Bbc Owned Sissy

Ms. Melody—isang maganda, palaayos sa sarili, mayaman at isang ‘CEO’ ng malaking kumpanya. May boyfriend ito na nagngangalang Grabriel, ang lalaking pumunta ng US upang doon ipagpatuloy ang trabaho nito. Ngunit isang araw, gumuho ang mundo ni Melody; sapagkat nalaman n’yang may ibang babaeng iniibig si Grabiel sa US. Kasabay ng araw na ’yon ang pagtawag at pagtatapat mismo ng lalaki sa kanya nang hindi personal, sa pamamagitan ng video call, “I’m sorry for this melody…..” paunang salita nito. " We have to break," sunod pa nito. Pagkatapos marinig ang mga katagang iyon binaba na nito ang cellphone. Mabuti na lamang ay nand'yan ang isang lalaki upang damayan at saluhin s’ya. Si David na matagal na n’yang secretary. Pogi at maskulado ito. Isang billionaire man. Ngunit nang mamatay ang mga magulang nito sa murang edad n’ya ay nalugi ang kanilang negosyo. He didn't know how to manage it at that time. When David was already twenty-two years old, he applied as a secretary in a company owned by the Fuentes family, where Ms. Melody Fuentes was a member. Nang gabi ding iyon niyaya ni Melody si David na uminom para na rin mabawasan ang sakit sa puso n'yang dulot ng pag-ibig nito sa lalaking si Gabriel. Habang umiinom ang dalawa patuloy na humahagulhol ng iyak si Melody. 'Di naman gano’n kadaling mag-move on. PRETENDED COUPLE Habang nagpapanggap ang dalawa bilang magkasintahan, hindi ito naging madali para itago. May mga time pa nga na naghahalikan sila sa harap ng iba para mas mapatunayan nilang mag-couple talaga sila. Marami pa silang pinagdaanang problema bago sila ikasal. Nagkaroon ng dalawang anak at nalimutan ang mga bad past scenario. ”Dahil sa pagpapanggap, nagkaroon ng pag-asa ang puso kong nasugatan, ngunit agad na humilom noong dumating ka…….. David." -Ms. Melody.

Tinaguriang most eligble bachelor in town, owned a multi billionaire company pero iyon nga lang wala sa vocabulary ni Archer ang salitang "Relasyon o Marriage" para sa kaniya laro-laru lang ang lahat. Hindi niya na raw kailangan ng babaeng makakasama niya pera lang ang mahalaga sa kaniya. Kung usapang tawag ng laman madali lang sa kaniya iyan dahil may pera siya. Nagbabayad siya ng mga babaeng pera lang ang habol at basta na lang binibenta ang laman para lang sa pera. Pero nagbago ang lahat ng iyon sa isang gabi ng pagtatalik nila ng isang babaeng bayaran, sa lahat ng babaeng naikama niya iyong babaeng iyon lamang na may butterfly tattoo sa likod ang kakaiba para sa kaniya. Hindi niya maipaliwanag ang pakiramdam ng gabing iyon. Kakaibang sarap ang pinaramdam sa kaniya na hindi niya kailanman natikman sa mga naunang naikama niya. Ngunit nagising siya nang wala na ito sa tabi niya at nag-iwan na lamang ng isang sulat bilang pasasalamat sa isang gabi na puno ng ligaya. Binalikan ni Archer kung saang bar niya nakuha ang babae ngunit bigo siyang makita pa ulit ito at hanggang sa kasalukuyan ay pinapahanap niya pa rin ito. Hanggang sa nag-krus ang landas nila ni Choleen, ang pamangkin ng isa sa mga katulong nila. Pinasok ito bilang katulong sa isa sa mga resort nila, Doon na nagsimula ang kwento nila, noong una ay akala niya nangbu-bwesit lang ito dahil sa mga sunod-sunod na kapalpakang ginagawa sa trabaho. Doon niya lang nalaman na wala pala talaga itong alam sa kahit anong trabaho at gawaing bahay. Sa tinatagal-tagal nakayanang pagtiisan ni Archer ang pagiging inosente ni Choleen. Ngunit isang madilim na sekreto pala ang nakabalot sa pagkatao nito, malalaman kaya ni Archer na ang babaeng matagal na niyang hinahanap ay nasa harapan niya na mismo.

My husband, Jaxon Murray, was a renowned medical expert and owned a big company. He was participating in a clinical drug trial when someone tampered with his medication. Under the influence, he ended up entangled with an intern—ninety-nine times, right there on the lab table. When he regained clarity, he rushed home, locked himself in the bathroom, and submerged himself in the tub without food or water as he waited for me to return from work. "Lauren," he said, "my medication was switched during the trial. I made a terrible mistake. But I paid her off and had her dismissed. She'll never appear before me again." I wept miserably, clutching my belly that had once again failed to carry life. And in the end, I chose to forgive him. Several months later, he crashed into a guardrail while answering a phone call, causing me to miscarry. The injury left me unable to conceive for life. He buried his face in the crook of my neck, his voice choked with remorse. "Darling, I don't deserve you. I'm so sorry… We don't need children. We have each other, isn't that enough?" One day, I went to bring him lunch, only to find him in the next hospital room, cradling and feeding the woman he swore he'd never see again. "She's too weak to eat by herself," he said. "She has early-stage stomach cancer. There's no one else to take care of her… she's all alone." I chose to believe him. Again. Until one day, a pair of twins appeared in our home. Sophie Dixon knelt before me, wearing the postpartum gown he had once lovingly picked out for me, clutching my hand with tears streaming down her face. "It's all my fault. Please don't blame Jaxon. If you say the word, I'll leave with the children immediately." Jaxon grabbed my other hand, desperation thick in his voice. "Lauren, you've always been the kindest person I know. The children are still so young. How could Sophie possibly raise them alone? You wouldn't be that cruel… would you?" I looked down at the hands gripping mine from both sides, and suddenly, I laughed. "Jaxon, let's get a divorce. I wish you both a lifetime of happiness."