Ayaw Mo Na

"Kahit kailan hindi ako magkakagusto sa'yo." Iyan ang mga salitang palaging bukambibig ni Louise sa tuwing aasarin siya ng kaniyang childhood best friend slash boss na si Troy. Guwapo, mayaman, mabait. Halos lahat na yata ng magagandang katangian ng isang lalaki ay nasa kaibigan niya na. Tunay ngang napakadaling sabihin sa isang tao na hindi mo siya gusto, pero napakahirap naman nitong panindigan lalo na kung araw-araw mo itong nakikita at nakakasama. Makakaya nga ba niyang panindigan ang mga salitang sinabi sa kaniyang kaibigan o kakainin niya ang kaniyang sinabi dahil sa paglaon ay hindi niya na rin mapigil ang damdaming nais kumawala sa kaniyang puso?

Szarina Kim Orpesa, Labing dalawampung taon gulang. Lumaki sa pagmamahal ng isang pamilya na isang mahirap lamang. Dahil sa kagustuhang makapagtapos ng pag aaral para makatulong sa pamilya na kumupkop sa kanya ay ginawa niya ang kanyang makakaya makapasa lamang sa scholarship ng isang exclusive school sa Manila. Akala ni Szarina kapag lumuwas s'ya ng Manila ay magiging maganda at maayos ang kanyang pag-aaral, akala lang pala niya iyon. Dahil sa isang nag ngangalang Jeran Zeus Underthesaya ang Presidente ng Pilipinas ay biglang magbabago ang kanyang kapalaran. “Pumayag ka lang sa gusto ko Szarina. Ang lupang nakasanla saiyong tiyahin ay pwede mo ng mabawi, hindi kana mag-iisip pa kung paano mo mababawi ang lupa ng mga magulang mo. Isang buwan lang ang binigay na palugit ng iyong tiyahin sa iyong ina, hindi mo mababayaran iyon sa loob lang ng isang buwan na sweldo mo bilang isang sekretarya ko. Mag-isip isip ka Szarina. Ano nga ba ang magiging desisyon ni Szarina? Tatanggapin ba ni Szarina ang inaalok ni Jeran sa kanya? o hahayaan na lang nito na may mawala pang isa sa mahal niya sa buhay? Atin pon basahin ang kwento ng dalawa sa pinamagatang Mr.President Secret Affair ni J.C.E Cleopatra.

Inosente sa unang tingin tila di makabasag pinggan ang awra ni Dorothy Sebastian. Pero kapag ito ay umpisa ng magsalita ikaw ay mauubosan ng dahilan, palusot, oh anong pigil mo wala ring kwenta. Parang bata, wala sa tamang pag-iisip, baliw, kulang sa pagmamahal, abnormal, at higit sa lahat' manyak. Yan ang laging bansag sa kanya dahil kung anong laman ng utak n'ya. Ay gagawin at gagawin n'ya ang gusto n'ya. Paano mo ba maiiwasan ang ganitong babae? Lalo na kung ikaw ay nagustohan at natipuhan n'ya? Kahit anong pigil mo para hindi kalang magkakasala. Paano kung s'ya na mismo ang gumagawa ng paraan. Kaya mo pa kayang umayaw kung ang ng gagahasa sayo' ay isang inosenteng manyak? Hanggang saan ba ang pagpipigil ni Darwin sa sarili' para hindi lang magkasala sa kanyang misyon. Kung gayong unti-unti na s'yang nakaramdam ng pag-ibig kay Dorothy.

Si Czarina Althea Cervantes ay isang corporate lawyer na masungit, maarte, at masyadong ma-pride. Siya 'yong tipo ng babae na hindi mo puwedeng maliitin at tapak-tapakan ang pagkatao. Subalit ang lahat ng mga katangian na iyon ay bigla na lang nagbago nang makilala niya ang CEO

Hanggang saan mo kayang ipaglaban ang sarili mo matapos kang lokohin ng lalaking minahal mo nang buo? Para kay Araceli Gonzalo, sapat na ang isang sagot: hanggang sa dulo. Wala siyang pakialam kahit masunog pa siya sa sariling laro, basta makaganti lang. At kung ang paraan para saktan ang ex niya ay ang makasama ang uncle nito gabi-gabi, handa siyang tumawid sa bawal.

Casada há cinco anos, Luísa jamais imaginou que o próprio marido teria coragem de pedir que ela o "compartilhasse" com outra mulher. — Ela é muito importante para mim. Quero que você aceite a existência dela. — Disse ele. E ainda completou. — Contanto que você concorde, será para sempre a Sra. Monteiro. Ninguém jamais vai abalar a sua posição. Ela o conheceu quando estava no auge da desgraça. Rodrigo se casou com ela, a mimou, a encheu de cuidados. Luísa sempre acreditou que ninguém poderia amá-la mais do que ele. Mas agora descobria que tudo não passava de uma grande piada. Rodrigo nunca pensou que a mulher que ele havia cuidado com tanto carinho teria a ousadia de pedir o divórcio. Ele não a impediu, cedeu à teimosia dela, certo de que, ao não conseguir viver sem ele, ela voltaria para implorar seu retorno. Mas Luísa, apesar de ter um nome delicado, tinha um gênio forte. Preferiu se chocar contra a vida até sangrar, do que olhar para trás. — Você não consegue ceder, nem uma vez? — Perguntou ele. Mais tarde, Luísa cedeu. E foi justamente nessa vez que desapareceu por completo do mundo dele. Depois disso, Rodrigo, que nunca havia sentido medo antes, descobriu o que era estar aterrorizado. Mais adiante, Luísa apareceu diante dele de braços dados com outro homem. — Luísa, como você pode ser tão cruel? — Com os olhos vermelhos, Rodrigo disse, a encurralando contra a porta, tomado pela loucura da saudade.

" Kapag nasa kakahuyan ka na, tumakbo ka lang. Huwag kang hihinto at higit sa lahat huwag kang lilingon." Ang nagbabadyang luha ni Estella ay tuluyan ng kumawala na sa kanyang mga mata nang bitawan ni Lucas ang mga salitang iyon. Pakiramdam niya mapupunit ang kanyang puso habang naiisip niyang hindi na niya ito makikita pa kailanman. Ito na ang huli at wala siyang magagawa. Hinaplos niya ang maamo nitong mukha. Kitang-kita niya ang lungkot at pait sa abuhin nitong mga mata.  " Ngunit paano ka?Natatakot ako sa gagawin nila sayo kapag nalaman nilang tinulungan mo akong makatakas. Ayokong mawala ka sakin, Lucas. Ayakong-" Hindi niya natapos ang sasabihin ng siniil siya ng binata ng matamis na halik. Ninamnam niya ang nitong labi. Tahimik niyang naipanalangin na hindi na matapos ang halik na iyon kahit na alam niyang impossible. " Mahal kita," anito at dinala kanyang mga kamay sa matipunong dibdib nito. Ramdam niya sa kaniyang palad ang ritmo ng pagtibok ng puso ng binata. "Makakalimutan ka man ng aking isip pero patuloy na titibok ang puso ko para sayo." " A-anong ibig mong sabihin?." Natigilan ang dalawa ng may marinig silang mga yabag mula sa di kalayuan. Umaalingawngaw di ang kanilang mga boses.   " Malapit na sila. Tumakbo ka na at iwan mo na ako dito. " " P-pero..." pagsusumamo ni Estella sa binata. " Lilituhin ko sila upang mabigyan ka ng oras na makatakas dito. Diretsuhin mo lang ang kakahuyan at igigiya ka nito sa pangpang kung nasaan naghihintay ang isang bangka. Gamitin mo iyon upang makatawid sa kabilang isla." Niyakap niya ang binata ng mahigpit  bago tuluyang tumakbo papunta sa madilim na kakahuyan. Tanging ang liwanag ng buwan ang nagpapaninag sa kanyang dinaraanan. Hindi siya tumigil kahit na narinig niya ang napagsigaw ni Lucas sa di kalayuan. 

Isang napakalaking syudad na hinati sa dalawa. Dalawang malaking pagkakaiba kung saan may malaking pader na naghahati dito upang paghiwalayin ang magkaibang lugar sa iisang syudad. City A o tinatawag bilang 'Ordinary City'. Dito matatagpuan ang ordinaryong mga tao kung saan walang krimen na nagaganap. Mga inosente ang mga naninirahan at walang kaalaman tungkol sa kaharasan. Napaka-organisado ng kanilang pamamahala. City B o tinatawag na 'Mort Ville' na ibig sabihin ay Dead City. Mga kriminal ang naninirahan at legal ang paggawa ng krimen lalo na ang pagpatay. Hindi mo malalaman ang tunay na nakapaloob dito kung hindi ka makakaranas na tumapak dito. Think first before you step your feet inside the Mort Ville. Baka pagsisihan mo lang.HINDI KA MAKAKAWALA. WALANG MAKAKATAKAS. "Ms. Zaylee Yvette Jordin. You are now part of our city, Mort Ville. Congratulations."

"You left without saying a word, Ciana. Hinanap kita, naghintay ako. Umasa akong babalikan mo 'ko dahil baka sakali na maisip mo ako," napatitig ako sa mga mata niyang kulay kayumanggi ngunit lumuluha. "Tapos ngayon babalik ka na para bang walang nangyari?" nakagat ko ang ibabang labi kasabay ng pagyuko sa kaniyang pangunguwestyon. "Sinisisi mo 'ko kasi hindi kita magawang kausapin ng maayos? Pansinin tulad nang dati?" napapikit ako ng matapos niyang sabihin iyon ay hinampas niya ang pader sa aking tabi. "You think I'm okay? Nasasaktan ako Ciana, kahit sorry man lang galing sa mismong bibig mo wala akong natanggap." Tinitigan ko siya ngunit ako mismo ang nasaktan nang umaagos na ang luha sa mga mata niya. "I'm sorry," mahinang sabi ko. "This is not the right time to do that, because I can't f-forgive you for l-leaving me." Malamig niyang sabi ngunit bakas ang hirap sa pananalita. "Mahal kita at nakalimutan kong may gusto ka nga pa lang iba," hindi ko siya makapaniwalang tinitigan dahil sa sinabi sa akin. "I'm leaving." Paalam ni Mateo tapos tumango at lumabas na ng kwarto.

Margaritha Go aka Marga isang magandang teenager na babae na nagsimulang umibig sa kanyang Uncle Thomas kapatid ng kanyang namayapang ama. Sabay na nawala ang kanyang mga magulang kaya ang Uncle na lamang niya ang nag malasakit sa kanya. Pero paano kung isang araw nasumpungan mo na lang ang sarili mo na may lihim ka ng pagtingin rito. At sa habang tumatagal ang pag tinging iyon ay mas lumalim pa ng lumalim hanggang sa ma-in-love ka na. At ang dating teenager noon na mahiyain na may lihim ay lalaking isang magandang dalaga na agresibo. Hanggang saan hahantong ang kanyang pantasya sa pinakamamahal na Uncle Thomas. Gayong nagpumilit ito na maging secretary niya sa law firm since graduate ito nang Political Science courses. Anong gagawin niya kung araw-araw at oras na silang nagkikita ng kanyang pamangkin. Masupil pa kaya ni Uncle Thomas ang kanyang sarili kung ito na mismo ang lumalapit sa kanya.