos umalis nang walang paalam makalipas ang ilang taon ay hindi niya kailanman inakalang maglalaro ang tadhana at pagtatagpuing muli ang kanilang landas ng nag-iisang lalaki na kanyang minahal at iniwan sa nakaraan. Pero nagbago na ito, wala na ang bakas ng pagkatao ng lalaking kanyang nakasama noon. Wala na ni anino ng suyo kapag tinatapunan siya nito ng tingin at lambing sa tinig kapag kinakausap siya. Sa halip ay puro pang-iinsulto at masasakit na salita na lamang ang lumalabas sa bibig nito sa tuwing bubuka iyon. At ang nakakaloka pa ay napapansin niya na palagi na lang siya nitong pinag-iinitan at pinepersonal. Palagi ring iritado at akala mo ba ay may buwanang dalaw sa sungit. Aminado naman siyang may malaki siyang kasalanan dito. At mukhang dumating na rin ang panahon ng paniningil nito, ayaw man niya ay kailangan niyang magbayad. Ngunit sa kabila ng mga iringan nilang dalawa at hindi pagkakasundo ay hindi maikakailang ito pa rin ang nag-iisang tao na may kakayahang patibukin nang mabilis ang puso niya. Akala niya ay okay na siya, akala niya ay naka-move on na siya rito. Pero mukhang mali ang lahat ng naging paniniwala niya dahil tutol man ang isip niya sa kanyang nararamdaman ay sadya namang may pagkatraydor, suwail at balimbing ang puso niya basta pagdating na rito ang usapan. Love is sweeter the second time around, maging applicable naman kaya ang kasabihang iyon sa dalawang ito? O sa halip na maging matamis ay baka naman pait ang malasahan at maging kapalaran ng mga ito sa dulo?

Tahimik ang mansyon. Tahimik… maliban sa mahinang iyak ni Princess sa bisig ko—isang buwang gulang, walang alam, walang kasalanan. Pero siya ang unang nasaktan sa lahat ng ‘to. Siya ang naiipit sa pagitan ng dalawang taong hindi na alam kung paano magmahal nang sabay. Nakaluhod ako sa harap ni Elise. Mahigpit ang hawak ko sa laylayan ng bestida niya, parang batang takot na maiwan sa dilim. Nanginginig ang labi ko, pinipigilan ang mga luhang ayaw na sanang lumabas—pero hindi ko na kayang kontrolin. “Please, Elise…” garalgal kong pakiusap. “’Wag mo kaming iwan. Hindi ko alam kung paano palalakihin si Princess nang wala ka. Hindi ko alam kung paano mamuhay kung wala kayo…” Pero wala. Wala siyang emosyon. Wala siyang luha. Matigas ang titig niya, parang ako pa ang mali. Bitbit niya ang maleta niya—hindi lang punô ng damit, kundi punô ng lahat ng alaala namin. Lahat ng pangarap. Lahat ng ‘akala ko tayo.’ “Hindi ko ‘to pinlano, Levi,” mahina niyang sagot. “Pero kailangan kong piliin ang sarili ko. Pagod na akong umasa. Pagod na akong maging pangalawa sa trabaho mo, sa mundo mo. Hindi ko kayang maging ina habang ako mismo’y hindi buo.” Gumuho ako. Literal. Napayuko ako habang yakap ko si Princess, habang nararamdaman ko ang init ng iyak niya sa dibdib ko. Halik ako nang halik sa noo niya, para bang kaya kong takpan ng pagmamahal ang kawalan ng ina niya. “Anak mo ‘to, Elise. Anak natin…” pabulong kong daing. “Kung hindi mo na ako kayang mahalin… kahit siya na lang. Kahit siya. ‘Wag mong iwan ang anak mo…” Pero wala. Ni hindi siya lumapit. Ni hindi siya tumingin. Tumalikod siya, dala ang katahimikang mas malakas pa sa kahit anong sigaw ng pagtanggi. "Ayoko na" mahina niyang sabi at hinila ang maleta palabas ng mansion.

Hindi inaasahan ni Jessica Dela Cruz na ang isang gabing iyon ay magdadala ng malaking pagbabago sa kanyang buhay. Napilitan siyang makipagtalik sa isang misteryosong lalaki sa isang sasakyan at humingi ng bayad pagkatapos. Akala niya’y tapos na ang lahat sa gabing iyon, ngunit dalawang buwan ang lumipas, natuklasan niyang ang lalaking iyon ay walang iba kundi ang kanyang boss—isang maginoo at respetadong presidente ng kumpanya! At mas malala, nabungaang gabing iyon. Ngayon, sa pagitan ng kanilang lihim, maliliit na lambing sa araw-araw, at ang hindi mapigilang pagtukso, magagawa ba nilang harapin ang damdaming pilit na nabubuo?

Pagpasok ng unit Bigla niya kong isinandal sa pader at sinunggaban ng halik. Di ko namalayan na nasa malulusog ko ng dibdib ang kamay nya. Himas himas nya ito. Mali ito pero di ko magawang tumutol. "Igalaw mo ang mga labi mo Xam." Sabi niya ng huminto siya. "Hmm." Hindi ako marunong. Pano ba to snong gagawin ko? "Sundan mo lang ang labi ko. Gayahin mo." Sabi ni sir habang himas himas na ang dalawang dibdib ko. Hindi nagtagal nakuha ko na din ang ritmo. Naghalikan lang kami. Ipinatong ko na ang mga kamay ko sa leeg nya. Napadpad naman ang kamay nya sa pagitan ng hita ko. "Hmm. You're wet my dear secretary" "Wet for you."

Paano kung matapos ang isang masakit na pangyayari sa buhay mo ay alukin ka ng isang bilyonaryo na maging “contract mommy”? “You can return the favor by being a contract mother to my daughter,” ani ng gwapong bilyonaryo. “H-Huh?” gulantang na tugon ni Vivienne. Batid niyang hindi siya makatanggi dahil ito ang nagligtas ng kanyang buhay. “I’ll pay you 2.5 million per month, but first… divorce your husband,” aniya. Alam ni Vivienne na wala siyang kahit piso kapag iniwan ang asawa, at ni ang sariling anak ay ayaw sa kanya. “S-Sige! Bigyan mo ‘ko ng isang linggo…” sagot niya, at ngumiti ang bilyonaryo. “One week… That’s a deal,” sagot nito, tiyak na wala na siyang takas.

“Mary me, Mr. CEO.” Lakas loob niyang saad na nakapagpasinghap sa mga nakarinig. Nanatiling blangko ang mukha ni Aiden at nakatitig lang sa empleyado niyang lasing. Kung titingnan mo ay isang magaling na empleyado si Mia at kung makipag-usap ito sa Boss niya ay maayos at magalang ito pero sa mga oras na ito, ibang-iba sa nakasanayan niyang makita kay Mia. “Please, marry me, Sir!” ulit niya. Lasing na si Mia, nagpakalunod siya sa alak dahil sa ginawang panloloko sa kaniya ng ex-boyfriend niya. “Bakit ba hindi man lang kita napansin, Sir? Ang kinis-kinis ng mukha mo, ang perfect ng itsura mo. Kaya siguro nababaliw sayo ang lahat ng mga babaeng empleyado at guest dito. Iyan ba ang asset ng hotel na ito kaya marami kayong guest?” lasing niya ng saad. “Bakit, ang gwapo gwapo mo.......Sir?” "Just answer me if you’re gonna marry me, hindi ako aalis hangga’t hindi ka sumasagot.” pamimilit pa rin niya. Bahagya lang namang nakangiti si Aiden. “Yeah, sure. I will marry you.” sagot niya, halos mawalan pa ng balanse ang isang babaeng nakikinig sa kanila dahil sa narinig nilang sagot ng Boss nila. What will happen after that? Paano kung paggising mo kinabukasan ay fiancee ka na ng isang pinakamayamang batang CEO sa bansa dahil sa kalasingan mo?