Capitán

หมอไทม์ ธามไธ ศัลยแพทย์โรงพยาบาล N ภายนอกดูเหมือนเป็นคนเย็นชาที่ไม่ค่อยสนใจใคร แต่ใครเลยจะรู้ว่าข้างในหัวใจกลับซ่อนความหวั่นไหวและอบอุ่นเอาไว้อย่างมิดชิด ครั้งหนึ่งเขาเคยตั้งปฎิญาณเอาไว้ว่าจะไม่รักใครแต่แล้วโชคชะตากลับเล่นตลกให้เขาต้องมาตกหลุมรักผู้หญิง ที่เขาหวังเพียงแค่ค้างคืนแต่กลับคือรักจริงและรักเดียวของเขาตลอดไป ไออุ่น อัยย์วรินทร์ เด็กสาวที่มองโลกในแง่ดีน่ารักและบริสุทธิ์สดใส รอยยิ้มของเธอทำให้ใครต่อใครตกหลุมรักโดยไม่รู้ตัว รวมถึงเขาผู้ชายที่พรากความบริสุทธิ์ของเธอไปเพียงชั่วข้ามคืนด้วยความเข้าใจผิด ทำให้เธอกับเขาต้องผูกติดกันไปตลอดชีวิตด้วยคำว่ารัก

"เธอมันก็แค่น้องสาวของผู้หญิงขายตัว ที่หาวิธีทำให้ฉันสนใจไม่ได้ เธอก็วิ่งไปหาคนอื่น" "พี่สาวฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว อย่างที่พี่เข้าใจ" มิริณสวนกลับอรัณอย่างไม่ยอมทันที "เป็นเด็กN มันไม่ได้ต่างกับผู้หญิงขายตัว" อรัณจับข้อมือเรียวเล็กของมิริณเอาไว้แน่น ด้วยความโกรธและโมโห ใบสวยหวานไร้กรอบแว่นตา จ้องมองคนปากร้ายโดยไม่เกรงกลัวแต่อย่างใด "ถ้าเกลียดผู้หญิงขายตัว เกลียดพี่สาวฉัน เกลียดฉันมากนัก พี่ก็เลิกยุ่งกับฉันเสียทีสิ" มิริณกดน้ำเสียงโดยความไม่พอใจ พร้อมกับสะบัดมือออกจากแขนของอรัณ "ถ้าอยากเป็นเด็กขายตัวตามพี่สาวของเธอนัก ก็มาขายให้ฉันเสียสิ จะได้ไม่ต้องวิ่งหาคนอื่นให้มันเหนื่อย แค่นอนให้ฉันกระแทกก็พอ" "พี่รัณ" มิริณตระโกนใส่หน้าอรัณด้วยความโกรธจัด !! เพี๊ยะ !! พร้อมกับตะเบ่งฝามือฝาดใบหน้าอันหล่อเหลาของอรัณด้วยที่เขานั้นดูถูกเธอไม่หยุด ใบหน้าของอรัณหันไปตามแรงตบและมอง มิริณมาด้วยสายตาดุดัน "ขอซื้อดีๆ ไม่ขาย งั้นก็โดนฉันกระแทกก่อน แล้วค่อยคิดราคามาละกัน" พูดจบอรัณก็ระดมจูบคนตัวเล็กไปทั่วทั้งใบหน้าด้วยความโมโห

Je m’appelais Alaya, et je n’étais qu’une fille parmi tant d’autres, née dans les ruelles d’un quartier où la pauvreté t’empoisonne dès le berceau. Ma mère, malade, n’avait que moi… et les dettes. Ce soir-là, ils sont venus. Ils ont frappé à la porte. Trois hommes en noir. Pas un mot, juste une enveloppe, et une phrase glaciale : — « Ta fille est encore vierge, non ? Le patron paie cher pour ça. » Je n’ai pas eu le choix. Il s’appelait Santino Ricci. Froid. Magnétique. Dangereux. Le chef de l’une des familles les plus puissantes d’Italie. Il m’a regardée comme on regarde une marchandise précieuse. Puis il a dit : — « Tu seras ma femme. Qu’importe ce que tu ressens. » Et j’ai signé ma condamnation. Ce mariage n’était pas une union… mais une cage dorée. J’ai appris à survivre parmi les serpents. J’ai vu des morts. J’ai vu le sang. J’ai entendu les cris de filles qui, comme moi, avaient été vendues. Mais ce qu’ils n’avaient pas prévu… c’est que la petite vierge brisée finirait par mordre.

Diego Pinto organizó sesenta y seis viajes solo para pedirme matrimonio. Y fue recién en el intento número sesenta y siete que logró de verdad tocarme el corazón. El día después de la boda, le preparé sesenta y seis tarjetas de perdón. Teníamos un trato: cada vez que me hiciera enojar, podía usar una para ganarse mi perdón sin discusiones. Durante seis años de matrimonio, cada vez que me enojaba por su amiga de toda la vida, él venía y me pedía que le quitara una tarjeta. Pero cuando usó la tarjeta número 64, Diego se dio cuenta de que algo en mí ya había cambiado.

Si Zhanielle ay lumaking 'di kilala ang tunay na magulang, at alam n'ya rin na ampon lang s'ya nang kinikilalang magulang n'ya at tanggap n'ya ito. Dahil 'di naman s'ya tinuturing iba sa umampon sa kan'ya. He's a billionaire, a ruthless in business world, a handsome guy, tall, blue eyes, thick eyebrows na bumagay mukha n'ya, pinkish lips, at may lahi ito. One day nag kayayaan silang mag kakaibigan ni Zhanielle na uminom sa bar. Pa 'no kong mag tagpo ang landas nila 't, may nangyari sa kanila or should I say one night stand. Paano kong tumakas ang babae pag ka umaga?. Mahahanap kaya siya ng lalaki? or kung hahanapin kaya siya?. Well abangan natin yan. ALL RIGHT RESERVE

Cela fait bientôt six ans que Hugo Fontaine et moi sommes ensemble. « Hugo, je vais me marier. » Lui disais-je. Il a eu un sursaut, comme réveillé de ses rêveries, affichant un air gêné, « Tu sais, Iris, dans notre entreprise, on vit un moment crucial de financement. C'est pour ça que je n'ai vraiment pas le cœur pour ce genre de chose… » Je souriais calmement. Il n'a pas compris le sens de ma phrase – je vais me marier, mais pas avec lui…

Né d'une famille modeste. Une famille chrétienne qui ne manquait jamais une seule occasion de loué et de prier son créateur... Yves est le fils aîné et tout allait bien pour lui quand il rencontra cette fille....

Ese día, mis padres y mi hermana, que estaban trabajando en el extranjero, de repente me dijeron que yo era un rico de segunda generación con billones de dólares en riqueza.Gerald Crawford: ¿Soy un rico de segunda generación?

"¿Entonces qué? ¿Simplemente salgo con todos ustedes?" ¿En qué mundo tenía ella algún derecho a salir con tres hombres a la vez? Tal vez la Diosa le sonreía, o tal vez la Diosa la odiaba. Esas eran las únicas dos opciones porque esta locura parecía un sueño hecho realidad o una pesadilla. *** Cuando el padre de Amelia es asesinado por un lobo solitario, ella de repente se convierte en la líder de su manada. Siendo la hija de un Alfa, es más fuerte que la hembra promedio. Y también más deseable. Luchando a través de su duelo y asumiendo su poder, se enamora no de uno, sino de tres hombres. Julian, el líder militar, Nathan, el cerebro, y Lucas, el leal Beta. Mientras caza al asesino de su padre y toma el mando como Alfa, también debe decidir a quién amará a solo un mes de su primer cambio. ¿Podrá elegir? ¿Incluso tiene que hacerlo? «Compitiendo por la hija del Alfa» es una creación de Amelie Bergen, una autora de eGlobal Creative Publishing.

No sexto ano de casamento, meu marido não me tocava há três meses. Ele dizia que estava muito ocupado e cansado com o trabalho. Amando-o por tantos anos, acreditei sem hesitar. Mas no meu aniversário, ouvi o amigo do meu marido perguntar a ele em alemão: — Você já terminou com a outra lá fora? Ia lá todo dia, nem sei como seu corpo aguenta. — Sua esposa não se importa com isso? Meu marido soltou uma baforada de fumaça, com uma expressão indiferente. — Faz meses que não a toco. Gabriela Nunes é muito boa na cama, ainda não me cansei, que pena que ela engravidou. — Minha esposa não gosta de crianças, então dei a Gabriela uma quantia em dinheiro para ela ir para o exterior ter o filho em breve. Apertei os punhos. Lágrimas caíram em silêncio. Meu marido perguntou, preocupado, o que havia acontecido. Balancei a cabeça. — O bolo que você fez é delicioso, estou tão emocionada. O bolo era doce, mas para mim, que entendia alemão, o coração estava amargo.