Bakit Ako

Napagkamalan si Candice na kasabwat sa pagkidnap sa 'anak' ng pinakamayamang tao sa Puerto del Cielo, si Sebastian Monte Bello. Pero hindi lang ito basta mayaman, makapangyarihan din ito, arogante antipatiko, at walang modo. Pero bakit sa halip na magalit siya dito, kabaliktaran noon ang nararamdaman niya. She was slowly falling in love with him. Paano nga ba namang hindi? Ito na yata ang pinaka-gwapo at pinaka-seksing nilalang na nakilala niya kahit na nakatalikod! Pero paano kung ang kapalit ng pagmamahal niya dito ay isang nakaambang panganib? Susugal pa ba siya?

Warning: Please be advised that this story contains TRIGGER WARNINGS, and POTENTIALLY OFFENSIVE LANGUAGE, VIOLENCE, SEXUAL HARASSMENT, SENSITIVE LANGUAGE ang MATURED THEMES, that not suitable for young audiences. _________ Akala ko ang pagkamatay ni mama at papa ang pinakamasakit na nangyari sa buhay ko hindi pa pala dahil may mas lalong masakit pa na nanaisin ko na lang ding mamatay para makasama si mama at papa. Ang hirap at sakit na dinanas ko sa poder ng tiyahin ko.Ang pagmalupet niga sa akin. Ang pagtalikod sa akin ng mga kaibigan ko noong kailangan ko sila. Ang ipagtabuyan ako ng taong mahal ko at ang pagkamuhi niya sa anak namin dahil isa akong biktima ng panggahasa. Imbis na tulungan,pinili nilang ako ay talikuran at pabayaan. Ngunit sa kabila ng lahat ng pinagdaanan ko may taong taos-pusong tumulong sa akin at inako ang lahat ng responsibilad na hindi niya dapat gawin sa akin. Ngunit ang hindi ko inasahan na ang taong tumulong pala sa akin ay siya pala yong taong sumira ng buhay ko ng buong pagkatao. Ang taong tumulong sa akin siya rin pala ang taong gumahasa sa akin. Gusto ko siyang maparusahan sa ginawa niya sa akin, ngunit sa anong paraan? Ipagkatiwala ko ba iyon sa batas o ako mismo ang gagawa? Ngunit, paano? Gayong sa puntong ito natutunan ko na siyang mahalin. Bakit sa ganitong paraan ako pinaglaruan ng tadhana? Makayanan ko bang ipakulong ang taong mahal ko? Maibigay ko pa ba ang hustisya para sa sarili ko kung ang taong iyon ay parte na ng buhay ko?

WARNING: [R18] STORY WITH EXTREMELY MATURE/EXPLICIT CONTENT Si Alvin ay bahagi ng isang mapait subalit matamis na nakaraan ni Patricia na pinilit niyang takasan. Ito ay matapos ang maraming ulit niyang nagawang ipagkaloob ang sarili sa lalaki. Para siyang gamu-gamo na naakit sa kagandahan apoy at paghahangad na palaging ipinadarama sa kaniya ng binata, sa kabila iyon ng katotohanang alam niyang pwede siyang mapaso, at ganoon nga ang nangyari. Pero sa hindi inaasahan pagkakataon ay muling nagtagpo ang landas nila kung saan kinailangan niyang sumailalim sa mismong pamamahala nito. Si Alvin bilang kaniyang amo at siya bilang sekretarya ng binata. At sa pagkakataong ito, hindi niya maunawaan kung bakit palagi ay nakikita niya ang galit sa mga mata nito tuwing tititigan niya. Pero kailangan niya ng trabaho, kailangan niya ng pera dahil kailangan niyang bawiin ang anak niya, at sa tulong ni Caleb, alam niyang magagawa niyang paghigantihan ang pamilya ni Robert, ang asawa niya na umapi sa kaniya. At hindi iyon pwedeng malaman ni Alvin.

"Marry me, Audhrey. And your problem will be solved." Kung ikaw ang nasa katayuan ni Audhrey Solace, pakakasal ka ba sa taong hindi mo kilala? Higit sa lahat.. sa isang babae? You are damn straight as a pole.. How could you give your yes to someone na kahit sa panaginip ay hindi mo naisip na makakasama mo forever? Sa kagaya mo ng kasarian?? "May boyfriend ako, for god's sake. Kahit na ano wag lang yan. Please, Miss.." Nagkibit balikat lang ang CEO ng company na pinagta trabauhan niya. "I can be your maid or even slave, but.. y-your wife??" Tila nadidiring bigkas nito sa dulo.

BOOK #2 :OLIVIA and TRISTAN STORY Akala ni Olivia ay perpekto ang relasyon nila ni Tristan, pero akala lang pala niya. Sa gitna ng kanyang kasikatan, bigla itong nagpakalat ng malaswa niyang larawan sa internet na naging dahilan ng pagbagsak ng kanyang karera sa ngalan ng pagsunod nito sa ina nito upang magpakasal sa iba. Nagpakalayo-layo siya, ngunit hinanap siya ni Tristan hanggang sa matagpuan siya nito ilang taon pagkatapos niyang mawala. --- "Olivia, pwede bang kalimutan na natin ang nangyari? Ilang taon na ang nakalipas." Tumaas ang sulok ng kaniyang labinat ngumiti. "Kalimutan? Kahit na mamatay ako, hinding-hindi kita patatawarin tandaan mo yan." Magagawa kayang palambutin muli ni Tristan ang naging batong puso ni Olivia?

Tahimik ang mansyon. Tahimik… maliban sa mahinang iyak ni Princess sa bisig ko—isang buwang gulang, walang alam, walang kasalanan. Pero siya ang unang nasaktan sa lahat ng ‘to. Siya ang naiipit sa pagitan ng dalawang taong hindi na alam kung paano magmahal nang sabay. Nakaluhod ako sa harap ni Elise. Mahigpit ang hawak ko sa laylayan ng bestida niya, parang batang takot na maiwan sa dilim. Nanginginig ang labi ko, pinipigilan ang mga luhang ayaw na sanang lumabas—pero hindi ko na kayang kontrolin. “Please, Elise…” garalgal kong pakiusap. “’Wag mo kaming iwan. Hindi ko alam kung paano palalakihin si Princess nang wala ka. Hindi ko alam kung paano mamuhay kung wala kayo…” Pero wala. Wala siyang emosyon. Wala siyang luha. Matigas ang titig niya, parang ako pa ang mali. Bitbit niya ang maleta niya—hindi lang punô ng damit, kundi punô ng lahat ng alaala namin. Lahat ng pangarap. Lahat ng ‘akala ko tayo.’ “Hindi ko ‘to pinlano, Levi,” mahina niyang sagot. “Pero kailangan kong piliin ang sarili ko. Pagod na akong umasa. Pagod na akong maging pangalawa sa trabaho mo, sa mundo mo. Hindi ko kayang maging ina habang ako mismo’y hindi buo.” Gumuho ako. Literal. Napayuko ako habang yakap ko si Princess, habang nararamdaman ko ang init ng iyak niya sa dibdib ko. Halik ako nang halik sa noo niya, para bang kaya kong takpan ng pagmamahal ang kawalan ng ina niya. “Anak mo ‘to, Elise. Anak natin…” pabulong kong daing. “Kung hindi mo na ako kayang mahalin… kahit siya na lang. Kahit siya. ‘Wag mong iwan ang anak mo…” Pero wala. Ni hindi siya lumapit. Ni hindi siya tumingin. Tumalikod siya, dala ang katahimikang mas malakas pa sa kahit anong sigaw ng pagtanggi. "Ayoko na" mahina niyang sabi at hinila ang maleta palabas ng mansion.

Ako si Eloisa Macaraeg, 19 yrs. Old.. Nag-iisang anak ng babaeng bulag na si aling sonya Lumaki akong hindi nasilayan ng aking ina ang aking naging itsura.. At Dahil sa ginahasa lamang siya ng aking ama. Nang isilang ako ng aking ina, sinikap niya akong buhayin mag-isa, sa paglalabada lamang.. Dahil matapos na magahasa ang aking ina ng lalakeng adik. Mula noon hindi na ito nagparamdam pa sa aking ina. Sinikap akong pag aralin ng aking ina. At dahil sa biniyayaan ako ng katalinuhan, nagiging iskolar ako sa mga pinasukan kung school, mula elementary hanggang sa ako'y makapag tapos ng high school.. Ngunit sa kasamaang palad ng ako'y mag kokolehiyo na.. Hindi ko na ito natapos.. Hanggang 2 yrs. Lamang ang nakayanan ko, dahil nagkasakit na ang aking ina ng malubha.. At walang mag-aalaga sa kanya. Lingid sa kaalaman ng aking ina, lumalaki akong isang napakagandang bata. Maganda rin ang hubog ng aking katawan na namana ko sa aking ina. Hindi ako kaputian, pero makinis ang aking balat. Dahil sa kapos kami sa pagkain.. Nagdalaga akong balingkinitan lamang ang aking katawan, matangkad ako at natural ang pagka curly ng hair ko. Nang ganap na ika 19 years old ko.. Nagpasya na akong pumunta ng maynila upang makapaghanap ng trabaho. At napansin ko rin naman na medyo gumanda na ang kalusugan ng aking ina. Sa pag punta ko sa maynila, nakahanap ako ng magandang trabaho, ngunit may naging kapalit.. At ito ay ang pagka durog ng aking puso.. Nang malaman ang lihim ng aking pagka tao.. May pag Asa pa kaya akong makaahon sa hirap? At maging masaya?..

Athena Ramirez Ang trabaho ay eksakto kung ano ang gusto niya. alam niyang magagawa niya ito ng maayos. Tuwang-tuwa si Athena sa pagkakataong magtrabaho hanggang sa sinabi ng babae sa ahensya na walang puntong mag-aplay dahil, ang mahalaga ngunit hindi nasabi na mga kwalipikasyon ay ang pagiging kasal, o nasa katanghaliang-gulang, at ako ay hindi. Tila, si Eros Ramazzotti ang CEO ay isang workaholic na may sakit na ang kanyang mga batang sekretarya ay umibig sa kanya at nawalan ng konsentrasyon sa kanilang trabaho. Lumalabas na ang pagiging hindi kaakit-akit ay itinuturing na isang bonus dahil hindi rin niya nais na magambala. Ngunit hindi siya ganoon kadaling sumuko. Ang trabaho ang tanging pag-asa at pagtakas niya kaya nakumbinsi ni Athena ang ahensya na ipadala siya para sa interbyu. Inalis niya ang kanyang mga pampaganda, namuhunan sa isang murang singsing sa kasal, nagsuot ng mga damit na dowdy. Para sa mabuting sukat, nagdagdag siya ng isang pares ng pangit na salamin, hinila ang kanyang buhok sa isang hindi nakakaakit na tinapay, at voila. May asawa at hindi kaakit-akit. Oo, nakuha niya ang trabaho, Oh, and guess what? Sa wakas ay naunawaan na niya kung bakit hindi makapag-concentrate ang ibang mga sekretarya sa trabahong ito. Si Eros Ramazzotti ay ang pinakamainit na CEO na nabubuhay, na ginagawang imposibleng magtrabaho para sa kanya ngunit ang kanyang desperadong krisis sa pananalapi ay naging dahilan upang lunukin niya ang anumang pagnanais na mayroon siya para sa kanya...

"Alam mo na ngayon ang sikreto ko. That's really bad, Summers." He smirked. That nerd smirked! Tawagin niyo na akong baliw pero sa oras na 'yon, he looked goddamn hot. "Hindi ko sasabihin sa iba," I blurted the words out, umaasa na mapapalagay ang loob niya at pakakawalan niya na ako. Kahit na sobrang guwapo at hot niya, he also looked dangerous. Trying to stop myself from trembling, I bit my lips. Nahuli niya ang ginawa ko at yumuko siya. Nabalot ako ng amoy ng dope na sinisigarilyo niya kanina. Tilting his head, he clicked his tongue and smiled. "Wrong move." With that, he slammed his lips against mine, knocking all the air from my lungs. Hinalikan niya ako nang walang patawad. His mouth slipped at the seam of my mouth, at nablanko ang utak ko nang maramdaman ko ang paghaplos ng dila niya sa akin. Pulling away, tiningnan niya ako nang may nakalolokong ngiti sa kanyang mukha at sinabing, "ngayon, sa 'yo na ako."

Si Xerxes Santillan III o mas kilala bilang Tres ay isang magaling na CEO sa mismong family business nila. Kilala ang kanilang kompaniya sa bansa at halos lahat sa kaniya ay perpekto. Mabait, guwapo at supportive. Maliban do'n, maganda ang kaniyang buhay, at may maganda ring singer na girlfriend. Ngunit sa kabila ng perpekto niyang buhay ay hindi pa rin niya mapapayag ang babaeng minamahal sa isang kasal. Parati na lang siyang naghihintay at sumusuporta sa mga pangarap nito. "Babe, please give me one more chance. I'll make sure na after nitong crusade performance ko sa Italy, ay magpapakasal na tayo." sabi nito sa kaniya sa ika-apat na proposal niya kay Lian. Tinakbuhan lang naman siya nito at walang sabi na umalis patungong airport. "Pero ang sabi mo, after ng concert mo sa Paris ay sasagutin mo na ako." giit niya, pero hindi niya pinaalam na galit siya at dismayado. "I'm sorry, babe. Babawi ako sa'yo after, okay?" Kung kailan nakahanda na ang lahat ay saka naman ito aalis bigla. Mahal niya ito, kaya kahit anong pilit niya, kung mahal din nito ang pangarap nito, ay wala siyang ibang magagawa kundi ang mahalin rin ang pangarap nito. Sa kaparehong araw, namamalayan na lang ni Travis na kasal na siya at nagising sa isang kama na may kayakapan na ibang babae at walang saplot. Ano kaya ang magiging love story ni Travis, gayo'ng nagtaksil na siya sa kaniyang nobya?