Akin Kalang Iyo Ako Oliver

"Pakakasalan Kita," walang emosyong mababakas sa boses nito. Sa tono nito ay hindi nagtatanong kundi nagsasabi lang na para bang utang na loob niya pa at dapat siyang matuwa. Napatigil siya sa pag-iyak. Marahas na nag-angat siya ng tingin dito. Nababaliw na ito kung iniisip nitong papayag siya sa gusto nitong mangyari. Hindi sa lalaking bumaboy sa kanya. Mapait siyang natawa "Hinding hindi ako magpapakasal sa demonyong katulad mo!" Puno ng pagkamuhi na sigaw niya dito. Ngunit wala siyang nagawa ng kaladkarin siya nito papunta sa isang judge para magpakasal. At mas lalong wala siyang nagawa ng unti-unting nahulog ang loob niya dito at matutunan itong mahalin sa kabila ng mga nangyari.

Kartini Satyaguna–seorang ibu rumah tangga yang selalu direndahkan oleh mertuanya karna tidak bekerja, tidak seperti adik iparnya yang seorang Dokter spesialis. Namun puncak konflik ketika ia mendapati suaminya berselingkuh dengan sekretarisnya sendiri, sang suami sampai nekat ingin memadu Kartini dengan alasan Kartini tak dapat memberikan anak laki-laki. Dapur rumah tangga pun terbagi jadi 2, terdapat 2 ratu dalam rumah, persaingan sengit antara Kartini dan pelakor di rumah itu tercium menyengat. Ia bertekat akan memberikan pelakor itu pelajaran kalau kedudukan istri sah selalu di atas pelakor, bagaimana kisahnya?

"Stop staring at me like that," nakatiim ang bagang na sabi ni Jass. "Hindi ako interesado sa 'yo at alam kong pati ikaw ay ayaw rin sa kasal na ito. So why don't we make an agreement about this fucking arranged marriage?" "No sharing of bedroom, no sex, no conversation at higit sa lahat walang pakialamanan sa isa't isa. We'll only pretend like we're sweet in front of our parents kapag nandiyan sila. Pero 'pag tayong dalawa lang, parang hindi natin kilala ang isa't isa. What about that? Hmm?" Tumango ako. "T-That's a good idea." But one time, nakita niya akong may kausap sa phone. Bakit bigla siyang nagalit sa akin?

Di tahun kelima pernikahan tanpa hubungan suami istri, sebuah pesan teks tentang suamiku yang meninggalkan duniawi dan saudara perempuan angkatnya yang sedang menginap di hotel muncul. Detik berikutnya, foto pribadiku yang mengenakan pakaian seksi untuk menggoda suamiku, tetapi ditolak dengan dingin, terkirim ke grup obrolan kerja. Grup obrolan kerja itu penuh dengan sarkasme, [Awalnya, berusaha mati-matian memaksa menikah dengan Pak Jason, Pak Jason menjadi biksu untuk melindungi kepolosannya, sehingga dia harus berpisah dari kekasihnya.] [Pak Jason menahannya selama lima tahun, wajar baginya untuk kehilangan kendali atas emosinya dan kembali bersama kekasihnya.] Ayah yang sakit parah meninggal karena syok, tetapi suamiku bahkan tidak menghadiri pemakaman. Malam itu, aku berlutut di depan Ibu Jason dan mengajukan perceraian. “Awalnya, kamu bilang aku adalah jodoh Jason, pernikahan kami akan memberinya masa depan yang cerah, jadi kamu rela membayar biaya pengobatan yang sangat mahal dan menyetujui perjanjian lima tahun denganku.” “Sekarang waktunya telah tiba dan kamu harus melepaskanku.”

Pag may edad na mas masarap. Lalo na kung mayaman. Ihihiga ka sa kama hindi sa tambakan. Hindi ko alam kung saan nagsimula, nong araw na iyon biglang nagbago ang lahat. Nagkasakit si Auntie at tanging pagbabar ang naisip kong trabaho. Nag-apply ako biglang tagahugas ng pinggan pero di sapat ang pera roon para sa operasyon ni Auntie. Nagtry ako pumasok bilang crew sa jollibee, mcdo, at mang inasal hindi rin natanggap. Hanggang sa may nag-alok sa akin, na sasayaw lang daw ako. Pagtapos ng sayaw, tatabi sa mga guest at bibigyan na ako ng mga tip. Hanggang sa may nga bisitang gusto na akong ikama. Hanggang sa pag-agawan ako at mapanalunan ng isang lalaking kailanman ay di ko pa nakikita. Sa halagang 1 Million, kapalit ang katawan ko, dignidad ko, at kalayaan ko. Sapat na iyon, pampaopera kay Auntie.

“Maaari ko bang isangla muna sa iyo ang kwintas na ito kasama ng singsing ng aking mommy?” Anya ng pitong taong gulang na batang babae sa isang lalaki na nakapikit habang nakasandig ang ulo sa sandalan ng upuan sa isang waiting area ng hospital. Seryosong tumitig ang 20 years old na binata sa isang munting bata sa kan’yang harapan. “Alam ba ng mommy mo na isinasangla mo ang ang wedding ring niya?” Seryosong tanong na hindi maalis ang tingin sa mala anghel na mukha ng bata. “Ang sabi ng doctor ay kailangang maoperahan si mommy, pero wala akong pera, hindi mo naman siguro ipapaalam kahit kanino na sinangla ko ito sayo, di’ba?” Malungkot na sagot nito, bago matapang na sinalubong ng batang babae ang mga mata ng lalaki. “Paano kung kukunin ko ‘yan, paano mo ito matutubos sa akin? Hindi ako tumatanggap ng pera.” Seryosong pahayag ng lalaki. Saglit na nag-isip ang bata na wari mo’y naguluhan. “Kukunin ko ‘yan at sasagutin ko ang operasyon ng mommy mo pero sa isang kondisyon, magiging akin ka at pagtuntong mo sa tamang edad ay ikakasal ka sa akin. Kung hindi ka tutupad ay hindi ko babalik sayo ang kwintas at ang singsing ng mommy mo.” “Pumapayag po ako.” Inosenteng sagot nito. ————— Isang batang babae ang nakipagkasundo sa nag-iisang tagapagmana ng pamilyang Smith, si HARRIS SMITH. No read, no write at mangmang sa lahat ng bagay ‘yan si ZAHARIA LYNCH. Isang simpleng dalaga na sinamantala ang kainosentihan ng mga taong itinuturing niyang pamilya. Paano magkakaroon ng katuparan ang kasunduan ng dalawa kung sa apat na sulok ng kwarto umiikot ang mundo ni Zaharia?

"You may now kiss the bride" Humarap ako kay Kiel. Nakatingin ito sa akin na nandidiri. Pumikit ako ng inaakala kong hahalikan ako sa labi pero sa pisngi ito humalik. "nakuha mo ako ang pagiging Mrs. Valerian, sisiguraduhin kong hindi mo makukuha ang pagmamahal ko." He whispered. Pumikit ako ng naramdaman ko ang phisycal na sakit sa puso ko. D*MN! "Remember that Sam? Hindi mo makukuha ang pagmamahal ko cause I love someone else." dagdag nito habang nagpalakpakan na ang mga tao. Tumulo ang isang butil kong luha. "sarap pagmasdan ang luha mo. Sarap mong pagmasdan habang umiiyak." lumayo na ito sa akin pagkatapos sabihin un at nauna ng lumabas sa simbahan. Pinalis ko ang luha ko at mag isang ngumiting humarap sa mga taong masaya para sa amin. Kumikirot ang dibdib ko sa likod ng mga ngiti ko. Daig ko pa ang sinaksak pero hindi ko pinahalata. "San pupunta ang asawa mo?" inosenteng tanong isang matanda. Ngumiti ako dito at hindi na nag salita. "baka excited lang" mapanuksong sabe naman ng isa. Tumawa ako kahit na parang pinipiga ang puso ko. Ang sakit! I am Samantha Alexandria Perez or should I say Samantha Alexandria Perez Valerian and I am his UNWANTED WIFE.

“Lord pahiram ng anak ko! Please lang huwag mo muna siyang kuhain sa akin, hindi ko kakayanin. Sobrang bata pa ng aking anak! Huhuhu!” napasandal na lang ako sa wall ng hospital at humahagulgol na nananalangin. Bago pa ako makapagsalita ulit ay nakita ko ang Arnaldong iyun na nakatingin saming dalawa ni Regan, nakatayo lang din ito sa isang sulok malapit samin, yumuko siya ng makita niya akong nakatingin sa kanya. Bumitiw ako sa pagkakakapit ko kay Regan at lumapit ako papunta sa lugar kung nasan si Arnaldo, hinabol lang ako ng tingin ni Regan at hindi ko na napigilan ang aking sarili, isang malakas na sampal ang pinakawalan ko sa pisngi ni Arnaldo. Nagsusumigaw ang galit sa aking puso't isipan Nakita kong napakapit siya sa kanyang pisngi at nagatataka siyang napatingin sakin"Hay*p ka! nakapawalang hiya mo talaga. Nagpakalayo-layo na kami ni Anthony nasundan mo pa rin kami. Wala ka ng dinala sa buhay naming mag-ina kundi puro sakuna.(pinaghahampas ko ang kanyang dibdib habang patuloy ang aking pag iyak, Sobrang galit ang aking nararamdaman, hinahayaan lang naman niya ako sa kanyang ginagawa, maya-maya ay naramdaman kong niyakap na niya ako para huminahon, ) Hindi na ako nanggulo sa buhay niyong mag-asawa kagaya ng gusto mong mangyari! kaya please lang lubayan mo na kaming mag-ina. HUHUHU" bigla naman akong nanghina at tila nawalan ng lakas ng yakapin na niya ako, pakiramdam ko ay nasa maayos akong mga kamay sa piling ng bisig nito. "Naguguluhan ako! anong ibig mong sabihin?! Hindi kita maintindihan, Una kitang nakita sa bahay namin, kasama ko sa kwarto , yun na ang una at huli nating pagkikita!" sagot sakin ni Arnaldo

Napabalikwas na nagising si Clarissa. Masakit ang ulo nya.. naiiyak sa nangyari sa kanya. Dahang dahang tumayo, pinulot ang mga nakakalat nyang damit saka nagbihis. Tinitigan muna ang lalaking naka una sa pagka babae nya saka dali daling umalis bago pa magising ang lalaki.. Hindi na ako Virgin! Huhhuh... ang tanga tanga ko talaga.. ang masakit ay hindi pa nya kilala ang lalaki. Naalala pa nyang nagmamaka-awa sa lalaki na angkinin cya kagabi.. parang gusto nyang iuntong ang ulo nya sa pader. Di nga sya na rape pero nawala din ang pina kaiingatan pagkababae nya! Binigay nya ng kusa sa lalaking hindi nya kilala! Wala din pinagka iba… She has been druged last night! Anong klaseng drugs ba ang nilagay ng lalaki sa inumin nya.. bakit naging horny cya.. huhuhuh.. nakakahiya! Siya pa ang nagpupumilit sa lalaki!

Laura Nicole was married to the oldest son of the Servaño, Hiro Servaño. Pero hindi kagaya niya na excited na maging asawa ang binata ay hindi nito gusto ang kanilang kasal. Kaya naman ay nagtiis si Laura na manatili sa piling nito sa pag-asang magugustuhan din siya ng binata kalaunan. Ngunit nagkamali siya dahil makalipas ang dalawang taon ay nag-file ng divorce ang kaniyang asawa. Masakit man ay tinanggap iyon ni Laura. Pinakawalan niya ang asawa kahit na nalaman niyang buntis na siya. Makalipas ang ilang taon ay muling nagkita ang dalawa. Walang ideya si Hiro na may anak si Laura. Ngunit mariin itong tinatanggi ng dalaga na siya ang ama ng bata. Ngunit hindi mapakali si Hiro kaya minabuti niyang alamin ang katotohanan. Sa ikalawang pagkakataon na sila ay magtatagpo, magawa na kayang buksan ni Hiro ang puso para sa dating asawa? O magawa pa kayang tanggaping muli ni Laura ang binata kahit na makalipas ang ilang taon ay nasasaktan siya dahil dito?