Substitute Bride For The Dying Heir

Prologue:

Masaya siyang lumakad patungo sa kinauupuan ng kaniyang kapatid na si Clare. Tomorrow would be the best day of Clare's life, and she was the first person who felt so happy about that. Finally, ikakasal na ang Ate Clare niya.

“Ate,” tawag niya sa kapatid.

Lumingon ito sa kaniya. Wala man lang siyang nakitang tuwa sa mukha ng kapatid niya. Her sister was supposed to be happy too. Noon ay pangarap lang ni Clare na maikasal, pero ngayon ay matutupad na ito.

“Clarisse,” tugon ng kaniyang kapatid.

“Ate Clare, bakit parang hindi ka masaya? You are getting married tomorrow! And guess what! It would be the wedding of the year!”

“Clarisse, I will never be h-happy about this marriage. H-Hinding-hindi,” namimiyok na wika nito.

“Ate, bakit? Lahat ng nangyayari ay parte ng mga pangarap natin noon.”

“Well, the man I am going to marry is dying and an ugly head! Sinong babae ang matutuwa roon? Perhaps, baka isumpa pa nila ang lalaking iyon at pati na ang mga magulang natin na naglagay sa akin sa sitwasyon na ito!”

“A-Ate, huwag kang maniwala sa sinasabi ng iba. Hindi sila sigurado kung ano ang mukha ni Keanne Gustav! He’s rumoured as the richest man on Earth!”

“Alam mo, katulad ka na ni Mama at Papa! You are always after wealth! And you think that money is everything!”

“A-Ate, hindi naman iyon ang gusto kong sabihin. Ang point ko ay—”

“Ilalagay ako sa alanganin ng mga magulang natin. But they can’t force me to attend the wedding, Clarisse! Hindi ako pupunta roon at ikukulong ang sarili ko sa isang kasal na hindi ko naman gusto!”

“Ate Clare!”

“Kahit ikaw ay hindi mo ako mapipilit, Clarisse! Alam ko na masaya tayo kapag pinag-uusapan natin noong mga dalagita pa tayo ang kasal, pero hindi naman pangit at mamamatay na groom ang gusto kong pakasalan!”

“Ate Clare, ano ba? Huwag mo namang dismayahin ang mga magulang natin. It’s definitely for your future. Huwag kang maniwala sa mga naririnig mo!”

“Leave, Clarisse!”

“Ate!?”

“Clarisse! Huwag mo akong sasagarin at baka kalilimutan ko na kapatid kita. Kapag sinabi kong umalis ka, umalis ka! Labas! Now!”

Unang pumatak ang mga luha niya nang marinig ang mga sigaw ng Ate niya. It was the first time that her sister shouted at her. Galit na galit ang kaniyang Ate Clare sa kaniya.

Patakbo siyang lumabas mula sa silid ng kaniyang kapatid. Tumungo siya sa kaniyang silid at doon siya humagulhol hanggang sa makatulog siya.

Kinabukasan ay maaga siyang gumising. Nag-ayos siya at tinitigan ang long dress na susuotin niya sa kasal ng kaniyang kapatid. Ngumiti siya na may pag-asa sa kaniyang puso na matutuloy ang kasal ng kapatid niya at ni Keanne Gustav.

Sinuot niya ang damit at agad siyang lumabas. Agaw-pansin ang kaguluhan na nangyayari sa baba. Mabilis siyang tumakbo pababa at natagpuan niya ang mga magulang niya na magkaharap sa kanilang kinauupuan. Bakas sa mga mukha nila ang pagkabahala.

“Mama? Papa?”

“Clarisse, kayo ng kapatid mo ang huling nag-usap kagabi, sabi ng ating maid. Now, answer my question. Nasaan ang Ate Clare mo?!”

Nanginig ang mga kamay niya. Upang maikubli ito mula sa ama niyang naghahasik ng galit ang mga mata ay inilagay niya ito sa kaniyang likod.

“P-Papa, hindi ko po alam kung nasaan ang Ate Clare.”

“Kasinungalingan! Ikaw ang siyang huli niyang kasama, Clarisse! Alam ko rin na malapit kayo sa isa’t isa ng Ate Clare mo! Kaya ay sabihin mo na sa akin kung saan siya nagtatago, kung ayaw mong malintikan ka sa akin!”

“Clarisse, Anak?! Alam mo naman siguro na ngayon ang kasal. May isang oras na lang bago magsimula ang seremonya. Sa katunayan ay nasa labas na ng mansion natin ang bridal car ng Ate Clare mo. Dapat ay naghahanda na siya! My God, Clarisse!” Ang Mama niya na hindi natakpan ng make up ang pag-aalala at pagkabahala.

“Mama, Papa, wala ho talaga akong a-alam,” aniya.

Ayaw niyang sabihin sa mga magulang niya na ayaw na ng Ate Clare niya na ituloy pa ang kasal nito sa lalaking hindi pa nito nasilayan. Nadala na rin ng mga naririnig niya sa paligid, kaya ay lubos nitong kinasusuklaman ang lalaking pakakasalan sana.

Tumunog ang cellphone ng kaniyang Papa. Sinagot ng Papa niya ang tawag at pinilit nito na pasiyahin ang tono ng pananalita.

“Hello, Keanne? Ah, o-oo naman. Handa na ang anak ko na maikasal sa iyo,” pagsisinungaling ng kaniyang Papa.

Kumunot naman ang noo niya. Alam niya na hindi na babalik pa ang Ate Clare niya. Nakapagdesisyon na ang kapatid niyang iyon at kahit siya na malapit dito ay hindi na mababago pa ang pasya ni Clare.

“Keanne, pinasusuot na sa iyong magiging asawa ang kaniyang wedding gown. I promise that you will never forget how beautiful my child is. Kahit na saan ka man mapunta ay babaunin mo itong alaala ng kasal niyo ng anak ko…Ah, sige… Paalam. See you later, my son in law.”

Huminga nang malalim ang Papa niya. Muling pinukol nito sa kaniya ang masamang titig na halos tunawin na siya sa kaniyang kinatatayuan.

“Clarisse, tatanuning kitang muli. At huwag mo akong lilihiman! If you want me to keep you as my child, then answer my question! But if you resist, I will not take a chance to think twice, and I will disown you! Nakuha mo?!”

“P-Papa,” daing niya habang lumuluha.

“Clarisse, just answer your father!”

“Mama, Papa,” parang bata na wika niya.

“Nasaan ang kapatid mo?!”

Umiling siya.

“H-Hindi ko ho alam.”

Nabingi siya nang tumama ang sampal ng kaniyang Papa sa kaniyang pisngi. Nagulat si Clarisse sa nangyari. Hindi pa niya nakita ang Papa niya na magalit nang ganito.

“P*****a! Hindi ko kailangan ng mga luha at kasinungalingan mo, Clarisse!”

“Papa, h-hindi ko alam kung nasaan ang Ate Clare. B-But if you want to know the truth, then I will tell you! Ayaw niyang maikasal sa lalaking mamamatay na at ubod pa ng pangit! K-Kahit sino naman ay hindi papayag doon!”

“That’s a lame excuse, Clarisse! And why didn’t you tell me this thing last night?! Kakuntsaba ka ng kapatid mo, ano?! Tell me!”

Piniga ng kaniyang Papa ang mga braso niya at niyugyog pa siya nito. Hindi niya masisisi ang kaniyang Papa. Inasahan nito na magiging perpekto at banayad ang takbo ng kasal na gaganapin sa mismong araw na ito.

“I-I was afraid, Papa! Ayaw ko na magalit kayo kay Ate Clare. I love her and I don’t want to see her in pain. U-Umasa rin ako na baka mapag-isipan niya nang maayos ang magiging desisyon niya. I-I thought that she would decide to marry Keanne Gustav!”

“Just a stupid thought, Clarisse! Kasalanan mo kung bakit nangyari ang bagay na ito!”

“Clarito, don’t be too hard on your daughter. Si Clare pa rin ang nag desisyon na ibitin sa hangin ang groom niya.”

“Why, Sera?! Hindi ba kagaguhan ang ginawa nitong si Clarisse?! She was silent overnight, kahit na alam niya na nag-iisip ng katarantaduhan ang magaling na si Clare!”

Yumuko siya at tinikom ang kaniyang bibig habang patuloy siyang lumuluha.

“Because of your stupidity, Clarisse, you will become the substitute bride for Keanne Gustav.”

“Papa!” gulat niyang sabi sa kaniyang Papa.

“It’s your fault why his marriage with your sister is not going to happen. Kaya ay ikaw ang umayos ng gulo na ginawa mo!”

“B-But—”