Codename Anastasia Ch 40

Fai Davis menghabiskan Jumat malamnya di sebuah bar bersama saudara barunya, Damian Smith. Fai dan Damian bertemu di London dan menemukan hubungan darah mereka melalui Anastasia Bolton. Tidak banyak orang yang tahu bahwa mereka bersaudara, termasuk Olivia McKenzie. Olivia mengira Fai adalah salah satu teman Damian. Olivia melihat Fai dan Damian di bar dan dia berencana menggunakan Fai untuk mendapatkan cinta lamanya, Damian Smith. Akankah Olivia berhasil dengan rencananya? Atau dia akan jatuh cinta dengan Fai Davis sebagai gantinya? Apa yang terjadi ketika Fai menemukan niat Olivia yang sebenarnya? Cari tahu lebih lanjut tentang kisah cinta segitiga Fai-Olivia-Damian

Setelah suamiku meninggal karena kecelakaan, aku mengelola restoran kecil untuk membesarkan anakku. Sehari sebelum pernikahan anakku, aku tiba-tiba menang lotre senilai 160 miliar. Aku merasa sangat senang. Aku berencana menjual restoranku dan memulai kehidupan pensiunku. Siapa sangka, saat aku menelepon putraku untuk memberitahunya rencanaku, calon menantu yang selalu bersikap sopan tiba-tiba menjadi galak. "Kamu harap kami menghidupimu ya? Kami baru kerja dua tahun. Kami nggak punya uang untukmu!" Calon menantuku juga mengancam putraku, "Kalau kamu berani memberi uang kita pada ibumu, aku bakal batalkan pernikahan ini!" Putraku yang marah pun bertengkar dengan pacarnya. Kemudian, dia menghiburku, "Kamu sudah bekerja keras selama bertahun-tahun. Sudah waktunya istirahat. Aku yang akan menghidupimu." Aku merasa sangat lega. Aku pun berniat mentransfer 40 miliar kepada putraku supaya dia bisa berbisnis. Keesokan hari, aku malah mendapat panggilan yang memberitahuku bahwa putraku mengalami kecelakaan. Butuh 1 miliar untuk menyelamatkan nyawanya. Aku langsung mentransfer uang itu, tetapi putraku tidak berada di rumah sakit. Saking paniknya, aku pergi ke kota tempat putraku tinggal dengan menerjang badai. Ketika menemukan putraku, ternyata dia sedang mengadakan acara pernikahan di hotel. Putraku berlutut kepada cinta pertama suamiku dan memanggilnya ibu saat bersulang. Mengejutkannya, yang duduk di sampingnya adalah suamiku yang meninggal sepuluh tahun lalu!

TELL ME A STORY II STREETLOVE: À Stanfield la rue est une démocratie hiérarchisé. Enfin ils essaient de faire croire à une démocratie. Ils disent que la rue nous appartient, mais ils disent aussi de suivre les règles venant des plus hauts. Qui ils ? Sterling Scott et Rowland Parker. Ces deux hommes sont à la tête de Stanfield, ils dirigent tout. Ils ont tout l'argent de Stanfield mais ils en veulent plus. Pourquoi ils en veulent plus ? Pour donner plus de pouvoir à leurs familles. Leurs affaires se terminent toujours en Family Business. ALL HUMAN: Jean 8 : 7 « Que celui qui n'a jamais péché lui jette la première pierre ! »

"Ang Lihim ng Pusong Ipinagbabawal" Akira Quezon, mas kilalang Kira, ay isang dalagang may matamis na ngiti at pusong tapat. Sa kabila ng kanyang kabataan, isang lihim na pag-ibig ang matagal na niyang kinikimkim — isang damdaming itinakda ng tadhana ngunit ipinagbabawal ng lipunan. Ang kanyang puso ay patuloy na tumitibok para kay Axel, ang kanyang gwapong at misteryosong Ninong, na sa kabila ng kanyang 40 taon ay nananatiling makisig at mapanukso. Ngunit sa bawat titig at lihim na ngiti ay nagkukubli ang isang masalimuot na nakaraan. Si Axel ay isang lalaking tila binabalot ng anino ng kanyang sariling mga sikreto. Sa pagitan ng kanilang mga tahimik na sulyap at hindi maipaliwanag na paglalapit, bumabalot ang tanong — hanggang saan kayang ipaglaban ang isang pagmamahal na labag sa lahat ng nakasanayan? Habang unti-unting nahuhubaran ang mga lihim, matutuklasan ni Kira na ang lalaking kanyang iniibig ay may mga sugat ng kahapon na pilit niyang tinatago. Sa pagitan ng katotohanan at pagnanasa, kailangan nilang harapin ang kanilang mga kinatatakutan. Magtatagumpay ba ang pagmamahal nila, o tuluyan silang malulunod sa mga anino ng nakaraan?

Pendant la journée familiale à la maternelle, mon mari, Guillaume Simon a refusé d’y aller sous prétexte d’une urgence au travail et a demandé à ma fille et à moi de ne pas y aller. Ma fille, Lilas, était très déçue, ça m’a fait de la peine et j’ai décidé d’y participer avec ma fille. Dès que nous sommes arrivées, j’ai vu que mon mari tenait un petit garçon dans ses bras et tenait la main de sa meilleure amie d'enfance, Sabrina Martin. Tous les trois, parlant et riant, étaient heureux, comme une famille. Quand Guillaume nous a vues, ma fille et moi, il a légèrement froncé les sourcils avant de lâcher la main de Sabrina. « Lola, ne te méprends pas, Sabrina élève seule son enfant, ce n’est pas facile pour elle. Aujourd’hui, c’est l’anniversaire de cinq ans de son enfant, elle voulait juste que son fils ressente l'amour d'un père. » Je lui ai jeté un coup d'œil avec un sourire énigmatique, puis je me suis accroupie et j'ai pris la main de ma fille : « Chérie, dis bonjour à l’oncle. »

« Êtes-vous absolument certaine de vouloir acheter cette Potion de Rupture du Lien ? Une fois consommée, elle dissoudra progressivement votre lien avec votre compagnon au cours de quinze jours. Après cela, le lien sera définitivement rompu. Il n’y a pas de retour en arrière, pas de place pour le regret. » Je hoche la tête sans hésiter. « Votre nom ? », demande-t-elle, prête à enregistrer la vente. « Sierra Morency. » La main de la sorcière s’immobilise, ses yeux s’élargissant de reconnaissance. Tout le monde dans notre pays sait que Damien Bisson, le Roi Alpha du Territoire du Nord, a une compagne Oméga qu’il a chérie et poursuivie pendant des années avant que leurs loups ne se lient finalement. Son nom est Sierra Morency. Sans hésiter, je bois la Potion de Rupture du Lien d’un seul trait. J’ouvre mon téléphone et réserve un billet aller vers l’Europe, partant exactement dans quinze jours. Cette fois, Alexandre ne me trouvera plus jamais.

My Possesive billionaire Step brother. Chapter 1 Isang araw mayroong dumating na bisita sa pamamahay nila Julia laking taka ng dalaga dahil masaya itong sinalubong ng kanyang butihing ina, ang lalaking papalapit sa kanilang pintuan.Mas nagulat lalo ang magandang dilag ng niyakap ng kanyang ina ang isang gwapong lalake na kung iyong titingnan mga 40 years na ang idad nito.Nang makapasok na sa kanilang tahanan agad na binati ng lalake ang dalaga. Magandang hapon saiyo hija!’bati ng lalaking kakapasok lamang. Magandang hapon din po Ginoo! Anak siya nga pala si Mr rosales!” at siya ang aking kasintahan hindi lamang iyon dahil malapit na kaming ikakasal. Nang marinig ng dalaga ang sinabi ng kanyang ina napatayo ito sa kanyang kinauupuan. Mom! nasa tamang pag iisip pa ba kayo? ilang buwan pa lang nawala ang dad nakahanap agad kayo ng bagong mapapangasawa?”pahay­ag ng dalaga sa may kalakasan na tuno. Julia ang bibig mo! Wala kang Karapatan na sigawan ako,baka nakakalimutan mong ina mo ako?”bulyaw ng ina sa dalagang anak. Walang makakapalit kay dad sa buha natin! Dahil nag iisa lang ang aking ama. Sa ayaw at sa gusto mo magpapakasal kami ni Mr Rosales,ang dapat mong gawin ihanda ang iyong sarili dahil nais kang ipakilala ng iyong tito hector sa kanyang nag iisang anak na lalake.

結婚記念日の日、私は家事をしながら一冊のアルバムを見つけた。 どうやら私の夫は、毎年この時期に初恋の人と一緒に結婚写真を撮り続けていたらしい。 40歳から60歳まで、黒髪から白髪へ、20年間、一度も欠かさずに撮り続けていた。 写真の裏には夫の手書きの言葉も添えられていた。「永遠の愛」と。 どうせ私のことを愛していないのなら、もう彼のために洗濯や料理をする必要もない。 子供を育て、孫の世話までしてきた私の人生。 あっという間に過ぎてしまった半生だが、今からでも変えるのは遅くない。

飛行機が墜落し、遺体すら残らなかった。 5年ぶりに帰った家に足を踏み入れたのは、魂となった私だった。 家族は私がすでに亡くなっていることを知らず、正月に帰省するのを待ち続けている。 航空会社からの電話を受け取った母は、しばらく呆然として何も手につかず、やがて崩れ落ちて大声で泣き出した。 家族とともに再び事故現場を訪れたが、そこで思いがけず、みんなの頭上に浮かぶ「後悔値」を目にしてしまった。 弟の頭上には「後悔値：40%」 父の頭上には「後悔値：60%」 弟嫁の頭上にも「後悔値：30%」が表示され しかし、母の頭上には「後悔値：0」が点滅してい……

Alors que nous étions sur le point de partir pour le parc d'attractions, mon petit ami Bêta, Davy Carrelle, a apporté avec lui une mère et sa fille. Mais il manquait justement une place dans la voiture. Davy m'a alors demandé de descendre pour leur céder la mienne. Il a déclaré, d'un ton détaché : « Laura a du mal à s'occuper de son enfant seule. Laisse-les monter, je reviendrai te chercher plus tard. » Je suis descendue calmement, suivant des yeux le véhicule qui s'éloignait lentement de la meute. Trois heures plus tard, ils étaient bien arrivés au parc, où ils ont participé à un dîner-spectacle avec feux d'artifice. Quand mon meilleur ami a interrogé Davy sur son retard à venir me chercher, celui-ci était occupé à aider Laura à allumer un feu d'artifice. Visiblement pas pressé, il a même lâché, négligent : « Pourquoi si pressé ? Rébecca ne m'en voudra pas. Un peu de baratin, et elle oubliera sa crise. » Oui, la colère n'avait que d'effet sur ceux qui tenaient à nous... Si mon père, ma mère et mon frère s'en moquaient de moi, peu importe. Mais que Davy, lui aussi, m'ignorait à ce point… Alors, il était temps de quitter définitivement cet endroit qui ne m'apportait plus que chagrin...